تیمهای انگلیسی کشیدن کنار چون نیازی به سوپرلیگ ندارن. درواقع لیگ جزیره انگلیس خودش سوپرلیگ آیندست. بودجه سنگینی که از حق پخش و تبلیغات میگیرن درآمد سنگینی نصیبشون میکنه، پس چرا باید درگیری با فیفا و یوفا رو به جون بخرن و علاوه بر اون، رقبایی مثل رئال و بارسا رو به لیست رقیباشون اضافه کنن؟
ایده سوپرلیگ هنر پرز و آنیلی بود تا باشگاه هاشون رو از کسری بودجه و ضررهای متوالی خلاص کنن. ضررهایی که اگه همینجور ادامه دار باشه، حتی اگه منجر به ورشکستگی باشگاه نشه، حداقل باشگاه رو از لیست مدعیان کنار میزنه. دیگه توانایی پرداخت هزینه سنگین نقل و انتقالات و دستمزد بالا ازشون گرفته میشه. اینم درنظر بگیرین سال به سال، خرید بازیکنا سخت تر میشه و دستمزدهای پرداختی هم سیر صعودی میگیرن.
حقیقت اینه آینده متعلق به تاپ سیکس انگلیس و پاریس سنت ژرمنه. مخصوصا اگر بتونن نتایج باثبات تری تو سی ال بگیرن. خداحافظی رونالدو و مسی در چندسال آینده این قضیه رو شدت میبخشه چون جو رسانه ای و تبلیغاتی که رو این دو بازیکن هست به سمت سوپراستارهای تاپ سیکس و پاریس برمیگرده.
متاسفانه هرچقدر که زمان میگذره، فوتبال بیشتر به سوی صنعتی شدن میره. زمانی یک سری باشگاه ها برند بودن و بازیکنا آرزوی پوشیدن پیراهنشون رو داشتن. اما الآن خود بازیکن ها برند هستن و بودنش تو یک تیم، ارزش اقتصادی باشگاه رو بالا میبره. در آینده این فضا بدترهم خواهد شد و باشگاه هایی که نتونن از نظر اقتصادی خودشون رو جمع و جور کنن به طور کامل از صحنه رقابت حذف خواهند شد.