من نمیدونم این توتی چرا طرافدار داره ؟؟؟ بازم میگم تنها علتی که باعث میشه ازش بدم نیاد دوستیش با الکسه نه اخلاق درست حسابی داره !نه بازی درست حسابی! نه قیافش خیلی خوبه! با اینکه روی الکس هم زیاد خطا میشد و مطمئنا با بازیکنان خشن و حتی بد اخلاق زیادی بازی کرده,کی قاطی بازی در آورده و شأن خودشو با حرکت فیزیکی پایین آورده!!(البته چندتا تذکر فیس تو فیس داشته ).چه وقت به یه بازیکن 18 ساله که 10-تا12 سال ازش کم سن تره لگد زده؟(بالوتلی) واقعا توتی برای اسطوره بودن اخلاقشو نداره و فقط وفاداریشو داره yes1 سر شماره 10 تیم ملی هم حتما کولی بازی در آورده و الکس از حقش گذشته امشب حقش اخراج بود yes1 --------- راستی یوسفی(گزارشگر)هم حسابی خوابش میاد!!! یه اشتباهاتی میکرد آدم فقط این شکلی میشد فکرکنم نیمه دوم باتیستوتا و مونتلا و امرسون هم تو بازی گزارش کنه :fts:
شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!
10- کـاپـیـتـان الـسـانـدرو دل پـیـرو - Pinturicchio
#9341
Posted 14 September 2020 - 04:08 PM
- Orphée, mory, tecra and 1 other like this
#9343
Posted 22 October 2020 - 03:04 AM
من کجا، باران کجا و راه بى پایان کجا
آه این دل دل زدن تا منزل جانان کجا
اى حریر از شانه هایت ریخته تا راه من
عطر خوبت را بگو آخر کنم پنهان کجا
من غریق رود هاى خفته در نام توام
مرغ دریایى کجا و بیم از طوفان کجا
هرچه کوی ات دورتر، دل تنگ تر، مشتاق تر
در طریق عشقبازان مشکل آسان کجا
کاتبان گفتند شب، تکثیر گیسوى تو است
نور خورشید انعکاس چشمه ى روى تو است
بى قرار دیدنت این خاک باران خورده است
خواب چشمان مرا امشب خیالت برده است
- mory, Prince Claudio, ace of glass and 4 others like this
#9345
Posted 26 October 2020 - 04:43 PM
اون گل بنظرم حساسترین گل دوران ورزشی دل پیرو محسوب میشه
از اونجایی که یووه هر وقت یه شاهکار خلق میکنه یا باید استادیوم خراب شه یا هواپیما بیفته یا جام جهانی بشه و شاهکارش فراموش بشه یا رسانه های اینتری رونالدویی حرف مفت بزنن .
به یکی از همون زلزله ها اشاره میکنم
میدونیم که یووه فصل 97.98 و در هفته 31 در دل آلپی 1.0 اینتر رو با گل تکنیکی دل پیرو برد
و گام بلندی برای اسکودتو برداشت
و بهتر از من میدونید که دل پیرو اون فصل آماده بود و از بهترین دل پیروهای تاریخ بود
اما اون ماجرای کذایی رونالدو و یولیانو پیش اومد، بازی خوب یووه و دل پیرو تحت تاثیر اون حرکت قرار گرفت .
- mory, ace of glass, D E L P I E R O and 3 others like this
#9346
Posted 26 October 2020 - 06:11 PM
@اون که من دوسش دارم
چقدر قشنگ و به جا اشاره کردی ...ممنون
- D E L P I E R O, Gin and اون که من دوسش دارم like this
ای به رویا سرسپرده با توام ای همه خوبی
راهی کدوم دیاری...
#9347
Posted 29 October 2020 - 11:51 PM
بعد از رفتار باشگاه با دل پیرو دیگه هیچ بازیکنی و هیچ مربی ای برای من حاشیه امنیت نداره
اصلا مهم نیست که بونوچی کیلینی پیرلو دی بالا باشه
من حرفم رو درباره همه بی پرده میزنم و اون نظری که دارم بیان میکنم
آخرین مرد اله بود که مثل یه دستمال کاغذی باهاش رفتار کردند
- mory, Pinturicchio, قاسم and 4 others like this
#9348
Posted 01 November 2020 - 12:42 PM
از کونته خوشم نمیومد! البته تقصیرِ لیپی هم بود که به یکباره کاپیتانی رو ازش گرفت و داد به الکس! و خب کونته وقتی برگشت تلافی کرد با به نیمکت دوختنِ الکس، و در نهایت ترجیح دادنِ بازیکنهای معمولیای مثلِ بوریلّو و تمدید نکردن با الکس، در حالی که الکس فقط یک فصلِ دیگه میخواست...!سال آخرِ حضور الساندرو دلپیرو در یوونتوس، به عنوانِ یه رنج تو ذهنم میمونه. مرگ تدریجیِ یه عشقِ بزرگ که ناپدید شدنش مقدره؛ ثانیه به ثانیه؛ تکه به تکه؛ تا وقتی که چیزی جز مِهری یکطرفه باقی نمونه...
بازی نمیکرد و درنتیجه عذاب میکشید. این موضوع از درون اون رو میخورد؛ ناراحتیش پیدا بود. به نظر میرسید که میخواد دنیا و هرچیزی که توش هست رو خرد کنه. صورتش همه چیز رو دربارۀ وحشتی که درش زندگی میکرد میگفت...
سعی کرد احساسات واقعیش رو پنهان کنه، ولی نمیتونست. تو این زندگی یا یه مَردی یا یه بازیگر؛ حد وسطی وجود نداره...
حتی تو روزای آخر هم هر موقع فرصت بازی پیدا میکرد، نجابت فوقالعادهای از خودش نشون میداد. گوهرِ اعلای زیبایی. اون لحظات براش فرصتی بودند برای دوباره کودک شدن. بیش از یکبار جلوی همه گریه کرد؛ بدون اینکه جلوی خودش رو بگیره؛ دقیقا مثل یه کودک...
بعد از بازیِ یکی مونده به آخرش (مقابل آتالانتا در تورین)، بالاخره مقابل حجم احساسات درهمشکست. ضمیرش و میلی که برای مشارکت داشت. رختکن رو غرق در اشک کرد؛ ما هم؛ همراه با اون و برای اون. و بعد خداحافظی کردیم و اون به سیدنی رفت.
-قسمتهایی از کتاب پیرلو
حتّا هنوز هم روی ارنجی که کونته برای فینالِ کوپا ایتالیا جلوی ناپولی چید حرف دارم! آخرین بازیِ الکس، انگار عمداً تیم رو بد ارنج کرد!! شایدم من خیلی بدبینم بهش و صرفاً قهرمانیِ لیگ براش کافی بوده! نمیدونم...
امّا کونته -برای من- در نهایت خلاصه میشه در همون جنجالهای مسخرهای که وقتی سرمربّیِ آرِتزو بود راه انداخت! فصلی که یووه توو سریِ ب بود و بازگشتش که به سری آ قطعی شد، همون چند هفتهی آخر یه بحرانِ مدیریتی در باشگاه به وجود اومد که سرِ آخر به استعفای دیدیه دشام منجر شد! توی اون فضا یووه توو بازیای آخرش امتیاز از دست میداد که دست بر قضا تیمهایی امتیاز گرفتن که با آرِتزو در رقابت بودن برای فرار از سقوط به سریِ سی!! و خب آرِتزو سقوط کرد، و کونته هم یکی-دو تا مصاحبهی مسخره ترتیب داد...
شایدم انتظارِ ما زیاد بوده! از کسی که محصولِ آکادمیِ اینتره انتظار داشتیم ناجیِ یووه باشه! بعضیا هم میگن بوده؛ امّا به قیمتِ قربانی کردنِ یوونتوسیترین بازیکنِ تمامِ دورانها...!
برای اثباتِ این که الکس یوونتوسیترین بود، فقط کافیه فینالِ ۲۰۰۳ چمپیونز رو ببینید؛ الکس با چشمِ کبود و پنالتیای که در ضیافتِ پنالتیها گل میکنه. واکنشش که نه برای دوربینها، بلکه خیلی غیرارادی انجام داد!
حتّا بوفون که سالهای سال محبوبترین بازیکنِ من بود، به گَردِ پای الکس در یوونتوسی بودن نمیرسه!
پس تولّدِ یوونتوس رو باید به کاپیتان الساندرو دلپیرو تبریک بگیم...
- mory, Pinturicchio, Amir Delpiero and 6 others like this
#9350
Posted 01 November 2020 - 10:46 PM
#9353
Posted 09 November 2020 - 01:11 PM
باید الکس رو مربی میکردن. اسطوره کجایی دقیقا کجایی
- mory, D E L P I E R O and Dreamer like this
#9354
Posted 09 November 2020 - 02:04 PM
آلساندرو عزیزم، فراموش نکردیم کی با تو آشنا شدیم. دوازدهم سپتامبر ۱۹۹۳ بود. در بازی با فوجیا برای اولین بار در اواخر بازی پا به میدان گذاشتی. خیلی زود دریافتیم هم با استعداد هستی و هم تره ای برای حریفان قلدر خرد نمی کنی. دریافتیم مهم نیست مثل کنه به تو بچسبند یا دیواری برابرت بسازند، مهم این است مثل خرگوش چابکی از روی تله ها می پری. دریافتیم نه خروس جنگی هستی و نه گردن فرازی می کنی، ولی هر اندازه پاهایت آرام به نظر می رسیدند، نیرومندتر می دویدند. هر اندازه ظریف حرکت می کنند، انفجاری تر شلیک می کنند. تو توقف ناپذیر بودی آلساندرو... فراموش نکردیم جیانی آنیلی تو را " Pinturicchio " خواند: "نقاش کوچولو". خیلی ها آن نقاش بزرگ عصر رنسانس را نمی شناختند، ولی تو را شناختند. تو را، آلساندرو را...
فراموش نکردیم چگونه در وقت اضافی نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ تیر خلاص را به دروازه آلمان شلیک کردی. تو در فینال جام جهانی ضربه ماقبل پنالتی آخر را درون دروازه جای دادی…
فراموش نکردیم برای "یووه سال صفر" چه ها کردی، هرگز، هیچ وقت. فراموش نکردیم وقتی دو قهرمانی آخر یووه در سری آ را بی اعتبار خواندند از قهرمانی های پیش رو حرف زدی. فراموش نکردیم کاپلو، کاناوارو، تورام، زامبروتا، امرسون، موتو، زلاتان رفتند، ولی تو نه. تو و پیشنهادهای اغوا کننده را به هیچ گرفتی. بازوبند کاپیتانی را بستی و کنار بوفون، ندود، ترزگه و کامورانزی در زمین های کوچک و خفقان آور تیم های سری ب به میدان رفتی.. فراموش نکردیم چگونه در آن فصل محنت زا جان کندی و نشان دادی وفاداری یعنی چه. فراموش نکردیم یووه سه هفته مانده به پایان فصل برگشت به سری آ...
فراموش نکردیم کی و کجا وداع کردی. بیستم می ۲۰۱۲. فینال جام حذفی برابر ناپولی. دقیقه شصت و هفت که رسید بغض مان گرفت. تو پس از نوزده سال تورین را ترک کردی و با رفتنت یک عصر به پایان رسید…
فراموش نکردیم در نامه خداحافظی ات برای طرفداران یووه نوشتی "از فردا دیگر بازیکن یوونتوس نیستم، از فردا یکی از شما هستم."
آلساندرو عزیزم فراموشت نخواهیم کرد
- mory, D E L P I E R O and Dreamer like this
نمیتوان خواب ِ پرواز دید...»
#9356
Posted 09 November 2020 - 05:46 PM
تو روزگاری ک بازیکنا واسه 2 روز بیشتر موندن تو تیمشون پاداش وفاداری میگیرن ارزش دل پیرو* بیش از پیش نمایان میشه...
*خواستم بگم دل پیروها دیدم نمیشه هیچکسو نمیشه باهاش جمع بست
HBD ADP
- mory, Pinturicchio, ace of glass and 4 others like this
#9357
Posted 09 November 2020 - 08:36 PM
- mory, Pinturicchio, ace of glass and 2 others like this
#9358
Posted 10 November 2020 - 11:32 AM
سال 2006 الکس با انتخابش با جمله معروفش باعث شد معنی یوونتوس برای من از یه تیم فوتبال که سرسختانه طرفدارشم به بخشی از هویتم، بخشی از وجودم تغییر پیدا کنه...
برای من یوونتوس معنی زندگی داره. چه ببره چه ببازه... چه سه دفاعه بازی کنه چه چهار دفاعه... چه دیبالا رو نیمکت باشه چه فیکس...
یوونتوس از 2006 برای من یوونتوس شد و این کاری بود که دلپیرو با من کرد! مرد بزرگ ممنون! برای یوونتوس وجودم ممنون!
+ شاید گزافه به نظر بیاد ولی برای من روشنه که اگر این جمله معروف الکس از قلبش بیرون نمیومد و به زبونش جاری، هنوز هم یوونتوس تو سری بی دست و پا میزد!
- mory, Pinturicchio, Senmorta and 3 others like this
تمام دستههای نرگس دیماه را در راه میچینم
و وقتی از میان کوچه میآیی
و وقتی قامتت را در زلال اشک میبینم
به خود آرام میگویم:
دوباره خواب میبینم!
دوباره وعدهی دیدارمان در خواب شب باشد...
1 user(s) are reading this topic
0 members, 1 guests, 0 anonymous users