9496 پاسخ برای این موضوع

[اون که من دوسش دارم]

من نمیدونم این توتی چرا طرافدار داره   ؟؟؟ بازم میگم تنها علتی که باعث میشه ازش بدم نیاد دوستیش با الکسه نه اخلاق درست حسابی داره !نه بازی درست حسابی! نه قیافش خیلی خوبه!   با اینکه روی الکس هم زیاد خطا میشد و مطمئنا با بازیکنان خشن و حتی بد اخلاق زیادی بازی کرده,کی قاطی بازی در آورده و شأن خودشو با حرکت فیزیکی پایین آورده!!(البته چندتا تذکر فیس تو فیس داشته   ).چه وقت به یه بازیکن 18 ساله که 10-تا12 سال ازش کم سن تره لگد زده؟(بالوتلی) واقعا توتی برای اسطوره بودن اخلاقشو نداره و فقط وفاداریشو داره yes1 سر شماره 10 تیم ملی هم حتما کولی بازی در آورده و الکس از حقش گذشته امشب حقش اخراج بود yes1 --------- راستی یوسفی(گزارشگر)هم حسابی خوابش میاد!!! یه اشتباهاتی میکرد آدم فقط این شکلی میشد فکرکنم نیمه دوم باتیستوتا و مونتلا و امرسون هم تو بازی گزارش کنه :fts:

[Orphée]

i#NumeroSedici

 

 

بازیکن #16 دل پیروست و 27 سال در چنین روزی، اولین گلشو برای یوونتوس بثمر رسوند... #تاریخ

[اون که من دوسش دارم]

من کجا، باران کجا و راه بى پایان کجا

آه این دل دل زدن تا منزل جانان کجا

اى حریر از شانه هایت ریخته تا راه من

عطر خوبت را بگو آخر کنم پنهان کجا

من غریق رود هاى خفته در نام توام

مرغ دریایى کجا و بیم از طوفان کجا

هرچه کوی ات دورتر، دل تنگ تر، مشتاق تر

در طریق عشقبازان مشکل آسان کجا

کاتبان گفتند شب، تکثیر گیسوى تو است

نور خورشید انعکاس چشمه ى روى تو است

بى قرار دیدنت این خاک باران خورده است

خواب چشمان مرا امشب خیالت برده است

[اون که من دوسش دارم]

22 اکتبر 2007 تولد توبیاس بود

یک هفته بعد تولدش گل دویستم رو به فروسینونه زد!

با بوژینف تعویض شد و به زمین اومد و گلم زد

 

[اون که من دوسش دارم]

اون گل بنظرم حساسترین گل دوران ورزشی دل پیرو محسوب میشه 

 

از اونجایی که یووه هر وقت یه شاهکار خلق میکنه یا باید استادیوم خراب شه یا هواپیما بیفته یا جام جهانی بشه و شاهکارش فراموش بشه یا رسانه های اینتری رونالدویی حرف مفت بزنن .

به یکی از همون زلزله ها اشاره میکنم  

میدونیم که یووه فصل 97.98 و در هفته 31 در دل آلپی 1.0 اینتر رو با گل تکنیکی دل پیرو برد 

و گام بلندی برای اسکودتو برداشت

و بهتر از من میدونید که دل پیرو اون فصل آماده بود و از بهترین دل پیروهای تاریخ بود 

اما اون ماجرای کذایی رونالدو و یولیانو پیش اومد، بازی خوب یووه و دل پیرو تحت تاثیر اون حرکت قرار گرفت .

[mory]

@اون که من دوسش دارم

چقدر قشنگ و به جا اشاره کردی ...ممنون

[اون که من دوسش دارم]

بعد از رفتار باشگاه با دل پیرو دیگه هیچ بازیکنی و هیچ مربی ای برای من حاشیه امنیت نداره

اصلا مهم نیست که بونوچی کیلینی پیرلو دی بالا باشه

من  حرفم رو درباره همه بی پرده میزنم و اون نظری که دارم بیان میکنم

آخرین مرد اله بود که مثل یه دستمال کاغذی باهاش رفتار کردند

[قاسم]

سال آخرِ حضور الساندرو دل‌پیرو در یوونتوس، به عنوانِ یه رنج تو ذهنم می‌مونه. مرگ تدریجیِ یه عشقِ بزرگ که ناپدید شدنش مقدره؛ ثانیه به ثانیه؛ تکه به تکه؛ تا وقتی که چیزی جز مِهری یک‌طرفه باقی نمونه...
بازی نمی‌کرد و درنتیجه عذاب می‌کشید. این موضوع از درون اون رو می‌خورد؛ ناراحتیش پیدا بود. به نظر می‌رسید که می‌خواد دنیا و هرچیزی که توش هست رو خرد کنه. صورتش همه چیز رو دربارۀ وحشتی که درش زندگی می‌کرد می‌گفت...
سعی کرد احساسات واقعیش رو پنهان کنه، ولی نمی‌تونست. تو این زندگی یا یه مَردی یا یه بازیگر؛ حد وسطی وجود نداره...
حتی تو روزای آخر هم هر موقع فرصت بازی پیدا می‌کرد، نجابت فوق‌العاده‌ای از خودش نشون می‌داد. گوهرِ اعلای زیبایی. اون لحظات براش فرصتی بودند برای دوباره کودک شدن. بیش از یک‌بار جلوی همه گریه کرد؛ بدون اینکه جلوی خودش رو بگیره؛ دقیقا مثل یه کودک...
بعد از بازیِ یکی مونده به آخرش (مقابل آتالانتا در تورین)، بالاخره مقابل حجم احساسات درهم‌شکست. ضمیرش و میلی که برای مشارکت داشت. رختکن رو غرق در اشک کرد؛ ما هم؛ همراه با اون و برای اون. و بعد خداحافظی کردیم و اون به سیدنی رفت.

-قسمت‌هایی از کتاب پیرلو

از کونته خوشم نمیومد! البته تقصیرِ لیپی هم بود که به یکباره کاپیتانی رو ازش گرفت و داد به الکس! و خب کونته وقتی برگشت تلافی کرد با به نیمکت دوختنِ الکس، و در نهایت ترجیح دادنِ بازیکن‌های معمولی‌ای مثلِ بوریلّو و تمدید نکردن با الکس، در حالی که الکس فقط یک فصلِ دیگه میخواست...!
حتّا هنوز هم روی ارنجی که کونته برای فینالِ کوپا ایتالیا جلوی ناپولی چید حرف دارم! آخرین بازیِ الکس، انگار عمداً تیم رو بد ارنج کرد!! شایدم من خیلی بدبینم بهش و صرفاً قهرمانیِ لیگ براش کافی بوده! نمیدونم...
امّا کونته -برای من- در نهایت خلاصه میشه در همون جنجال‌های مسخره‌ای که وقتی سرمربّیِ آرِتزو بود راه انداخت! فصلی که یووه توو سریِ ب بود و بازگشتش که به سری آ قطعی شد، همون چند هفته‌ی آخر یه بحرانِ مدیریتی در باشگاه به وجود اومد که سرِ آخر به استعفای دیدیه دشام منجر شد! توی اون فضا یووه توو بازیای آخرش امتیاز از دست میداد که دست بر قضا تیم‌هایی امتیاز گرفتن که با آرِتزو در رقابت بودن برای فرار از سقوط به سریِ سی!! و خب آرِتزو سقوط کرد، و کونته هم یکی-دو تا مصاحبه‌ی مسخره ترتیب داد...

شایدم انتظارِ ما زیاد بوده! از کسی که محصولِ آکادمیِ اینتره انتظار داشتیم ناجیِ یووه باشه! بعضیا هم میگن بوده؛ امّا به قیمتِ قربانی کردنِ یوونتوسی‌ترین بازیکنِ تمامِ دوران‌ها...!
برای اثباتِ این که الکس یوونتوسی‌ترین بود، فقط کافیه فینالِ ۲۰۰۳ چمپیونز رو ببینید؛ الکس با چشمِ کبود و پنالتی‌ای که در ضیافتِ پنالتی‌ها گل میکنه. واکنشش که نه برای دوربین‌ها، بلکه خیلی غیرارادی انجام داد!

حتّا بوفون که سال‌های سال محبوبترین بازیکنِ من بود، به گَردِ پای الکس در یوونتوسی بودن نمیرسه!

پس تولّدِ یوونتوس رو باید به کاپیتان الساندرو دل‌پیرو تبریک بگیم...

[mory]

@قاسم

بسیار عالی نوشتید

سپاس

[قاسم]

[mory]

 

الکس عزیز به خاطر تمام خاطرات زیبایی که برای من ساختی از تو سپاسگزارم .

سلامت و سربلند باشی

تولدت مبارک

[sadrazp]

اسطوره تولدت مبارک . 

[Jevdelffon]

باید الکس رو مربی میکردن. اسطوره کجایی دقیقا کجایی

[miiiiiiiladcr7]

به مناسبت تولد دلپیرو نامه حمیدرضا صدر به الکس؛

 آلساندرو عزیزم، فراموش نکردیم کی با تو آشنا شدیم. دوازدهم سپتامبر ۱۹۹۳ بود. در بازی با فوجیا برای اولین بار در اواخر بازی پا به میدان گذاشتی. خیلی زود دریافتیم هم با استعداد هستی و هم تره ای برای حریفان قلدر خرد نمی کنی. دریافتیم مهم نیست مثل کنه به تو بچسبند یا دیواری برابرت بسازند، مهم این است مثل خرگوش چابکی از روی تله ها می پری. دریافتیم نه خروس جنگی هستی و نه گردن فرازی می کنی، ولی هر اندازه پاهایت آرام به نظر می رسیدند، نیرومندتر می دویدند. هر اندازه ظریف حرکت می کنند، انفجاری تر شلیک می کنند. تو توقف ناپذیر بودی آلساندرو... فراموش نکردیم جیانی آنیلی تو را " Pinturicchio " خواند: "نقاش کوچولو". خیلی ها آن نقاش بزرگ عصر رنسانس را نمی شناختند، ولی تو را شناختند. تو را، آلساندرو را...
فراموش نکردیم چگونه در وقت اضافی نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ تیر خلاص را به دروازه آلمان شلیک کردی. تو در فینال جام جهانی ضربه ماقبل پنالتی آخر را درون دروازه جای دادی…
فراموش نکردیم برای "یووه سال صفر" چه ها کردی، هرگز، هیچ وقت. فراموش نکردیم وقتی دو قهرمانی آخر یووه در سری آ را بی اعتبار خواندند از قهرمانی های پیش رو حرف زدی. فراموش نکردیم کاپلو، کاناوارو، تورام، زامبروتا، امرسون، موتو، زلاتان رفتند، ولی تو نه. تو و پیشنهادهای اغوا کننده را به هیچ گرفتی. بازوبند کاپیتانی را بستی و کنار بوفون، ندود، ترزگه و کامورانزی در زمین های کوچک و خفقان آور تیم های سری ب به میدان رفتی.. فراموش نکردیم چگونه در آن فصل محنت زا جان کندی و نشان دادی وفاداری یعنی چه. فراموش نکردیم یووه سه هفته مانده به پایان فصل برگشت به سری آ...
فراموش نکردیم کی و کجا وداع کردی. بیستم می ۲۰۱۲. فینال جام حذفی برابر ناپولی. دقیقه شصت و هفت که رسید بغض مان گرفت. تو پس از نوزده سال تورین را ترک کردی و با رفتنت یک عصر به پایان رسید…
فراموش نکردیم در نامه خداحافظی ات برای طرفداران یووه نوشتی "از فردا دیگر بازیکن یوونتوس نیستم، از فردا یکی از شما هستم."
آلساندرو عزیزم فراموشت نخواهیم کرد

[GioVanni Agnelli]

- تولدت مبارک فروتن ترین شماره 10 تاریخ ...

[Dreamer]

4+6=10


تو روزگاری ک بازیکنا واسه 2 روز بیشتر موندن تو تیمشون پاداش وفاداری میگیرن ارزش دل پیرو* بیش از پیش نمایان میشه...

*خواستم بگم دل پیروها دیدم نمیشه هیچکسو نمیشه باهاش جمع بست

HBD ADP

[drughi1990]

بهترین بازیکن تاریخ یوونتوس چه از نظر فنی چه از نظر اخلاقی و وفاداری الکس خود یووست بسیاری از طرفداران قدیمی بخاطر این بزرگ مرد یووه ای شدن و جرقه یووه ای شدن اگه خود الکس نبوده باشه ولی تاثیر بسزایی در علاقمون به یووه داشته تولدش مبارک جنتلمن بزرگ❤️

[amirabas1369]

سال 2006 الکس با انتخابش با جمله معروفش باعث شد معنی یوونتوس برای من از یه تیم فوتبال که سرسختانه طرفدارشم به بخشی از هویتم، بخشی از وجودم تغییر پیدا کنه...

برای من یوونتوس معنی زندگی داره. چه ببره چه ببازه... چه سه دفاعه بازی کنه چه چهار دفاعه... چه دیبالا رو نیمکت باشه چه فیکس...

یوونتوس از 2006 برای من یوونتوس شد و این کاری بود که دلپیرو با من کرد! مرد بزرگ ممنون! برای یوونتوس وجودم ممنون!

 

+ شاید گزافه به نظر بیاد ولی برای من روشنه که اگر این جمله معروف الکس از قلبش بیرون نمیومد و به زبونش جاری، هنوز هم یوونتوس تو سری بی دست و پا میزد!

[ace of glass]

با دیدن عکسش عاشقش شدم چ برسه ب بازیش  ​ 

[mory]

 

در چنین روزی با تک گل الکس عزیز در برابر ریورپلاته به پیروزی و قهرمانی جام بین قاره ای رسیدیم .