![:1:](http://bianconeri.ir/ipb/public/style_emoticons/default/4.gif)
![:1:](http://bianconeri.ir/ipb/public/style_emoticons/default/4.gif)
چند تاش رو ریسایز کردم و این جا میذارم واسه نمونه
![:1:](http://bianconeri.ir/ipb/public/style_emoticons/default/4.gif)
euro_1.rar - 12.1 Mb euro_2.rar - 17.5 Mb
![تصویر](http://www.shiaupload.ir/images/33239918816852533690_thumb.jpg)
![تصویر](http://www.shiaupload.ir/images/99545570758865797134_thumb.jpg)
![تصویر](http://www.shiaupload.ir/images/07291391648953357872_thumb.jpg)
![تصویر](http://www.shiaupload.ir/images/20217312324475590670_thumb.jpg)
![تصویر](http://www.shiaupload.ir/images/04342230979243012831_thumb.jpg)
پ.ن. اگه رمز خواست عدد 1 رو بزنین
![:3:](http://bianconeri.ir/ipb/public/style_emoticons/default/3.gif)
[img width=480 height=236]http://www.shiaupload.ir/images/36257876962700081516.jpg[/img]
یه سوال اون دو تا خط سبز رو گردن و پشت گوش بوفون چی بودن ؟ :hmm:![]()
Finally ...EveryBody Knows
××
A TRUE ITALIAN AND CAPTAIN
××
به امید موفقیت تیم مستحق .... درست مثل دیشب !
آتزوری در جمع 4 تیم برتر قاره ، پنالتی پیرلو در جمع پنالتی های تاریخی ...
[img width=480 height=298]http://www.shiaupload.ir/images/52604813103603606262.jpg[/img]
چیپ، و تمام...
جو هارت دروازه بان انگلیس نمیدونست داره دست روی چه چیزی میذاره، دست روی غرور ایتالیایی ها. غروری که آتزوری همیشه براش جنگیده حتی در بدترین شرایط. شکلکها و حرکات عجیبی که دروازه بان انگلستان برای تخریب روحیه حریف انجام داد، اصلا به مذاق ایتالیایی ها خوش نیومد و باعث شد پیرلو تصمیم بگیره درس بزرگی به اون بده. ایتالیا قبل از اینکه پیرلو پشت توپ بیاد از لحاظ روحی در شرایط پایین تری قرار داشت اما اون پنالتی به جز اینکه به اردوی انگلیس شوک عجیبی وارد کرد، اعتماد به نفس رو هم به هم تیمیهاش برگردوند. قبل از این پنالتی چیپ فرانچسکو توتی به هلند تو نیمه نهایی یورو 2000 در خاطر هواداران آتزوری نقش بسته بود ولی از این به بعد پنالتی آندره ا جایگزین اون خواهد شد. چون این ضربه برخلاف ضربه توتی (که بعدش مالدینی پنالتیش رو خراب کرد) حیاتی بود و ایتالیا رو به تورنمنت برگردوند. شاید بشه به این ضربه لقب شجاعانه ترین پنالتی تاریخ یورو رو داد.
خودش درباره علت چیپ زدن اینطور میگه :
" در اون لحظه دیدم که دروازه بان حرکات عجیبی انجام میده، بنابراین منتظر ماندم که او حرکت کند و بعد ضربه را به اون صورت زدم.
برای من راحتتر بود که در آن موقعیت ضربه رو چیپ بزنم. شاید ضربه من کمی فشار را روی انگلستان زیاد کرد. در واقع اشلی یانگ ضربه پنالتی اش را بعد از من خراب کرد. "
××
پیرلو 33 ساله در طول 120 دقیقه بخصوص در نیمه دوم و وقتهای اضافی هم بهترین بازیکن زمین بود و فوق العاده بازی کرد. پاسهای طلایی که تمام حملات آتزوری رو طرخ ریزی میکرد. گوناگونی این پاسها در حد بسیار بالایی بود؛ سمت چپ، سمت راست، پشت دفاع و در مواقع لزوم رو به عقب. همه حساب شده بودند. حتی حفظ توپها و چرخشهای کم نظیر. فکر میکنم نمایش دیشب پیرلو یکی بهترین نمایشهای جام بود. گاهی اوقات تعجب میکنم که چطور ممکنه ذهن و دید یک فرد تا این اندازه باز باشه.
انگلیس خوب بازی نکرد و شاید فقط به عدم توانایی مهار آندره ا پیرلو باخت
131 پاس و 114 صحیح، آماری هست که معمولا از خودش بجا میزاره. تو عکس بالا مشخصه که در 6 صحنه این پاسها مستقیما خطر ایجاد کردند که آمار خیلی جالبه.
آندره ا در کل بازی دیشب چنان تداوم و تعصبی داشت که نظیرش رو شاید فقط بشه در ایتالیا جستجو کرد. با وجود خستگی که در تفاوت دویدنهاش و تفاوت ضرب پاسهاش در وقتهای اضافی با 90 دقیقه مشخص بود اما هرگز از اون حس وطن پرستی و غرور ایتالیایی خودش عقب نشینی نکرد، در حالی که اون سمت رونی 26 ساله با 7 سال کمتر، در وقتهای اضافی نای دویدن نداشت و تک تک توپها رو لو داد.
×××
و در آخر اینکه بازی و رفتار دیشب پیرلو باعث شد بعد از اله و جیجی سومین بازیکنی باشه که واقعا از ته دل دوستش دارم :love:
بوفون؛ نماد حس ناسیونالیستی
عادل فردوسی پور میگفت که صحنه خوندن سرود ایتالیا توسط بوفون یکی از صحنه های به یاد موندنی این جام هست و بله درست میگفت.
در بازی مقابل کرواسی هم احساس میکردم این نوع سرود خوندن بوفون به سایر بازیکنان و حتی نیمکت و سکوها هم انتقال پیدا کرد و منجر به بیشتر شدن حس اتحاد ایتالیایی ها شد و این در حالیه که تاریخ نشون داده اتحاد و روحیه جمعی همیشه و در تمام ادوار رمز موفقیت آتزوری محسوب میشده.
این شور و هیجان البته باعث نشد جیجی خونسردی خودش رو از دست بده. اوج اون هم روحیه دادن به ریکاردو مونتولیوو بعد از گرفتن ضربه اشلی کول بود.
بوفون بارها و بارها اخلاق خوب و انسانیت بالای خودش رو ثابت کرده و تمام بازیکنانی که مقابلش بازی کردند، هم به این موضوع اذعان دارن. واقعا چه کسی میتونه در اون شرایط حساس وقتی بازی به وقت اضافی رفته با داورا دست بده و با کاپیتان حریف شوخی کنه؟
جیجی دیشب هم متفاوت بودن خودش رو ثابت کرد؛ چه درون زمین چه بیرون زمین.
ایتالیا همچنان داره به داشتن کاپیتانهای افسانه ای ادامه میده، مالدینی کاناوارو دل پیرو و بوفون...
بالوتلی، دیوانه خونسرد
شاید اگر دیشب به جای بالوتلی، دیناتاله در زمین بود ایتالیا در همون 90 دقیقه میتونست جشن صعود بگیره. بالوتلی حداقل در 3 صحنه در جریان بازی میتونست نتیجه رو عوض کنه.
اما هر چقدر این رفتار و بازی خاص در طول بازی سوهان روح هواداران شد، در ضربات پنالتی به کمک تیم اومد. پراندلی در اقدامی شجاعانه اجازه داد اولین پنالتی رو بزنه در حالی که دادن همچین ضربه حساس و سرنوشت سازی در اون شرایط ریسک خیلی بزرگی بود اما این ریسک جواب داد؛ به خوبی هم جواب داد.
خونسردی و بیخیالی خاصی که در چهره سوپر ماریو دیوانه (!) هست بعد از پشت توپ ایستادنش حس دوگانه ای به طرفداران آتزوری داد. از یک طرف وقتی یادآوری حرکات غیر نرمال همیشگی ماریو و از طرفی چهره بی نهایت خونسردش. اما پنالتی رو به قدری خوب زد که به رغم شیرجه عالی جو هارت وارد دروازه شد و هیچ حرف و حدیثی رو باقی نگذاشت. شاید این گل کردن پنالتی یکم در درست شدن رابطه بعضی از طرفداران با این بازیکن خاص تاثیر داشته باشه.
========================
اما در مورد بازی؛ من فکر میکنم این بازی تاکتیکی ترین بازی جام تا این لحظه بود.
در نیمه اول برتری نسبی و در نیمه دوم و وقتهای اضافه برتری مطلق با آتزوری بود اما با بی دقتی مهاجمان و خوش شانسی انگلیس در دو صحنه توپی از خط دروازه ها عبور نکرد. آمار هم موید این قضیه هست:
[img width=480 height=271]http://www.shiaupload.ir/images/18583155346772833906.jpg[/img]
همونطور هم که دوستان انگلیسی گفتند به نظرم هاجسون ترکیب و تاکتیک خوبی رو برای این بازی انتخاب نکرده بود. به جز دو سه صحنه و اون هم به صورت نصفه و نیمه ارتباط درستی بین خط هافبک و حمله این تیم برقرار نشد و معدود موقعیت های انگلیس هم از سانتر از جناجین به دست اومد. این حربه هم در حالی انتخاب شده بود که اندی کارول روی نیمکت حضور داشت و کسی نبود از این سانتر ها استفاده کنه. در حالی که در دور گروهی خصوصا مقابل سوئد و اوکراین بازی درخشانی از این تیم دیدیم و هماهنگی خط میانه و حمله در حد بالایی بود.
نکته عجیب دیگه در مورد سه شیرها بازی بد و نا آمادگی وین رونی بود. تا حالا ندیده بودم رونی در یک بازی انقدر توپ لو بده و همونطور که بالاتر هم گفتم خستگی مفرطش در وقت های اضافی هم مشخص بود.
اما این رو هم باید در نظر بگیریم که آتزوری فراتر از انتظار بازی کرد. بشخصه انتظار نداشتم مونتولیوو انقدر خوب باشه و شاید مصدومیت موتا (که خودش هم از خوبهای دور گروهی بود) برای ایتالیا توفیق اجباری شد. مونتولیوو خصوصا در نیمه اول بسیار چشم نواز و در عین حال موثر بازی کرد و با جابجا شدنش در زمین در درست کردن ریتم بازی به پیرلو کمک میکرد. دروسی هم تا قبل تعویضش خیلی درخشان بود و رونی رو واقعا خسته و کلافه کرد. به همین شکل و در فاز حمله مارکیزیو تاثیرگذار بود. در واقع هافبکهای ایتالیا شکل بازی انگلیس رو عوض کردند و اونارو مجبور کردند بر خلاف تاکتیک خودشون بازی کنند!
سایت زونال مارکینگ تحلیل جالبی از این وضعیت خط هافبک دو تیم انجام داده:
"به عبارت دیگر هافبکهای انگلیس خیلی بسته شدند. جیمز میلنر به داخل کشیده شد و نزدیک دروسی بازی کرد. در حالی که اشلی یانگ در آن سمت همین وضعیت را با کلودیو مارکیزیو داشت. میلنر در این نقش راحت بود اما یانگ در حالت دفاعی خوب و راحت بازی نمیکرد همچنین خیلی کم میتوانست به جلو برود. شاید بهتر بود هاجسون یانگ را به گوشها متمایل میکرد تا وظیفه سر و کله زدن با موتولیوو، دروسی و مارکیزیو را به میلنر، جرارد و پارکر میسپرد تا در این صورت یانگ به صورت آزادانه تری در سمت چپ در ضد حملات مشارکت کند."
با تمام این احوال من همچنان معتقدم تعویضهای پراندلی و به طور خاص بیرون کشیدن دروسی تعویض جالبی نبود اما رقیبش، هاجسون در اون سمت زمین اون قدر بد بود که به چشم نیومد. البته نوچرینو خوب بود و پنالتی رو هم گل کرد ولی شاید اگر بجای مارکیزیو به بازی میومد تاثیر بهتری داشت.
خود من فکر میکنم با شرایط بیحال و خسته ای که انگلیس داشت اگر دیامانتی یا دیناتاله به جای یه هافبک و نه کاسانو وارد بازی میشدند بازی زودتر تموم میشد. به نظرم اگر یه مربی بزرگتر مثل لیپی رو نیمکت بود این کار رو انجام میداد.
اما به هر حال این بازی با پیروزی برای ایتالیا به پایان رسید و عملکرد پراندلی در مجموع قابل ستایشه.
قبل از بازی تصور میشد نبود کیلینی به ضرر ایتالیا تموم بشه ولی بونوچی ثابت کرد نسبت به اوایل فصل گذشته خیلی پیشرفت کرده. و همین پیشرفت تو بازیش باعث افزایش اعتماد به نفسش شده و حتی دیشب تونست جلوتر از آندره ا بارتزالی رهبری خط دفاع رو به عهده بگیره. داد و فریادهای گاهگاهش خیلی جالب توجه بود.
نقطه قوت انگلیسیها هم در این بازی خط دفاعشان بخصوص جان تری بود که در خیلی از صحنه ها به ویژه صحنه ای که مانع گلزنی بالوتلی شد، با تعصب خاصی اجازه نداد دروازه تیمش تهدید بشه.
========================
حالا با بازی دیشب جمع تیمهای نیمه نهایی کامل شد. ایتالیا، آلمان؛ پرتغال، اسپانیا. یه نیمه نهایی جذاب که شایسته این جام جذاب هم هست.
بازی ایتالیا - آلمان برای ژرمن ها حالت انتقام جویانه داره ولی آتزوری هم دیشب نشون داد حریف دست و پا بسته ای نیست و میتونه برای هر تیمی دردسر ساز باشه. میخواد اسپانیا قهرمان جهان و اروپا باشه، میخواد انگلیس پرمدعا باشه یا آلمان، دشمن همیشگی.
[img height=270 width=480]http://www.shiaupload.ir/images/87921905007096642086.jpg[/img]
Inch by inch, play by play, until we're finished
The inches we need are everywhere around us
They're in every break of the game, every minute, every second
On this team we fight for that inch
On this team we tear ourselves and everyone else around us to pieces for that inch
We claw with our fingernails for that inch
!Because we know when add up all those inches, that's gonna make the fucking difference between WINNING and LOSING
!Between LIVING and DYING
I'll tell you this, in any fight it's the guy whose willing to die whose gonna win that inch
Now I think ya going to see a guy who will go that inch with you
You’re gonna see a guy who will sacrifice himself for this team
Because he knows when it comes down to it you’re gonna do the same for him
That's a team, gentlemen
And either, we heal, now, as a TEAM
Or we will die as individuals
That's football, guys
...That's all it is
[Any Given Sunday – Directed by: Oliver Stone]
0 کاربر، 1 مهمان و 0 عضو مخفی