طول میکشه بتونیم تحولات بازار نقل و انتقالات یوونتوس در این تابستون رو هضم کنیم..
از فروش پوگبا..
از پیدا کردن بند مخفی و خرید مجانی آلوزی که با بارسا قرارداد داشت..
از خرید قرضی یه مدافع تراز اول جهانی مثل بن عطیه..
فعال کردن بند خرید پیانیچ
ناتوانی در نگه داشتن موراتا و پوگبا..
ضربه پتک 90 میلیونی ماروتا به کسایی که میگفتن ماروتا برای ستاره پول خرج نمیکنه..
خرید یه جوون کم نام و نشون مثل پیاتسا با قیمتی که از ماروتا بعید بود..
ناتوانی در جایگزین کردن پوگبا و رو دستی که از رایولا (سر قضیه فروش پوگبا و بطور همزمان قول آوردن متویدی به یووه) بنظرم خوردن..
--------
پستی و بلندی زیادی داشتیم.. بین تیم های معتبر اروپایی بیشترین فعالیت رو داشتیم و هر روز که صفحات ورزشی رو باز میکردیم اسم یووه رو تیتر اصلی بود.
این یه بخشیش مثبته: نشون میده یووه از بعد مالی پیشرفت زیادی کرده و دستش نسبت به سال های قبل باز تره. یووه الان توانایی خرید هر بازیکنی رو داره و دیگه مثل چند سال قبل بی پول نیست..و اگه احساس کنه بازیکنی بدردش میخوره سریع اقدام میکنه..
یه بخشیش هم منفیه: ورود و خروج سالیانه بازیکنای زیاد نشون دهنده عدم ثباته..نشون میده خیلی از بازیکنایی که خریداری میشن (مثل همین آلوز) با نگاه کوتاه مدت و بعنوان مسکن گرفته میشن. این باعث میشه یوونتوس نتونه به یه هارمونی مشخص برسه.
--------
یه نکته مثبت در خریدهای امسال که ادامه حرکت سال قبل بوده، افزایش تعداد بازیکنایی هست که میشه آینده بلندمدتی رو براشون در یووه متصور شد (بیشتر از سه سال)..همه خریدهای یووه بجز آلوز این ویژگی رو دارن و سال قبل هم این قضیه برای دیبالا، ساندرو، لمینا، خدیرا، و تا حدی مانژو برقرار بود. این قضیه وقتی نمود پیدا میکنه که بفهمیم هیچکدوم از خرید های اصلی در 2014/2015 (موراتا-استورارو-اورا-پریرا-کومن-رمولو) در ترکیب اصلی امسال قرار نمی گیرن..
با این نگاه کلی میشه پی برد که کم کم داریم به نقطه ای می رسیم که بازیکنایی رو انتخاب کنیم که بتونن آینده یوونتوس رو تضمین کنن.. که اینها همه به لطف افزایش قدرت مالی و البته خرید خردمندانه بدست میاد..
رئال و بارسا تیم هایی ساختن که چندین ساله دارن در کنار هم بازی میکنن و هر سال یکی دو بازیکن در صورت نیاز به اونا اضافه میشن.. امسال رئال هیچ نیازی به خرید نداشت و بارسا هم فقط خرج اضافی برای بازیکنای ذخیره داشت. ما هم باید کم کم به اون نقطه برسیم که فکر میکنم در مسیر درستی قرار داریم.
--------
بصورت جزئی: تیم هنوز کامل نیست و شاید میشد کارهای بیشری انجام داد.. از طرفی خرید ها و فروش های عالی هم انجام گرفت.
بصورت کلی و با مرور روند این چند سال: حرکت کلی به سمت رشد کیفیت تیمی با تمرکز بیشتر بر نگاه بلند مدت بوده..
--------
سخته بشه بعد از این همه پیشرفت، به ماروتا نمره رد داد. در کنار ضعف های احتمالی که هر کادر مدیریتی داره، انصافن جزو بهترین مدیرای اروپاییه..
فقط یه نکته ای که میشه از سیاست های خرید و فروشی که انجام داد فهمید اینه که در مواقع غیر قابل پیش بینی و برنامه ریزی، تصمیمات خوبی نمیگیره.. در طول فصل به خوبی اهداف رو پیدا و برنامه ریزی میکنه، ولی وقتی اتفاق غیر منتظره ای میفته نمیتونه در لحظه مدیریت خوبی داشته باشه. روزهای پایانی فصل قبل و امسال این قضیه رو نشون داد..