این حرف رو اگه از یک عنطری میشنویم برام قابل درک بود. چون 7 ساله دارند توسط یوونتوس تحقیر میشند. اما یک مربی بدبخت که تیمش وسط جدول لیگ جزیره است و در آستانه اخراج بوده و بزرگترین افتخارش سه گانه با تیم کثیف عنطره انتهای بازی بخاطر ذات حقیر و بازنده ای که داره یه حرکت کرده که اصلا به هیچ نیست.
مقایسه قهرمانی معتبرترین جام بین باشگاهی با یک حرکت دست برای من که از باخت عنطر بعضی وقت ها نسبت به برد یووه خوشحال تر میشم قابل درک نیست. این بهانه بازنده هاست که قهرمان نمیشوند اما میگند ما فلان بازی رو بردیم. یووه رفت و برگشت به عنطر ببازه قهرمان بشه هیچ اهمیتی نمیدم به باخت مقابلشون.
حرف من محدود به تیر زدن دیبالا و نزدنه پیانیچ نیست
حرف من فراتر از این حرفاهاست
جام به تنهایی شخصیت نمیاره
که اگه میاورد اینتر مورینیو باید با شخصیت ترین تیم دنیا میبود!!!!
نگرانی ما از اینه که دقیقا توی بازی ای که میتونستیم اسپانسر کسب کنیم هوادار بیشتر محبوبیت بیشتر و اعتبار بیشتر کسب کنیم
مثل احمقها باختیم
کسب جام حتی جام اروپا نمیتونه از پرتو و یونان و اینتر مورینیو تیم بزرگی بسازه
بازیهای مهم رو بردن و خوب و تمیز بردن میتونه برای تیم شخصیت بیاره
حالا شما بشین هر روز توی فروم بنویس ما 40 تا سری ا داریم
ولی بیننده بازی یونایتد و یووه رو با چشم میبینه و جذب یووه نمیشه!!!
باید جوری بازی کنیم که توی اروپا شخصیت پیدا کنیم
با آلگری نمیشه که نمیشه که نمیشه
این مرد یه ترسوئه تمام عیاره تاکتیکاشم برای اسکولی و امپولی خوبه و بس!!
بازیها رو با خاک بر سری بردن هیچ نتیجه ای و وجهه بین المللی نداره که نداره!!!!
باید بینندگان رو متقاعد کنیم ما بهترین هستیم
و این متقاعد شدن در چنین بازیهایی کسب میشه نه در بردن امپولی!!!