218 پاسخ برای این موضوع

[ehsan-alex]

بچه که بودم زیاد اسم توماس هسلر به گوشم میخورد... اما هیچوقت بازی ای چیزی ازش ندیدم، زمان خودش فکر کنم پدیده ای بوده که حتی کودک کم سن وسالی مثل من هم با اسمش آشنا بود...

[حامد]

سه تا بازیکن در دهه نود در ترکیب یوونتوس بود که به جرات می تونم مدعی بشم لقب " سخت کوش ترین بازیکن دو دهه اخیر یووه " یا به قول ما ایرانی ها " با تعصب " برازنده اونهاست. صحبت از آنجلو دی لیویو - آنتونیو کونته و مورنو توریچلی هست. این سه بازیکن که هر کدام پست هایی متفاوت از هم داشتن سوای غنای کیفیتی که در بازیشون دیده می شد، در زمین به نظر می رسید به نوعی با تمام توانشون بازی می کردن. این خصیصه از اونها بازیکنی ساخته بود که تاب عقب بودن تیم از حیث نتیجه در طول بازی رو نداشت باشن. اونقده با تموم وجود بازی می کردن که خیلی از فوتبالیست های امروز با دوپینگ هم نمی تونن به گرد پاشون برسن. این دقیقا ویژگی ای هست که الان تیم به اون نیاز داره. بازیکنان جنگنده ای که اندکی فراتر از اسلوب و چارچوب های تعریف شده ای که برای یک بازیکن حرفه ای در فوتبال امروزی تعریف می شود باشد. همان بازیکنی که در پست تخصصی اش روحیه راضی نبودن به باخت در کوچک ترین حرکاتش هم دیده بشه.
امیدوارم در فصل پیش رو چندتا از بازیکنای تازه به خدمت گرفته یووه، اندکی از خصیصه را در خودشون دارا باشن. و البته جا داره یادی هم بکنیم از این سه بازیکن که یکی از اونا، امروز سرمربی یوونتوس است. شاید آموختن این روحیه و حس باعث شود یووه از ناکامی سه باره در این فصل رهایی پیدا کند.

[Bianconero Amore]

پیترو ویرکوود Pietro Vierchowodدر آوریل 59 در Calcinate ایتالیا متولد شد. در پست دفاع وسط بازی می کرد و بعدا به مربی گری هم رو آورد. پدر اوکراینی پیترو عضو ارتش سرخ بود به همین خاطر اسم مستعارش سزار بود. از خصوصیات بازی پیترو می شه به بازی خوانی های قدرتمند و سرعت بالا و man marker بودنش اشاره کرد. او حتی در آخزین سال بازی و با وجود اینکه 41 سالش بود هرگز به یک مدافع کند تبدیل نشد. و کلا اون چیزی که معمولا از بازیش یاد میشه همین گام های برق آسایی که در تمام دوران طولانی و برجسته ی فوتبالش داشته و هرگز سرعت بالای خودشو از دست نداده.و حتی در آخرین مراحل دوران فوتبالش یه مدافع با کلاس جهانی بوده. ویرکوود فوتبال حرفه ای رو با تیم کوموComo شروع کرد و بعدش به فیورنتینا پیوست.شروع افتخارات تیمیش به همراه گرگ های رم بود که تونست سال 83 اسکودتو رو فتح کنه. بعد به سمپدوریا منتقل شد که همراه این تیم هم کوپا ایتالیا ، اسکودتو91 و جام برندگان جام 90 رو به دست آورد. سرانجام سال 95 به یووه اومد و به عنوان یه مدافع باتجربه ی 37 ساله به همراه یووه قهرمان UCL 96 شد.عملکردش در فینال رو مقابل آژاکس هنوز از خاطره ها محو نشده... بعد از اینکه از یوونتوس جدا شد به میلان و بعد از اون به پیاچنزا اومد.با وجود سن بالا برای پیاچنزا مرتب بازی می کردو بالاخره سال 2000 بازنشسته شد. ویرکوود 562 بازی در سری آ انجام داد که از این حیث بعد از مالیدینی – پالیوکا و دینو زف رتبه ی چهارم رو داره. پیترو 45 بازی برای آتزوری انجام داد و دو گل ملی هم داره. عضو تیم قهرمان جهان ایتالیا در جام جهانی 82 بود ، البته در جام جهانی بازی نکرد. سزار مسن ترین گلزن تاریخ تیم ملی ایتالیاست! در 24 مارس 93 در بازی مقدماتی که روبروی مالت انجام داد موفق شد یکی از 6 گل ایتالیا رو به ثمر برسونه. مثل خیلی از مدافع های اون دوران ایتالیا ، پیترو می تونست بازی های بیشتری برای تیم میلی ایتالیا انجام بده ولی به خاطر ترافیک شدید مدافع های کلاس جهانی در اون زمان این فرصت رو به دست نیاورد...اما شکی نیست که پیترو یکی از اون خیل عظیم مدافعان سرشناس ایتالیا بود! او هم چینین برای تیم ایتالیا در المپیک 84 باز کرد. بعد از بازنشستگی ، سرمربی گری تیم کاتانیا در سری C2 و فیورنتینا ویولا ( فیورنتینای کنونی)در سری c2 و تریستینا در سری B رو بر عهده داشت و البته در تمام این موارد قبل از پایان فصل اخراج شد. گری لینه کر ، برنه ی کفش طلای جام جهانی ، در مصاحبه ای که با مجله ی FourFourTow انجام داده بود از ویرکوود به عنوان مستحکم ترین مدافعی که تا به حال باهاش روبرو شده نام برده و دربارش گفته : اون کاملا بی رحم بود و سرعت برق آسایی داشت وخیلی آزارم داد در سپتامبر 2009 بوریسلاو میهایلف رئیس اتحادیه ی فوتبال بلغارستان گفته بود که پیترو محتمل ترین گزینه برای مدیر تیم ملی زیر 21 سال بلغارستانه.و ویرکوود هم مذاکره درباره ی این مسئله رو تایید کرده. افتخارات : 1 قهرمانی جهان به همراه ایتالیا 1984 1 قهرمانی لیگ قهرمانان به همراه یوونتوس 1996 2 اسکودتو به همراه رم 83 و سمپ 91 4 کوپا ایتالیا به همراه سمپ سال های 85-88-89-94 2 سوپرکاپ ایتالیا به همراه یووه 95 و سمپ 91 سایر آمار : در رده ی جوانان برای Romanese بین سالهای 73 تا 76 بازی کرده.

[حامد]

توماس هسلر از هافبك های شاخص و درخشان سابق تیم ملی فوتبال آلمان است كه در سن 24 سالگی تجربه حضور در یکی از معتبرترین تیم های اروپایی، یوونتوس را در كارنامه حرفه ای اش به ثبت رساند و در دورتموند و بوخوم نیز درخشید و جام جهانی 1990را همراه با كشورش فتح كرد.

او امروز 45 ساله است و حرف های زیادی برای گفتن دارد... هفته نامه ورزشی اشپورت بیلد آلمان مصاحبه ای با این بازیکن انجام داده که قسمت هایی از آن به یووه مربوط می شود. این قسمت کوتاه تقدیم به همه شما دوستان یوونتوسی عزیزم در فروم:

- شما در سن كم سابقه حضور در یكی از تیم های خارجی همچون یوونتوس ایتالیا را در كارنامه تان دارید، علت این انتخاب از سوی شما چه بود؟

در آن زمان وقتی پیشنهاد حضور در یوونتوس را دریافت كردم، بدون لحظه ای تامل به آن جواب مثبت دادم. یكی از دلایل حضور من در یووه قرار گرفتن در كنار بازیكنانی چون، خولیو سزار، روبرتو باجو و توتو اسكیلاچی بود و دیگری كه نقش تعیین كننده تری در این انتخاب داشت زبان ایتالیایی بود كه توانستم در مدت اندكی آن را فراگرفته و بر آن مسلط شوم. همانطور كه می دانید زبان ایتالیایی بسیار ساده و روان است و یاد گرفتن آن به مشكلی زبان آلمانی نیست.

- این امر كه شما با حضور در ایتالیا در كنار بزرگانی از سرزمین خودتان چون یورگن كلینزمن، لوتار ماتیوس و یا توماس برتولد قرار می گرفتید، چقدر در انتخاب شما موثر بود؟!

مسلما از حضور هموطنانم در كنارم بسیار خوشحال شدم. این موضوع پیشرفت مرا دو چندان كرد اما بیش از اینها شرایط بسیار خوب ایتالیا نظر مرا به خود جلب كرد، كه دیگران برایم تعریف می كردند. فكر می كنم مهمترین عامل حضورم در تورینو نیز همین مطلب بود.

[Numero Uno]

[img width=480 height=314]http://www.juventus.com/resources/images/gallery/big/07c7b257-1b8f-40c0-92a5-1e0d2d71ae08.jpg[/img]

امروز ، 25 آپریل 2012 ، شانزدهمین سالگرد مرگ اندره ا فورتوناتو ست. فورتوناتو ، در حالی که تنها 24 سال سن داشت ، به علت ابتلا به سرطان خون ، جون خودش رو از دست داد. اندره ا ، طی سال های 1993 تا 1995 ، در عضویت یوونتوس بود. خیلی ها از فورتوناتو به عنوان آنتونیو کابرینی جدید یاد میکردن. یووه در سالی که فورتوناتو جون خودش رو از دست ، موفق شد به اسکودتوی 23 خودش برسه ، اسکودتویی که بعد ها به نام "اسکودتوی فورتوناتو" معروف شد.

روحش شاد و یادش گرامی ...

[جمال دلپیرو]

کاش الانم بازیکنای مثل اندریاس مولر داشتیم. پروتزی هم دروازبان خوبی بود ومطمئن ویوونتوس بعداز بوفون باید فکر یک درازبان خوب باشه

[Numero Uno]

امروز روز تولد 3 بازیکن سابق یوونتوس بود ، آمبرتو کالیگاریس ، آنجلو دی لیویو و اندره ا فورتوناتو. فورتوناتو ، مدافع چپ پای یوونتوس که در سن 23 سالگی جون خودش رو بر اثر سرطان خون یا همون " leukemia " از دست داد در این روز به دنیا اومد.

[HeIlIG DaVidS]

1400 تقدیم به بازیکنی که همیشه با دیدن ِ شماره ی 14 به یادش میافتم و تاریخ ِ فوتبال مهاجمی به هوش ِ این رو هیچوقت به خودش نمیبینه .

اگه میموند به اسطوره ی من تبدیل می شد با این حال که هنوز خیلی ارزشمنده واسم . هیچوقت از هنر نماییش جلوی تیمای محبوبم ناراحت نشدم .

[HeIlIG DaVidS]

امروز روزی ِ که یکی از بازیکنانی که هر چند کم ولی باز توی تاریخ ِ یوونتوس تاثیری داشته ، دومین قدمش رو به نیم قرن ِ دوم ِ زندگیش برمیداره .

امروز تولد ِ 51 داریو بونتی ست ، دفاع وسطی که از سال ِ 1989 تا 1991 برای یوونتوس 39 بار بازی کرد و 3 گل هم زد .

کهنسالی ِ با عزتی رو واسش آرزو می کنم . :smile:

[alex74]

امروز تولد * نیکولا آمروسو*[ برادر زنِ الساندرو دل پیرو] بازیکن سابق یونتوس است :rose:(29آگوست1974)

لقب : نیکِ دینامیت

مدت حضور در یوونتوس : 5 فصل 1997-1996 تا 2002 -2001

105 بازی - 29 گل

افتخارات : سری آ(3) - جام اینترتوتو - سوپر کاپ اروپا -

پ ن : خیلی خوش شانس بوده که دامادی به اسم * الساندرو دل پیرو * نصیبش شده.

[GioVanni Agnelli]

- مرسی علی بابت یادآوری. آموروزو خیلی باشگاه عوض کرده و توی هر باشگاهی یک فصل و یا نهایتا 2 فصل موندگار شده بود ولی تنها باشگاهی که تونست خودش رو نگه داره یووه بود که 5 فصل رو برای یووه بازی کرد. البته هیچ وقت بازیکن اصلی تیم نبود وهمیشه مهاجم 3 و حتی 4 تیم بود. با اینکه هیچ وقت بازیکن بزرگی نبوده ولی همیشه برای من بازیکن "شاخصی" به حساب میاد. زمانی که برای رجینا بازی میکرد واقعا مهاجم ترسناکی بود.

[alex74]

[img width=457 height=600]http://s1.picofile.com/file/7486325264/view_image_php.jpg[/img]

31 آگوست 1994 * دیدیه دشام * اولین بار برای یوونتوس به میدان رفت .

یوونتوس 0 - 0 کیه وو(کوپا ایتالیا)

مدت حضور در یوونتوس : 5 فصل - 94 تا 99

آخرین بازی : یوونتوس 3 - 2 ونتزیا (23 می 1999 )

178 بازی - 4 گل

افتخارات : سری آ (3) - کوپا ایتالیا - سوپرکاپ ایتالیا (2) - جام اروپا - سوپر کاپ اروپا - جام بین قاره ای

[Numero Uno]

امروز ، 6 ـُم اکتبر ، روز تولد یورگن کولر ، مدافع سابق آلمانی یوونتوس در دهه 90 ـه. یورگن کولر ، بین سال های 1991 تا 1995 در یوونتوس عضویت داشت و طی این 4 سال موفق به انجام 145 بازی برای یوونتوس شد و در این 145 بار حضورش برای یوونتوس 13 بار هم گلزنی کرد.

مدافع وسط آلمانی سابق یووه موفق شد با پیراهن سیاه و سفید یک بار به سری آ ، یک بار به کوپا ایتالیا و یک بار هم به جام یوفا (لیگ اروپای فعلی) برسه.

کولر از بزرگان فوتبال آلمان به حساب میاد و با تیم های دورتموند و بایرن مونیخ موفق به کسب قهرمانی بوندس لیگا شده. سابقه ی فتح لیگ قهرمانان اروپا رو هم در زمانی که در دورتموند بود داره و البته با تیم ملی کشورش موفق به کسب جام جهانی و مسابقات یورو هم شده !

[GioVanni Agnelli]

- یه سری نکات جالب درباره کریستین ویری :

(روبرتو "بوب" ویری)

پدرش یعنی روبرتو ویری ملقب به "بوب - Bob" بازیکن فوتبال بوده و اتفاقا سابقه بازی برای یوونتوس رو هم داره. سال 1969 بعد از 3 سال حضور در سمپدوریا به یوونتوس پیوست و 2 فصل هم برای یوونتوس توپ زد. مهاجم بود ولی مهاجم بزرگی نبود ولی سابقه 5 بازی برای تیم زیر 23 ساله های ایتالیا رو هم داره.
برای یووه 21 بازی کرد و 3 گل زد.


روبرتو دو پسر داره، یکی که کریستین عزیز خودمون هست و یکی هم مکس. مکس هم سابقه عضویت در یووه رو داره ولی هیچ وقت برای یووه بازی نکرده.
در دو مقطع 97-99 و 2000-2003 عضو یووه بود ولی قرضی به تیم های دیگه داده میشد و موفق به بازی برای یووه نشد.
البته خانواده ویری از سال 70 به استرالیا نقل مکان کردند و مکس هم متولد سیدنی هست و برای تیم ملی استرالیا هم سابقه 6 بازی رو داره. مکس هم مثل پدرش نتونست فوتبالیست موفقی بشه ولی بهترین دوران مکس متعلق به زمانی هست که برای آنکونا بازی میکرد و طی 2 فصل 61 بازی کرد و 21 گل هم به ثمر رسوند.


اما بالاخره این کریستین طلسم رو شکوند, نه تنها فوتبالیست بزرگی شد بلکه به خیلی چیزا توی فوتبال رسید. ویری تا زمانی که برای آتزوری بازی میکرد انتقادات زیادی بهش وارد میشد برای اینکه فقط با یک پا قادر به شوت زدن و حتی پاس دادن هست ولی این انتقادات زمانی بی معنی و پوچ نشون دادند که دیگه از ویری خبری نبود و آتزوری هم مدت هاست که طعم یک مهاجم شش دانگ و گل زن رو نچشیده ...

ویری تیم های زیادی عوض کرده ولی زمانی که برای اتلتیکو مادرید بازی میکرد فوق العاده بود و آمار خیره کننده ای از خودش به جا گذاشت؛ کمتر کسی فکر میکرد ویری فقط 1 سال برای این تیم اسپانیایی بازی کنه اما ویری جاه طلب بود ...

ویری قبل از انتقال به اسپانیا برای یوونتوس توپ میزد؛ عملکرد خوبی داشت اما در پایان فصل در حالی که خودش هم انتظار چنین مسئله ای رو نداشت ترنسفر شد و جانشینش کسی شد که آقای گل اون فصل سری آ شده بود (فلیپو اینزاگی با 24 گل و بالاترا ز مونتلای 22 گله آقای گل سری آ شد. اینزاگی برای آتالانتا بازی میکرد)

ویری مدام از این شهر به اون شهر و از این کشور به اون کشور در حال عبور بود تا اینکه بالاخره در سال 1999 تیمی رو پیدا کرد که توش آرامش گرفت ... سال 1999 به اینتر میلان پیوست و 6 فصل رو برای اینتر بازی کرد، ویری توی اینتر واقعا فوق العاده بود، ستودنی بود با وجود اینکه اینتری خطاب میشد ...


اما توی زندگی شخصی هم بدون سرو صدا نیست کریستین, همیشه سوژه روزنامه و مجله هاست؛ البته دوست دخترش رو خیلی دوست داره ...

در جریان کالچوپولی به کمک از یووه بر اومد با اینکه خیلی ها معتقد بودند ویری اینتر ـه ولی در مقابل اینتر ایستاد تا نشون بده بازیکن آزاده ای هست (!)، یکی از معدود بازیکن های با شرفی که فوتبالش رو توی اینتر سپری کرد ...