2 رای
^
فوتبال اون زمان با الان خیلی تفاوت داره. مهمترین تفاوتش هم فیرپلی مالیه که تیم ها رو واقعا محدود کرده و تقریبا نمیشه از خارج باشگاه سرمایه بزرگی وارد کرد. به همین خاطر تیم ها محکوم به جام بردنن و اگر توی بلند مدت جام نبرید درآمدها به شدت کاهش پیدا میکنن و در نتیجه ساخت تیمی که جام بیاره هر فصل سخت تر میشه.
یه نفر باید به خودش بگه ما به خودت تو احتیاجی نداریم 
It is sometimes hard in times like these to understand God's way. Why would he allow nine innocent people to be run down in the prime of their lives by a senior citizen who, perhaps, shouldn't be driving? It is then that we must understand God's sense of humor is very different from our own. He does not laugh at the simple "man walks into a bar" joke. No, God needs complex irony and subtle farcical twists that seem macabre to you and me. All that we can hope for is that God got his good laugh, and a tragedy such as this will never happen again.
Mario Sconcerti
Corriere della Sera
شرايط پيش آمده (پاندمي كوويد) روالِ انتخاب مربي براي باشگاه يوونتوس را بسيار محدود كرد. در چنين احوالاتي شايد آندره‌ا پيرلو بهترين انتخاب براي يووه به نظر مي‌رسيد. هرچند پيرلو تلاش كرد با به كارگيري استراتژي‌هاي تقريباً كم‌‌سابقه (تغييرات ممستمر در تركيب و استفاده فراوان از جوانان) مشكلات تيم را برطرف كند اما نمي‌توان كتمان كرد كه تيم ناقص و مشكل‌داري به او سپرده شد. اگر الگري به دو فينال اروپايي رسيد به خاطر حضور بازيكنان با كيفيت در تمام خطوط بود و اگرچه ساري تيم نسبتاً خوبي در اختيار داشت اما اين هواداران و باشگاه بودند كه از او رضايت نداشتند. نقد پيرلو نبايد فني باشد؛ به عقيده من تحليل او بايد بيشتر معطوف به حوزه شخصيتيِ آندره‌ا است. او ساكت است و تمايل دارد خودش را در دنياي ديگران قرار ندهد. همين دوري‌گزيني و ويژگي شخصيتي است كه باعث شده تيم تحت هدايتِ او در كنار فقدان بازيكنان آماده دچار نوسانات و ناكامي شود.
Tu sei la squadra del cuore
sempre in campo undici eroi
vinci l'impossibile e vai
Ti seguiremo anche noi
پیرلو بخاطر روابط عمومی قوی ترش بین بازیکنهای یووه محبوب تر از ساری هست! ساری فاصلۀ متنابهی رو بین خودش و بازیکنان حفظ میکرد ، درحالیکه پیرلو اینگونه نیست... #توتواسپورت
=> ولی باز هم نتایج درون زمین از هر چیزی مهمتر هست... گفته میشه که ساری تقریباً از اواسط فصل با رونالدو و کیه لینی حرف نزد و بعضی یوونتوسیها معتقدن که این نشونۀ مربیهای بزرگه.
Ned : It's Done Your Grace , The Targaryens Are Gone ... i
Robert : Not All Of Them ! i
نکته مهم پیرلو اینکه نترس باشه مثه بازی لاتزیو. واقعا یه چیزایی نشون داده از خودش
سری آ هم برای یووه تمام شد زیر نظر استاد پیرلو.
یه نفر باید به خودش بگه ما به خودت تو احتیاجی نداریم
این جمله را باید با طلا نوشت.
بعد از باخت به پورتو 10 نفره شاهکاری دیگر و باخت به تیمی که سه ماه بود نبرده بود!!! مشخصا مشکل بازیکن ها به یک طرف، ولی مشکل اصلی تیم مربی هست.
----------------------------
تقریبا قبل از نیم فصل با چند تغییر جالب و هوشمندانه نظرم در خصوص پیرلو تغییر کرد تقریبا، ولی کاملا اثبات کرد که ره 100 ساله را یک شب نمیشه رفت. بی تجربگی و خوش بین بودن بیش از حد دو تا از ویژگی هایی هست که در مربیگیری جایی نداره.
[SIGPIC][/SIGPIC]
او با اینکه به ثروت دست یافت اما تمام آن را صرف تحقیقات علمی کرد و در فقر و بدهکاری در نیویورک در اتاق یک هتل فوت کرد
hey God, both of us know I had been born in wrong Geographical coordinates, please help me to move where I belong there.
پیرلو یکی عین لمپارد هستش
ن تاکتیک خاصی ن برنامه ای
کاملا مبتنی بر ستاره هاش
عین خود لمپارد هم بعداز ی فصل یا نهایتا دو فصل بیرونش میکنن
هر چی میکشیم از دست همون مربی منفورمون هست!
با یک فصل حضورش به اندازه پنج سال یووه رو از چمپیونزلیگ دور کرد و سطح توقعاتمون رو تا حد دوم شدن تو سری آ و حضور تو فینال کوپا و بردن مسخره ترین قرعه چمپیونزلیگ کاهش داد. مرسی صدر مائو ...
یوونتوس ساری اگه از یوونتوس سال آخر آلگری بهتر نبوده باشه، بدتر هم نبوده.
اگر قرار باشه رو CL هم انگشت بگذاریم، من خوب یادمه که چه طور یوونتوس جلوی آیاکس کاملا دست و پا بسته بود و خوش‌شانس بود که گل های بیشتری نخورد. چیزی که درمورد بازیامون با لیون (که البته سعی در توجیه حذف ندارم) صادق نبود.
پ.ن: مکسی‌شاه روحت شاد... یادم باشه پستای تاپیک آلگری رو نخونم.
کافی است چشمانم را بازکنم تا دوباره آغاز شود دودِ بشریت...
من به چشم خویشتن دیدم که جانـــــم می‌رود . . .
1
از روزی که طرفدار یوونتوس شدم تا به امروز 28 سال از همراهی‌ام با این باشگاه می‌گذرد؛ 14 مربی در دوره‌های زمانی کوتاه یا بلندمدت روی نیمکت یوونتوس نشسته‌اند؛ روزهای پر فراز و نشیبی پشت سر گذاشته شده؛ از جووانی تراپاتونی تا پیرلو این کشتی شاهد سکان‌داران فراوانی بوده. (تراپاتونی، لیپی، آنچلوتی، کاپلو، دشام، کورادینی، رانیه‌ری، فرارا، زاکه‌رونی، دل‌نری، کونته، الگری، ساری و پیرلـــو) غیر از دشام همه ایتالیایی بوده‌اند و همیشه یکی از عمده دلایل استمرار هواداری‌ام از یووه نیز همین تقید و ابرام باشگاه بر استفاده از تفکر ایتالیایی برای هدایت تیم بوده. (دست‌کم در دوره طرفداری من که اینچنین بوده)
بی‌تردید دوره حضور چیرو فرارا و لوئیجی دل‌نری ضلالت‌بار ترین فصل‌های یووه از حیث داشته‌های تاکتیک و فرماسیون و ساختار تیمی در سالهای اشاره شده بود. روزهایی که فارغ از سیاست‌های باشگاه، توانمندی سرمربی، کیفیت بازیکنان و عوامل اقتصادی، شماتیکِ بازی‌های یووه زجرآور، ناراحت‌کننده و خجالت‌آور بود. هم در نتیجه فاجعه‌آمیزترین رکوردها را می‌زدیم و هم حیثیت باشگاه در معرض هتک بود.
2
عاشق آندره‌ا پیرلو بوده، هستم و خواهم بود. بسیار قبل‌تر از سال 2006 شیفته او بودم و همیشه آرزوی دیدن او با لباس یووه را داشتم. رویایی که نه‌تنها درحد اعطایِ کسوت بازیکن که با پوشاندنِ اجباری ردای سرمربیگریِ یووه به طرز عجیب و غریبی تحقق یافت؛ یعنی چیزی بیشتر از آنچه آروزیش را داشتم. افسوس و دریغ که در کمال حیرت و ناباوری باید اعتراف کنم یوونتوس تحت هدایت او هیچ رهیافتِ تاکتیکی و استراتژیک ندارد و یووه کاملاً خلع سلاح شده و سردرگم، از نفس افتاده و عقیم در مقابل حریفانش قرار می‌گیرد. از نخستین بازی در سری آ که با پیروزی همراه شد تا نمایش‌های اروپایی و همین باختِ نانجیبانه مقابل بنه‌ونتو.
3
متأسفانه با تمام احترامی که نسبت به تیم مدیریتی دارم باید اذعان کنم؛ به دلیل تخمینی اشتباه در راهبرد، هدف‌گذاری قمارگونه و درآمیختن آن با توجیهاتِ به‌حقِ اقتصادی، باعث سلاخی شدن اعتبار و محبوبیت آندره‌ا پیرلو بر نیمکت دشوارِ یوونتوس شده‌اند.
4
یوونتوسِ پیرلو فاقد تمام آن چیزهایی است که تیم برای موفقیتِ حداقلی نیازمند آن است. تکریمِ همبازیان و دوستان قدیمی پیرلو از او، همراهی بازیکنان با او، تعارف و مبالغه الگری در حمایت از مربیگری او، جانبداری و پشت‌گرمی مدیران از او و ... هیچ‌کدام سند و گواهی برای خوب بودن او نیست. (دست‌کم در این مقطع از مریبیگری‌اش) بیاید منطقی باشیم؛ کسی قصد تخریب پیرلویِ دوست‌داشتنی را ندارد. اصلاً کسی نمی‌تواند به آسانی او را از معبد افسانه‌ای‌اش به زیر آورد. ماجرا آنجاست که یوونتوس سخت بیمار است؛ دردی از جنسِ کووید و حناق! چقدر در عمیق‌ترین نقطه چاه افتاده‌ایم که حتی حضور و ظهور کریستیانو رونالدو در این گودال نیز نمی‌تواند کمکی به نجات از این ژرفا کند.
5
برای تیمی که نیاز به جراجی دارد، چسب‌زخم هیچ افاقه‌ای نخواهد کرد. واقعیت این است که قرار نیست هیچ اتفاق خاصی بیافتد. تابستانِ پیش‌رو کمافی‌السابق شمایلِ «سراب» خواهد داشت و در خوشبینانه‌ترین حالت کاسه‌ای آب یا مجالی کوتاه برای تن به آب زدن نصیبِ تیم خواهد شد و لاغـــیر. چه‌آنکه پاراتیچی نیز در مصاحبه اخیرش قاطعانه از ادامه مسیر بدون تحت‌تأثیر قرار گرفتن از تبعات یک شکست سخن به میان رانده بود.
6
تکلیفِ ما که روشن است؛ تا ابد پایِ عشق‌مان می‌مانیم و به طرفداری‌مان از یوونتوس ادامه خواهیم داد. اگر فرجامِ یووه لیورنو و استیل آذین! هم شود خللی در چارجوب‌های هواداری‌مان ایجاد نخواهد داد. پیر می‌شویم، زخمی و مالامال از فغان می‌گردیم اما دست از یووه نخواهیم کشید. فقط نگران یک چیز هستم: آندره‌ا پیرلو. دوست نداریم بیش از این او را یک شکست‌خورده و تیم تحت هدایت او را تا این حد ذلیل و زبون در میدان ببینم. نمی‌خواهیم در فهرست روزهای سیاه یوونتوس در سه دهه اخیر و قرین با فرارا و دل‌نریِ نگون‌بخت از او نیز نامی برده شود. نمی‌خواهیم به تماشای بازی بانوییِ بنشینم که هیچ بار فنی و استراتژیکی ندارد و از فرط پیری به احتضار افتاده است. نه، نه، نمی‌خواهیم. آقا یا خانم یوونتوس؛ اگر از اعتبار یووه می‌کاهید می‌دانم که روزی دگر به آن خواهید افزود، اما آندره‌ا پیرلو را لطفاً نابود نکنید.
Tu sei la squadra del cuore
sempre in campo undici eroi
vinci l'impossibile e vai
Ti seguiremo anche noi
یوونتوس ساری اگه از یوونتوس سال آخر آلگری بهتر نبوده باشه، بدتر هم نبوده.
اگر قرار باشه رو CL هم انگشت بگذاریم، من خوب یادمه که چه طور یوونتوس جلوی آیاکس کاملا دست و پا بسته بود و خوش‌شانس بود که گل های بیشتری نخورد. چیزی که درمورد بازیامون با لیون (که البته سعی در توجیه حذف ندارم) صادق نبود.
پ.ن: مکسی‌شاه روحت شاد... یادم باشه پستای تاپیک آلگری رو نخونم.
وقتی میگفت قبل از من از مالمو میترسیدین میگفتیم داره شوخی میکنه ...
یادش بخیر چه جنگی شد اینجا سر این کامنت
یوونتوس ساری اگه از یوونتوس سال آخر آلگری بهتر نبوده باشه، بدتر هم نبوده.
اگر قرار باشه رو CL هم انگشت بگذاریم، من خوب یادمه که چه طور یوونتوس جلوی آیاکس کاملا دست و پا بسته بود و خوش‌شانس بود که گل های بیشتری نخورد. چیزی که درمورد بازیامون با لیون (که البته سعی در توجیه حذف ندارم) صادق نبود.
پ.ن: مکسی‌شاه روحت شاد... یادم باشه پستای تاپیک آلگری رو نخونم.
تعصبی که من نسبت یه آلگری دارم و نفرتی که شما ازش دارید هیچ وقت اجازه نداده که بتونیم منطقی بحث کنیم 
.
با کمال احترام ولی تعداد جام ها ، تعداد برد و باخت و مساوی در فصل . پیشروی در کوپا و چمپیونز لیگ ، برتری تیم آلگری رو به تیم ساری نشون میده .
ولی خب از لحاظ سبک بازی هر دو تقریبا در یک سطح بودند و هر دو هوادار رو دق مرگ کردند 
It is sometimes hard in times like these to understand God's way. Why would he allow nine innocent people to be run down in the prime of their lives by a senior citizen who, perhaps, shouldn't be driving? It is then that we must understand God's sense of humor is very different from our own. He does not laugh at the simple "man walks into a bar" joke. No, God needs complex irony and subtle farcical twists that seem macabre to you and me. All that we can hope for is that God got his good laugh, and a tragedy such as this will never happen again.
اول از محمد @Gin عذرخواهی میکنم که اینجا هم صحبت از آلگریه ولی خب بنظرم کاملاً حرفش با شرایط امروز یووه همخونی داره... أليغري :
اولین باری که تیم رو تمرین دادم ، با کیه وو بازی داشتیم. آمار مالکیت توپ تیم رو آنالیز کردم و دیدم که بوفون ۱ دقیقۀ و ۳۹ ثانیۀ کامل توپ رو در اختیار داشته و یکی از هافبکها ۴۵ ثانیه! بنابراین به تیم گفتم من یک دموکرات هستم ، خودتون انتخاب کنید : یا دیگه به بوفون پاس نمیدید ، با اینکه گلر رو از بازی میکشم بیرون! در همه چیز باید تعادل رو رعایت کرد ، میشه از عقب بازی رو شروع کرد ولی با توازن...
Ned : It's Done Your Grace , The Targaryens Are Gone ... i
Robert : Not All Of Them ! i
اون زمانی که الگری جام میگرفت یووه تیم خیلی بهتری بود. جنس های جور داشت تو همه پست ها تقریبا
مثل الان نبود که هرچی بازیکن که رو از روی شکم سیری بازی میکنن و فقط به فکر منافع شخصی خودشون هستن تو تیم باشند!
اون زمان سری آ یه یووه بود. ناپولی و رم هم تیمای بدی نبودند ولی نه در حد قهرمانی
الان اینتر تیم خیلی خوبیه. میلانم خوبه. آتالانتا خوبه. ناپل. رم. لاتزیو در حد خودشون خوبن!
اصلا قابل مقایسه نیست با اون موقع!
این مدیریت یه کار درست کرد اونم بیرون انداختن این آلگری بود. حالا بعدش خرابکاری کرد و گزینه های بدی جانشینش شدند دلیلی بر فرشته بودنش نیست
آقا اصلا الگری خوب چرا هیچکی اینو بر نمیداره واسه تیمه خودش!!
برای اینکه به این تایپک هم پستم ربطی داشته باشه همین الان پیرلو بره لطفا!!!
دو جور میشه این سوال رو پرسید .
آیا یووه ضعیف تر شده ؟؟
آیا تیم های سری آ قوی تر شدند ؟؟
توی اروپا که از تمام ۸ تیم سری آ سر جمع یه رم مونده .
این فصل تا به این جا ۲۳ امتیاز از دست دادیم که اکثرش جلوی تیم های کوچیک تر بوده در حالیکه در فصل 2018-2019 در مجموع ۲۶ امتیاز از دست دادیم .
باز آخر فصل با مقایسه نتایج اینتر میشه دقیق تر نتیجه گیری کرد که آیا این سری آست که قوی تر شده و یا این یووه است که ضعیف تر شده .
It is sometimes hard in times like these to understand God's way. Why would he allow nine innocent people to be run down in the prime of their lives by a senior citizen who, perhaps, shouldn't be driving? It is then that we must understand God's sense of humor is very different from our own. He does not laugh at the simple "man walks into a bar" joke. No, God needs complex irony and subtle farcical twists that seem macabre to you and me. All that we can hope for is that God got his good laugh, and a tragedy such as this will never happen again.
0 کاربر، 0 مهمان و 0 عضو مخفی
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
