میگم بیخیال این مقایسه ها و بحثا، هوم؟... نادیده گرفتن نقش کنته تو موفقیتهای امروز همونقدر غیرمنطقیه که ربط دادن موفقیتهای آلگری به شانس و داوری و ستاره محوری.... انتقاداتی که از آنچلوتی شد اون موقع حتی بیشتر از دلنری بود با تموم عدم موفقیتهاش و رکوردشکنیاش، یعنی حتی نزدیک هم نیستن! اگه اونموقعی که کارلتو مربی میلان شد مثه الان تو عصرانفجار اطلاعات بودیم، شک ندارم که واکنش هوادارای میلان، واکنش هوادارای یووه به انتخاب آلگری رو میذاشت تو جیبش به راحتی!
یووه 4 ساله که تو یه روند صعودی قرار گرفته، کنته آغازش کرد و آلگری داره ادامه ش میده. باید به هر دو نفر و دستاوردهاشون احترام گذاشت. همونطور که لیپی پریروز گفت : " اگه یووه الان تو نیمه نهاییه، بخاطر کارای کنته هم هست "...کنته چیزی بود که یووه 3 سال پیش نیاز داشت و هیچکس اونموقع نمیتونست بهتر کار کنه با اینکه بنظرم استایل پرشور و حرارتش و % راندمانی که از تیم میخواست به لیمیتشون رسیده بودن در فصل سوم و بخاطر انرژی زیادی که از بازیکنا میگرفت نمیتونست خیلی بلندمدت باشه... ولی آلگری چیزیه که یووه امسال نیاز داشت. یه چالش تازه و تحول مثبت. آدرنالین لازم برای ادامۀ روند پیروزیها بعد از 3 فصل موفق.با اطمینان اینو میگم... اگه آلگری 3 سال پیش میومد و کنته امسال ، یووه هیچوقت نمیتونست اینقدر موفق باشه... شانس هم یه عامل مهمه تو ل.ق ، درست مثه زندگی... یکی از دلایلی که اینتر اون سال ل.ق رو برد این بود که بارسا بخاطر فوران آتشفشانی مچبور شد با اتوبوس بیاد میلان..
حالا کنته یا آلگری... چه فرقی میکنه؟! داریم خوب کار میکنیم... ما از کنته تا وقتی اینجا بود حمایت کردیم و حالا از ماکس و بازیکنا حمایت میکنیم، از آقایی یووه لذت ببرید... از وفاداریتون...
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
:
