616 replies to this topic

[Reza]

دقیقا اتفاقی که نیمه دوم برای سیسوکو افتاد مقابل باته !! آخرای بازی بارها و بارها اقدام به دریبل زدن کرد و گاهی 3 نفر هم دریبل می کرد، پشت محوطه می رسید سعی می کرد شوت کنه.ولی خیلی شلوغ بود. و یه سوال دیگه هم اینه که، با وجود خرید و در اختیار داشتن 7 هافبک دفاعی در مجموع، چرا کامورانزی باید هافبک دفاعی بازی کنه ؟؟؟؟؟

[shadman]

کامو یه خط جلوتر بازی کنه موثرتره... حیفه، خصوصیات حمله بهتری داره

[Delle Alpi]

فكر كنم با برگشت ترزگه با سه مهاجم بازي كنه چون همين الان با مصدوميت ترزگه ياكي خيلي كم بازي ميكنه

[Reza]

سیستم رانیری یه سیستم خاص 4-4-2 که وابستگی شدید به هافبک های کناری با کلاس جهانی داره.
یعنی همه چیز در جلو به مشارکت یکی از مهاجم ها با هافبک کناری،
یا مشارکت هافبک کناری با مدافع ختم میشه !

تاحالا فکر کنم زیر 10 درصد حملات یووه غیر از این بوده.برخلاف تصور عموم،بازی ساز های یووه وینگر ها هستند.
نه سیسوکو،نه زانتی،نه مارکیزیو نه حتی اگر ژابی و دیگو بیان بازی ساز یووه نیستند ! اونا بازی پخش کنه یووه می شوند.

اگر بازی سازی خلق موقعیت باشه،این وظیفه توی یوونتوس به عهده ی بازیکن های کناریه.
این تاکتیک تقریبا یه تاکتیک انگلیسیه.تو ایتالیا بازی سازی عموما از مرکز انجام میشه.بازی میلان،فیو،رم رو ببینید.
پیرلو مثلا خلق موقعیت می کنه برای کاکا-پاتو مثلا.
توی فیو مونتلیوو همه کارست ! توی رم ده روسی توتی همه کارند.
یعنی بازی از مرکز جریان داره.از مرکز به مهاجم ها می رسه.


ولی توی یووه این نیست.توی یووه بازی از دو گوش جریان داره.
دلیل اینکه یووه زیاد افت خیز داره شاید اینه که دو گوش یووه 100 درصد نیستند.
مارکو افت و خیز خیلی زیاد داره.و ندود هم خسته میشه بعد از چند بازی.علاوه بر اون دو دفاع کناری ما هم سطح بالایی ندارند.


خلاصه ی حرفم اینه،
اگر کامورانزی اینقدر مصدوم نمی شد،اون گوشه ثابت بود و بازی می کرد و روی غلطک می افتاد،
باور کنید مثل خون تازه ای توی رگ های یوونتوس بود ! فصل پیش واقعا اواخر فصل هر بازی 1 پاس گل می داد حداقل یا یه گل می زد.
یه بازی یادمه 3 پاس گل داد اون اواخر.سانتر کردنش که یکی از مهم ترین چیزها در تاکتیک یووه است رو بی نظیر انجام میده.آخرین بازی که کرد یه سانتر با پای چپ انجام داد که مارکیونی تو عمرش با پا راست انجام نداده !

کامو خیلی کمتر از حقش توی فوتبال مورد توجه قرار گرفت.خیلی بزرگ تر از این حرفاست.اگر اینقدر مصدوم نمی شد شاید باز بهتر بود.ولی کلا فکر می کنم کامورانزی یکی از 10 هافبک برتر حال حاضر دنیا باشه...فقط اگر روی غلطک بیفته ......


دوست دارم کامو "آماده بشه"...اونوقت می بینم یووه چطور جون میگیره !



****

[Babak]

اینم اضافه کنم به پست رضا که با بازگشت کامورانزی و قدرت حفظ توپ و دریبلش و اضافه شدن به آمائوری و دل پیرو میتونیم یه یوونتوس زیبا رو هم ببینیم . هماهنگی و تکنیک این 3 تا خیلی میتونه تو پیشرفت تیم موثر باشه . انصافاً یه لحظه بازی کامورانزی ، سیسوکو ، مارکیزیو ، ندود ، دل پیرو و آمائوری رو کنار هم فرض کنید :victory: :yess: میترکونیم ...

[Juventus FC]

منم قبول دارم واقعا مائورو یکی از بهترینهای یوونتوس هست با بودنش واقعا ادم از فوتبال لذت میبره آره پارسالبازی یوونتوس-لاتزیو رو که 5-2 بردیم مائورو 3 پاس گل داد دقیقا یادمه بعدش بازی با اتالانتا که 1 پاس گل داد و واقعا بهترین بازیکن یوونتوس هست مائورو امیدوارم دیگه مصدوم نشه چون در لیگ قهرمانان و سری آ و حتی کوپا ایتالیا خیلی نیازش داریم واقعا خلاقیتش عالیه.

[Pintoricio]

مائورو بازي برگشت پارسال با ميلان هم 3 تا پاس گل داد . واقعا وقتي توي زمين هست كمتر از الكس تاثير گذار نيست .

[Hamird]

یوونتوس توی سری آ هم میتونه مثل بازی با چلسی سه مهاجمه بازی کنه.. بهتره به نظر من. الان 4مهاجم یوونتوس وضعیت خوبی دارند، برخلاف هافبک ها.. الان کامورانزی و ندود و سیسوکو و مارکیونی اگر نیستند فعلا بهترین موقعیت برای استفاده از مهاجم ها هست.. لازم نیست خطی باشه فقط اگه یه مهاجم نوک باشه و دو تا پشت سرش خیلی بهتر از این هست که الکی یکی بشینه بیرون و یه هافبک ضعیفتر بازی کنه..

[mory]

حرف دل ما رو زدی ...

[bianco vino71]

البته استفاده از این روش الکس رو مثل دیشب از کارآیی کامل دور می کنه

[Hamird]

توی این وضعیت دلپیرو بیشتر باید بازی بسازه تا اینکه بخواد خودش استفاده کنه.. توی 3 مهاجمه حداقل یکی باید خصوصیت بازی سازی رو داشته باشه.. سه نفر تمام کننده اصلا فایده نداره. دلپیرو می تونه بازی بسازه، همینطور امائوری ولی ترزگه و یاکوینتا تقریبا تمام کننده مطلق هستند و نمیشه روی بازی سازیشون حساب کرده..

[Bianconeri 1897]

تریکب دیشب منو یاد زمان کاپلو انداخت زمانی که ترزگه و زلاتان جلوتر بودن و الکس پشت سر این دو نفر بازی سازی می کرد. البته نه همیشه بلکه در مواقع نیاز این سیستم رو پیاده می کرد. دل پیرو یه بازیکن تمام کننده نیست بلکه یه بازیکن بازی سازه.

[Juventus FC]

سیستم دیشب هم خیلی خوب بود من خیلی از این سیستم خوشم اومد میتونه یووننتوس در بازیهای دیگه هم استفاده کنه!!!!!!

[Reza]

دیشب سبا ثابت کرد لیاقت سرمایه گذاری رو داره،یعنی سیستم جدیدی که توش روی سبا تاکیید بشه. جدا از وقتی اومد توی بازی فوق العاده بود،چقدر دریبل زد و چقدر مجبور شدند با خطا متوقفش کنند ؟ یووه دیشب باید بهش ثابت شده باشه که با جورای دیگه هم میشه بازی کرد !

[فرهاد]

سرمایه گذاری روی یه بازیکن اینده دار و جوان کار خوبیه ولی زمان بره تا اون بازیکن به ستار ه تبدیل بشه و یوونتوس اون زمان رو نداره

[xsx-juve]

من هم با بازی با سه مهاجم موافقم از اون جایی که یک هافبک تهاجمی خوبی در کار نیست باید الکس در نقش یک بازی ساز عمل کنه در زمن به نظرم دیوید و یاکوینتا می تونن در یک نقش تکمیلیه یک مهاجم تمام عیار باشن

[Reza]

دقیقه 60 وقتی فرارا از نتیجه تقریبا مطمئن بود زانتی (خیلی خسته به نظر میومد) رو با پولسن عوض کرد و من اول گفتم هیچ تغییری توی تیم ایجاد نشد ولی دیدم وقتی پولسن توی زمین میومد به چند نفر اشاراتی کرد و هی با دستش علامت داد.همون موقع حدس زدم چینش تیم عوض شده باشه که همینطور شد.من حس میکنم این ترکیب مورد علاقه ی فرارا بود که نمی خواست ریسک کنه و از اول بازی کنه ولی وقتی از نتیجه مطئن شد با این ترکیب بازی کرد. فرارا در واقعا 30 دقیقه پایانی رو 4-2-3-1 بازی کرد.البته شیوه خاصی ازین ترکیب که شامل 4 دفاع بود،3 مدافع در مرکز زمین به صورت مثلثی و چرخشی بازی می کردند.یعنی جای دقیقی نداشتند.3 نفر که جاشون با هم عوض می شد مداوم.دو بازیکن در دو سمت نزدیک خط و 1 مهاجم نوک. یعنی به این شکل دفاع چپ    مدافع          مدافع          دفاع راست                 پولسن          مارکیزیو                             ندود         الکس                                  کامو                           ترزگه اون مثلث وسط زمین خیلی ثابت نبود،گاهی ندود جای پولسن بود و مارکیزیو نوک این مثلث بود.گای یکی عقب بود و دو نفر جلو بودند و به شکل های مختلفی با چرخش در مرکز زمین کاملا کنترل و تسلط روی مرکز بازی یووه داشتند.به همین شکل یوونتوس کل عرض زمین رو در اختیار داشت و برعکس زمان رانیری اینطور نبود و کلی فضا به حریف می دادیم.بازیکن های سیه نا با هم پاس کاری می کردند و هیچ راهی به سمت محوطه یووه پیدا نمی کردند. طبیعی بود،به غیر ازین 3 نفر دلپیرو و کامورانزی هم عقب میومدند و فضاها کاملا بسته میشد.در حملات هم مهاجم و 3 هافبک پشت سرش حمله می کردند و دو هافبک مرکزی دیگه هم ساپورتشون می کردند.که البته یووه حمله چندانی نکرد در این لحظات و بیشتر خیلی با حوصله پاسکاری می کردند.مثلا ما مقابل آتالانتا 44 سانتر روی دروازه داشتیم.ولی بازی قبل 23 سانتر داشتیم.یا مثلا بازی با میلان ما 305 پاس داشتیم که 76 درصد صحیح بود ولی بازی قبل 433 پاس که 84 درصد صحیح بود. کلا از آمار سانتر ها یووه که همیشه بالای 40 بود درصد زیادی کم شد و بازی یووه در کل زمین پخش شد.مثلا دلپیرویی که معمولا 10-15 پاس توی هر بازی می داد توی این بازی 47 پاس داد.از لحاظ آماری به صورت کلی فرق زیادی نیست.ولی خوب رانیری 2 فصل مربی این تیم بود و فرارا 2-3 روز ! حالا حساب کنید ما مهره هایی مثل جووینکو و دیگو هم داشته باشیم توی فصل آینده، بازیکن های که توی همچین سیستم های عالی بازی می کنند.تو ترکیب رانیری چیزی به اسم هافبک تهاجمی تعریف شده نبود.ولی اینطوری ما غیر از هافبک تهاجمی دو هافبک کناری داریم که برخلاف قبل که با کمک مدافعان کناری می رفتند برای سانتر کردن،الان رو به مرکز زمین بازی می کنند.گل سوم دلپیرو رو ببینید،از چپ چطور به سمت مرکز زمین اومد و توپ رو برد و گل زد.این حالا در حالت دفاعی و ضدحمله ی یووه بود. من فکر میکنم تاکتیک فرارا خیلی متنوع تره ولی مشکلات خاص خودشوم داره.مثلا بین ترزگه یاکوینتا و آمائوری فقط یکی می تونه تو زمین باشه و الکس هم باید توی پستی بازی کنه که چندان خوشش نمیاد.اما از طرفی این تاکتیک خوراکه بازیکن هایی مثل دیگو و جووینکوئه.

[mory]

تنوع تاکتیکی از لازمه های یک تیم بزرگ و موفق هست چیزی که متاسفانه در زمان رانیری از گمشده های یووه بود و خیلی جاها هم ضربه های بدی به تیم وارد کرد قصد تکرار مکررات ندارم اما واقعا از نظر تاکتیکی حتی جلوی تیمهای گمنام هم به مشکل می خوردیم ... البته با یکی یا دو تا بازی نمیشه قضاوت کرد در مورد فرارا ولی بی برو برگشت باید مربی فصل بعد یووه بتونه 2 یا 3 چیدمان تاکتیکی مختلف رو توی تیم جا بندازه تا هم نوع بازی تیم در برابر هر حریفی قابل پیش بینی نباشه (که این خودش یک امتیاز بزرگه برای هر تیمی ) هم یک تعداد از بازیکنان تیم دچار خستگی و افت کیفی بخاطر کثرت و زیادی حضور در تمام بازیها نشن (بنده خدا ندود و ... ) .

[Reza]

راستی 2 چیز مهم دیگه هم راجب تاکتیک یوونتوس بود، اول اینکه آفساید گیری و اون خط دفاعی خیلی جلو به کل برداشته شده بود و یوونتوس فشرده دفاع می کرد. دوم اینکه بازیکن ها دودندگی خیلی زیادی داشتند چون ما با تعداد زیاد دفاع میکردیم و همه باید به سرعت برمی گشتند. برای همین دقیقه 60 به بعد بازیکن های مثل زانتی،دلپیرو،کامورانزی و چند بازیکن دیگه به خاطر دوندگی زیاد و پرسینگ بازی یووه خیلی خسته شده بودند.حتی یاکوینتا هم خستگی توی چهره اش دیده میشد ! این تاکتیک آمادگی بدنی فوق العاده ای می خواد.

[J U V E N T I N I]

آره دقیقا مثل بارسا.این تیم واقعا تو پرسینگ بی نظیره،شما باید ببینین قبل از شروع فصل بدنساز چه کرده که الان بعد از 50 تا بازی هم هنوز اونجوری پرس میکنن. ولی تیم ما به نظرم حتی با یه بدنسازی ناسب هم توان این کارو نخواهد داشت چون بازیکنان کلیدی ما میانگین سنی بالایی دارن. مگر این که فصل آینده جلوی دفاع رو بسپریم دست سیسوکو و مارکیزیوفاونوقت میتونیم امیدوار باشیم که تاکتیک پرسینگ جواب بده