در مورد مصاحبه الگری :
من خوش شانس بوده ام که در طول فعالیت م فرصت هدایت باشگاه هایی مثل میلان و یوونتوس رو داشته م. دو باشگاه با دو DNA متفاوت.
شما نمیتوانید استایل یک باشگاه دیگر مانند بارسا و بایرن را { در اینجا} تقلید کنید.
نکته اول، اوردن اسم یووه، در کنار میلان ، باشگاهی که حالا جز گذشته ِ الگری ـه، میتونه به این معنی باشه که یوونتوس هم به زودی مثل میلان جز گذشته الگری میشه.
نکته دوم ، قسمت دوم مصاحبه شه ، که میگه شما وقتی تو یووه هستید باید استایل یووه{احتمالا یک استایل دفاعی} رو پیاده سازه کنید ، نه مثل بارسا {یک استایل تهاجمی}. که میتونه اشاره به تلاش مدیران یووه برای تغییر استایل یووه و متعاقبا تغییر سرمربی یوونتوس{یکی مثل گواردیولا یا گاسپیرینی} باشه
- البته آلگری اشتباه هم نمیگه، کسی که سرمربی یووه میشه باید اتمسفر یووه رو درک کنه و موازی با اون حرکت کنه.
یووه یک باشگاهی هست که به داشتن دفاع مستحکم و بازی دفاعی/منطقی معروف ـه در اروپا، پس سرمربی تیم باید این اصل رو در باشگاه رعایت و البته اجرا کنه.
اما چیزی که آلگری رعایت نکرد بازی تیمی بود.
شخصا فکر میکنم دفاعی ترین/کسل کننده ترین یووه حداقل سال 2000 به بعد مربوط میشه به دوران کاپلو، جایی که یووه با داشتن کلی فوق ستاره اولویتش گل نخوردن بود ولی همون یووه کاپلو هم کار تیمی و تمرین شده زیادی در زمین انجام میداد.
حتی زمانی که میباخت و ناموفق بود (مثل بازی های اروپایی مقابل آرسنال و لیورپول) اما تیم "شلخته" نبود.
چیزی که در زمان آلگری زیاد دیدیم و داریم می بینیم.
اینکه مثلا در 185 بازی، با 180 ترکیب متفاوت وارد زمین شدیم نشون از نبوغ تاکتیکی نیست به نظر من، بلکه این علت همین شلختگی و ناهماهنگی ـه تیم ـه.