286 پاسخ برای این موضوع

[Drughi]

امروز داشتیم با چند تن از دوستان دربراره باجو حرف میزدیم من قلطعانه میگفتم که باجو اسطوره یووه نیست اسطوره ایتالیاست بعضی ها از جمله یوزر "روبی باجو" و بهار اینو قبول ندارن ، نظر شما چیه واقعا با توجه با رفتار یووه و خود باجو میشه اونو "اسطوره یه نماد برای یووه" دونست ؟ از رفتنش به اینتر و دوستی نزدیک با موراتی شرکت در جشن 100 سالگی اینتر و ... من میگم یه بازیکن افسانه ای برای تاریخ یووست ولی اسطوره نیست ! نظر شما چیه ؟

[Reza]

باجو هیچوقت یووه رو دوست نداشت. به زور به یووه آوردنش برخلاف میلش. ولی یووه پیشنهادی داده بود که باجو گرون قیمت ترین بازیکن وقت میشد. معلوم بود سران فیورنتینا نمی تونند این پیشنهاد رو رد کنند. بازی با فیورنتینا هم فراموش نکنید، حاضر نشد جلوی تیم سابقش پنالتی بزنه، تعویض شد، موقع بیرون رفتن از زمین شال گردن فیو رو برداشت انداخت شونش...

[bianco vino71]

درسته که باجو اینطوری وارد یوونتوس شد ولی وقتی رفت عاشق یوونتوس بود حسن باجو بازی خورد باجو رو توی این مسیر قرار دادن حتی لیپی هم نقش زیادی داشت همین لیپی بود که وعده فیکس بودن و نقش اصلی توی اینتر رو به باجو داد ولی زیر حرفش زد بیشتر با این حرفت که میگی اسطوره ایتالیاست موافقم باجو اخلاق خاصی داشت شاید مثل بوفون خیلی محبوب بود و این شامل رقیبای یوونتوس هم میشد

[mehdi.t]

منم موافقم هنوز نتونستم اونو اسطوره بدونم و هیج وقت تو ذهنم یه یوونتوسی نبوده! ولی یا این حال دوستش دارم

[Drughi]

باجو هیچوقت یووه رو دوست نداشت.

به زور به یووه آوردنش برخلاف میلش. ولی یووه پیشنهادی داده بود که باجو گرون قیمت ترین بازیکن وقت میشد. معلوم بود سران فیورنتینا نمی تونند این پیشنهاد رو رد کنند. بازی با فیورنتینا هم فراموش نکنید، حاضر نشد جلوی تیم سابقش پنالتی بزنه، تعویض شد، موقع بیرون رفتن از زمین شال گردن فیو رو برداشت انداخت شونش...

دقیقا همین طوره ! یعنی اگه یکی مثل بونیک ستاره طلایی رو هوادرا به خاطر حرف هاش گرفتن باجو هم میتونه در کنار بونیک باشه ولی مسئله باجو اینکه انقدر بازیکن افسانه ای هست هیچ کس نمیخواد از برگ برنده بزرگ باجو که تبلیق برای تیم محبوبش هست دست بکشه ! یعنی ما یوونتوسی ها همیشه از باجو به عنوان یه بازیکن افسانه ای یاد میکنیم و جلوی میلانی ها و اینتری ها بهش اسطوره میگیم چون یه برگ برندست.
نمیشه باهاش رفتاری رو کرد که با بونیک کردن.

[Soheil Bianconeri]

من كلا نظرم اينه كه كسي كه پيرهن اينتر رو پوشيده باشه نميتونه "هرگز‏"‏ اسطوره يوونتوس باشه

[Reza]

دقیقا همین طوره ! یعنی اگه یکی مثل بونیک ستاره طلایی رو هوادرا به خاطر حرف هاش گرفتن باجو هم میتونه در کنار بونیک باشه ولی مسئله باجو اینکه انقدر بازیکن افسانه ای هست هیچ کس نمیخواد از برگ برنده بزرگ باجو که تبلیق برای تیم محبوبش هست دست بکشه ! یعنی ما یوونتوسی ها همیشه از باجو به عنوان یه بازیکن افسانه ای یاد میکنیم و جلوی میلانی ها و اینتری ها بهش اسطوره میگیم چون یه برگ برندست.
نمیشه باهاش رفتاری رو کرد که با بونیک کردن.

البته باجو هم شخصیتش با بونیک فرق داره. باجو درسته قلبش با یووه نبود. ولی به اندازه ی بازیکنی که قلبش با یووه باشه با یووه بود ! هیچوقت هم یادم نمیاد کاری علیه یووه کرده باشه یا مصاحبه ای علیه یووه کرده باشه. شخصیت محترمی داره، جوری بوده که ازش به عنوان یه ستاره مهم تاریخ یووه قدردانی بشه.

من فقط میگم نمیشه باجو رو یه یوونتوسی کامل دونست.

[Drughi]

درسته که باجو اینطوری وارد یوونتوس شد ولی وقتی رفت عاشق یوونتوس بود
حسن باجو بازی خورد باجو رو توی این مسیر قرار دادن
حتی لیپی هم نقش زیادی داشت
همین لیپی بود که وعده فیکس بودن و نقش اصلی توی اینتر رو به باجو داد ولی زیر حرفش زد
بیشتر با این حرفت که میگی اسطوره ایتالیاست موافقم
باجو اخلاق خاصی داشت شاید مثل بوفون
خیلی محبوب بود و این شامل رقیبای یوونتوس هم میشد

واقعا باجو عاشق یووه بود وقتی رفت مانی؟
من خاطره ای ندارم میتونی برام بیشتر بگی ؟
من خودم باجو رو مقصر اصلی نمیدونم باشگاه به خصوص لیپی هم رفتارش جالب نبود حتی شنیده بود لیپی ازش میخواسته تو رختکن براش خبر چینی کنه ! اینو بعد ها باجو گفته بود . ولی اینو واقعا نمیدونم که باجو عاشق یووه بوده یا باشه.

[Drughi]

البته باجو هم شخصیتش با بونیک فرق داره. باجو درسته قلبش با یووه نبود. ولی به اندازه ی بازیکنی که قلبش با یووه باشه با یووه بود ! هیچوقت هم یادم نمیاد کاری علیه یووه کرده باشه یا مصاحبه ای علیه یووه کرده باشه. شخصیت محترمی داره، جوری بوده که ازش به عنوان یه ستاره مهم تاریخ یووه قدردانی بشه.

من فقط میگم نمیشه باجو رو یه یوونتوسی کامل دونست.

اخه بونیک فقط درباره موجی و کالچوپولی میگفت هیچ وقت نگفت "یووه" تبانی کرد همیشه مدیرای وقت رو متهم میکرد همیشه هم میگفت من یوونتوسی بودنم رو توی زمین نشون دادم موقعی که پیراهنشون رو میپوشیدم موقعی که تو هی سل بلژیک اون پنالتی رو گرفتم و ...

[10VE4EVER]

کلا با باجو اون شکلی که شایسته بود برخورد نشد ... باجو همبنجوری که رضا گفت همیشه برای یوو با تمام وجود بازی کرد و با اینکه به اون شکل کنار گذاشته شد علیه باشگاه حرفی نزد باجو شایسته اسطوره بودن هست ، هر چند باجو بیشتر از نظر من اسطوره اسطوره ها در تاریخ فوتبال ایتالیاست تا یوونتوس ! خیلی ها با محبوبیت باجو مشکل داشتند و نمیتونستند اونو در کنار خودشون ببینند ... باجو میتونست افتخارات خیلی بیشتری داشته باشه ولی به دلایلی نشد :np:

[bianco vino71]

واقعا باجو عاشق یووه بود وقتی رفت مانی؟
من خاطره ای ندارم میتونی برام بیشتر بگی ؟
من خودم باجو رو مقصر اصلی نمیدونم باشگاه به خصوص لیپی هم رفتارش جالب نبود حتی شنیده بود لیپی ازش میخواسته تو رختکن براش خبر چینی کنه ! اینو بعد ها باجو گفته بود . ولی اینو واقعا نمیدونم که باجو عاشق یووه بوده یا باشه.

خب اون وقتا مثل امروز نبود نمی شد اخبار دقیق و رسمی به دست آورد
ولی خب منبع اون وقتای من مجله تماشاگران بود که زیر نظر غول های مطبوعات ورزشی اداره میشد
عطا بهمنش فکر می کنم کافیه واسه معتبر بودن یه مجموعه
روبرتو باجو اخلاق خاصی داشت بیشتر از اینکه بتونم بگم عاشق تیمش بود وفادار و متعهد به تیمش بود
همونطورکه با چشم گریان از فیورنتینا به یوونتوس اومد همین حس رو موقع رفتن از یوونتوس داشت
باجو رو کل ایتالیا دوست داشتن

[imijoon]

اگه بخوام با توجه به مطالعاتم و علاقه م نظر شخصیم رو بگم، اینجوری میگم که باجو در هرصورت اسطوره ست (نه افسانه ) اما این اسطورگیش هم بیشتر برای کشورشه تا یووه و هم این که یووه در تاریخ خودش اسطوره های بزرگتر از اون "کم" نداشته. ولی بهرحال برای باشگاه یوونتوس یه اسطوره به حساب میاد. به نظر من، اسطورگی توی یک تیم شامل چندین بخش مختلف میشه، که من 4 تاش رو مهمتر از بقیه میدونم. شایستگی فنی، وفاداری به تیم، اخلاق و محبوبیت. حرف های حسن رو فقط میشه از دید ملاک دومی که گفتم دسته بندی کرد و بهش نگاه کرد. و وجود همین ملاک هست که باعث میشه من بگم که یووه واقعا اسطوره های بزرگتر از روبی کم نداشته. ولی آیا روبی واسه این نقطه ضعف فقط خودش مقصر بوده؟ به نظر من اگه یه سری اتفاقات از بدو ورودش تا موقع خروجش واسش رخ نمیداد و یه سری نامهربونی در قبالش انجام نمیشد سرنوشت روبی میتونست کاملا متفاوت باشه. برخوردی که با سایر اسطوره های یووه در موقعیت مشابه شده بوده، در طول تاریخ بسیار بسیار محترمانه تر بوده از برخوردی که با روبی شده. چه از لحظه انتقالش (که بهرحال به گفته خودش به میلش نبوده) چه از مصاحبه ها و مطالبی که بعد از هر افت مقطعیش در موردش منتشر میشده (و همیشه هم بعد از چند هفته با یه برگشت کوبنده دهن منتقداش رو میبسته) و چه از لحظه ای که احساس شد یه نفر به یووه اومده که میتونه به خوبی روبی باشه و جایگزین اون بشه. شاید مقایسه اله و روبی اصلن تو این بحث درست نباشه، ولی فقط این رو میخوام بگم که تا اونجایی که من به خاطر دارم در دو مقطع با اله برخورد خوبی نشد، یکی زمان کاپلو بود که بعدها اله مصاحبه کرد و گفت که اگه کاپلو میموند تو تیم من میرفتم به یه تیم دیگه و یکی دیگه هم همین فصل اخیر که نتیجه ش این شد که واقعا اله داره میره به یه تیم دیگه! میخوام بگم که اگه برخوردی که با روبی شد با اله میشد و اتفاقاتی که واسه اون افتاد واسه اله هم می افتاد شاید اله هم الان توی یووه نبود. نمیدونم... شاید روبی در زمان نامناسب به تورین اومد و از بدشانسیش بود که با اون شرایط وارد باشگاه شد (هم شرایط خودشو میگم از نظر سنی و باشگاه سابقش هم شرایط یووه تو اون زمان از نظر ثبات، اقتدار و بزرگی). به همه اینا اضافه میکنم که شاید روبی از نظر وفاداری و افتخار کمی کمتر از سایر اسطوره های یووه داره، ولی اسطورگی یه سری ملاک دیگه رو هم شامل میشه که یکی از مهمترین اونها اخلاق و احساس و بزرگمنشی هست. که اگه بخوایم فقط با این عامل اسطوره های یووه رو بپذیریم روبی نه فقط جزو 50 تا، که جزو 7 اسطوره برتر تاریخ یووه قرار میگیره. خلاصه اینکه، بنظر من، اگه هر چهار ملاک بالا رو در نظر بگیریم و با استفاده از اون اسطوره های یووه رو تعیین کنیم، به این نتیجه میرسیم که اگه روبی ملاکهایی رو واسه اسطوره بودن کم داره، ملاکهایی رو هم داره که واقعا اون رو از بقیه متمایز میکنه و انتخاب شدنش رو توی اون لیست 50 نفره واقعا تایید میکنه.

[Numero Uno]

کوریره دلو اسپورت گزارش داده که تیمِ مودنا که در حال حاضر در سری ب حضور داره ، تصمیم داره باجو رو به عنوان مربی فصل آینده ش به خدمت بگیره. مودنا پیش از این در جذب تاسر -مربی سابق نوارا- و ماتیا -مربی سابق پالرمو- ناموفق بود. این ایده از سوی انتونیو کالیئندو ، ایجنت سابق باجو و مشاور فعلی مودنا بوده. باجو به تازگی مدرک مربیگری خودش رو گرفته.

[Orphée]

چند روز پیش مدرک A مربیگریش رو گرفت و حالا میتونه رهبری تیمهای سری آ رو هم برعهده بگیره. باجو در حال حاضر رئیس کمیته فنی فدراسیون فوتبال ایتالیاست. خیلی مشتاقم ببینه چه میکنه، تو بازیگری که بحقش نرسید، حداقل تو مربیگری برسه .. شاید اون مشتی که از اسکیلاچی در یوونتوس خورد و پاسخی که در مقابل نداد (بخاطر کسوت و آننرمالی ذاتی اسکیلاچی) نماد سرنوشتی باشه که در فوتبال داشت



حیف .. :sigh:

خوندن این دو 2 اظهارنظر هم خالی از لطف نیست. مربوط میشه به زمانی که اینتر بدنبال مربی بود (رابطه حسنه ای هم با موراتی داره .. :rolleye:) :

Spoiler

همبازی سابقش پپ گوآردیولا:

« او انسان خارق العاده ایه که خوشبختانه شانس بازی در کنارش رو دارم (در برشا). بازگشتش به فوتبال خبر فوق العاده ایه و مطمئنم که مربی بزرگی خواهد شد »

ایجنت سابقش، آنتونیو کالیندو:

« با شناختی که ازش دارم، باید به اندازه گوآردیولا مربی موفقی باشه. قهرانی مثه او میتونه یه مربی بزرگ باشه. مودنا میتونه یک سکوی پرتابی باشه که او رو به فوتبال جهان معرفی میکنه. در صورت وقوع، خوشحالیم قابل توصیف نیست، حتی ممکنه به این پیشنهادم بخندید ولی جداً ممکنه با تواضع روی نیمکت مودنا بشینه. روبرتو قابلیت نفوذ بر سکوها رو داره ولی همچنین اونی نیست که بره در اعماق دلها! (تعریف کردنشُ )

« با شناختی که از باجو دارم، او دستیاری هیچ کسی رو قبول نخواهد کرد (صحبتش بود که گوآردیولا بشه مربی و باجو هم دستیارش) با اینحال فکر میکنم که میتونه مربی بزرگی برای تیمی بزرگ باشه. اگه به اینتر بره، میتونه بخوبی کنته در یووه کار کنه. هرچند گاهی اوقات اشتباه هم میکنم، مثلاً فکر میکردم ویالی مربی بزرگی خواهد شد و مانچینی نه و در اشتباه بودم »

[imijoon]

واقعا امیدوارم یه روز مربی اینتر نشه... چون دوست ندارم حتی واسه یه بازی هم طرفدار اینتر بشم. اتفاقی که با رفتنش به اینتر واسم میفته :poker:

[Bianconero Amore]

این علل جدایی باجو از یووه از دیدگاه دوست ایتالیایی و یوونتوسیِ آقای صابری هستش که من صرفا ترجمه اش کردم.

1- محک قبلی اولین فصل حضور دل پیرو در یوونتوس بود.
2-روبی باجو اون مدل بازیکنی نیست که سرمربی سابق مارچلو لیپی خلی عاشقش بوده باشه.
3-روبی باجو داشت آخرین مرحله ی مهم دوران حرفه ایش رو شروع میکرد...ما اون موقع به یه نیروی تازه نفس نیاز داشتیم.
4-روبی یکی از بزرگترین بازیکن های 30 سال اخیر یوونتوس بود.ولی وقتی تیم رو ترک کرد یه چیزی بین او و جامعه [ـیِ یوونتوسی] شکست.

[mohsen alex]

فک کن باجو یکی از بازیکنای مورد علاقه ی خودم با اون همه بزرگی به خاطر یه بازیکن جوان؛دیگه جایی تو تیم نداشت؛حالا ببین اون چه بازیکنی بوده که جا رو واسه باجو تنگ کرده......!یه بار تیم ایتالیا بازی داشت؛الکسم تازه به اتزوری دعوت شده بود؛باجو ترکیب اصلی بازی میکرد ولی بعدش فک کنم نیمه دوم بود اله به جای باجو تعویض شد؛باجو بعداز تعویض اعتراض میکرد که چرا این بازیکنو به جای من اوردین؛ ولی اگه میدونست این بازیکن یه روزی کاپتان الکس دلپیرو میشه هیچ وقت این کارو نمیکرد...

[alex74]

در کنار همسر ودختر

[img width=480 height=229]http://s1.picofile.com/file/7483051612/237810_638.jpg[/img]

[alex74]

1 سپتامبر 1990 * روبرتو باجو * اولین بار برای یوونتوس به میدان رفت ودر همان بازی اولین گل خود را برای این تیم به ثمر رساند .

ناپولی 5 - 1 یوونتوس (سوپرکاپ ایتالیا )

مدت حضور در یوونتوس : 5 فصل - 90 تا 95

200 بازی - 115 گل

آخرین بازی : یوونتوس 4 - 0 پارما ( 21 می 1995 )

افتخارات : سری آ - کوپا ایتالیا - جام یوفا