||یوونتوس در برابر رم، نبرد تمام عیار هافبک های غیر ایتالیایی ||
http://www.footiclub...=1&d=1388852619
سری آ بعد از کریسمس در حالی آغاز می گردد که یک نبرد بسیار بزرگ بین یوونتوس صدرنشین و رم پدیده این فصل سری آ افتتاحیه ی سال 2014 سری آ خواهد بود. می خواهیم به مقایسه ی قلب طپنده ی دو تیم در خط میانی بپردازیم.
سری آ پس از یک کریسمس سرد در ایتالیا باز خواهد گشت، یک دیدار بزرگ در عصر یکشنبه بین یوونتوس و رم آغازگر فصل جدید خواهد بود. شاگردان آنتونیو کونته مدافع عنوان قهرمانی در سری آ هستند و هر 9 بازی قبلی خود را با برد پشت سر گذاشته اند، در حالی که شاگردان رودی گارسیا هیچ شکستی در فصل جاری را متحمل نشده اند. بنابراین یقینا می توان گفت نبرد پیش رو تقابل بهترین تیم های حال حاضر در سری آ است.
اما رقابتی دیگر در میدان نیز وجود دارد، جایی که بهترین هافبک وسط های دو تیم قرار گرفته اند. آرتورو ویدال بهترین به یکی از بهترین هافبک های سری آ و شاید هم جهان تبدیل شده است، و در طرف دیگر کوین استروتمن بر خلاف تصورات فرم خوب خود در PSV را حفظ کرده و ارتقا بخشیده است.
جالبتر آنکه منچستر یونایتد اخیرا هر دوی این بازیکنان را می خواسته است، در طرفی ویدال خواستار بازی در یوونتوس شد و البته ایجنت استروتمن هر گونه پیشنهادی از طرف منچستر یونایتد را رد کرد و حالا می توان متوجه شد که چرا دیوید مویس به شدت علاقه مند به حضور یکی از این دو بازیکن در الد ترافورد بود جایی که در یک مصاحبه گفت : این دو خلاصه ی چیزی هستند که شما برای برتری در میانه ی زمین نیازمند هستد. در نیمه ی قبلی قرن اخیر استفاده از مالکیت توپ و استفاده ی بهینه از آن و جاگیری های حیاتی در مرکز زمین بسیار مورد توجه قرار گرفت، چیزی که در دنیای روز فوتبال به آن "مدرسه ی فوتبال بارسا" می گفتند و تاکتیک های مرکز زمین جای خشونت های فیزیکی را گرفت. اما بایرن مونیخ در سال گذشته این استراتژی را کامل تر کرد و با سبک فوتبالش به فوتبال دوستان اموخت که در شرایط مورد نیاز از سبک مدرسه ی بارسا می توان استفاده کرد و در موقع لزوم قدرت و نبرد فیزیکی را می توان چاشنی نبرد در میانه ی میدان کرد.
http://www.footiclub.com/attachment.php?attachmentid=9292&stc=1&d=1388852619
احتمالا هم ویدال و هم استروتمن اگر در بایرن مونیخ بازی می کردند به یکی از بهترین هافبک های تاریخ تبدیل می شدند. هر دو از لحاظ فنی بی نظیر هستند، ویدال به طرز شگفت انگیزی و با دقت بسیار زیادی پنالتی های خود را به نقاط متفاوت تور دروازه می چسباند، در حالی که استروتمن پای چپ بسیار خوبی دارد و از آن گاهی به طور گرافیکی استفاده می کند که بیننده را مجذوب می سازد و البته در کنار اینها هر دو از نظر فیزیکی بسیار خارق العاده هستند : ویدال به طرز وحشتناکی بی امان در میدان می دود حتی در دقایق پایانی بازی که بسیاری بازیکنان نای راه رفتن هم ندارند، در عین حال استروتمن مرد محکم و فیزیکی رم است و احتمالا مرد نخست تکل ها در میانه ی زمین است.
حریفان یوونتوس و رم هرگز دقیقا نمی توانند پیشبینی کنند که با چه نمایشی از این دو مواجه می شوند، چون هر دو بازیکن می توانند به راحتی جریان بازی را به مسیر دلخواه عوض کنند، گاهی نبرد فیزیکی و خشن و گاهی بازی فانتزی پشت محوطه ی جریمه. با بازی پیش فرض استروتمن در سمت چپ تیم رم و بازی ویدال در سمت راست خط هافبک یوونتوس می توان انتظار داشت که این دو دقیقا در برابر هم ظاهر شوند و این می تواند جذابترین تقابل دو هافبک در این فصل از بازی های لیگ های اروپایی شود.
http://www.footiclub...=1&d=1388852619
خب حالا چگونه این دو را با هم مقایسه کنیم؟ در مورد انرژی هر دو موثر هستند. استروتمن برای توصیف خود اینگونه می گوید : من می خواهم همواره از سمتی از زمین به سمت مقابل بروم و در بازی خود تغییر جهت انجام دهم و می خواهم هم در فاز حمله و هم دفاع بدون اولویت خاصی حاضر باشم.
در طرف مقابل ویدال، یک هافبک box-to-box است. ویدال نیز اینگونه توصیف می شود : من انرژی و توان لازم برای بازی در حمله و دفاع چه در حمله جلوی پیرلو و چه برای در دفاع برای گرفتن توپ های حریف که از پیرلو رد شده اند را دارم. خستگی برای من اهمیتی ندارد، وظیفه ی من در میدان جنگیدن است.
این موضوع برای مقایسه ی دو بازیکن وقتی ملموس تر می شود که نگاهی به آمار تکل های این دو بیندازیم، زیرا هر دو در بین 10 تکل کننده ی برتر سری آ قرار دارند. ویدال نه تنها جزو بازیکنانی است که بیشترین تکل ها را دارد بلکه بسیار از تکل هایش هم موفق است.
در مورد پخش کنندگی به نظر می رسد استروتمن هافبک بهتری باشد. ویدال بازیکنی بسیار جنگنده است که فاصله ی بین خط میانی و خط حمله را به سرعت طی می کند و حتی گاهی توپ های آخر در هنگام تک به تک شدن به وی ختم می شود. اما بازی استروتمن در قیاس با ویدال کمی ایستاتر است، وی بیشتر با توپ حرکت می کند، بیشتر سعی می کند حفظ توپ کند و آن را به جناحین میدان به سمت وینگر های تیمش ببرد.
استروتمن 11 پاس تاکنون بیشتر از ویدال به ازای هر بازی دارد و درصد پاس های درستش در هر بازی 4٪ از ویدال بهتر است که البته به دلیل خصوصیت پخش کننده بودن استرومتن قابل توجیه است چون این ماموریت در یوونتوس بر عهده ی پیرلو قرار دارد و ویدال معمولا رابط بین پیرلو و مهاجمین است.
از آنجایی که استروتمن قاعدتا در کار پخش توپ باید بهتر باشد و سعی کند پاس هایی با طول و عرض کم ارسال کند ایجاد کنندگی موقعیت گل وی به مراتب کمتر از ویدال است. با این وجود استروتمن 2 پاس گل بیشتر از ویدال در این فصل در سری آ داده است که این نشان دهنده ی حضور موثر استروتمن در موج آخر حمله است.
در طرف مقابل ویدال در فاز گلزنی بسیار بهتر است، اهمیت گل های وی جایی مشخص می شود که از 7 گل وی در این فصل از بازی های 6 گل وی گل های اول یوونتوس بوده اند و البته وی تقریبا نخستین بازیکن یوونتوس است که پشت سر مهاجمین تیمش در محوطه ی جریمه آماده ی گلزنی است. در مقابل استروتمن 4 گل زده است که 2 گل از درون محوطه ی جریمه بوده است.
میزان شوت های هر دو بازیکن تقریبا برابر هم بوده است، اما ویدال از نظر جاگیری در موقعیت گل بسیار بهتر از استروتمن بوده است و طبیعتا موفق به زدن گل های بیشتری نسبت به استروتمن شده است.
اگر چه هر دو تقریبا در یک منطقه از زمین بازی می کنتد و خصوصیات هر دو هافبک تقریبا یکسان است، اما هنوز هم تفاوت های آشکاری بین استروتمن و ویدال وجود دارد. به طور مثال ویدال از طرف کونته مسئول و مامور کارهای زیادی در زمین است، وی یکی از مهم ترین تکل کننده های میانه ی میدان سری آ است، وظایف گلزنی در موقع لزوم را دارد، اما استروتمن یک هافبک کلاسیک در میانه ی میدان است و بیشتر وظایف پاسوری و پخش کنندگی بر عهده ی وی است. هر کدام از این بود بازیکن که بهتر وظایف خود را در زمین پیاده کند احتمالا می تواند تیم برنده را رقم بزند.
نويسنده : Michael Cox
ترجمه ی اختصاصی :mohammad.mahdi
منبع :
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
اگر کسی قرار باشه اونجا بازی بکنه بارزالی و کاسرس هستن ، بونوچ در بهترین حالت میاد وسط !
) و یکی دیگه زدن و گل رم هم کوین کنستانت!!!(احتمالا منظور جروینیو بوده یا شایدم مایکون 
> 
