خشن ... دیوانه ... زشت
این سبک بازییه که اتلتیکو سیمئونه تو این سه چهار سال تو فوتبال ارائه میده، خشن بازی میکنه ولی حساب شده، دیوانه وار پرس میکنه ولی با برنامه، زشت بازی میکنه ولی زیبا!!!
همه اینا رو با یه نظم خاص با یه تلاش مضاعف تو زمان مناسب انجام میده فقط و فقط برای بردن!!!
ولی این سبک بازیو چند نفر دوست دارن؟
جدای از این کلا این سبکهای فوتبالی که هر چند سال ظهور میکنن تا کی دووم میارن؟؟ مثل تیکی تاکا و... اصلا چه تاثیراتی دارن؟
این موضوع دیشب سر بازی یووه و اتلتیکو بازم فکرمو درگیر کرد!
چرا ؟ چرا هر وقت یه سبک خاص رو میشه کلی زمان میبره تا حریفا با اون کنار بیان؟؟؟
چند سال پیش که تیکی تاکای بارسا اومد هر تیمی که با این سبک روبرو میشد خودشو از پیش بازنده میدونست ولی الان چی؟ چرا این سبک کارایی خاصی نداره؟
به نظرم برد و باخت تو فوتبال فقط یه علت عمده داره ...
خودباوری در مقابل عدم خودباوری
دیشب اتلتیکو برد چون برخلاف یووه باور داشت تیم بهتریه
همونطور که یووه تو لیگ میبره چون باور داره بهترین اون لیگه.
تیکی تاکا یا همین سبک اتلتیکو ظاهر قضیه اس، سبک خاص فقط یه حٌقه است، تیما گول این حقه رو میخورن که از پیش بازنده به حساب میان.
این حقه هاس که باعث عدم خودباوری تو وجود حریفا میشه!!!
حالا حقه اتلتیکو سیمئونه چیه؟
همه مربیا تو تمرینا به بازیکنا بر اساس توانایی اونا بهشون گوشزد میکنن تو زمین بازی کجا جایگیری کنن، چطور حرکت کنن و ... بر همین اساس و بر حسب نتایج میگن فلان مربی در این سطح از دانش فنی قرار داره .... ولی برای بهترین بودن، برا بردن، دانش فنی یه مربی یا توانایی بازیکنا کافیه؟
از نظر من سیمونه دانش فنی بالایی نداره، اون چیزی که سیمئونه رو از بقیه متمایز میکنه تواناییش تو جنگ روانی و ایجاد اختلالات و سردرگمی تو ذهن حریفه.
دیشب اتلتیکو تو نیمه اول تو تمام ۴۵ دقیقه خشن بازی کرد ولی حساب شده این کارو کرد، سیمئونه خواست ذهن بازیکنای یووه رو مختل کنه، فکر و جسم بازیکنای یووه رو
که برای انجام تاکتیکاشون اماده شده بود رو برد به سمت درگیر شدن با بازیکنای خودش. تمام ۴۵ دقیقه به همین شکل گذشت!!
تو نیمه دوم ذهن بازیکنای یووه بیشتر اماده درگیری و برخورد فیزیکی میشه تا انجام تاکتیک ( تو نیمه دوم موراتا، لیخ ، کیلینی ، پوگباو ... کارت زرد میگیرن) از طرف دیگه فشار ذهنی باعث میشه تا حدودی انرژی بازیکنای یووه تحلیل بره، برعکس اتلتیکو سیمئونه تو نیمه دوم تا حدود زیادی از خشونت و زشت بازی کردن
دست برمیداره میره به سمت پرس کردن و بازی خودش، این کارا باعث میشه بازیکنای یووه سردرگم بشن، اتلتیکو نبض بازی رو در عین دادن مالکیت توپ به یووه تو دستاش داره،
هر وقت میخواد حمله میکنه ، هر وقت میخواد دفاع!
یووه تو زمین حریف مالک توپه ولی پرس و انسجام تیمی اتلتیکو تو دفاع تو نیمه دوم از یه طرف، درگیریهای فیزیکی و خشن تو نیمه اول طرف دیگه، همگی باعث میشه قدرت یووه خودبخود خنثی بشه!
تو بازی دیشب، یووه نباید گول این ظاهرو میخورد، نباید بازیکنا بازیچه میشدن!
یووه میتونست با مدیریت کردن خودش از پس این حقه بربیاد.
پوگبا ، لیخ ، موراتا و ... میتونستن با بی محلی، با مدیریت افکار و ذهنشون سبک بازی اتلتیکو رو خنثی کنن، ولی برعکس چیکار کردن؟، خودشون با پای خودشون افتادن تو تله اتلتیکو سیمئونه!
حالا طرف مقابل سیمئونه، آلگری چیکار کرد؟ میتونس کاری کنه؟
آلگری با وجود اینکه میدونست برنامه و سبک بازی اتلتیکو چیه ولی خودش به همراه بازیکنا گرفتار این حقه شدن!! چرا؟ به نظر من این طبیعه ، چون تو کل ۴۰، ۵۰ بازی فصل شاید تنها اتلتیکو باشه
که با این شیوه بازی میکنه! طبیعه که ذهن کادر فنی و بازیکنا در کنار فشار بازیا اماده این جدال نباشه.
تو لیگ ایتالیا یووه باور داره قدرت بلامنازع لیگه ، حریفاشم اینو میدونن، از طرفی حریفا حقه ای ساده جز دفاع مطلق یا ضد حمله ندارن، اینم باید در نظر گرفت که ۹۹٪ تیما تو فوتبال امروزی
همین شیوه بازی رو اتخاذ میکنن یعنی بدون سبک خاص! مبتنی بر توانایی بازیکنا ، سیستم و میزان باورشون.
تو اروپا هم یه تیمی مثل اتلتیکو با یه سبک و حقه خاص پیدا میشه که بازی خودشو به حریف دیکته میکنه و حریفشو زمین گیر میکنه.
به نظرتون تو ایتالیا و اروپا چندتا تیم هستن که سبکی مثل اتلتیکو و تیکی تاکای بارسا و دفاع اتوبوسی چلسی داشته باشن؟
*( اتلتیکو جز معدود تیماییه که بخاطر سبک بازیش باید جلوشون جسورانه تر بازی کرد )*
با این تفاسیر به نظرتون یووه مقابل همه تیمای اروپا ضعیفه؟؟؟
یووه کنته یا آلگری توانایی ارائه یه بازی خوب و منسجم نداره؟ تو فوتبال ثابت شده که با بازیکنای در حد استانداردم میشه برنده شد، چه برسه به داشتن بوفون ، پیرلو و ...
قبل بازی یووه و اتلتیکو گفتم یووه هنوز اون جسارت و اعتماد بنفس و خودباوری رو تو بازیای اروپایی نداره!
این عقیده نشون به اون نشونه که قبل اومدن کنته یووه با وجود داشتن بازیکنایی چون بوفون ، دل پیرو ، ترزگه ، ندود، کامورانزی و ... دو بار متوالی هفتم شده!!!
ولی تو سه فصل پیاپی بعدی با تیمی به مراتب کم نام و نشون تر قهرمان اسکودتو میشه.
خلاصه کلام:
باخت دیشب ربطی به الگری ، اورا ، یورنته و ... نداشت، اگه داشت تا قبل بازی دیشب، با همین کادر و بازیکنا یه رکورد دیگه تو ایتالیا نمیزدیم! (پنج برد متوالی بدون یه گل خورده)
یووه دوباره شخصیت بزرگ خودشو پیدا کرده ولی نه برای اروپا
Per sempre
Forza juventus