6916 پاسخ برای این موضوع

[tecra]

^^^

 

همون که هفته آخر اینتر از لاتیزو 4-2 باخت؟ 

[Orphée]

^^^

 

دقیقاً. چند تا نماد معروف داره اون روز ، یکیش بوفون و این بنرشه * و یا این چهرۀ رونالدو... یا باز استیصال رونالدو از گلزنی لاتزیو. خوشحالی کنته و درگیریش با ماتراتزی...

 

 

* سوزش به حدی بود که بدلی اش رو ساختن با مضمون پیروزی رئال بر یووه در فینال لیگ قهرمانان...

 

ویرایش : اصلاح لینک تصویر آخر ...

[tecra]

آره یادمه.. اونموقع از نظر مهره میلان و اینتر مهره های بهتری داشتن و لاتزیو هم که چندتا از بهترینهای دنیا (نستا، استام، یه مدافع پرتغالی سوپر وحشی که چهره بسیار مظلومی داشت و اسمش یادم نیست ...) رو داشت و معلوم بود اینتر به مشکل میخوره. 

 

یووه ولی از نظر تیمی و ثبات بهترین بود و اواخر فوق العاده نتیجه گرفت. همون اول هم از CL حذف شد و تمرکزشو گذاشت رو لیگ.. 

 

20 سال پیش.. پیر شدیم 

[AliReZaZa]

آره یادمه.. اونموقع از نظر مهره میلان و اینتر مهره های بهتری داشتن و لاتزیو هم که چندتا از بهترینهای دنیا (نستا، استام، یه مدافع پرتغالی سوپر وحشی که چهره بسیار مظلومی داشت و اسمش یادم نیست ...) رو داشت و معلوم بود اینتر به مشکل میخوره. 

 

 

 

تو فرناندو کوتو رو میگی محمد.

الان نگاه کردم تو 217 تا بازی تو سری آ 45 تا کارت زرد و 11 تا کارت قرمز گرفته

تو کل کریرش 85 تا کارت زرد گرفته. فک کنم رکورد داره  

[Jevdelffon]

راستش من هم تو این فصل بارها به این موضوع فکر کرده بودم که با وجود این فاصله امتیازی زیاد با صدر جدول،قهرمان شدن در هفته پایانی اونم با مالوندن پوزه اینتر به خاک چه کیف وافری میده ولی راستش اینقدر تو این سال ها ناکامی در اروپا دیدم که یه جورایی واسم شده یه حسرت بزرگ(مخصوصا بخاطر بوفون) و واسه همین قهرمانی در اروپا رو حتی به قیمت جایگاه پایین در جدول سری آ حداقل واسه یه بار ترجیح میدم. ضمنا متاسفانه چون 2002 زیاد فوتبال نگاه نمیکردم اون قهرمانی باشکوه رو ندیدم

[tecra]

تو فرناندو کوتو رو میگی محمد.

الان نگاه کردم تو 217 تا بازی تو سری آ 45 تا کارت زرد و 11 تا کارت قرمز گرفته

تو کل کریرش 85 تا کارت زرد گرفته. فک کنم رکورد داره  

 

آرههههه خودشه.. لعنتی قیافه گوگولی و نازی داشت و آدمو گول میزد. خنده خنده از پشت تکل دو پا رو زانو و پشت ساق میومد   کنار نستا و یام استاپ واقعن مخوف بودن..

کیه لینی و ... در مقابل اون نسل سوسول بودن. تو اینتر یه مدافع قد کوتاه امریکای جنوبی داشتیم. مدافعای میلان باکلاس و اتو کشیده بودن. ولی یووه مونترو داشت که ته وحشی بازی بود   خطای خشن میکرد اندازه دریبل زیدانی لذت بخش بود. 

[Orphée]

 

فرانکونه (فرانکو برانکاتلی) یوتیوبر ۸۸ سالۀ یوونتوسی درگذشت... او صاحب کانال "قلب یوونتوسی" بود و در آخرین کلیپ هاش از خرید گاتی و فروش رمزی تعریف کرده و به پنجرۀ یووه امتیاز +۱۰ داده بود... پرکشید ولی فراموش نمیشه!

[Orphée]

قهرمانان سی ال :


۲۰۲۱ : چلسی ، تو لیگ با ۶۷ امتیاز چهارم شد!

۲۰۱۲ : چلسی ، تو لیگ با ۶۴ امتیاز ششم شد!

۲۰۰۷ : میلان ، در لیگ با ۶۱ امتیاز چهارم شد!

۲۰۰۵ : لیورپول ، با ۵۸ امتیاز پنجم شد!


رویاپردازی که کنتور نمیندازه ، نه؟

[Buffon2003]

قهرمانان سی ال :


۲۰۲۱ : چلسی ، تو لیگ با ۶۷ امتیاز چهارم شد!

۲۰۱۲ : چلسی ، تو لیگ با ۶۴ امتیاز ششم شد!

۲۰۰۷ : میلان ، در لیگ با ۶۱ امتیاز چهارم شد!

۲۰۰۵ : لیورپول ، با ۵۸ امتیاز پنجم شد!


رویاپردازی که کنتور نمیندازه ، نه؟

نه ولی ذهنیت مهمه، وقتی هدف صرفا پیشروی تا مرحله خاصی باشه قطعا یک مرحله قبلش حذف میشیم. من ندیدم بازیکنان یا مربی یووه بیاند بگند چیزی جز قهرمانی در لیگ قهرمانان واسه ما ارزش نداره، برعکس میگند اگر تا فلان تاریخ در این رقابت ها باشیم برد کردیم

[back to juve]

نه ولی ذهنیت مهمه، وقتی هدف صرفا پیشروی تا مرحله خاصی باشه قطعا یک مرحله قبلش حذف میشیم. من ندیدم بازیکنان یا مربی یووه بیاند بگند چیزی جز قهرمانی در لیگ قهرمانان واسه ما ارزش نداره، برعکس میگند اگر تا فلان تاریخ در این رقابت ها باشیم برد کردیم

اون تیمایه که هم اول شدن هم بازیکنانشون و مربیشون اکثراً نمیگفتن میخوایم قهرمان شیم

[AAG]

علی جان خوش برگشتی داداش...

 

بنظرم ریشه داره تو نتیجه گرا شدنِ افراطی ارکان باشگاه و احتمالاٌ بخش قابل توجهی از هوادارا. شعار رسمی باشگاه (بونیپرتی) هم فضای زیادی برای مانور باقی نمیذاره... نمونه ش رو در فرصت ندادن به مربیهای سالهای اخیر هم دیدیم.

 

بنظرم راه حلش هم آوردن یه اسم بزرگ در آینده ست ، کسی در حد گوآردیولا... کسی که بتونه استارت تغییر ژنتیک رو محکمتر بزنه و در میانۀ راه مجبور نشه بین نتایج و تز خودش ، یکی رو انتخاب کنه...

فراز عزیز یه بغل بزرگ   

 

====

 

صحبت رو به این تاپیک منتقل میکنم چون حرفم در مورد خود یووه هست نه شخص/اشخاص خاصی

حرف زیاده ولی سعی میکنم خلاصه کنم ... البته امیدوارم این خلاصه کردن جملات لطمه ای به مقصودم نزنه ... و البته که بعضی کلمات و جملات به تنهایی معنا پیدا نمیکنن مگر با حس بیان بشن ...

 

شروع جدایی نصفه و نیمه من از یووه برمیگرده به حدود 2 سال آخر دوران آلگری (به این معنی نیس که تنها 2 سال آخر دوران آلگری باعث این جدایی شد)

جا داشت نحوه شروع داستانم با یووه و رسیدن به این نقطه از داستانمون رو بگم ولی برای جلوگیری از زیاده گویی صرف نظر میکنم

 

یه زمانی بردهای 1-0 برای ما هوادارای یووه لذت بخش بود چون پشت اون برد یه نوع حس قدرت و صلابت هم بود (تمام مجموعه) ... بعد از بازی هر تیمی به خودش اجازه نمیداد برد رو زیر سوال ببره

ولی امروز این نوع برد دیگه نه تنها لذتی نداره بلکه پر از تنش، بدگویی و بدگمانی از طرف دشمن، رقیب و حتی هوادار خودی شده!

 

- برخی از هوادارا (چه این فروم، چه هر جای دیگه که کنار هم جمع هستن) احترامی برای هویت باشگاه قائل نیستن یا حداقل فراموشش کردن ... انتظار از دشمن و رقیب به کنار! (بحث مفصلی هست ولی فقط گذرا اشاره میکنم چون فقط بخشی از دلایل دلخوری و ناراحتی من از اوضاع فعلی هست)

- بعد از قضایای کالچوپولی این برچسب! تا به امروز همراهمون بوده و بردها از هر نوعش (1-0 یا 10-0) زیر سوال میره

 

در حال حاضر سبک بازی، برد پر گل، خرجکرد و درآمد باشگاه، خرید ستاره، مربی، مدیر و ... ذره ای برام اهمیت نداره

ولی موندن نام آنیلی در راس باشگاه، ارائه یه بازی با صلابت و کنترل و برخورد شدید با گزافه گویی رقبا برام از هرچیزی مهتره

 

آندره آ رو تماما مقصر جریانات نمیدونم چون فشار بیش از حدی رو تحمل میکنه و باید انتظارات و سلیقه های متفاوت و زیادی رو در اتخاذ تصمیماتش مدنظر قرار بده ... کمااینکه قطعا بدون اشتباه نبوده و تصمیمات فعلیش هم در داخل یا خارج از زمین اثرات منفی داره ... ولی گذر از نام آنیلی بزرگترین و جبران ناپذیرترین ضربه ای هست که بر پیکره یووه زده میشه ... لطفا قبل از بیان جمله "خروج آنیلی و سپردن باشگاه به یه سرمایه گذار غیر" کمی به عواقبش فکر کنید.

 

بوفون آخرین بازمانده از یووه ای بود که صلابت داشت (دوران قبل از کالچو و کم و بیش در برهه ای بعد از اون) ... بوفون آخرین نفری بود که برای یووه به دل دشمن میزد و جلوی یاوه گویی ها ایستادگی میکرد ... در حال حاضر همچین بازیکنی داریم؟ شاید بگید کیلینی ولی متاسفانه کیلینی درون زمین دفاع میکنه خوب هم دفاع میکنه ولی برای خارج از زمین ... ؟!

 

شعار "FINO ALLA FINE" یا "بونیپرتی فقید" دیگه تبدیل به یه حربه تبلیغاتی شدن و اون اثرگذاری سابق رو ندارن ... (هوادار جدید >> سلیقه جدید)

 

برای من اومدن گواردیولا یعنی ... بگذریم! ... از لفظش استفاده نمیکنم! ... ما اول از همه به کسانی نیاز داریم که یووه رو درک کنن ... بدونن بردن به تنهایی معنا نداره ... مخصوصا حالا که کلی برچسب هم بهش زده میشه ... شاید با گواردیولا ده ها گوش دراز هم ببریم ولی اگه قرار باشه بعدش هنوز برچسب ها باقی بمونه برام ذره ای لذت نداره ... من ل ق رو برای وقتی میخوام که بازیکن/مربی که معنای پوشیدن این پیراهن رو درک میکنه از بردنش در کنار این تیم خوشحال بشه ... نه طرفا اضافه کردن افتخارات به ویترین شخصی.

ساری که اصلا ارزش صحبت نداره و پیرلو هم با توجه به کم تجربگیش شخصا نهایت لذت رو از دوران مربیگری کوتاهش بردم و انتظار بیشتری نداشتم ... اما آلگری ... متاسفانه ذهنیت یه یوونتوس ی رو نداره! ... تا وقتی متوجه نشه بردن برای تیمی چون یووه چه معنایی داره مسلط شدن به اوضاع تیم دردی رو دوا نمیکنه! ... کم نداشتیم بازی هایی که بخاطر ذهنیت اشتباه این بزرگوار با برد همراه بوده ولی تهش هم با یاوه گویی بازنده! ... شخصا با سبک بازی تیمش مشکلی ندارم ولی ذهنیت چرا! (لطفا برای صحبت در مورد عملکرد آلگری یا هر شخص دیگه، قیاس رو کنار بگذارید!)

 

لب کلام ...

یووه باید درون و بیرون زمین دهان یاوه گویان رو ببنده !!!

برام مهم نیس طرف مقابل پرافتخارترین تیم اروپا باشه، ثروتمندترین باشه، ضعیف ترین باشه، با نفوذترین یا ...

 

متاسفانه امروز دیگه یوونتوس درک نمیشه!

خیلی تاکیدم بر یوونتوس هست ... اگر عمری باقی بمونه، در اسرع وقت نحوه شروع داستانم با یوونتوس رو میگم بلکه با ذهنیت بنده حقیر بعنوان عضو کوچکی از این دنیای زیبامون در قبال معنایی که برام داره بیشتر آشنا بشید.

(اگر اشتباه نکنم تاپیکی در این خصوص بود و اگر هم نیست پیشنهاد میکنم همچین تاپیکی اضافه بشه)

 

====

 

برای کوتاه کردن پست و از حوصله خارج نشدن، حرف دلم رو تا جایی که امکان داشت خلاصه کردم ... امیدوارم دوستان از قصد و نیتم مطلع شده باشند

 

موفق باشیم!

ارادت به تمام یوونتوس یها

[Orphée]

 

سیتی رو توی اتحاد با این خط میانی شکست دادیم... شاید واقعاً مشکل کیفیت نیست و رویکرد و طرز تفکره ...

[vahid.juv]

 

سیتی رو توی اتحاد با این خط میانی شکست دادیم... شاید واقعاً مشکل کیفیت نیست و رویکرد و طرز تفکره ...

۱۰۰٪ مشکل تیم همینه، تیم ما ۲ تا مشکل اساسی داره یک اینکه آثار رونالدو پاک نشده از تیم، ۲ اینکه تغییر مربی با سبک های مختلف باعث شده بازیکنا گم بشن، این تیم یا باید دست همین الگری باشه اینقد ور بره با تیم تا درست بشند، یا باید مربی مثل کنته بیاد که رس بکشه ازشون حالشون جا بیاد، که بنظرم گزینه دوم صحیحه، ولی کنته نیاد، اصلا باهاش حال نمیکنم.

[Orphée]

 

 

مقابل تورینو ، بین بازیکنان یوونتوس ، دلیخت بیشترین اقدام برای باز کردن دروازه رو داشت (۲) ! که طبیعتاً فقط یکیشم در چهارچوب بود ...


ولاهوویچ نه در داشتن موقعیت گل و نه در اقدام برای باز کردن دروازه ، جایی بین ۵ نفر اول نداره ...


در رده بندی پاسهای ارسال شده به یک سوم حریف ، بین ۵ نفر اول ، یک یوونتوسی هم دیده نمیشه ...


از نظر تعداد پاسهای کلیدی ، بازیکنان یوونتوس ۴ اُم هستن اونم با تنها یک پاس ...

 

 

حال من که گرفته شد ، اُمیدوارم برای شما فقط نقش افزایش اطلاعاتتون رو داشته باشه...

[back to juve]

شرایط الان یوونتوس خیلی حساس شده، امکان رفتن به نیمه نهایی و فینال جام باشگاه های اروپا و جام حذفی رو داریم، حتی شاید 10% احتمال قهرمانی سری آ رو هم داشته باشیم، 

 

یووه 3 ماه یا 90 روزه که نباخته! پس میشه امیدوار بود با رسیدن مصدوما مثل دیبالا کیلینی و برنا، وضعیت تیم بهتر شه و نتایج مطمئن تری هم بگیره 

 

از اونطرفم امکان نرسیدن به همه این اهداف هم هست، پس باید خیلی مراقب بود و محتاط عمل کرد

 

مثلاً بازی با فیورنتینا مشخص بود آکه و کین آشغالن، این رو مثلاً آلگری نفهمیده بود تو تمرین های قبل بازی تیم؟ حتماً باید 50 60 مین از بازی بگذره اینا رو بفهمه؟

 

همین جوراشتباه های مربی باعث میشه در مقابل تیم هایه خیلی قوی تر و صدر نشین الان بازی رو باخته بودیم 

[Orphée]

میانگین سنی تیم مقابل فیورنتینا در جام حذفی ، ۲۵ سال بود... این پایین ترین میانگین تیم های آنیلی از زمان مدیرعاملیش بر یوونتوس در سال ۲۰۱۰ هست ؛


آکه ۲۰۰۱

ولاهوویچ-کین ۲۰۰۰

دلیخت- پلگرینی ۱۹۹۹

لوکاتلی ۱۹۹۸

آرتور ۱۹۹۶ ، ربیو ۱۹۹۵

پرین-دشیلیو ۱۹۹۲ ، دنیلو ۱۹۹۱

 

:pep:

[Orphée]

اگه بایرن قهرمان بوندسلیگا بشه ، به رکورد قهرمانیهای متوالی یووه میرسه...

اینتر قهرمان قبلی سری آ و شانس اصلی اسکودتوست ولی فقط ۱ پیروزی (۲ پیروزی با احتساب بازی عقب اُفتاده) بیشتر از بدترین یوونتوس دهۀ اخیر کسب کرده...

[AliReZaZa]

@Orphée

البته فراز با نتیجه دیشبی که اینتر گرفت دیگه شانس اول قهرمانی نیست و با فرم اخیر تیم ها، میلان و بعد ناپولی شانس های اول هستند به نظرم

اینتر بعیده تا آخر فصل بتونه از فرم بد فعلیش فاصله بگیره

 

+ سه امتیاز، فقط 3 امتیاز اگر بیشتر داشتیم شانس اول قهرمانی این فصل، با فرم فعلی تیم ها، یووه بود  

ولی هرچی هست قطعا از فصل پیش نتیجه بهتری کسب می کنیم. هم لیگ قهرمانان  و هم لیگ

[Senmorta]

@AliReZaZa

تیم های پیولی معمولا خیلی بالا پایین دارن و از طرفی هم انصافا اینتر ترکیب بهتری داره...

به نظرم هنوز زوده میلان رو مدعی اصلی قهرمانی دونست.

[Orphée]

دارکو کواچویچ گفته دیبالا یه ستاره ست و کیه زا سرعت باورنکردنی داره و موقع دیدن بازیهای یووه ازشون لذت میبرم ولی تو یوونتوس من (آنچلوتی) فقط کیه لینی و دلیخت فیکس میشدن و واقعاً قدرتمندن...

 

همچنین اشاره کرده که هلند از ولاهوویچ جلوتره چون ۲-۳ سال زودتر در لیگ قهرمانان شروع به بازی کرده... ادامه داده که امشب یوونتوس صعود میکنه!