یکی دو سال بود من بهت میگفتم جانبدارانه و با نفرت خاصی نسبت به آلگری حرف میزنیبحث نتایج و سبک مربیگری و کیفیت بازی تیم به کنار
من مشکلم اینه این تیم یه زمانی یه تیم سازنده بود، مارکیزیو و کیلینی جوان رو رشد میداد، استعدادهایی مثل ویدال و پوگبا رو تبدیل به ستاره میکرد و از بونوچی بی تجربه یه مدافع کامل میساخت، گذشته ی دورتر اش ستاره های بزرگ دوران خودش رو از جایگاه استعداد به جایگاه فوق ستاره پرورش میداد اما الان کجاییم؟ ترکیبی از خریدهای اشتباه، پیر و ناکارآمد به همراه عرم آینده نگری توی انتخاب ترکیب بازیکنان باعث شده از اون سبک بازیکن پروری به شدت دور بشیم
تو تیم فعلی هر جوونی میاد یا براش هزینه ی خیلی زیادی شده که مربی مجبور به بازی دادنش میشه و در بهترین حالت شروع به در جا زدن میکنه و یا از بیخ محو و نهایتا فروخته میشه.
از بین لمینا و پریرا و کومن و روگانی و زاتزا و ... یه جوون نبود که تبدیل به ویدال یا بونوچی ای برای ما بشه؟
متوئیدی و خدیرا و هیگواین و امثالهم چی برای ما داشتن که جوون ها و استعداد های تیم رو فداشون کردیم؟
رو اسامی ای که صرفا به عنوان مشتی نمونه ی خروار نوشتم بحثی لازم نیست، واقعیت اینه وضعیت تیم اصلا یه وضعیت رو به پیشرفت نیست، این مسئله رو دو سال پیش بارها گفتم و هر بار با طعنه و کنایه پاسخ گرفتم، فینال اروپا رفتن و اسکودتو های متوالی هم تغییری توی این واقعیت ایجاد نمیکنه، نه ربطی به نتایج اخیر داره و نه به سرمربی فعلی تیم چلسی، یک واقعیت انکار نشدنیه.
واقعیت چیزی برخلاف اون باورهای اولیه مبنی بر جوونگرا و سازنده بودن آقای آلگری هست و ایشون دقیقا یک مربی نسل سوز و آینده خراب کن تشریف دارن، تیمی هم که امثال مارکی و کیلینی و بونوچی و ... توش پرورش پیدا نمیکنن و همه در حال درجا زدن هستن هم برای شخص من فاقد اون جذابیت قبلی هست
تیمی با این شرایط تمام فصول نیاز داره به خرید ستاره، چون بجای استعدادپروری مجبوره ضعف هاش رو با خرید ستاره جبران کنه و خرید ستاره هم هزینه داره و تامین هزینه ها هم مستلزم فروش اندوخته هایی مثل ویدال و پوگبا هست.
ولی باید اعتراف کنم حق داشتی: ))
به عقب که نگاه میکنیم بازیکنایی رو میبینیم که وقتی اومدن تو تیم استعدادای بزرگی بودن و حتی بازیکنی مثل روگانی رو میبینیم که شاید بااستعدادترین مدافع دنیا بود ولی فقط درجا زدن!
همون روگانی ای که تو تاپیکش میبینیم انواع و اقسام تیکه ها بهش انداخته میشه و مسخره میشه یه زمانی در حضور بی بی سی یووه جزو تیم منتخب سری آ بود !
به عقب که برمیگردیم تیمی رو میبینیم که هر سال تا نیم فصل افتضاح بوده (غیر از سال اول) و به خاطر ضعف رقبا تونسته قهرمان بشه
به عقب که برمیگردیم میبینیم تو هر سال تعداد بازیایی که واقعا" فوتبال بازی کردیم به انگشتای دوتا دست(شاید حتی یه دست) نمیرسه
و چیزی که داریم میبینیم اینه که هر سال این تیم داره نچسب تر و نچسب تر میشه
البته من به خودم قول داده بودم دیگه بازیای یووه رو نبینم و اعصاب خودمو خراب نکنم و غر نزنم
ولی مجبورم کردن بازی با ناپولی رو ببینم وس مجبورم غر هم بزنم: ))
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
دوست دارم تو یک تیم دیگه هم ببینمش شاید، شاید، شـــــــــاید تونستم بفهم که مشکل الان یوونتوس کجاست ! مشکل از بازیکنامون هستن که نمی تونن تاکتیک های علگری رو خوب اجرا کنن یا مشکل علگری و تاکتیکاش هستن که به تیم نمی خوره ! ما تو 2 تا بازی، با یک روش کاملا یکسان، دو تا عملکرد متفاوت داریم ! این رو نمی تونم درک کنم من. بالاخره بازیکنا مشکل دارن یا ایراد از علگری و روحیه ترسو بودنشه ؟! اصلا واقعا علگری ترسوئه یا دستش بستس ؟! 
