4 رای
پائولو کوندو از ریپوبلیکا : « اشتباه آنیلی حرکت زیگزاگی در فصلهای اخیر بود که ساری + پیرلو رو سوزوند! حالا یک مسیری ( 
) پیدا کرده که بهش باور داره ، اوکی ولی باید ادامه بده ، آلگری به بازیکن احتیاج داره. بخصوص اینکه دو تا از بهترینهای فینال کوپا یعنی کیه لینی + دیبالا ، بخشی از سیکل بعدی یوونتوس نخواهند بود... »
نمیدونم ایشون بازیهای کولوسفسکی و بنتانکور رو در تاتنهام دیدن یا نه... ولی ایکاش میدیدن!
They SURVIVED ... That's What Make Them Assets ! i
قبلا میگفتن ایتالیاییها تو شرایط سخت بهتر کار میکنن اما الان دیگه اینطورنیست چون خیلی ترسو شدن
یوونتوس به باختن تو بازیهای مهم اروپایی عادت کرده و شکست تو فینالها با کاراکترش عجین شده
یوونتوس یه روانشناس خبره میخواد یا یک مربی ذاتا برنده (مثل گواردیولا یا مورینیو) کسی که در تهییج بازیکنها و شناخت روانی اونها خبره باشه و جو و فضای تيم رو آروم نگه داره و به تيم آرامش تزريق کنه...یه روانشناس بزرگ که میدونه چطور با بازیکنهای تیمش برخورد کنه تا با تمرکز بیشتر و با حداکثر ظرفیت بازی کنن
زیدان هم گزینه خوبیه یه قهرمان که ذهنیت قوی داره تو مجموعه یوونتوس بوده و با شرایط واتمسفر باشگاه آشنا هست و در کسوت مربیگری قهرمان شده و مطئمنا یکی از بهترین گزینه های جانشینی الگریه
الگری به لحاظ هوش تاکتیکی مربی بزرگیه اما از لحاظ تهییج بازیکنها و روحیه دادن به اونا ضعیف عمل میکنه
تو شرایط احساسی (مثل فینال کاردیف بعد از گل دوم رئال یا همین بازی اخیر) تاکتیکهای پیچیده کمتر اهمیت داره، ذهنیت و روحیه تیم خیلی مهم تره!
یووه جلوی بایرن هم با این چالش روبرو شد و بعد از گل دقیقه 91 مولر شیرازه تیم از هم پاشید..اتفاقی که تو بازی فینال جلوی بارسا هم افتاد و تیم دچار از هم گسیختگی روانی شد
چهار سال از آخرین پستم میگذره، بعد از اتفاقات فینال کاردیف ، و ما هنوز اندرخم یک کوچه ایم 
/ جالبه الان اکثر طرفدارا میگن باید زیدان بیاد، پپ بیاد، یا اینکه بازی یووه -اینتر تو فینال کوپا شبیه بازی یووه -بایرن تو الیانتز مونیخه و الگری مربی محتاط و ترسویی هستش و بلاه بلاه 
/ ظاهرا بعد از گذشت 4 سال، نه آنیلی به فکر تغییر وضعیت تیم هست نه الگری از اشتباهات گذشته درس میگیره!
متاسفانه يه سری تصميمات زنجيره ای باعث اين وضعيت فعلی شده، استارتش هم همونطور كه خودت گفتی از اخراج ماروتا شروع شد
نميدونم تا يكی دو سال آينده وضعيتمون چطور ميشه..با اينكه زیاد خوشبین نيستم ولی این دیگه به قدرت ریسک پذیری آنیلی (فارغ از بحث مالی) بستگی داره که قبل از شروع لیگ با الگری قطع همکاری کنه یا اینکه روی اسب مرده (الگری) شرطبندی کنه و با گره زدن سرنوشتش با این مربی، یوونتوس رو به پرتگاه ببره و با شکل گیری فاجعه احتمالی، رییس آنیلی و سرمربی با هم برکنار بشن!
اُمیدوارم این 4 نفر هر چه زودتر به یوونتوس و رأس مدیریت باشگاه برگردن. دیگه خیلی سورئال و متافیزیکال میشه اگه یووه برای بارم سوم بوفون رو نخواد! حتی بنظرم اگه کاسیاس برای بار دوم به رئال برگرده ، روشون نمیشه بیرونش کنن...
They SURVIVED ... That's What Make Them Assets ! i
فصل غم‌انگیزی که در حال رسیدن به واپسین لحظاتش هستیم آکنده از غیبت‌هایی بود که مصدومیت‌ها به تیم تحمیل کردند. به عقیده من، در کنار توجه به رفت و آمدهای تابستانی باید این مسئله نیز مورد بازنگری و چاره‌اندیشی قرار گیرد. باشگاه باید این نقیصه را در حد توان مرتع کند تا تیم در فصل آتی رقابتی‌تر شود. عدم تعادل میان خروجی‌ها و ورودی‌ها می‌تواند بر وخامت این حالت بغرنج بیافزاید
Tu sei la squadra del cuore
sempre in campo undici eroi
vinci l'impossibile e vai
Ti seguiremo anche noi
راهـــــــی جز این نیست . . .
یووه این روزها مدام متهم به تغییر سیاست‌ها و برنامه‌های نقل و انتقالاتیاش از مسیر جوانگرایی به میان‌برِ میانسالگرایی می‌شود. همه می‌گویند اگر سختی‌های کاشت را به عنوان هدف درنظر بگیرید همیشه شیرینی‌های برداشت نیز در کنار شما خواهد بود. اما این دیدن مو در امتداد همان رویت پیچش مویِ مدیران باشگاه است؟
در فوتبال همیشه در مورد ابداع تاکتیکهای بزرگ صحبت می‌شود؛ مثلاً هنوز از آریگو ساکی یاد می‌شود و شیوه‌های تاکتیکی‌اش بررسی می‌شوند اما وقتی راجع به «بـــردن» سخن می‌گوییم همه به فابیو کاپلو می‌نگرنند. یوونتوس مجروح در این برهه تاریخی کدام نگاه را بر خواهد گزید؟ جوانگرایی و ساخت فونداسیونی رویایی با فرماسیونی امتزاج یافته از بازیکنان جوان و ایتالیایی با تثبیت شیوه‌های تاکتیکی مدنظر سرمربی یا استفاده از تجاربِ میدانی و بین‌المللی بازیکنان برجسته در کنار افزودن تدریجیِ مقداری چاشنیِ جوان‌مدارانه؟
آزمون و خطا و جوانگرایی در فوتبال همیشه از آنِ باشگاه‌های کوچک بوده و خواهد بود. جوانگراییِ صرف مختص باشگاه‌های دیگر است؛ نصیبی که از آتالانتا گرفته نا ناپولی برایش سزاوارتر هستند. در این تفکر حتی میلان و اینتر نیز می‌توانند ریسک بازی در چنین راهبردهایی را نیز اندکی مزه‌مزه کنند امــا برای تیم‌هایی مثل یووه که همیشه ملزم و محکوم به موفق بودن هستند، نمی‌توان این نسخه را تجویز کرد. امثال یوونتوس اساساً نمی‌توانند بنیان‌های‌شان را بر پایه جوانگرایی مفرط بنا کنند؛ آنها چاره‌ای ندارند جز اینکه مستمسک فوری‌ترین راه‌‌حل‌ها شوند. بزرگانِ فوتبال تا انتهای تاریخ فوتبال چاره‌ای جز ترکیب جوانی و تجربه نخواهند داشت.
تیم‌های بزرگ باید برنده شوند و برنده باقی بمانند؛ آنها زمانی برای آزمایش و تجربه ندارند. از تاریخ باشگاه گرفته تا استراتژی‌های اقتصادی و ناشکیبایی‌های هواداران‌شان، هرگز اجازه افولی طولانی به آنها داده نخواهد شد. سرنوشت یوونتوس در فصل آینده نیز چیزی جز توجه به این نکته مهم نخواهد بود. آنها می‌خواهند دوباره متولد شوند؛ دیگر نشانی از بوفون، بارتزالی، کیه‌لینی، دیبالا و شاید در آینده‌ای نزدیک بونوچی در تیم نخواهد بود. بانوی‌پیر قطعاً به این فقدان‌ها می‌اندیشد اما این تفکر به معنای جایگزین‌سازی خامدستانه نیز نخواهد بود.
یوونتوس در حال قطع شاخه‌های خشک باشگاه است. تمدید نشدن‌ها و خروج‌های احتمالی قابل توجه به نظر می‌رسند. هرچند تحقق کامل اهداف ساده نیست اما امیدواریم جانشینان خروجی‌ها بهتر از آنها باشند. باید صبور باشیم؛ بیانکونری مثل تمام یووه‌هایی در یکصد سال اخیر تاریخ این باشگاه حدود 40 قهرمانی کسب کرده، بار دیگر احیا خواهد شـد؛ این واقعیتی انکارناپذیر است حتی اگر به تحقق آن بدبیـــن باشیم.
(برگرفته از نوشته‌هایی به قلم Mario Sconcerti و Massimo Pavan + اندکی اضافات از نگارنده)
Tu sei la squadra del cuore
sempre in campo undici eroi
vinci l'impossibile e vai
Ti seguiremo anche noi
به نظرم سوال اینکه لیگ قهرمانان بردن بهتر است یا کالچو که جواب ساده ای دارد باید به سوال اینکه نبردن لیگ قهرمانان ناراحت کننده تر است یا کالچو تغییر و شیفت پیدا کند و بر این اساس جواب مدیریت یووه به سوال دوم سری ا است. اما هواداران دنبال طرح سوال الف می روند.
در فوتبال نهاوند مرغ یک پا دارد 
اُمیدوارم این 4 نفر هر چه زودتر به یوونتوس و رأس مدیریت باشگاه برگردن. دیگه خیلی سورئال و متافیزیکال میشه اگه یووه برای بارم سوم بوفون رو نخواد! حتی بنظرم اگه کاسیاس برای بار دوم به رئال برگرده ، روشون نمیشه بیرونش کنن...
شاید اله شاید
ولی اون سه تا هیچ موفقیتی کسب نخواهند کرد
اون سه تا در مدیریت یووه مثل پیرلو نا موفق بودن
وایسادند نگاه کردند تا یووه نابود شد . فقط بازوبند بستن کافی نیست .
ادم منفعل به در یووه نمیخوره
همشون بعنوان بازیکن خیلی برام مهمن . عشقن ولی فوتبال تعارف نداره
"وایسادند نگاه کردند تا یووه نابود شد ." باروم نمیشه یه نفر در مورد کیلینی مارکیزیو و بوفون همچین چیزی بگه. لطفا یکم منطق پشت این حرف رو تشریح کنید.
ای به رویا سرسپرده با توام ای همه خوبی
راهی کدوم دیاری...
"وایسادند نگاه کردند تا یووه نابود شد ." باروم نمیشه یه نفر در مورد کیلینی مارکیزیو و بوفون همچین چیزی بگه. لطفا یکم منطق پشت این حرف رو تشریح کنید.
شما اول منطقتو بگو ببینیم چرا نباید از این حرفا بزنم ؟
شما اول یه موضوعی رو مطرح کردی فکر میکنم شما باید توضیح می‌دادید ولی باشه میگم، در فوتبال اروپا جایگاه مربی بازیکن و مدیر مشخصه، اینطور نیست بوفون چون 20 سال سابقه داره بیاد و تو کار مدیریت دخالت کنه. بهترین کاری که میتونه بکنه کنترل رختکن و انتقال ذهنیت برنده به سایر بازیکنانه. کاری که بوفون و پاتریس اورا مثلا جلوی ساسولو انجام دادند تون سال و یوونتوس تو سری آ به روند پیروزی برگشت. اینکه آنیلی ماروتا رو کنار میذاره اینطور نیست بوفون بره تو دفتر آنیلی بگه کارت درست نیست. چون جایگاه ها مشخصه. ما از جزئیات دقیق البته خبر نداریم اما مطمئنا کسی مثل بوفون که سال 2006 در اوج دوران فوتبالش و پس از قهرمانی جام جهانی میاد روی کل کریر ورزشیش قمار میکنه و دوران فوتبالش رو در خطر نابودی قرار میده و از حضور تو رقابت تو بالاترین سطح اروپا کنار گیری میکنه.. شما میای و اینطور در موردش صحیت میکنی بنظرم از روی هیجان و دنبال مقصر گشتنه. مقصر جناب آنیلی در راس کار و کادر مربی گری در رده بعدی هستند. نه بوفون، کیلینی و مارکیزیو...شما اول منطقتو بگو ببینیم چرا نباید از این حرفا بزنم ؟
در کنار یووه ریال و بارسلون هم جز فقرا شدن و در مقابل برای امباپه نه چندان بزرگ اینقدر پول می دهند
چون عرب های زیر خلیج فارس دوست داره در هر چیزی تو دنیال اول باشه.
در فوتبال نهاوند مرغ یک پا دارد
تو تاپیک دی ماریا گفتم یووه بعد بوفون و کیه لینی ، تیم دچار خلاء کرکتر رو تجربه ست و پوگبا و دی ماریا هم میتونن تو این زمینه کمکمون کنن. خواستم سخنرانی الهام بخش پوگبا در رختکن فرانسه ، قبل از فینال جام جهانی ۲۰۱۸ رو با هم مرور کنیم ، خالی از لطف نیست ؛ کلیپشم هست و وقتی داره حرف میزنه ، هیچکس حتی تکون هم نمیخوره و همه گوش میدن با دقت بهش :
« بچه ها ، نمیخوام روده درازی کنم. همه میدونیم در کجا ایستادیم. همه میدونیم چی میخوایم. میدونیم چقدر به موفقیت نزدیکیم ، از صمیم قلب میدونیمش. از چشمامون میتونم حسش کنم بچه ها. ما متمرکزیم.
نمیتونیم فراموش کنیم و شاید دارم تکرار مکررات میکنم ، ما ۹۰ دقیقه از احتمال تاریخسازی فاصله داریم. ۹۰ دقیقه. یک بازی. یک بازی. نمیدونم چه تعداد بازی در دوران بازیگریمون انجام دادیم.
ولی این اون بازی هست که همه چیز رو عوض میکنه ، همون بازی که کل تاریخو تغییر میده. دو تا تیم وجود دارن ولی فقط یه جام موجوده. برای اونها هم قضیه همینه ، اونا میخوانش.
میدونیم که ۲ سال پیش در فینال یه جامو از دست دادیم (یورو ۱۶). میدونیمش ، اینجا حسش میکنیم. هنوز فکرش تو کله مونه. امروز قرار نیست به تیم دیگه ای اجازه بدیم چیزیکه مال ماست رو تصاحب کنه!
امشب میخوام در حافظۀ تمام مردم فرانسه که دارن تماشامون میکنم ثبت بشیم. [در حافظۀ بچه هاشون ، نوه هاشون و حتی نتیجه هاشون. میخوام مثه جنگجوها و مثه رهبرها وارد زمین بشیم... »
+ سخنرانی پوگبا قبل از بازی یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۸ مقابل اروگوئه هم جالبه! کلیپ اینم موجوده و مرورش خالی از لطف نیست :
« دیگه هیچ برگشت به عقبی وجود نداره ، تمام! ما قراره ادامه بدیم و قراره تا آخر جام بریم. تو ۱۵ جولای میبینمتون ، همۀ ما با هم ، همه با هم. امروز بلیز [ماتوییدی] رو نیمکته ، از این بابت نااُمیده ،
او بیشتر از هر کسی در تیم ما دوست داره بازی کنه. اذیته ، و بخاطر افرادی چون اوست که امروز میجنگیم. درسته که تو زمین نیست ولی انگاری با ما تو زمین بازیه. همه باید بهترین بازیشونو به نمایش بذارن.
و حالا ما میریم که برای تیممون مبارزه کنیم. مثه قبل. مثه آرژانتین و حتی فراتر از اون! همیشه فراتر. ما برای بهترین شدن باید بهترینها رو شکست بدیم... »
They SURVIVED ... That's What Make Them Assets ! i
فقط بازی با ریاضی... اگه بصورت رندوم یه روزو بین ۳۰ آردیبهشت و ۱۶ خُرداد انتخاب کنید ، ۳۳.۳ % احتمال داره که یوونتوس در اون روز فینال لیگ قهرمانان رو واگذار کرده باشه...
و ۵.۵ % هم احتمال داره که در اون روز ، ۲ تا فینال لیگ قهرمانان رو واگذار کرده باشه... (۷ خُرداد ۱۳۸۲ و ۷ خُرداد ۱۳۷۶) ...
ولی بالاخره این غول رو هم شکست میدیم ، مطمئنم... 
They SURVIVED ... That's What Make Them Assets ! i
بعد از 2003 ما 12 سال طول کشید تا برسیم مجددا فینال ، بنظرم با مدیریت دو سه فصل گذشته و تیم حال حاضر حداقل باید یه 5 - 6 سالی صبر کنیم شاید به فینال برسیم. فکر نمیکنم تا چند سال اینده ایتالیا نماینده ای در فینال این جام داشته باشه. یه قهرمانی لیگ اروپا هم من راضی ام بگیریم.
حالا که راحت تره
قبلا مسی و رونالدو به مذت ده سال تقریبا مانع اصلی قهرمان شدن یوونتوس بودن
الان که اینگونه نیست.
امار برای بیان گذشته هاست اما قطعیتی از اینده به دست نمی دهد.
به علاوه پدیده های زندگی و من جمله ورزش روند خطی ا زمان ندارند در حالی که ما فکر میکنیم تحولات خطی است.
در فوتبال نهاوند مرغ یک پا دارد
دو تا رندوم فکت :
- دنیلو تنها بازیکن فعلی یوونتوسه که لیگ قهرمانان رو فتح کرده...
- آنتونیو میرانته گُلر ۳۸ سالۀ فعلی میلان ، بعنوان محصول آکادمی یوونتوس ، بیشترین بازی رو در تاریخ سری آ انجام داده (۳۶۸) ...
They SURVIVED ... That's What Make Them Assets ! i
0 کاربر، 0 مهمان و 0 عضو مخفی
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
