340 پاسخ برای این موضوع

[behdad]

به نظرم بدترین بازیکن دیشب بود. البته تا قبل از اومدن ده چلیه که داشت هافبک وسط-کنار سمت چپ بازی می کرد می شه بهش حق داد، چون به هیچ وجه پست تخصصیش نیست، ولی بعد که ده چلیه اومد و ترکیب تیم به نوعی 4-4-2 شد، رفت سمت راست زمین ولی بازم بد بازی کرد. البته این بازی استثنا بود که کونته اصرار داشت 3-5-2 بازی نکنیم، وگرنه تو 3-5-2 نیازی به بازیش نیست به اون صورت. سمت راست لیخشتاینر فوق العاده ست.

[Mohammad-SS]

دیشب فاجعه ای بود برا خودش ؛ منم اول فکر کردم فقط اون طرف زمین قراره خوب بازی نکنه ، اما از وقتی این طرف زمین هم اومد این طرف زمینم از کار انداخت . خیلی فرق داره با اون ایزلای اودینزه ، اصلا یه بازیکن دیگس . دیشب حتی از زدن یه دریبل ساده هم عاجز بود و به شکل خنده داری خودش جا می موند ! یکمی به نظر میاد با ترس تو زمین بازی میکنه ، اعتماد به نفس نداره و سریع دست وپاش رو گم میکنه . وقتی بازیکن کناریش صاحب توپ بود ، اصلا جرات نمیکرد نفوذ کنه یا یکم جایگیریش رو تغییر بده . یا اون شوتش رو پاس میرکو ، خیلی عجولانه و بی فکر ضربش رو زد . توی همین چندتا فرصتی که کونته بهش داده ،تو بیشترش همینطوری بوده . اگر قصد برگشتن به اون ایزلا رو نداشته باشه ، برای ترکیب ذخیره هم بهش نیازی نیست .

[Friend]

بچه ها ، ایسلا تازه 24 سالشه ، تازه هم از مصدومیت برگشته ، تو یک باشگاه جدید و بزرگ هم داره بازی میکنه. واقعا این ها کافی نیست که یکم در موردش صبورتر باشیم؟ مطمئنم به زودی سمت راستمون رو برای خودش میکنه اگرم موفق نشد ، به رئالی ها میگیم بیان عاشقشونو ببرن

[El rey leon]

حالا سانتر کردن و دریپل کردن بازیکنا بخوره تو سرش. پاس سالم بلد نیست بده !! اونوقت چجوری ما باید صبور باشیم ؟؟؟؟

[Prince Claudio]

به هر حال بازیکن خوبیه و هنوز سنی نداره که بگیم دوباره برنمیگرده به دوران قبل از مصدومیتش . ترسم از اینه دوران بعد از مصدومیتش رو تو یوونتوس گذروند و پولش رو گرفت بعد بخوایم با قیمت کمتر بفروشیمش و تو تیم بعدی دوباره راه بیفته . بازیهای ملی به نظرم خیلی میتونه کمکش کنه تا دوباره بشه همون ایسلای سابق . همونطور که به بونوچی اعتماد شده به نظرم باید به ایسلا هم اعتماد بشه . چند تا بازی تو ترکیب باشه راه میفته

[Friend]

حالا سانتر کردن و دریپل کردن بازیکنا بخوره تو سرش. پاس سالم بلد نیست بده !!
اونوقت چجوری ما باید صبور باشیم ؟؟؟؟

فقط توجهتو به دو تا پست در مورد بونوچی جلب میکنم (صفحه 30 تاپیکش ، پست اول و دوم صفحه)

اصلا دیگه نمیشه تحمل کرد که قراره یه بازی ِ دیگه با حضورش تلاش بقیه ی بازیکنا رو به باد بده ! مدافعی که داره سومین سال ِ حضورش رو توی این تیم میگذرونه و با شرایط کاملا وفق پیدا کرده و ( به اشتباه ) توی ترکیب ِ اصلی هم هست و استرس ِ نیمکت نشینی نداره ، چرا باید اینقدر اشتباه کنه و تیم رو توی موقعیت ِ اضطراری قرار بده ؟ تمام ِ اشتباهاتی که توی پست ِ بالا گفتم ، اشتباهات ِ تاثیر گذاری بوده که اکثرا باعث ِ گل خوردن ِ یووه شده و باعث شده یووه امتیاز از دست بده . از بازی با میلان که با 2 تا اشتباه ِ پی در پی باعث ِ گل ِ میلان شد و اسکودتو رو تو بغل ِ گالیانی انداخت و اشتباه ِ بازی با کیه وو ش که یووه رو از قهرمانی دور کرد ( که خوشبختانه با مصدومیت ِ تیاگو سیلوا این امتیازا جبران شد ) ! بازی ِ دیشب هم که توی 2 تا گل 100 % مقصر بود . گل ِ اول که نیازی به گفتن نداره و گل ِ دوم که اجازه میده بازیکن ِ حریف خیلی راحت جلوش مانور بده . فکر می کنید اگه این اشتباهات ِ ایشون نبود چلسی میتونست به یووه گل بزنه ؟ مگه غیر از این بود که یووه توی تمام ِ تیمش داشت خیلی عالی دفاع می کرد تا نیمه ی دوم حمله کنه و بازی رو ببره ولی بونوچی 10 نفر ِ دیگه رو ... !

فکر می کنم به اندازه ی کافی بهش فرصت داده شده . دیگه طاقت ِ این استرس ها وجود نداره که با اشتباهش تیم تو خطر بیفته . امسال قراره مسابقات ِ پر فشاری باشه و بونوچی ای که توی سری آ جواب نداده ، به هیچ وجه نمیتونه اون سوئیپری که یووه میخواد توی چمپیونز لیگ باشه . با این حال که به لوسیو هیچ اعتقادی ندارم ولی وقتشه دیگه جای بونوچی رو بگیره . من دیگه به شخصه طاقتم سر اومده !

پسته من که دقیقا بعد از این پست ارسال شده

به نظرم یک درصدی از اشتباهات بونوچی رو باید به حساب جوونیش و مسئولیتی که ازش خواسته شده بزاریم

بونوچی تنها دفاع ماست که باید توپ رو نگه داره و بازیسازی کنه ، در حالی که بارتزالی و کیه لینی فقط دفع توپ میکنن ، این درصد خطاهاشو بالا میبره ، مثل سوتی وحشتناکی که بازی با میلان داد

ولی ولی ولی بونوچی دقیقا مشکل راموس رو داره ، یک دفاع که به اون لحظه فکر میکنه ، نمیتونه چند ثانیه بعد اون رو ببینه ، یعنی بونوچی نفهمید که اگر رو توپ اثر نمیزاشت ، بوفون به راحتی میتونست توپ رو بگیره ؟

بعضی بازیکن ها مثل پادویین و پلوسو استعدادی ندارن ، میدونی تهش اینجاست ، براش صبر نمیکنی ولی کسانی مثل ایسلا نشون دادن که استعداد و تواناییهایی دارن ، باید بهشون فرصت داد و صبر کرد که به دوران اوجشون برگردن.

[GioVanni Agnelli]

- در اینکه ایسلا هنوز اون بازیکنی نشده که انتظارش رو داریم حرفی نیست، شخصا یکی از منتقدینش هستم و به هیچ عنوان حتی یک لحظه هم نمی تونم قبول کنم که جای لیختشتاینر بازی کنه. ولی ایسلا از اون دسته از بازیکن هایی هست که خیلی به کار تیم میاد و به کونته اجازه این رو میده که تفکرات خودش رو پیاده کنه. ایسلا یک بازیکن تک بعدی نیست، توانایی بازی در پست های مختلفی رو داره و فاکتورهای زیادی هم داره و همین باعث میشه که به همین راحتی نشه ازش چشم پوشی کرد و بهش کمک کرد که دوباره به روزهای خوبش برگرده. در واقع ایسلا از نظر فنی یکی از بهترین های ماست ولی مصدومیت سختی رو پشت سر گذاشته و باید بهش فرصت بیشتری داد.

[Juventus FC]

این ایسلا خیلی خنثی بازی میکنه ! من باور نمیکنم این از همون اولش بازیکنی بوده باشه که الآن پس از مصدومیتش بخواد دوباره برگرده به روز های اوجش ! اگر کسی ویدیو چیزی داره بگذاره ببینیم اصلا قبلا چه جوری بوده ! حداقل دلمون برای پولی که براش دادیم نسوزه !

[pezhman]

من اول فصل که کوادو و ایسلا اومدن گفتم فکر میکنم اینا هم سرنوشتی مثل همون الیا پیدا کنن و بازی بهشون نمیده و اخر فصل هم میفروشنشون که یکی از بچه ها که فک کنم کمال بود گفت اساموا شاید ولی ایسلا خیلی خوبه و فیکس میشه . الان شک ندارم که مثل همون الیا نیمکت نشین و اخر فصل فروخته میشه

[mohammad-11]

اتفاقا ایسلا بازیکن خوبیه اما چون یووه 352 بازی میکنه و توی پست ایسلا (بال راست) یووه لیختشنایدر، په په، کاسرس رو هم داره به ندرت به ایسلا بازی میرسه.و الا بازیکن خوبیه.همین داش لیخی یه مدت طول کشید تا جا بیفته

[PaoloDC]

یه مقاله خونده بودم این اواخر تو قسمت انگلیسی سایت گل در مورد " ایزلا " الانم که بعد از تساوی جنوا خواب و خوراکمون قطع شد (دزدیده شد) دیگه گفتم حداقل بشینم جاهای خوب این مقاله رو با کمک برادرم ترجمه کنم براتون :


چرا طرفداران یوونتوس نباید به این زودی ها از ایزلا قطع امید کنند

این بازیکن شیلیایی یک ترانسفر مثبت و بسیار تحسین شده برای تیم یوونتوس در تابستان گذشته بود، اما هنوز بازی و تاثیرگذاری او حتی به نزدیکی های دوران قبل از آن مصدومیت جدی زانویش نرسیده است.

26 ژانویه 2013 توسط کریس وواکیس

آنتونیو دی ناتاله و آلکسیس سانچز تنها دلیل موفقیتهای چند فصل گذشته اودینزه نبودند بلکه شگردهای خاص مربیگری فرانچسکو گوئیدولین و کیفیت بالای بازیکنانی چون سمیر هاندانویچ ، کووادوو آساموئا ، گوکهان اینلر و مائوریسیو ایزلا همگی دست به دست هم دادند تا تیم اودینزه برای دو فصل متوالی 2011 و 2012 سری آ را در مکان مناسب برای کسب شانس حضور در لیگ قهرمانان به پایان برساند.

متلاشی شدن پیوند بین مهره های اصلی و آینده دار آن تیم درخشان چندان تعجب برانگیز نبود و بانوی پیر هم جزو تیمهایی بود که علاقمند جذب بازیکنانی کلیدی و آینده دار از اودینزه بودند.
آساموئا از بسیاری جهات یک انتخاب روشن و هدفی آشکار برای بیانکونری بود. چرا که این بازیکن غنایی در چهار سال حضورش در شمال شرق ایتالیا هافبکی بسیار فعال و پر انرژی و هشیار برای تیمش شده بود و اکثر طرفداران و منتقدان یوونتوس نسبت به این ترانسفر بسیار خوشبین و هیجان زده بودند ، اما در مورد مائوریسیو ایزلا تعداد کمتری از این طرفداران و منتقدان را میتوان یافت که چه در آن زمان و چه در زمان حال نسبت به آینده ی نزدیک و یا دور ایزلا در یوونتوس خوشبین و مثبت اندیش باشند.

قابل یادآوری است که استیل و خصوصیات تحسین برانگیز بازی این بازیکن 24 ساله ی شیلیایی در اودینزه ، متولد شده از درخشش خیره کننده ی بازی سرعتی آلکسیس سانچز و یا حضور ذهن و جاگیری های عالی آنتونیو دی ناتاله و یا دوندگی های مثبت و خستگی ناپذیر آساموئا نبود. بلکه نقش موثر مائوریسیو ایزلا در میدان و علت علاقه ی مربی به حضور مستمر او در جریان بازی ، چیزی نبود که همواره برای چشم بیننده آشکار و واضح باشد. در عوض شاید بتوان وظایف و خصوصیات او را در میدان به یک چسب قوی یا زیپ مطمئن تشبیه کرد که در واقع مانند یک تکمیل کننده و مکمل تمام عیار چه در دفاع ، چه در میانه زمین و چه در حمله همواره حضور موثر داشته و مهمتر از همه ، هر جا از میدان که تیم از نظر تعداد در مقابل حریف با کمبود مواجه شده ، ایزلا اولین و سریعترین بازیکنی بوده که به کمک تیم رسیده و با اراده ی قوی و سبک بازی انعطاف پذیر و قدرت تصمیم گیری سریع خود تقاط ضعف تیم رو سریعا پوشش داده و به سرعت به یکی از بازیکنان کلیدی و اصلی اودینزه تبدیل شده است.

یک ایراد اصلی و نقطه ی تاریکی که در این ابراز علاقه ی یوونتوس نسبت به مائوریسیو ایزلا بلافاصله علامت سوال را در ذهن طرفدار و منتقد بر می انگیخت در واقع مصدومیت شدید زانوی ایزلا بود. او در ماه فوریه سال 2012 در بازی مقابل تیم میلان در خانه ی اودینزه از ناحیه ی زانو بشدت آسیب دید بطوریکه برای ادامه ی فصل و بمدت 7 ماه از میادین دور ماند. این اتفاق اولین مصدومیت جدی در کل دوران فوتبالی مائوریسیو ایزلا بود. این بازیکن قبل از این اتفاق ناگوار هیچگاه بمدت بیش از 4 بازی متوالی برای اودینزه از دست نداده بود و در حقیقت فرم ایده آل و هشیاری و تاثیر گذاری خود را تا حد زیادی مدیون قرار گرفتن در لیست 11 نفره ی مربی برای بازی های زیاد و پشت سر هم بود.
به هر حال مسئولان بیانکونری معتقد بودند که خرید این بازیکن ارزش ریسک کردن را دارد و به این ترتیب 50% حق انتقال بازیکن را از اودینزه خریداری کردند و مسئولیت ادامه ی فیزیوتراپی و مراقبتهای پزشکی برای بهبود هر چه سریعتر ایزلا را بر عهده گرفتند.


متاسفانه هم برای یوونتوس و هم برای ایزلا این ترانسفر هنوز به سطح مورد انتظار نرسیده و آنطور که باید و شاید جوابگوی توقعات طرفداران نشده. 4 ماه از بازگشت مائوریسیو به زمین فوتبال میگذرد در حالیکه او فقط 309 دقیقه در لیگ برای تیم جدیدش یوونتوس عرق ریخته است و این مجادله ی او برای رهایی کامل از مصدومیت و بازگشت به دوران مطلوب قبلی خود باعث شده بسیاری از فوتبالدوستان و طرفداران بانوی پیر قابلیتها و پتانسیل بالای ایزلا را که میتواند در دراز مدت برای تیمش بسیار مفید باشد ، دست کم بگیرند.

دور بودن از چمنها برای مدتی طولانی در سال 2012 و همچنین از دست دادن حضور کامل در فعالیتها و دیدارهای قبل از شروع فصل جدید ، به وضوح لطمه ای جدی از نظر جسمانی و روانی بر بنیه ی او وارد ساخته است. این در حالیست که خریدهای اخیر یوونتوس اکثرا از همان روزهای آغازین ایفای نقش در بیانکوری به تدریج رضایت طرفداران را بر انگیخته اند و نمودار فرمشان غالبا صعودی بوده است. در کنار این درخششهای بی وقفه ، توقعی نه چندان بیجا در مورد ایزلا میان طرفداران یوونتوس پدید آمده که با گذشت زمان جای خود را عمدتا به نا امیدی میسپارد تا خوشبینی و آینده نگری.

بدون هیچ شک و تردیدی باید گفت که این بازیکن پر تلاش شیلیایی به مراتب خیلی بهتر و پخته تر از آنیست که تاکنون برای یوونتوس نشان داده ، و همچنین جرقه هایی از امید بعضا در بازی فعلی او میتوان مشاهده کرد که نوید از بازگشت ایزلا به دوران اوج خود میدهند خصوصا در یازی جام حذفی مقابل لاتزیو که یکی از بهترین بازیهای مائوریسیو ایزلا بعد از پشت سر گذاشتن دوران مصدومیتش بود.

در سطح عمومی نکته ای که برای طرفداران نمایان تر بود ، بازی نا امید کننده ی ایزلا در برابر میلان در نوامبر بود که باعث شد سر مربی در میان دو نیمه او را تعویض کرده و یک هافبک یعنی پادوئین را بعنوان بال راست راهی میدان بکند. از آن زمان تا کنون ایزلا فقط 8 دقیقه در سری آ برای یوونتوس بازی انجام داده است.

بدیهی است که ایزلا برای بازگشت به فرم ایده آل خود به زمان احتیاج دارد و حتی می تواند در این فاصله از یکسری تغییرات تاکتیکی در نحوه چیدمان بازیکنان در زمین فوتبال برای انجام دادن بازیهای بیشتر و کسب تجربه سود بسیاری ببرد. اکنون واضح است که او برای سیستم 3-5-2 بسیار بازیکن مناسب و با تجربه ایست اما همین تثبیت را میتوان برای لیختشتاینر نیز بکار برد. بعلاوه این بازیکن شیلیایی در پستهای بسیار مختلف و متفاوتی همراه با چیدمان های متنوع در تیم اودینزه قبول مسئولیت و ایفای نقش کرده است و تقریبا از عهده ی همه ی آن وظایف بخوبی بر آمده است بطوریکه او جزو معدود فوتبالیستانی است که هر جایگاه دلخواه را در سمت راست چیدمان 4-3-3 میتواند براحتی بپذیرد و وظایف مربوطه اش را در هماهنگی کامل با تیم به انجام برساند. او میتواند بسیار گره گشا و انعطاف پذیر برای تفکرات آنتونیو کونته باشد اگر مربی قصد کند که در نحوه ی آرایش مهره هایش تجدید نظر کند. اضافه بر تمام اینها ، ایزلا قبلا در نقشی کاملا میانی در میانه ی میدان بعنوان هافبک وسط به حالت Box-to-Box قبول مسئولیت نموده است و تجربیات خوبی نیز در این مورد دارد.

بله این موضوع حقیقت دارد که بسیاری بازیکنان جوان هنگامی که به تیمی بزرگ می پیوندند عموما با مشکلاتی برای نشان دادن و اثبات آن قابلیتها و پتانسیل قبلی خود مواجه می شوند اما مائوریسیو ایزلا اراده و گرسنگی و پتانسیل بیش از مقدار کافی در وجود خود دارد که بتواند هر چه سریعتر این دوران تاریک و کم تاثیر فوتبالی خود را پشت سر بگذارد. هر بازیکنی که از یک چنین مصدومیت شدیدی رنج کشیده باشد کاملا طبیعی هست که به مدتی زمان نیاز پیدا می کند. اما برای کسی که به حضور داشتن پیوسته در لیست 11 نفره مربی عادت پیدا کرده ، این دوران بازگشت میتواند مقداری دشوار تر هم سپری شود.

انداکی صبر و حوصله گاهی می تواند به زمان و وقفه ی طولانی تری تبدیل شود. اما این نیاز همواره برای برطرف شدن وجودی قوی تر پیدا می کند هنگامیکه انتظارات و توقعات باشگاه بزرگی چون یوونتوس مد نظر قرار میگیرد. به هر حال اگر به این شیلیایی 24 ساله وقت و مجال رشد کردن داده شود او می تواند به همه نشان دهد که پتانسیل بسیاز زیادی را برای تبدیل شدن به یک بازیکن درخشان و آینده ساز در خدمت یوونتوس برای سالهای متمادی دارا می باشد.


منبع اصلی مقاله : اینجا


اینم در پایان اضافه کنم که شخصا خودم زیاد از مقاله های این بابا کریس واکسی خوشم نمیاد ولی داداشم از این مقاله خوشش اومده بود گفتم ترجمه کنیم شاید شما هم پسندیدید. امبدوارم مفید بوده باشه.

[D E L P I E R O]

منو یاد زامبروتا می اندازه ) ) ) ) )

[kami]

هیچ شباهتی با زامبروتا نمیبینم! :3ztzsjm:

[D E L P I E R O]

هیچ شباهتی با زامبروتا نمیبینم! :3ztzsjm:

من شوخی می کردم
مگه اون شکلک هارو ندیدی

[sia10]

جون مادرت از یووه برو فقط برو برو توپ جمع کن رئال بشو

[Friend]

ارسنال 8 سال به پای فن پرسی نشست تا همچین مهاجمه شاخی ازش در اومد. باید صبر کرد ، حداقل یک فصل کامل بهش فرصت داد

[Hossein Salehi]

اخه یه چیزی هم که هست اینه که ایسلا تو پست تخصصی خودش بازی نمی کنه و شاید یکی از مواردی که باعث شده شاهد کیفیت بالایی از اون نباشیم همینه ! البته توی افت کردنش بعد از مصدومیت هیچ شکی نیست ولی به هر حال این مورد هم بی تاثیر نیست

[GioVanni Agnelli]

- از چند تیم انگلیسی از جمله اورتون پیشنهاد داره ولی به گفته مدیر برنامه هاش هیچ آپشنی برای فروشش نیست و در صورت صلاح دید کونته، فصل بعد رو هم در تورین باقی میمونه.

[Huceyn]

بعد از کارت گرفتن استفان از داور , برای اولین بار تو این فصل آرزو کردم کاش مائوریسیو هیچوقت مصدوم نمی شد و همون بازیکن انرژیک و فوق العاده سابق بود ! واقعا کسی که بازی های ایسلا قبل از مصدومیتش رو دیده باشه می تونه بفهمه چی میگم . ایسلایِ آماده می تونست کابوسِ باواری ها تو بازی برگشت باشه . مخصوصا بعد از محرومیت ریبری ,,,, ولی حیف :sigh: