از کنار هیچ چیزی نمیتونم به سادگی بگذرم و بهش فکر نکنم. یا بهتره بگم دنبال ارتباط مسائل مختلف به هم نگردم آخه مگه میشه این چنین بود.
آخه به نظر شما (فلش بک به بازی دور رفت فصل قبل مقابل میلان:ورزشگاه سن سیرو) توپی رو که سیسوکو تحویل گرفت و به سادگی میتونست بچسبونش به تور دروازه میلان چه جوری به پشتش برخورد کرد و افتاد جلوی پای الکس تا الکس یک بار دیگه رکورد شکنی کنه و بونی پرتی کبیر رو پشت سر بذاره. شما میتونید از کنار این و این ها به سادگی بگذرید ؟
دیشب هم یکی از اون شب ها بود که هم زیاد میشه در موردش حرف زد، هم زیاد میشه بهش فکر کرد. چند وقت پیش من هم مثل همه شما از خوندن مطلبی در مورد دختری که عاشق الکس و یووه بود و به کما رفته بود متاثر شدم و وقتی از حس انسان دوستی الکس با پیغام زیبایی که برای دختر جوان فرستاد با خبر شدم یه بار دیگه به انتخاب درستم افتخار کردم. ممنونم الکس
راستش مثل این که این بازی های حذفی بدون مناسبت نیستن، بازی قبل برد شیرین برابر رم به آووکاتو تقدیم شد. و این بازی رو پیروز شدیم فقط و فقط به خاطر جادا و پیغام زیبای الکس در کنار گل های به یاد ماندنی کاسرس هدیه ای بود برای بازگشت به زندگی جادا.
اما چه گذشت در مستطیل سبز:
کونته به قول خود وفا کرد و از ذخیره ها در کنار بازیکنان اصلی استفاده کرد و به نتیجه رسید و نشان داد که برای نتیجه گیری تیم بودن نسبت به چشم دوختن به ستاره ها اولویت داره و ما تیم بودیم و بردیم.
ابتدای بازی من به دلیل این که یه جورایی حس خرافاتی بودن دارم
نسبت به بازی بدبین شده بودم (دلیل: پوشیدن لباس سوم این فصل و دوم اون فصل) اصلا به این لباس حس خوبی ندارم. هر چی بود به خیر گذشت
بازی رو با نبود: بوفون، لیکشتینر، مارکیزیو، ویدال، ماتری و ووچینیچ شروع کردیم و 60 % تیم تو ترکیب اصلی نبودن هرچند که میلان به دلیل مصدومیت تعداد زیادی از بازیکنانش رو از دست داده اما هم چنان از نظر فاز تهاجمی یه سر و گردن از ما بالاتر هستن.
در مورد بازی دوستان مطالب مفید خودشون رو ارائه کردن و من فقط چند نکته در مورد ستارگان زمستانی تیم بیان میکنم:
1- کاسرس: با حضور مجدد در بانوی پیر یه شب رویایی رو پشت سر گذاشت و ارزش واقعی خودش رو ثابت کرد.
اگه کاسرس برای پست هافبک خریداری شده بود به جرات میگفتم که کامورانزی برگشته به تیم. اما این چنین نیست و از مارتین توقعات چیز دیگریست. تو بازی دیشب مارتین در فاز هجومی عالی ظاهر شد و جاگیری های فوق العاده خوبی داشت و هر جایی که نیاز به یک تمام کننده داشتیم مارتین اونجا حاضر بود اما دو نکته رو باید به یاد داشته باشیم:1- همونطور که اول این بحث اشاره کردم مارتین به عنوان یک مدافع خریداری شده. 2- خیلی کم اتفاق میفته که 2-5-3 بازی کنیم و اگه هم این اتفاق بیفته لیکشتینر در اولویت قرار داره.
اما هنگامی که به دلیل شرایط بازی تیم در حالت تدافعی قرار میگرفت کاسرس اصلا خوب نبود، نه میجنگید نه توپ گیری میکرد و نه خوب پوشش میداد. و تمام مسولیت های تدافعی تیم به گردن بارزاگلی افتاده بود و دیدیم که بارزاگلی هم خوب پوشش میداد هم خوب پرس میکرد و ازهمه مهمتر خوب تکل میزد. در حالت تهاجمی هم مارتین ضعف داشت و پستی که بازی میکرد ما باید شاهد فرارهای مکرر از این بازیکن بودیم(همون کاری که لیکشتینر) میکنه اما این چنین نبود به محض رسیدن توپ مارتین به نزدیک ترین بازیکن پاس میداد.
در مورد کاسرس اصلا برداشت من رو سخت گیرانه ندونید منم مثل همه شماها میدونم که کاسرس تازه خریده شده و هنوز با شرایط تیم و افکار مربی و بازیکنان آشنایی چندانی نداره. اما نکاتی رو که یاداوری میکنم فقط چیزهایی هست که در طول بازی به نظرم میومد.
اما در کنار تمامی این مسائل کاسرس دو گل فوق العاده زد که هر دو رو با جاگیری های خوب و بی نقص خودش به ثمر رسوند. گل دومش هم که هر دروازه بانی رو وادار به تماشا میکرد.
2- پادویین: با خروج پاتزینزا وارد تورین شد و اولین حضور خودش رو با پیروزی جشن گرفت.
کونته پست ویدال رو به پادویین سپرد تا بازیکن تازه خریداری شده تیم رو مورد ارزیابی قرار بده. پادویین مقابل هافبک های پر قدرت میلان شب نسبتا خوبی رو پشت سر گذاشت و بیشتر حالت تخریبی به خود گرفته بود و بازی میلان رو خراب میکرد.
تو زدن گل اول مسابقه تاثیر گذار بود و توپی رو که انداخت جلوی پای بوریلو در برگشت تبدیل به گل اول مسابقه شد که کاسرس به ثمر رسوند. و در ادامه من با چشم غیر مصلح موفق به دیدنش تو زمین نمیشدم شما چطور؟
در کل به عنوان ذخیره بعد از مارونه میتونه گزینه خوبی باشه.
3- بوریلو: مارکو در کنار پیرلو به خانه خودشون برگشته بودن و آماده برای نمایش شایستگی هایی که دارن که از چشمان آلگری و گالیانی به دور ماند.
اولین خرید فصل سرمای یوونتوس هنوز یخ خای حضورش تو تورین رو نتونسته آب کنه و کینه و کدورت بین تیفوسی ها رو هنوز از بین نبرده. بازی مقابل میلان در بازی هوایی نسبتا موفق بود اما روی زمین حرفی برای گفتن نداشت. زوجی رو که با الکس تشکیل داده بودن چندان زوج موفقی نبود هرچند الکس شب بدی رو پشت سر نذاشت، بوریلو هم تاثیر خودش رو در گل اول گذاشت و پایه گذار گل شد اما خودش چندان به چشم نمیومد.
در ادامه هم زوج خط حمله تیم جای خودشون رو به کوا و ووچینیچ دادن که این دو هم شب خوبی نداشتن و ووچینیچ به مراتب از کوا بهتر بود و با ضربه زمینی زیبایی که زد آملیا رو مجبور به واکنش کرد و از اون طرف کوا موقعیت تک به تک رو با رقص لزگی خودش نابود کرد.
اما یه شب بد دیگه رو از استیگاریبیا دیدیم که فریاد الکس بر سرش گواه این امر خواهد بود.
نه تو فاز تهاجمی و نه تو دفاع و خلاصه راحتت کنم هیچ جا خوب نبود و نشون داد که در کنار بونوچی چندین و چند لول از سایر بازیکنان تیم پایین تر هستن: این مطالب اصلا منظورم رو نمیرسونه که الیا باید بازی میکرد
حاشیه ها:
1- شلوار الکان
2- درگیری تاسوتی با کیه لینی :3ztzsjm:
3- درگیری زلاتان با استوراری :fighting29:
4- گریه اختاپوس