تحلیل خط دفاعی و دروازه

تلخ است این اعترافِ دیرهنگام اما مومنانه می‌پذیرم و گواهی می‌دهم که کلاس بازی و سطح فنی جورجو کیه‌لینی و ماتیاس دلخیت به مراتب بالاتر از لئوناردو بونوچی و مریح دمیرال است. 

اما واقعا دیشب تو دفاع خیلی بد هم نبودیم . دفاع بعد اینه که الان ما 3 تا 4 گل خورده باشیم اونم تازه رو پای بازیکن های مدافعمون . دیشب دوتا گل خوردیم جفتش هم رو پای بازیکنایی بود که تو پست های غیر تخصصیشون بازی میکردن . کیه زا و برناردسکی - چه جالب ، دو بازیکنی که به هم خیلی هم شباهت دارن . دیشب 4 دفاعه بازی کردیم ولی خب چون از چپ هجوم نداشتیم از دنیلو امکان داره فک کنین که 3 دفاعه بوده . ولی خب نه . وظیفه دنیلو کلا پر کردن حفره هاست توی دفاع حتی تو خط هافبک و واقعا دیشب خیلی خوب نجاتمون داد از دست مسی . دیشب چندین بار توپگیری های مفیدی تو خط هافبک هم داشت .

اين ورسيونِ منحوسِ عقب‌نشيني و شروع بازي از خط دروازه و دفاع در موقعيتِ پرس چه بختكِ شومي است كه يوونتوس در اين فصل بيش‌از اندازه مؤمن به اجراي آن است؟

اين فشار خودخواسته و مازوخيستي كه چندين‌بار از آن زخم‌هاي كاري نيز خورده‌ايم ثمره چه استراتژي‌اي است؟

اگر هافبك‌هاي اخته و انفعاليِ يووه يگانه مقصرانند بايد فكري به حال ستروني‌شان شود؟

اگر خواست و تاكتيك سرمربي براي كشاندن تيم حريف به زمين خودي است كه بيشتر يادآور فوتبال به شيوه زنگ مدرسه در دوران نوجواني ماست.

اگر غرض، اعطاي مرض سكته به هواداران نگون‌بخت است كه ما به صورت پيش‌فرض مبتلا به عارضه سكته هستم!

اگر نيز مشكلي است كه از قضا كادر فني به آن واقف است پس چرا هر بازي شاهد تكرار مكرر آن هستيم؟

نمي‌دانم شايد هم روي بازي با توپِ شزني حسابِ رونالدينيويي كرده‌ايم يا بر فرض محال مدافعان مياني‌مان را الهه‌گان مچل كردن خطوط حمله رقبا مفروض داشته‌ايم!

لطفاً يكي به من بگويد در محوطه جريمه يوونتوس چه خبر است و همرزمانِ خودي در سنگر به دنبال چه چيزي هستند؟ قمقمه‌اي پرآب يا مجالي براي اثبات يك رفتار سيزيف‌وار؟

راستي سلام استاد شــــــزنيِ جونِ دل؛ خدا قوت، سركيفـــي عزيز؟ برقراري؟ الكي اداي حال «بدا» را در نيار؛ تو خوبي، ما بديم!!!

حاکد  خان همممون درک میکنیم واقعا اعصاب خورد کنه و ملموسه ک این کار ب تیم اسیب میزنه دیشب خوشبختانه ب زیر توپ زدیم و خوبم انجام دادسیم اما یه اشتباه تیم ورونا رو ب گل رسوند اما اگر ارتور بیاد تیم باید رو زمین و عالی بازی کنه ما ککیفیت هافبکمون جز رابیو و ارتو درست و حسابی نیست اما با این حال خط دفاع ما این فصل مشکل دار نبوده از نظر من .

عليرضاي عزيز، مثبت‌انديش، خوش‌قلب و همواره روحيه‌دهنده، اتفاقاً كاملاً در آرامش و به دور از هرگونه تندمزاجي و تشنج عرايض‌ام را گفتم.

در پسِ موارد مطروحه‌ام نيز بيشتر همدلي و همدردي با هوادارانِ زخم‌خورده مطرح است.

به گمانم در صورت پيروزي مثلاً دو بر صفر مقابل ورونا نيز دامنه تنقيدات و خرده‌گيري‌ها كما‌كان باقي مي‌ماند.

شخصاً با روسياهي اميد مؤثر يا دست‌كم آن حجم از رجايي كه شما با بازگشت آرتور ملو متصوريد را ندارم و مشكل را به مراتب عميق‌تر مي‌دانم.

در خصوص خط دفاعي نيز هرچند با يكي از باشكوه‌ترين نفرات دفاعي در فوتبال اروپا روبه‌رو هستيم اما

جسارتاً معتقدم با خط دفاعيِ پر اشتباه و بيمار در اين فصل مواجه هستيم كه انگار هيچ تمهيدي براي ترميمش وجود ندارد.

با اين همه عمده مخاطره و دلواپسي من همانطور كه اشاره كرده‌ام؛ مسئله «فقدان هافبك‌هاي مؤثر» در ميانِ «لشكر متوسط‌ها» است.

در يكي از نمودارهاي آناليز بازي‌هاي يووه تا اينجاي فصل، تحليلِ كوتاهي ديدم در خصوص مهم‌ترين نقاط ضعف خط دفاعي يوونتوس در ديدارهاي اين فصلش.

اعطاي فضاي مناسب به مهاجمانِ‌ رقيب در ايجاد فرصت خطرناك به عنوان ضعفي سريالي عنوان شده بود؛

در عين‌حال از نابساماني فراوان در آفسايدگيري به عنوان مهم‌ترين و پرتكرار ‌ترين ضعف، اصلي‌ترين و پاشنه آشيل خط دفاعي بيانكونري ياد شده بود.

همان هميشگـــي اما با غير هميشگـــي‌ها! 

مائوریتسیو ساری از بازیکنانش می‌خواست که از جلوی زمین کار پرسینگ را انجام دهند، سعی کنند در سریع‌ترین زمان ممکن توپ را پس بگیرند و به طور مداوم در نیمه زمین حریف خطر ایجاد کنند. در کمال ناباوری این همان چیزی بود که پيرلو  هم در اولین روز حضورش در بانوی پیر از آنها خواسته بود: «دو نکته را در اولين جلسه تمريني به بازیکنان يادآور شدم؛ همیشه توپ را در اختیار داشته باشند و وقتی توپ را از دست می‌دهند سریعاً آن را پس بگیرند.»

برخي از آناليزورها معتقدند چه در يووه ساري و چه در يووه پيرلو ويژگي‌هاي يكسانِ فراواني با يوونتوسِ تحت هدايت الگري به چشم مي‌آيد؛ مخصوصاً وقتی بيانكونري مقابل تيم‌هاي قدرتمند بازي مي‌كند. شايد اين براي بعضي‌ها به مثابه يك اختلالِ مزمن در يووه قلمداد شود اما واقعيت اين است كه آنها حدود يك دهه است به اين شيوه بازي مي‌كند و از قضا (خوب يا بد) در انجامش «استاد» شده‌اند!

شايد نفراتي مثل دلیخت، دمیرال و حتي دنيلو به پیرلو اجازه دهند که سبک متفاوتی را انتخاب کند اما بازیکنان قدیمی ایتالیایی تا به اینجا ثابت کرده‌اند که قابل اطمینان‌ترین انتخاب‌ها در خط دفاعی هستند. آنها از دفاع کردن در داخل محوطه جریمه لذت می‌برند و این موضوعی است که کیه‌لینی مدت‌ها قبل در مصاحبه‌اي اينچنين توصيفش كرده بود: «از پيروزي در نبردهاي تك به تك لذت مي‌برم. وقتی شوت خطرناکی را دفع می‌کنم یا مانع از به ثمر رسیدن گل می‌شوم، آدرنالین خونم بالا می‌رود.»

نكته قابل تأمل اما اينجاست كه اگر روزي چنين نگرشِ سلحشورانه‌اي در اذهانِ اضلاعِ BBC بود، امروز اصرار و سماجتي مجهولي در خط دفاع تلاش دارد به جاي تلذذ از آدرنالين، ترشحش را در هواداران تحريك كند و با پاس‌هاي رو به عقب به دروازه‌بان و بازي‌بازيِ توپ ميان مدافعان، ما هواداران نگون‌بخت و كوفته را مقابل تلويزيون دق بدهد!

Gazzetta از زیرنظر گرفتن پی‌یرلوئیجی گولینی سنگربانِ 26 ساله و در حال درخششِ آتالانتا و مایک ماینان دروازه‌بان 25 ساله و آماده این روزهای لیل فرانسه است تا در صورت عدم توافق مالی با جانلوئیجی دوناروما بتواند یکی از آنها را در تابستانِ پیش‌رو به خدمت بگیرد. این خبر خوش می‌تواند یوونتوس را یک گام دیگر به دوناروما نزدیک و شزنی را یک قدم دیگر به درهای خروجی باشگاه نزدیک کند. آیا عصر کوتاه و ناخوشایند اعطای کلید دروازه بیانکونری به کلیدداری غیر ایتالیایی و متوسط رو به پایان است یا همه چیز صرفاً یک سراب است؟! با اینکه همواره نقدهایی به کیفیت دوناروما وارد شده که چندان هم نامنصفانه نیست اما او بسیار آینده‌دار است و استعداد، فیزیک فوق‌العاده و توانمندی‌های بالقوه‌ای دارد که می‌تواند همه را دلخوش و امیدوار کند.

یه تیم رو اسم ببرید که بدون دروازه بان درجه یک در ادوار لیگ قهرمانان قهرمان شده باشه .

بعد از رفتن بوفون دیگه این تیم ، تیم نشد . دروازه بانی که پوکرفیسه رو هیچوقت نباید داخل تیم گذاشت . تیم نیاز به دروازه بانی داره که همه ازش مطمئن باشن . همین الان هم حضور بوفون اطمینان بیشتری به همه میده .

شزنی هیچ نشونه ای از یک دروازه بان در سطح یوونتوس رو نداره .

یه تیم رو اسم ببرید که بدون دروازه بان درجه یک در ادوار لیگ قهرمانان قهرمان شده باشه .

بعد از رفتن بوفون دیگه این تیم ، تیم نشد . دروازه بانی که پوکرفیسه رو هیچوقت نباید داخل تیم گذاشت . تیم نیاز به دروازه بانی داره که همه ازش مطمئن باشن . همین الان هم حضور بوفون اطمینان بیشتری به همه میده .

شزنی هیچ نشونه ای از یک دروازه بان در سطح یوونتوس رو نداره .

لیورپول . دودک

لیورپول . دودک

سره شوخیو بازی نکنید لطفا . دودک همون فصل تو فینال پنالتی پیرلو با شوچنکو رو گرفت . کم کاری نکرد . میشه گفت یک تنه لیورپول رو قهرمان کرد توی پنالتی ها .

سره شوخیو بازی نکنید لطفا . دودک همون فصل تو فینال پنالتی پیرلو با شوچنکو رو گرفت . کم کاری نکرد . میشه گفت یک تنه لیورپول رو قهرمان کرد توی پنالتی ها .

چون پنالتی گرفت پس دروازه بان درجه یک بود ؟ 

دودک واقعیتش اینه که یه دروزاه بان کاملا معمولی بود و هیچوقت هیچی نشد

خوب شزنی هم خیلی پنالتی گرفته چرا دروازه بان بدیه ؟

حالا سر شوخی رو من باز کردم یا شما ؟  

بارسلونا هم با اون دروازه بان اسطوره ایش، لرد والدز به موفقیت های زیادی رسید!

البته قطعا نقش دروازه بان در تیم هایی مثل بارسلونا و رئال مادرید با یوونتوس خیلی متفاوته!

بارسلونا هم با اون دروازه بان اسطوره ایش، لرد والدز به موفقیت های زیادی رسید!

 

البته قطعا نقش دروازه بان در تیم هایی مثل بارسلونا و رئال مادرید با یوونتوس خیلی متفاوته!

هم با والدز موافقم

هم جمله دومی شما

واقعا درک خوبی از فوتبال داری

نقش دروازه بان در بارسا و رئال  با یووه متفاوته خیلی درسته

من کلمه درستی برای تفسیر این جمله پیدا نمیکنم ولی منظورتون رو  قبول دارم