@افشینز ثلتون فن
من هم قصد جسارت نداشتم داداشم ، ولی اینجا :
((( عقاید و علایق شخصی هرکس متلغ به خودش هست و فقط مصرف داخلی برا خود همون شخص داره ))) و در مفهوم متنتون فرمودید که خودمون و وقتمون رو صرف بحث جدی نکنیم.
با اینکه در کل فرموده ی شما رو قبول دارم که این مدل بحثها به ندرت (تاکید می کنم : به ندرت) تاثیر داشته و داره ، پس باهاتون موافقم. اما مطرح کردن این چیزها ، وقتی که خب فروم وجود داره و همه ی ما حرفها و نظراتمون رو نوشته ایم، جنبه ی درستی نخواهد داشت. عرض کردم که اگر اینجاییم باید نظراتمون رو بی پرده بگیم. اگر قراره سانسـور کنیم چون یک سری خوششون نمیاد یا مخالفن ، یا رونالدو فن هستن، یا قدیمی هستن یا نیستن یا هرچی، این دیگه بی فایده ترین کار دنیا خواهد بود. من یا حرف نمی زنم یا حرف بزنم بی پرده و بدون سانسـور حرفم رو خواهم زد. اگر قراره اینجا صرفا اسباب راحتی و خوشگذرونی باشه که فکرهای دیگه ای هم میشه کرد ، میشه به فروم طنز یا باقی چیزهایی که میشه باهاشون اعصابمون خرد نشه تبدیلش کرد. پس همه ی ما اینجاییم که بدون سانسـور، نظرمون رو مطرح کنیم.
هرگز فکر نکنید الان که اعتراض نمی کنید ، طرف درست ماجرا قرار دارید. به نظرم افرادی مثل شما باید دیگر اعضاء تازه وارد رو آگاه کنن. حالا اگر آنها مایل نبودن که شما راهنمایی کنید، مسئله نقض میشه.
به همون اندازه که دوستان تعجب می کنن که آمدن رونالدو، مخالف داره ، من هم از موافقت با آمدنش، تعجب میکنم. این که کدوممون درست میگیم رو باید با حضور چندین فرد بی طرف و آگاه به فوتبال، به بررسی و قضاوت گذاشت. تا اون موقع 50 50 یم و جای تعجب و نصیحت برای هیچ کدوم از طرفین نخواهد بود. مگر اینکه هر کس نظرش رو بگه تا شاید کسانی واقعا با اون نظرات، راهنمایی شدند و چیزی یاد گرفتند.
راجع به مثال جالبی که فرمودید، در مثال شما هر دو طرف هم جهت بودن، و تناقضی که الان هست در مثال شما وجود نداشت. بذارید من یک مثال دیگه عرض کنم :
فرض کنید پدران ما کلی زحمت کشیده ن و عرق ریخته ن تا آبرومندانه زندگی کنن و در این راه ، هرچند اندک، ولی اندوخته هایی ذخیره کرده اند. من و شما درسته که عرق نریخته ایم ولی حداقل می تونیم همون راه رو با شیوه ی دیگه ای پی بگیریم. اگر ما هم مثل اونها کشاورز و باغدار و دامدار و باقی شغلهای قدیمی رو نداشتیم، مهم نیست. هر شغلی داشتیم ، هر شرایطی داشتیم، هر جایی بودیم ، آبرو و عزت و شرافت رو نگه داریم. این کار رو برای اونها انجام نمی دیم. همون طور که اونها هم برای پدرانشون انجام نداده ند. برای خودشون بوده و ما هم برای خودمون خواهد بود.
یه سوال : فرض کنید رونالدو اومد یوونتوس و کل این مجموعه شکل گرفت. یکهو ما رو دیپورت می کنن باز هم به سری B ، به نظرتون چه تعداد از این مجموعه باهامون خواهند موند؟؟ و آیا مثل سال 2006، ستاره های تیم (که تیمهای خارجی به شدت خواهانشون باشند) در تیم خواهند ماند؟؟ رونالدو با اینکه بیشتر از 33 سالش خواهد بود - پیانیچ - دیبالا - داگلاس - بن عطیه - کانسلو - امره جان - برناردسکی - شزنی - کوادرادو - و بقیه ........ .
بحث بنده سر مسائلی که انتخابشون با خود ما نبوده، نیست و این مسئله رو هم به صورت برجسته در عرایض قبلیم نوشته بودم.
اما شفاف سازی مسئله ی اصلی :
من به طرفداران جدید یوونتوس و رونالدو فن ها خرده نمی گیرم. چون دست خودشون نبوده و نیست که اون مسائل رو درک نکنن. وقتی عرض کردم حال و هوای تیم و هوادارانش در آینده چه خواهد بود ، منظورم این بود که مدیران باشگاه می تونند سیاستی در پیش بگیرند که اون عزت و افتخار برای همیشه بمونه و کاری کنند که هواداران تا یه حدی درک کنند که از کجا به این رسیدیم. رونالدو هم یک بازیکنه که درسته با تبلیغات فراوان به اینجا رسیده و بعضی از قمپزهاش باده و توخالیه ، ولی خب بهرحال یک آدمه و یک بازیکن. من این رو کتمان نمی کنم که سودهای مالی و برجسته شدن مجموعه رو بهمراه خواهد داشت و اگر بیاد یوونتوس میگم خوش اومد. بحث ریشه ای تره ، اینکه آیا ما با این همه ادعامون نمی تونیم خودمون بازیکن سازی کنیم ؟؟ بازیکنی که به همه چیزش افتخار کنیم- یا حداقل استعدادها رو شناسایی کنیم و بیاریم تو مجموعه . درسته ، اگر همین الان دست به کار شیم، رشد اقتصادی و برند شدنمون و جام UCL و ... ، چند سال عقب می افته ، اما اون موقع می تونیم بگیم که ما خودمون جام رو گرفتیم و در کنارش بازیکنای اسطوره ای رو هم به دنیای فوتبال معرفی کردیم. الان چند ساله داریم هی بازیکنهای ستاره شده رو تقریبا می خریم. کسانی که واقعا هم تاثیر داشته ند. ولی خیلی کوتاه و گذرا : پیرلو ، توز، مانژو، کاستا و بقیه.
حس خوبی نبود وقتی "مویس کین" به تیم اصلی اومد و الان داره کم کم به دنیا معرفی میشه ؟؟؟ می تونیم با سرمایه گذاری روی اینها ازشون ستاره و اسطوره بسازیم. ولی شدیم مث شرایطی که لقمه مون رو بدیم دیگران بجوون و خودمون فقط قورتش بدیم. "کیلیان امباپه" تقریبا همسن "مویس کین" ه. چرا سطحشون باید تا این حد متفاوت باشه در حالی که "کین" واقعا بازیکن خوبیه و "امباپه" فقط بلده تمارض کنه؟؟
عرایض بنده، تو گذشته موندن نیست، حفظ عزت و طی کردن مسیر منطقی (پرورش بازیکن های خوب توسط آکادمی) یک مسئله ی بدیهیست و هیچ ربطی به ادعاهای میلانی ها نداره . برای مثال کافیه به وضعیت PSG (که فقط با پول کار میکنه) و تیمی مثل (مثلا) لاتزیو (که چند بازیکن خوب رو اخیرا شناسانده : parolo-SMS-Imobile-LuisAlberto) دقت کنید.
رونالدو چند سال می خواد برامون بدرخشه و UCL بیاره ؟؟ بعد رونالدو هم باید بریم 200 300 تا بدیم یکی دیگه مث رونالدو رو از مناطق فرازمینی بگیریم ؟؟ مگر نمی دونستیم که یک روز "بوفون" دیگه بازی نخواهد کرد ؟؟؟ چرا از پریماورا و آکادمی و نوجوانان و ... تلاش نکردیم جانشینش رو پرورش بدیم ؟؟ که کلی استرس و دغدغه برای جانشینیش نداشته باشیم.
جوابش فقط اینه : سیاست مدیران تیم فقط پول پارو کردنه . دور اندیشیشون هم فقط به پول و شهرت ربط داره. باقی مسائل براشون حکم پشه ی هرساله ، میاد و میره و یه جوری حل میشه.
ممنون که متن طولانیم رو خوندی