46 پاسخ برای این موضوع

[bianco vino71]

آنتونيو كابريني

متولد 8 اكتبر 1957 شهر كرمونا واقع در ايالت لومبارديا

باشگاه

آنتونيو كابريني فوتبال حرفه اي خود را در سري C از سال 1973 همراه با تيم كرمونزه آغاز كرد
در فصل 74/75 تنها موفق به شركت در سه مسابقه شـد اما در فصل 75/76 در سري B بارها
براي تيم آتالانتا به ميدان رفت و سپس در سال 1976 به يوونتوس پيوست. تيمي كه به گفته
خود او آرزوي پيوستنش را داشت .
در 1989 پس از 13 فصل موفقيت آميز با يوونتوس به تيم بولونيا پيوست . اين حضور براي دو
فصل ادامه يافت و سپس آنتونيو كفش هايش را آويزان كرد .
كابريني همراه با يوونتوس موفقيت هاي متعددي را تجربه كرد .
6 عنوان اسكودتو ، 2 قهرماني جام حذفي (coppa italia) ، يك قهرماني ليگ اروپا ، يك عنوان
قهرماني جام يوفا و قهرماني جام بين قاره اي از اين دست بودند .
او جمعا ً 352 بار در سري A به ميدان رفت و 35 گل به ثمر رساند .
كابريني را در ايتاليا با اسم bell' antonio مي شناسند كه به معناي آنتونيوي زيبا مي باشد
زيرا چهره كابريني در ايتاليا طرفداران بسياري داشت .
تكنيك بالا و فيزيك بدني مناسب ازاو يك مدافع نفوذي بينظير درتاريخ فوتبال ايتاليا ساخته بود

فوتبال ملي

زماني كه او به ليست 20 نفره تيم ملي ايتاليا براي حضور در جام جهاني 1978 فراخوانده شد
در هيچ ديدار ملي شركت نكرده بود (تنها 23 بازي براي تيم جوانان ايتاليا انجام داده بود)
اولين بازي ملي او در مقابل تيم ملي فرانسه انجام شد و اين حضور تا 9 سال بعد تداوم يافت
او در كليه 18 مسابقه اي كه تيم ملي ايتاليا در سه جام جهـاني 1978 ، 1982 و 1986 انجام
داد به ميدان رفت و حتي درفينال جام جهاني 1982در مقابل تيم ملي آلمان غربي يك پنالتي
را از دست داد .
او جمعا ً 73 بار پيراهن تيم ملي ايتاليا را برتن كرد و 9 گل به ثمر رساند كه براي يك مدافع آمار
خوبي است . سپس اكتبر 1987 دوران بازي او براي آتزوري به پايان رسيد .
او در 10 مسابقه كاپيتان تيم ملي ايتاليا بود .

[img width=480 height=365]http://img.majidonline.com/pic/58164/2062455275.jpg[/img]

مربيگري

كابريني سابقه مربيگري در تيم هاي كروتونه و پيزا را دارد گر چه نتيجه هاي خوشايندي نداشته
است . او در حال حاضر مربيگري تيم نووارا در سري C1 را برعهده دارد .

افتخارات

- قهرماني جام جهاني 1982 همرا با تيم ملي ايتاليا
- قهرماني سري A در سال هاي 1977 ، 1978 ، 1981 ، 1982 ، 1984 و 1986 همراه با تيم يوونتوس
- قهرماني جام حذفي ايتاليا (Coppa Italia) در سال هاي 1978 و 1983 همراه با تيم يوونتوس
- قهرمان جام باشگاههاي اروپا (ليگ قهرمانان كنوني) سال 1985همراه با تيم يوونتوس
- قهرمان جام جامداران اروپا (در حال حاضر وجود ندارد) سال 1984 همراه با تيم يوونتوس
- قهرمان سوپر جام اروپا سال 1984 همراه با تيم يوونتوس
- قهرمان جام يوفا سال 1977 همراه با تيم يوونتوس
- قهرمان جام بين قاره اي اروپا/آمريكاي جنوبي سال 1985 همرا با تيم يوونتوس

[meysam687]

در مورد این ستاره توضیحی نمیدم چون همه میشناسنش و در زمن بزرگ ترین ستاره ی یووه هستش با گرفتن سه دفعه توپ طلا

[10VE4EVER]

داستان دوست داشتني ترين بازيكن تاريخ فوتبال، روبرتو باجو!... شايد اين نام را هزاران بار شنيده باشيد! بوداي كوچك، خرگوش ترسو، دم اسبي آسماني، خرگوش سفيد و... از القاب و عناويني مي باشد كه دوستداران و منتقدان روبي بر وي نهاده اند. روبرتو باجو... شايد بتوان حدس زد كه اشخاص مختلف با شنيدن نام او به ياد چه چيزهايي مي افتند. شايد كساني باشند كه با شنيدن اين نام، ناخواسته به ياد موهاي دم اسبي او و چشمان احساساتي‌اش مي افتند. و شايد شخصي ديگر روبي را با درخشش خيره كننده اش در جام جهاني 94 امريكا، وقتي كه يك تنه تيم ايتاليا را به ديدار فينال هدايت كرد مي شناسند. يا به ياد لج و لجبازي‌هاي او و مربيان حسودش مي افتند
صه زندگي روبي باجوي بزرگ از اينجا شروع ميشود! اسطوره تاريخ فوتبال ايتاليا، در غروب زمستاني زيبا در 18 فوريه سال 1967 ميلادي، در حالي كه برف، شب سياه را با سپيدي خود روشن كرده بود در ساعت هجده و پانزده دقيقه در خانهاي محقر در خيابان سوم «ماركوني» در «كالدونيو» كه شهركي كوچك از توابع شهر «اسياگو» در استان ويچنزا بود ، ديده به جهان پر رمز و راز گشود. از منطقهاي كه به زحمت جمعيتي به اندازه هزار نفر داشت! فيوريندو باجو و ماتيلدا نام وي را روبرتو نهادند...! او فرزند ششم خانواده بود.
در مدرسه... شايد با دانستن شيطنت هاي روبي، نام مدرسه براي روبي، احمقانه به نظر برسد! مگر امكان دارد اين كوچولوي ريزه ميزه كه از در و ديوار بالا مي رود، در كلاس و پشت ميز دوام بياورد؟! اگر شك داريد پس گوش كنيد... روبي باجوي ما از درس و كلاس و غيره... چيز زيادي نمي خواست! البته ناگفته نماند كه روبي از درس خواندن يك هدف هم داشت؛ او مي خواست بي سواد نماند و البته يكدفعه تا دبيرستان پيش رفت و مدرك ديپلمش را هم زوركي گرفت!! البته درس را با سمبل كردنش به كلي زير سوال برد! آخر او عاشق فوتبال و توپ گرد بود... بر عكس درس! نمونه عيني اين عشق و نفرت و يا به عبارتي «خير و شر» را مي توان در خاطره اي به نقل از روبي متوجه شد...
او براي اولين بار كشف شد! ماجراي كشف او هم مانند بسياري از ستارگان ديگر جهان با يك اتفاق همراه بود! قضيه از اين قرار بود كه در يك روز ، وقتي بازيكن كافي براي بازي تيم مدرسه نبود، كوچيني، مربي تيم كه تا آن زمان حتي اجازه يك دقيقه عرض اندام را به روبي نداده بود ، به فكر فرو رفت كه چه كند! و فوتباليست از كجا بياورد!
روبي باجوي كوچك در تلاش بود! تمرين فوتبال... او مي خواست كه به يك بازيكن بزرگ تبديل شود! در يكي از بازيهاي محلي، روبي كه حالا ستاره تيمش لقب گرفته بود، به تنهايي 6 گل وارد دروازه تيم حريف مي كند! در همان موقع «آنتونيو مورا» كه يك مامور كشف ستاره در فوتبال ايتاليا بود، به طرز بازي روبرتو علاقمند شد و بالاخره روبي را متقاعد كرد كه به يكي از تيمهاي سري C به نام ويچنسا بپيوندد.
داستان روبي در فيورنتينا... شايد يكي از بهترين دورانهاي زندگي روبي باشد... اگرچه با آسيب ديدگي هاي فراوان همراه بود! او به همراه بنفش پوشان به شهرها و كشورهاي زيادي سفر كرد و آماده شد تا به يك ستاره بزرگ و بين المللي تبديل شود. در اين دوران، مشكلات فيزيكي روبرتو، مانع بزرگي بر سر راه او بود. اما دلگرمي و پشتيباني هواداران بنفش ها او را بارها و بارها به زمين مسابقه بازگرداند.
خبرهاي خوب دارند از راه مي رسند! روبي بعد از آن مصدوميت طولاني مدتش حالا در تركيب تيم تا حد مطلوبي جا افتاده است. البته او هنوز هم جزو نفرات اصلي تيم به حساب نمي آمد، ولي يك ذخيره طلايي محسوب مي شد! يك نوجوان 20 ساله و موفرفري كه با جثه كوچكش خيلي موثر بود!http://www.parsfootball.com/php/random/7.jpg
آغاز فصل جديد در فوتبال ايتاليا... روبي برگ برنده تيم فيورنتينا شده بود. او واقعا عالي بود! در هر بازي يك يا دو گل به ثمر مي‌رساند. يك بازيكن باهوش و تكنيكي و يك گلزن فرصت طلب! با شروع بازي‌ها درخشش الماس بنفش هم شروع شد. او در رقابت‌هاي جام حذفي ايتاليا 9 گل زد! كه دو تاي آن هم در مقابل اينتر به ثمر رسيد... 9 گل در 8 مسابقه! در ليگ ايتاليا هم اولين بازي روبي مصادف با افتضاح بزرگ بنفش‌ها شد. از همان سري باخت‌هاي 4 بر صفر در سن‌سيرو!!! اما يكدفعه ورق برگشت و آنها چند روز بعد آسكولي را با گل روبي باجو شكست دادند!
آخرين سال حضور روبي در تيم فيورنتينا با اتفاقات بسياري همراه بود. روبرتو در اين فصل در 32 مسابقه سري آ موفق به زدن 17 گل زيبا و حساس شد. او در 2 ديدار كوپا ايتاليا شركت داشت و تنها يك بار موفق به گلزني شد. همين طور 12 بازي در جام يوفا و فقط يك گل... و نيز 10 بازي ملي و چهار گل ملي! به هر حال رقابت‌هاي داخلي ايتاليا شروع شد.http://parsfootball.com/php/img/afsaneh9.jpg
روبي باجوي 23 ساله را ديگر همه مي شناختند. يك شماره 10 واقعي! او تقريبا ليدر تيم فيورنتينا به شمار مي رفت و واقعا مدرن و فانتزي بازي ميكرد. مردم اين بازيكن ريزنقش را با دريبلهاي ريز و بلند، و شوتهاي كات دارش مي شناختند. البته مدل موي دم اسبي او هم در لباس بنفش تكميل شد! او مي خواست با اعتقاد بر مذهب بودائيسم و توسل به همان پانچن لاماي تبتي خودش با مشكلات مبارزه كند. موهاي دم اسبي او هم در بودائيسم نشانه اميد، بي توجهي به مشكلات گذشته و حركت مثبت رو به جلوست. روبي مي خواست كه نااميدي را در خود از بين ببرد.

[10VE4EVER]

در فاصله كمي تا آغاز جام جهاني 1990 ايتاليا، يك خبر بزرگ جامعه فوتبالي ايتاليا را تحت تاثير قرار داد.
روبرتو باجو، بازيكن بزرگ و محبوب تيم فيورنتينا به يوونتوس تورين پيوست!
اين انتقال بزرگ انجام شده بود و ستاره پرفروغ اين سالهاي فلورانسي‌ها به جمع گورخرهاي توريني ملحق شده بود!
پايان داستان فيورنتينا و روبرتو باجو بوي غم و اندوه به خود گرفت. طرفداران فيورنتينا، خرگوش دوست داشتني ايتاليا را به خيانت متهم كردند! چه چيزي از اين بدتر! دليلش هم دشمني هميشگي آنها با تورينيها بود. حتي راه پيمايي دو روزه آنها در فلورانس هم دردي را دوا نكرد و بالاخره روبرتو باجو به طور رسمي به عضويت اين تيم در آمد. اين تظاهرات بزرگ، يكي از نادرترين مخالفتهاي طول تاريخ با انتقال يك بازيكن فوتبال بوده است!

جام جهاني 90 شروع شده بود.
حضور در بزرگترين رويداد فوتبالي جهان يك شانس مهم در زندگي روبرتو محسوب مي‌شد. يك تولد دوباره واقعي... در زندگي حرفه‌اي و زندگي معنوي روبرتو باجوي بزرگ. بوداي كوچك حالا گرانترين بازيكن جهان بود و به تازگي از يك بحث سخت و سنگين از سوي طرفداران فلورانس گذشته بود. يك بحث تكراري و آزار دهنده كه هنوز هم دست از سر روبي بر نداشته بود.
آتزليو ويچيني مربي تيم ملي ايتاليا قبل از شروع بازي‌ها در يك مصاحبه خبري گفته بود: «تيم من در جام جهاني يك سورپرايز بزرگ خواهد داشت، يك جوان خوش استيل و دوست داشتني و در عين حال يك بازيكن كامل به نام روبرتو باجو. او يكي از اميدهاي اصلي من براي فتح جام جهاني است. به قابليتهاي هجومي او اعتقاد كامل دارم. تيم من با داشتن باجو در كنار بزرگاني چون جانيني، بارسي، ويالي، برگومي، دونادوني و … فقط به درد قهرماني مي‌خورد. منتظر باجو و ايتاليا در جام جهاني باشيد.

آتزوري‌ بعد از پيروزي مقابل چك اسلواكي بايد به ديدار تيم اوروگوئه مي‌رفتند. روبرتو باجو هم كه ديگر خودش را ثابت كرده بود. همگان از توانايي‌هاي او در تيم ملي آگاه بودند. او حالا يك سوپراستار به حساب مي‌آمد. آنها در اين ديدار سفيد پوشان امريكاي جنوبي را با نتيجه 2 بر صفر شكست دادند. روبرتو نيز از ابتدا در تركيب اصلي تيم قرار گرفت و نمايش خوبي هم داشت. او در اواسط نيمه دوم تعويض شد. آنها با يك بازي تيمي عالي و با فكر از سد اين حريف خشن گذشتند. و اما ديدار بعدي ايتاليا در مقابل ايرلند... تيم ايرلند به مربيگري ديويد اوليري و با بازيكناني شاخص و سبكي كاملا انگليسي به مصاف ايتالياي پر ادعا آمده بود. اين بار نيز بوداي كوچك از ابتدا در تركيب اوليه تيم حضور داشت. اما سرنوشت اين ديدار تنها با يك شوت محكم مشخص شد!
[ ...
روبرتو در مسابقه نيمه نهايي مقابل آرژانتين يك نيمكت نشين بود. ايتاليا اين ديدار را خيلي خوب شروع كرد. آنها خيلي زود نيز بر بازي مسلط شدند و تنها پس از 17 دقيقه با فرصت طلبي اسكيلاچي به گل برتري دست يافتند. روياي ايتاليا در حال شكل گيري بود. تيم آنها در خانه فقط به درد قهرماني مي‌خورد! كم كم بازي به خشونت كشيده شد. راه راه پوشان آرژانتيني در چند صحنه بازي تنها بازيكنان ايتاليا را مورد هدف قرار دادند. حالا ديگر انگيزه‌ها برملا شده بود. و فرصتهايي كه يكي پس از ديگري از دست مي‌رفت. تا اينكه در نيمه دوم بازي آتزوري‌ها با خروج ناموفق والتر زنگا - دروازبان بزرگ اينترناتسيوناله - و ضربه سر كلوديو كاني‌جيا گل تساوي را دريافت مي‌كنند

ايتاليا در ناپولي شكست خورد... و سوم جولاي 1990 يك روز جهنمي لقب گرفت. روزي كه در آن، از زمين و آسمان براي ايتاليايي‌ها بد باريد. آنها از رسيدن به فينال محروم شدند و شايد هم از كسب مقام قهرماني جهان... چهار روز بعد يعني در روز هفتم جولاي، گلادياتورهاي شكست خورده بايد به مصاف تيم انگلستان مي‌رفتند.

يوونتوس! بانوي پير فوتبال ايتاليا... يك ابرقدرت جهاني از نظر قدرت و شخصيت تيمي و نيز از جهت پشتوانه مالي. تيمي كه نام بزرگي به نام «آنيلي» را يدك مي‌كشد! اين بار قرعه به نام روبرتو باجوي جوان افتاده بود تا بتواند در پيراهن سياه و سپيد اين تيم هنر نمايي كند. در تورين، همه و همه از او همان بازي زيبا و مدرني را كه در جام جهاني به نمايش گذاشته بود، انتظار داشتند. بازيسازي، قدرت تفكر بالا، گلزني، هوش و سرعتي را كه در يك بازيكن خلاصه شده بود: روبرتو باجو... آنها مي‌خواستند كابوسي كه تا سال قبل مي‌ديدند را به واقعيتي شيرين تبديل كنند.

فصل عجيبي شروع شده بود! نتايج عجيبي هم رقم مي‌خورد و بانوي پير فوتبال ايتاليا در عين داشتن وقار و انسجام تيمي هميشگي‌اش، گاهي اوقات هم نتايج غير قابل تصوري كسب مي‌كرد. آنها حتي اگر در طي چندين بازي موفق به گلزني نمي‌شدند، باز هم احتمال گلباران شدن حريف بعدي‌شان منتفي نبود! يوونتوس در بازي بعدي ميزبان بنفش پوشان فلورانسي بود. روبي بايد براي اولين بار در مقابل دوستان قديمي‌اش قرار مي‌گرفت. دوم دسامبر 1990...آنها در مقابل اين تيم هم به پيروزي دست يافتند. دو گل آليسيو، سه امتياز اين بازي را به حساب گورخرها واريز كرد!
بيستم مارس 1991 اين روز مبدل به يك روز به ياد ماندني شد. بيانكونري تورين با ستاره جديدشان موفق شدند تيم «استاندارد ليژ» بلژيك را با حساب 3 بر صفر با شكست بدرقه كنند. اما اين پايان ماجراي اين روز نبود! پس از پايان اين ديدار روبرتوي احساساتي براي ابراز خوشحالي پيراهن خود را از تن در آورد و آن را به طرف تماشاگران يوونتوس پرتاب كرد. تماشاگراني كه همگي ايستاده حركات بازيكنان مورد علاقه‌شان را پي گيري مي‌كردند. اين حركت روبرتو به سرعت مثل يك بمب خبري براي روزنامه نگاران ايتاليايي عمل كرد! يك بهانه خوب براي به دردسر انداختن بازيكني مثل «باجو»! روبرتو چند روز بعد يعني قبل از مسابقه حساس فيورنتينا- يووه مجبور شد تا علت اين كار خود را توضيح دهد. او در طي مصاحبه‌اي با «RADIO BLU» ايتاليا اظهار كرد: «تماشاگران از من درخواست چنين كاري را كردند.

حركت احساسي روبرتو در مورد برداشتن شال بنفش رنگ، آن هم با پيراهن تيم يوونتوس، با عكس‌العمل‌هاي منفي طرفداران روبرو شد. و اين يك بهانه عالي براي كساني بود كه مي‌خواستند با بوجود آوردن يك جو خصمانه بر عليه باجو، فوتبال او را به تباهي بكشانند. تراپاتوني هم كه انجام چنين حركتي را از سوي روبرتو باور نداشت، سعي كرد در ديدارهاي بعدي از بازيكن شماره 10 تيمش كمتر استفاده كند.
اما باجو باز هم گل زد! آن هم دو گل! او در مقابل «پيسا» در دل آلپي، دو گل از چهال گل تيمش را به ثمر رساند، كه يكي از آنها روي يك ضربه ايستگاهي به ثمر رسيد. باجو از فاصله‌اي در حدود 25 متر از دروازه، با يك شليك دقيق و هنرمندانه دروازه تيم حريف را باز كرد و گل بعدي خود را نيز در يك حركت تكنيكي ثبت كرد. هنگامي كه او روي خط محوطه جريمه حريف توپ را دريافت كرد، يك تنه به خط دفاعي حريف زد!

[10VE4EVER]

بعد از يك تابستان جنجالي، بالاخره دور جديد رقابت‌هاي فوتبال ايتاليا آغاز شد. اول سپتامبر 1991 شروع فصل 92-91 و دومين سال حضور روبي در جمع توريني‌ها بود. آنها در اين روز تيم فيورنتينا را با تك گل كاسيراگي شكست دادند. سه روز بعد، باجو با بازي درخشان و گل ارزشمند خود كه وارد دروازه تيم اودينزه كرد (با ضربه سر) تيم را به دور سوم جام حذفي ايتاليا فرستاد. همين طور در زمين تيم فوگيا، با تك گل اسكيلاچي، سه امتياز ديگر به حساب خود واريز كردند.
اما هفته سوم كالچو ايتاليا... تيم ميلان در اين روز موفق شد با نتيجه 1-1 يوونتوسي‌ها را متوقف كند تا در «دل آلپي» مغلوب نباشد! گل يووه نيز به نام كاسيراگي ثبت شد. اگرچه از گلهاي روبرتو در اين بازي‌ها خبري نبود، ولي او همواره بازي درخشاني را به نمايش مي‌گذاشت

همه جا صحبت از افت شديد روبرتو بود. تراپاتوني ديگر نمي‌توانست از شاه مهره تيمش، فوتبالي درخور يك شاه مهره مثل روبرتو باجو را بگيرد. در بازي كردن روبرتو، به عنوان يك هافبك صرف، ديگر آن طراوت و شادابي هميشگي ديده نمي‌شد. آيا بايد شيوه بازي تيم تغيير مي‌كرد؟ و يا بوداي كوچك در پست ديگري به بازي گرفته مي‌شد؟ حتي خود او هم از اين موضوع ناراحت بود!
ولي روزي رسيد كه او به عنوان يك هافبك هم پايش به گلزني باز شد! در هشتم دسامبر 91 و در دل‌آلپي، روبي موفق شد گل اول ديدار تيمش را در برابر اينتر به ثمر برساند. يك برد با نتيجه 2-1... ديگر گل تيم يوونتوس را «گاليا» وارد دروازه اينتر كرد. در هفته بعد آنها در زمين سمپدوريا شكست خوردند. تا اينكه در 21 دسامبر 1991 يك اتفاق ويژه افتاد!
بيست و ششم ژانويه سال 1991 روزي بود كه باجو براي دومين بار بايد به خانه قبلي خود بازمي‌گشت. بازگشتي دوباره به آرتميو فرانكي فلورانس... روبي در ديدار قبلي يووه و فيورنتينا در اين ورزشگاه دردسرهاي زيادي براي خود درست كرده بود! اما آنها در اين ديدار نيز شكست خوردند. اين بار 2 بر صفر! طرفداران توريني اين شكست‌ها را به ديده شك و ترديد نگاه مي‌كردند و تمامي نگاهها متوجه كسي بود كه از فلورانس مي‌آمد... روبرتو باجو! ولي باجو هم در اين ديدار باجوي هميشگي نبود. آيا او تا به اين حد به تيم فلورانسي و مردمش وابسته بود؟ اما او در هفته بعدي به فرم قبلي خود بازگشت! هت-تريك روبرتو در ديدار تيمش برابر فوگيا به اضافه گل ديگري از پيرلوئيجي كازيراگي، شكستي با چهار گل را براي تيم فوگيا به همراه داشت. زيباترين گل اين ديدار اينگونه رقم خورد؛ توپ بلندي از فاصله 45 متري دروازه به پشت محوطه جريمه تيم حريف ارسال مي‌شود

فصل 92-91 مي‌توانست به يكي از بهترين فصول دوران بازيگري روبرتو بدل شود. شايد بتوان گفت باجو در اين فصل با يك بازي مدرن و عالي جواب منتقدين خود را به خوبي داد. او هم يك بازيساز عالي بود، هم يك گلزن تيزهوش و هم يك رهبر قدرتمند... او پس از دو گلي كه برابر جنوا به ثمر رساند در ديدار بعدي تيمش نيز موفق شد در مقابل ناپولي دو باز ديگر گلزني كند. در آن بازي يوونتوس با نتيجه 3 بر 1 به پيروزي دست يافت. گل ديگر يووه به نام ماروكي ثبت شد. روبي در بازي بعدي نيز گل زد! خوليو سزار و روبرتو باجو، گلزنان ديدار گورخرها در زمين تيم «كرمونزه» بودند. او بدون شك بهترين بازيكن ايتاليايي بود! آريگو ساكي نيز او را دوباره به تيم ملي فراخواند. چون در ديدار دوستانه تيمش برابر تيم ملي آلمان به يك «باجو» نياز داشت! سرنوشت اين بازي كه در شهر تورينو انجام شد با يك گل زيباي ديگر از روبي مشخص شد. او در اين روز به عنوان يك قهرمان ظاهر شد. يك قهرمان واقعي و بزرگ به نام «روبرتو باجو»... روبرتو آنقدر عالي كار مي‌كرد كه در چنين ديدار بزرگي نيز يكه تاز ميدان بود. بهترين بازيكن ميدان! به سري‌آ باز مي‌گرديم... روزي كه ياران باجو در زمين خودي در مقابل لاتسيو با نتيجه 1-1 متوقف شدند. سالواتوره اسكيلاچي تك گل آنها را به ثمر رساند.

روبي در فصل 92-91 در 32 بازي سري‌آ با پيراهن تيم يوونتوس به ميدان رفت و 18 گل نيز به ثمر رساند. همينطور در كوپا ايتاليا در 8 بازي 4 بار موفق به گلزني شد... يك كارنامه نسبتا خوب براي يك فوتباليست بزرگ... او پس از پايان فصل نيز در چند بازي تيم ملي كشورش حضور يافت. «ساكي» براي ديدار برابر پرتغال كه در سي و يكم مه 1992 برگزار شد باجو را به زمين مسابقه فرستاد. اين ديدار دوستانه در نهايت با تساوي بدون گل به پايان رسيد. چند روز بعد نيز از وي در ديدار مقابل امريكا استفاده كرد. باجو در اين ديدار دوستانه كه در شهر شيكاگو انجام مي‌شد موفق به باز كردن دروازه تيم حريف شد. نتيجه اين ديدار نيز يك تساوي ديگر براي ايتاليا و شخص «آريگو ساكي» بود. روبي تابستان نسبتا پر كاري را تجربه مي‌كرد... او حالا ديگر يك يوونتوسي تمام عيار شده بود. او تيمش و طرفدارانش را دوست داشت... اما سال سوم حضور روبرتو در تيم يوونتوس با رسيدن به اواخر ماه آگوست و جام حذفي آغاز شد. او در همان اولين بازي گل كاشت! يوونتوس با 4 گل تيم «فيدليس» را در دل‌آلپي در هم كوبيد! و تنها يك گل از باجو... او در ديدار روز دوم سپتامبر نيز يك گل ديگر در زمين اين تيم به ثمر رساند تا تيمش را با يك تساوي به مرحله بعدي بفرستد.

باجو در ديدار تيم ملي ايتاليا در مقابل سوئيس حضور پيدا كرد و يك گل ملي ديگر را نيز در كارنامه خود به ثبت رسانيد. اين ديدار كه در چهار چوب بازيهاي مقدماتي جام جهاني 1994 انجام مي‌شد با نتيجه مساوي 2 بر 2 به پايان رسيد. سري‌آ... هنوز در فصل 93-92 قرار داريم. هجدهم اكتبر 1992 و يك بازي خانگي براي يووه... مقابل تيمي كه از هر مسابقه حداكثر يك امتياز دشت مي‌كرد! باجو اينبار با يوونتوس مقابل برشا قرار مي‌گرفت! برشا با تلاش بسيار و دفاع جانانه‌اش بازي را با نتيجه صفر بر صفر به پايان رساند! بانوي پير ايتاليايي در اين سالها نتايج عجيبي كسب مي‌كرد و به يك تيم غير قابل پيش بيني تبديل شده بود. آنها همواره ميلان را يك قدم جلوتر از خود مي‌ديدند. ياران باجو پس از تساوي خانگي برابر برشا اينبار به ديدار تيم نرآتزوري شهر ميلان مي‌رفتند. يوونتوس در اين ديدار با يك شكست سنگين به خانه بازگشت... آنها 3 گل در استاديوم جوزپه مئاتزا دريافت كردند! يووه دوباره اوج مي‌گيرد! آنها در دو بازي بعدي خود ركورد شگفت انگيزي به جا گذاشتند. ده گل در دو بازي!!!

با پشت سر گذاشتن هر بازي، قهرماني نيز از يوونتوس بزرگ دورتر و دورتر مي‌شد. آنها پس از باخت در زمين تيم برشا، در بازي بعد نيز ناكام ماندند و در زمين خودي در مقابل اينتر با دو گل شكست را پذيرا شدند. بانوي پير، خود را نا متعادلتر از هميشه مي‌ديد. شايد بتوان گفت كه حضور توامان آنها در بازيهاي سري‌آ، كوپا ايتاليا و جام يوفا تمركز لازم را از تيم جوواني تراپاتوني گرفته بود. انصافا، باجو هميشه باجو بود... اين، يوونتوس بود كه هميشه يوونتوس نبود! تيمي كه دوباره يك نتيجه خوب كسب كرد! آنها در يكي ديگر از بازيهاي غير قابل پيش بيني خود در «سن‌سيرو» تيم ميلان را با نتيجه 3 بر يك مغلوب كردند! مولر دو بار و باجو يكبار موفق به گلزني شدند. همينطور پيروزي 3-0 برابر فيورنتينا كه سهم روبي هم يك گل بود. كاپيتان احساساتي يووه، بار ديگر هت-تريك كرد! او در برابر فوجيا 3 گل به ثمر رساند تا تيمش برنده بازي لقب گيرد. و چند نتيجه عجيب ديگر... باخت 2-1 در انيو تارديني برابر پارما... تساوي 1-1 مقابل سامپدوريا... شكست سنگين 5-1 برابر تيم نه چندان مطرح پسكارا...!

مبل فوتبال ايتاليا... بهترين بازيكن جهان... باجو به بالاترين درجه‌اي كه يك فوتباليست مي‌تواند به آن برسد نايل شده بود. محبوبيت روبرتو چنان بود كه حتي ناميدن نوزادان به نام «روبرتو» در ايتاليا نيز رواج پيدا كرده بود! خيلي عجيب است! ولي دم اسبي آسماني قصه ما، بهترين بود. او محبوبترين بود... اما تيم ملي ايتاليا؛ روبي باجو يك عامل انكار ناپذير در صعود تيم آتزوري به جام جهاني 1994 ايالات متحده بود. او پس از آنكه با گل خود در «پورتو»ي پرتقال دليل پر رنگ شدن اميد ايتاليايي‌ها براي راهيابي به جام جهاني شد، در مقابل استوني هم خوش درخشيد و به لطف 3 گل زيبايي كه در دو مسابقه رفت و برگشت مقابل اين تيم به ثمر رساند، 6 امتياز ديگر به اندوخته‌هاي تيمش واريز كرد تا ايتاليايي‌ها هم بتوانند مانند ديگر بزرگان جهان براي شركت در بزرگترين رويداد فوتبالي جهان، در امريكا حضور يابند!
غییرات عجیبی در تیم یوونتوس بوجود آمده بود. با رفتن تراپاتونی که چندین و چند سال هدایت این تیم بزرگ را بر عهده داشت، یووه دیگر یووه همیشگی نبود. سران باشگاه می‌خواستند با استفاده از یک مربی جوان و خوش فکر، شخصیت تیمشان را عوض کنند... و این مربی جدید کسی نبود جر «مارچلو لیپی»... کسی که می‌خواست با تفکراتش خونی تازه را در رگهای بانوی پیر فوتبال ایتالیا تزریق کند. هفته دهم رقابت‌های سری‌آ باز هم با درخشش بودایی بزرگ همراه بود. روبی در 31 اکتبر 1993 موفق به خلق یک هت-تریک شد! او در ورزشگاه خانگی یووه، مقابل جنوا و در پیروزی قاطع چهار بر صفر تیمش، موفق به زدن سه گل زیبا شد! این بازی یک نکته جالب نیز در بر داشت... و آن نکته پس از ضربه پنالتی روبرتو باجو نمایان شد!

او مامور زدن این گونه ضربات در تیم بود. توپ را برداشت، آنرا با پیراهن خود خشک کرد و روی نقطه پنالتی کاشت... و با یک ضربه محکم آنرا درون دروازه قرار داد! پس از به ثمر رسیدن گل، دروازبان جنوا به سمت باجو آمد و او را در آغوش گرفت! روبی هم خیلی دوستانه و متواضع، حریف خود را در آغوش گرفت... صحنه عجیبی بود. از آنهایی که خیلی کم اتفاق می افتد! شاید دروازبان جنوا از طرفداران باجوی بزرگ بود... شاید او مغلوب شدن در مقابل باجو را نیز یک افتخار می‌دانست! مغلوب شدن در برابر بهترین بازیکن جهان... بزرگترین بازیکن جهان.

یوونتوس تیم قهرمان اروپا بود... اما آنها همچنان تشنه پیروزی و افتخار بودند. از سالی که باجو پای به زمین دل‌آلپی نهاد، هرگز به اسکودتو دست نیافته بود. او کاپیتان پر افتخارترین تیم ایتالیا بود... او جام یوفا را با این پیراهن بالای سر برده بود، ولی خوب می‌دانست که بردن اسکودتو چیز دیگریست! در لیگ ایتالیا میلان با فابيو كاپلو، قدرت بزرگی بود که حتی بدون مثلث هلندی خود نيز تیمی قدرتمند و شکست ناپذیر می‌نمود. آنها در فصل 93-94 نیز بازی‌های خود را با قدرت تمام آغاز کرده بودند... و باجو می خواست به این سلطه تیم روسونری پایان ببخشد! اما پس از درخشش خیره کننده روبی در هفته هفدهم سری‌آ، در روز هجدهم این رقابت‌ها نیز شاهد بازی خوب او بودیم.
ولی در روزی که باجو موفق شد در خانه تیم «کره‌مونزه» برای تورینی‌ها گلزنی کند یوونتوس دوباره به کسب یک نتیجه مساوی 1-1 رضایت داد... آنها در دو بازی بعدی خود در ماه ژانویه 94، به دو تساوی دیگر رسیدند. ابتدا برابر رم و با نتیجه بدون گل، و در بازی دیگرشان با تک گل راوانلی نتیجه 1-1 دیگری را برابر سامپدوریای بزرگ آن دوران در پرونده خود ثبت کردند. ولی تیم بیانکونری، در نهایت ماه ژانویه را با پیروزی به پایان رساند، و در آخرین روز از «اولین ماه سال 94» در خانه و مقابل فوجیا پیروز شد! دم اسبی دوست داشتنی تورینی باز هم با ارائه یک بازی عالی باعث پیروزی تیمش شد. فابريتسيو راوانلی و روبرتو باجو زنندگان گلهای یووه در این بازی بودند.

[bianco vino71]

ماركو تاردلي



ماركو تاردلي در تاريخ 24 سپتامبر 1954 در شهر كاپانه دي كاچينه از ايالت توسكاني چشم به جهان گشود .

ماركو تاردلي ملقب به شيزو بازيكن اسبق تيم هاي ملي ايتاليا و يوونتوس
از بزرگترين افتخـــارات موجــود در كارنامه ورزشي او حضور در جام جهاني و
كسب عنوان قهرماني با اين تيم مي باشد .

فوتبال باشگاهي



تاردلي فوتبال حرفـه اي خود را در سري C و با تيم پيزا آغاز كرد ، دو سال بعد
به تيم كومو درسري B پيوست وسپس در اكتبر 1975 افتخار پوشيدن پيراهن
يوونتوس را به دست آورد .
از خصوصيات بارز فوتبال تاردلي تكل هاي بي نظير او بود فدراسيون جهاني
فوتبال FIFA او را به عنوان بهترين هافبك تدافعي تاريخ فوتبال ايتاليا برگزيد .
او از معدود بازيكناني است كه موفق به كسب هر سه جام باشگاهي اروپا
يعني (جام يوفا ، جام جامداران و جام قهرمانان اروپا) را به دست آورده است .
5 عنوان قهرماني با يوونتوس درسري A و 3 عنوان جام حذفي البوم افتخارات
او را رنگين تر مي كند .



جالب اينجاست كه او تمامي افتخارات باشگاهي خود را (عليرغم حضور كوتاه
مدت در تيم اينتر) با تيم يوونتوس به دست اورده است .
تاردلي اواخر دوران بازي خود را در تيم هاي اينتر (1985 تا 1987) و سنت گالن
سوئيس (1987 تا 1988) سپري كرد .



او در مجموع طي 376 بازي با پيراهن يوونتوس 51 گل به ثمر رساند .

فوتبال ملي



اولين حضور او در تيم ملي ايتاليا در تاريخ 7 اپريل 1976 و در ديدار مقابل تيم
ملي پرتغال به وقوع پيوست . او موفق شد در سه جـــام جهانـــي ايتاليــا را
همراهي كند . حاصل اين 3 حضور يك گل درمقابل آرژانتين درمرحله يكچهارم
نهايي و يك گل بياد ماندني در فينال مسابقات جام جهاني 1982 اسپانيا و در
مقابل تيم ملي آلمان غربي بود .
شادي پس از گل او در فينال 1982 يكي از زيباترين و بياد ماندني ترين صحنه هاي
ورزشي در سرتاسر جهان است كه سال ها به عنوان تيتراژ بسياري از برنامه هاي
ورزشي استفاده مي شود .
ماركو در دو جام جهاني 1978 و 1982 با پيراهن شماره 14 و در جام ملت هاي اروپا
1984 با شماره 15 حاضر بود .
سرانجام هشتادويكمين و آخرين بازي ملي او در سال 1985 و در مقابل تيم ملي
نروژ انجام شد . تاردلي دوران بازي حرفه اي خود را در سال 1988 به پايان رساند .

مربيگري

[img width=480 height=321]http://img.majidonline.com/pic/58931/3797722957.jpg[/img]

- اولين تجربه مربيگري ماركو در تيم زير 16 ساله هاي ايتاليا در سال 1988 بود .
- در سال 2000 به عنوان دستيار چزاره مالديني در تيم زير 21 ساله ها منصوب شد .
- در سال 1993 كومو را از سري C1 به سري B هدايت كرد .
- در سال 1995 مربيگري چزه نا را برعهده داشت .
- در سال 1998 به عنوان سرمربي تيم زير 21 ساله هاي ايتاليا را به قهرماني اروپا رساند .
- در فصل 2000/2001 مربيگري اينتر را بر عهده گرفت كه هيچ موفقيتي كسب نكرد . (شكست 6-0 در مقابل ميلان)


او همچنين چند حضور ناموفق را به عنوان سرمربي با تيم هاي ملي مصر و تيم باشگاهي آرتزو تجربه كرده است .
سرانجام در 15 ژون 2006 تاردلي به عنوان يكي از اعضاء هيئت مديره بانوي پير ايتاليا نائل شد .

افتخارات

- قهرماني جام جهاني 1982 همراه با تيم ملي ايتاليا
- كسب 5 عنوان قهرماني در سري A در سال هاي 1977 ، 1978 ، 1981 ، 1982 و 1984 همراه با تيم يوونتوس
- كسب عنوان قهرماني در جام قهرمانان اروپا در سال 1985 همراه با تيم يوونتوس
- قهرماني جام يوفا در سال 1977همراه با تيم يوونتوس
- قهرمان جام جامداران اروپا در سال 1984 همراه با تيم يوونتوس
- برنده سوپر جام باشگاههاي اروپا در سال 1984 همراه با تيم يوونتوس

[bianco vino71]

ميشل فرانك پلاتيني



بيست و يكم ژون 1955 در شهر Joeuf فرانســه پسري چشم به جهــان گشود كه اكنون او را به جرات مي توان
در زمره 5 بازيكن برتر تاريخ فوتبال به حساب آورد .
ميشل پلاتيني مدير كنوني و هافبك مياني اسبق فوتبال فرانسه بي شك يكي از نوابغ دنياي ورزش مي باشد .
بازيسازي كه يكي از برترين پاسورهاي دوران خود بود . او در امــر گلزني نيز مهارتي مثــال زدني داشت و آمـــار
گلزني او با در نظر گرفتن پست وي خيره كننده است .
او تنها بازيكني است كه موفق به كسب سه عنــوان متوالي مرد سال فوتبال اروپــا گرديد . همچنين پلاتيني در
نظرسنجي اي كه از سوي سازمان IFFHS برگزار گرديد به عنوان هفتمين فوتباليست برتر قرن بيستم نائل آمد .



پلاتيني ملقب به پادشاه (معادل فرانسوي Le Roi) The King عضو تيم ملي رويايي فرانسه در دهــه هشتاد بود
كه موفق به كسب عنوان قهرماني جام ملت هاي اروپا 1984 شده بود ، تورنمنتي كه در آن علاوه بر كسب مقام
قهرماني ، عنوان بازيكن و گلزن برتر را نيز از آن خود كرده بود . او همچنين در جـــام هاي جهاني 1978 ، 82 و 86
نيز حضور يافت كه در دوتاي آخري تا مرحله نيمه نهايي نيز پيش رفت .
پلاتيني به همراه آلن ژيرس ، لوئيز فرنانـــدز و ژان تيگـــانا در تيم ملي فرانســـه دهه هشتاد قلب ميدان يا ميدان
جادويي (Carre Magique) (Magic Square) را تشكيل داده بودند .



پلاتيني يك متخصص واقعي در نواختن ضربات آزاد نيز بود . او گلهاي بسياري را با اين شيوه به ثمر رساند.
پلاتيني عنوان شوالــيه را در تاريـخ 29 اپريل 1985 از لژيون اشراف پاريس دريافت كرد . پس از آن به مدت 4 سال
سرمربيگري تيم ملي كشورش را بر عهــــده گرفت . پس از آن نيز تجــارب مديريتي متعددي را تجربه كرد و اكنون
خود را جهت مبارزه اي تازه براي كسب رياست فدراسيون جهاني فوتبال آماده مي كند .

شروع فوتبال حرفه اي



ميشل پلاتيني اصلا ً يك ايتاليـــايي تبار است . ميشــل فرزند آلدو پلاتيني بازيكن و مربي فوتبال بود . آلدو نقش
به سزايي در رشــد و توسعه مهارت هاي ميشل كوچك داشت . پلاتيني جوان ابتدا مهارت هاي خود را در دريبل
زدن و در بازيهاي خياباني به نمايش گذاشت . او نويد ظهور يك فوتباليست متفاوت را درصــورت حضــور در فوتبال
آكادميك مي داد . او خيلي سريع و در تاريخ 10 سپتامبر 1966 به باشگاه شهر محل تولد خود پيوست .
او اصول مهم و بنيادين فوتبال را به سرعت از پدرخود فرا مي گرفت . ارسال توپ به نقطه اي خاص قبل از رسيدن
بازيكن به آن منطقه (پاس عمقي) از اولين مهارت هايي بود كه وي استعداد خود را در آن نشان داد .

باشگاه نانسي
سپتامبر 1972 . اولين باشگاهي كه او فوتبال حرفه اي خود را در آن تجربه كرد نانسي ، تيمي كه ازكودكي روياي
حضور در آن را داشت ، بود . ابتدا از او در تيم دوم باشگاه استفاده مي شد تا اينكه با سه گلي كه در ديدار مقابل
Wittelsheim به ثمر رســاند خودش را رفته رفته به تيم اصلي نزديك كرد و سرانجام اولين باري كه در تركيب اصلي
تيم از او استفاده شد در مقابل تيم Valenciennes بود .

سنت اتين
1979 . پلاتيني سه سال همراه با موفقيت را در اين تيم سپري كرد . باشگاه به لطف درخشش او حضــور موفقي
را در جام هاي اروپــايي تجربه كرد . از نتايج قابل توجه آنها مي توان به پيــروزي 6 – 0 در مقابــل آيندهون هلند در
فصل 79/80 جام يوفا و برد 5 – 0 مقابل هامبورگ در فصل بعد همين جام اشاره كرد .
پلاتيني موفق به كسب عنوان قهرماني ليگ فرانسه در سال 1981 گرديد اما در دو فينال جام حذفي 1981 و 82 در
مقابل باستيا و پاري سن ژرمن شكست خورد .
اين آخرين حضور وي در فوتبال باشگاهي فرانسه تا قبل از پيوستن به تيم يوونتوس ايتاليا بود .

يوونتوس



1982 . در يوونتوس ، تيمي كه قهرمانان آخرين جام جهاني را در خود داشت ، پلاتيني مي بايست رقابت سختي را
آغاز مي كرد . او ابتدا هدف انتقادات رسانه هاي ورزشي ايتاليا قرار گرفت و حتي در تابستان اولين فصل حضور خـود
تا نزديكي ترك ايتاليا پيش رفت . اما سبك بازي وي و هم تيمي اش بونيك تيم را واداشت تاكتيك هجومي و تازه تري
را براي استفاده از آن دو برگزيند .
او همراه با يوونتوس به فينال مسابقات قهرماني باشگاههاي اروپا راه يافت اما در مقـــابل هامبــورگ شكست خورد
سپس قهرماني جام حــذفي ايتاليـــا را به دست آورد و اين سرآغاز دوران افتخارآميزي بود كه از اوليــــن فصــل حضور
پلاتيني براي يوونتوس آغاز شد .

او قهرماني هاي بسياري را همراه يوونتوس به دست آورد قهرماني در سري آ ايتاليا 84 و 86 ، جام حذفي ايتاليا 83 ،
جام جامداران اروپا 84 ، سوپرجام اروپا 84 ، جام بين قاره اي 85 و قهرماني باشگاههاي اروپا 85 از اين دست بودنــد .
از ديگر موفقيت هـــاي وي كسب سه عنـوان برترين گلزن سري آ 82/83 – 83/84 و 84/85 بود ، همچنين سه عنوان
متوالي بازيكن برتر سال اروپا 1983 ، 84 و 85 و بازيكن برتر جهان در سالهاي 1984 و 85 از سوي مجله World Socer .
يكي از اتفاقـــات قابل ذكـــر در دوران بازي او حادثـــه دلخــراش ورزشگاه هيسل بلژيك بود . فينال مسابقات قهرماني
باشگاههــاي اروپا در مقابل تيم ليورپول در ورزشگاهي كه شرايط مناسب را جهت انجام اين ديدار نداشت و منجر به
كشته شدن 39 نفر از هواداران يوونتوس و همچنين صدمه ديدن نزديك به 600 نفر از آنان گرديد .
اين حادثه در پي حمله هواداران ليورپول به جايگاه تماشاگران يوونتوس و فرو ريختن آن به وقوع پيوست .

بدين ترتيـــب مسابقــه درحاليكــه با تك گل پلاتيني در پي خطـــاي پنالتي كه بـر روي بونيك انجام شده بود به سود
يوونتوس دنبال مي شد نيمه تمام ماند .
پلاتيني بعد از جام جهاني 1986 و پيش از خداحافظي از فوتبال در ژون 1987 يك فصل ديگر نيز در يوونتوس توپ زد .

فوتبال ملي



اولين باردر 26 سپتامبــــر 1973 توسط كوپـه گامباردلا به تيم ملي جوانان فرانسه دعوت شد اما به علت مصدوميت هاي
پي در پي موفق به انجام هيچ ديداري نشد تا اينكه اين طلسم در تابستان 1975 شكسته شد .
پس از آن به تيم زير 23 ساله هاي فرانسه و تيم المپيك نيز دعوت شد . او در مسابقـــات مقدماتي المپيك 1976 مونترال
و در ديدار مقابل تيم روماني كه منجر به پيروزي 4 – 0 فرانسه گرديد نمايش دلپذيري از خود به اجرا گذاشت و بدين ترتيب
توانست براي اولين بار به تيم ملي بزرگسالان فرانسه تحت هدايت ميشل هيدالگو راه پيدا كند .
رقابت هاي المپيك مونترال براي پلاتيني و هم تيمي هايش آغاز خوش آيندي داشت .پيروزي آسان 4 – 0 مقابل مكزيك و
گواتمــــالا (2 گل پلاتيني) و كسب يك تساوي در مقـــابل اسرائيل (تك گل پلاتيني از نقطه پنالتي) نويـــد حضوري موفـق را
مي داد تا اينكـــه در مرحله يكچهارم نهايي در يك ديدار جنجالي و بحث برانگيز تيم 9 نفره فرانسه در مقابل آلمان شرقي
تن به شكست 0 – 4 داد و از دور رقابت ها كنار رفت .

در تاريخ 16 نوامبر 1977 با پيروزي 3 – 1 فرانسه برابر تيم ملي بلغارستان در استاديوم پارك دوپرنس
و با درخشش خيره كننده ميشل پلاتيني تيم فرانسه به مسابقات جام جهاني 1978 آرژانتين راه پيدا كرد .
اما فرانسه با قرار گرفتن در گروهي مشكل توفيقي نيافت و در دور اول مسابقات حذف شد .
در تاريخ 8 فوريه 1978 تيم ملي فرانسه در يك ديدار دوستانه در شهر ناپولي ايتاليا به مصاف تيم ملي ايتاليا رفت . در اين
ديدار پلاتيني دوبـار موفق شد از روي دو ضربه آزاد دينو زوف دروازبان بي رقيب آن روزهاي فوتبال جهان را مقهور هنرنمايي
خود كند . نمايش اين حادثه از تلويزيــــون ملي ايتاليـــا پلاتيني را بر سر زبان ها انداخــت . پس از آن بـــود كه تيم هــــاي
پاري سن ژرمن و سنت اتين از فرانسه و بسياري از باشگاههاي بزرگ اروپايي مانند يوونتوس ، اينتر ، ناپولي ، بارسلونا ،
والنسيا و آرسنال تلاش خود را جهت به خدمت گرفتن وي آغاز كردند .
در راه رسيـدن به جام جهاني 1982 اسپانيا كاپيتان پلاتيني نقش عمده اي داشت . يكي از مهم ترين آنها گلي بود كه در
پي يك ضربه آزاد در ديدار مقابل هلند( 2 – 0 ) به ثمر رساند .
فرانسه به مرحله نيمه نهايي جام راه يافت ، جايي كه مي بايست در شهر سويا به مصاف آلمان غربي مي رفت .
اين ديـدار سراسر تماشايي و جذاب در پايان وقت هاي قانوني و اضافه با نتيجه 3 – 3 به پايان رسيدن ، اين درحاي بود كه
فرانسه 3 – 1 پيش بود . اوليــــن گل اين ديدار را پلاتيني از نقطـــه پنالتـي به ثمر رساند . اما سرانجام اين ضيافت ضربات
پنالتي در پايان بازي بود كه راي به شكست 4 – 5 فرانسه داد .
پلاتيني اين رويداد را تلخ ترين خاطره زندگي ورزشي خود مي داند .
از ديگر رويدادهاي مهم فوتبال ملي او مسابقات قهرماني ملت هاي اروپا ي سال 1984 در كشور فرانسه بود

پلاتيني در اين مسابقات در تنها 5 مسابقه 9 گل به ثمر رساند .
يك گل پيروزي بخش در ديدار افتتاحيه در مقابل دانمارك و دو هت تريك متوالي در مقابل بلژيــك و يوگسلاوي ماحصـــل دور
اول مسابقات بود .
يك گل بياد ماندني در نيمه نهايي ، در شهر مارسي و در مقــــابل پرتغال (3 - 2) در وقت اضـــافي و يك گل زيبا از روي يك
ضربه آزاد كه پس از برخورد به بدن لوئيس آركونادا دروازبان اسپانيا و دفع ناقص وي درون دروازه غلطيد در فينال مسابقات ،
اولين عنوان قهرماني بين المللي را براي فوتبال فرانسه به ارمغان آورد .

در مسابقات جام جهاني 1986 مكزيك پلاتيني در شرايط فيزيكي مناســـبي قرار نداشت اما با اين حال موفق شــد دو گل
حساس به ثمر برساند . اولي در مرحله يكهشتم نهايي و در مقابل ايتاليـــا كه منجـــر به حــذف زود هنگـــام مدافع عنوان
قهرماني رقابت ها شد و دومي در مرحله يكچهارم نهايي و در مقابل برزيل در سالروز تولدش بود . (اين آخرين گلي بود كه
او با پيراهن ملي كشورش در يك مسابقه رسمي به ثمر رساند) سپــس براي دومين بار متوالــــي فرانســــه نيمه نهايي
جام جهاني را در مقابل آلمان غربي از دست داد و به كسب مقام سوم رقابت ها رضايت داد .
ميشل پلاتيني آخرين و هفتاد و دومين بازي ملي خود را در تاريخ 29 اپريـــل 1987 در خانه و در مقابل ايسلنــــد انجام داد .
اين 72 مسابقه در سال هاي 1976 تا 1987 انجام شد . در 49 ديــــدار از مسابقـــات ذكـــر شده بازوبند كاپيتـاني بر بازوي
پلاتيني بوده است . او با 41 گلي كه به ثمــر رساند ركورد دار تيم ملي فرانسه است اما در نوامبر 2006 تيري هانري گلزن
بين المللي فرانسه با به ثمر رساندن گل سي و نهم خود را به پلاتيني بسيار نزديك كرد و با توجه به سن و سال و وضعيت
وي شكستن اين ركورد قابل پيش بيني است .

دوران مربيگري

اولين بار نام ميشل پلاتيني در دنياي مربيگري در تاريخ 1 سپتامبر 1988 و در راس تيم ملي فرانسه مطرح شد . او جانشين
هانري ميشل سرمـربي وقت تيم ملي فرانسه شد كه مسابقات مقدماتي جام جهاني 1990 ايتاليا را بسيار بد شروع كرده
بود . اما او نيز در ادامه راه توفيقي به دست نياورد و تيم ملـــي فرانسـه در ميان تعجـــب همگـــان و در مصـــاف با تيم هـــاي
يوگسلاوي و اسكاتلند از راه يافتن به جام جهاني باز ماند . تا اينكـــه مسابقات مقدماتي جام ملت هاي اروپا 1992 سوئد از
راه رسيد .
فرانسه در اين مسابقات بسيار عالي ظاهر شد و موفق شد با يك درخشـش خيـــره كننـــده تمامي هشت مسابقه گروهي
خود را با پيروزي پشت سر بگذارد . حتي ديدارهاي مقابل اسپانيا و چكسلواكي در خانه حريفان .
پس از ثبت ركورد 19 مسابقه بدون شكست تيم پلاتيني به استقبال مسابقات نهايي شتافت .
اما نوار موفقيت هاي پلاتيني در اين مسابقات دوامي نيافت و در دور اول از ادامه مسابقات باز ماند .
اين پايان دوران مربيگري ميشل پلاتيني بود .

مديريت
http://img.majidonli.../pic/61308/مدير 1.jpg
پلاتيني به همراه فرناند ساستره مسئوليت كميته برگـــزاري مسابقــــات جام جهاني 1998 فرانســـه را بر عهده گرفتند . او
همچنين رياست كميته توسعه و استعداد يابي فوتبال اروپا را از سال 1988 تا 1990 نيز بر
همچنين تا سال 2002 عضو ارشد كميته يوفا و فيفا بود . او تا سال 2006 نقش عمــــده اي در بهبود وضعيت و عهده داشت .
توسعه فوتبال براي يوفا و فيفا عهده دار بود .
در حال حاضر رئيس كميته توسعـه فوتبال FIFA مي باشد همچنين عنوان نايب رئيس فدراسيون فوتبال فرانسه را نيز همراه
دارد .
او سرانجــــام در ژولاي 2006 تمايل خود را براي كسب عنوان رياست FIFA اعلام كرد . او در اين راه رقيبي جدي به نام لنارت
يوهانسون رئيس كنوني UEFA را در پيش رو دارد .
راي گيري نهايي در 25 و 26 ژانويه 2007 در شهر دوسلدورف آلمان برگزار خواهد شد .

افتخارات شخصي
1976 – مرد سال فوتبال فرانسه
1977 – مرد سال فوتبال فرانسه
1983 – گلزن برتر سري A ايتاليا با 16 گل زده
– زننده بهترين گل سال در سري A
–بازيكن برتر اروپا
1984 – گلزن برتر سري A ايتاليا با 20 گل زده
– بهترين بازيكن جام قهرماني باشگاههاي اروپا
– گلزن برتر مسابقات قهرماني اروپا با 9 گل زده
– بازيكن برتر اروپا
– بازيكن برتر جهان
– بازيكن سال ايتاليا از سوي مجله Guerin Sportivo
1985 – گلزن برتر سري A ايتاليا با 18 گل زده
– گلزن برتر مسابقات قهرماني اروپا با 7 گل زده
– كسب عنوان شواليه از لژيون اشراف فرانسه
– بازيكن برتر اروپا
– بازيكن برتر جهان
1991 – مربي سال اروپا از نگاه مجله El Pais
– مربي برتر جهان
2003 – كسب جايزه آرتميو فرنكي

افتخارات ملي
http://img.majidonli...61309/امضاء.jpg
1982 – نيمه نهايي جام جهاني اسپانيا
1984 – قهرمان جام ملت هاي اروپا ي فرانسه
1986 – عنوان سومي جام جهاني مكزيك

افتخارات باشگاهي
http://img.majidonli.../61312/يووه.jpg
1971 – قهرماني ليگ دوم فرانسه همراه با تيم نانسي
1978 – قهرمان جام حذفي فرانسه همراه با تيم نانسي
1981 – قهرمان ليگ فرانسه همراه با تيم سنت اتين
– فينال جام حذفي فرانسه همراه با تيم سنت اتين
1982 – فينال جام حذفي فرانسه همراه با تيم سنت اتين
1983 – قهرمان جام حذفي ايتاليا همراه با تيم يوونتوس
– نايب قهرمان مسابقات قهرماني باشگاههاي اروپا همراه با تيم يوونتوس
1984 – قهرمان جام جامداران اروپا همراه با تيم يوونتوس (اولين بازيكن فرانسوي)
– برنده سوپر جام اروپا
– قهرمان مسابقات سري A ايتاليا همراه با تيم يوونتوس
1985 – قهرمان مسابقات قهرماني باشگاههاي اروپا همراه با تيم يوونتوس
– برنده جام بين قاره اي
1986 – قهرمان مسابقات سري A ايتاليا همراه با تيم يوونتوس

[bianco vino71]

زبيگنف بونيك



متولد 3 مارچ 1956 در شهر بيدگوزچ كشور لهستان
بونيك يكي از نامدارترين بازيكنان تاريخ كشور لهستان مي باشد . او فوتبال خود را در تيم زاويدزا آغاز كرد و
بعد از آن به تيم ويدزف لودز پيوست .
اما در سال 1982 با يك انتقال رويايي به تيم يوونتـــوس ايتاليــا نقل مكان كرد . بدين ترتيب او اولين بازيكن
لهستاني حاضر در يك ليگ بزرگ و معتبر اروپايي نام گرفت .



او موفق شد مدال برنــز بازيهاي جام جهاني 1982 را همــــراه تيم ملي كشورش ، قهرماني جـــام برنــدگان
اروپا 1984 ، سوپر جام اروپا 1984 و جام قهرماني اروپا 1985 را همراه تيم يوونتوس به دست آورد .
او موفق به زدن 24 گل در 80 مسابقه براي تيم ملي لهستان شده است .



پس از پايان دوران بازي خود به عنوان مدير مالــي دوران موفقيت آميـــزي را در باشگـــاه آ.ث. رم سپري كرد.
مديرعامل وقت باشگاه يوونتوس به او لقب زيبـــايي شب (Bello Di Notte) را داده بود . دليــل اين نام گذاري
كارآيي عالي او در شب مسابقه بود .
بونيك در ايتاليــا تجربه مربيگــــري نيز داشتــه است ، مربيگــــري لـه چـه (91-1990) ، بـــاري (92-1991) ،
سامبنتدزه (93-1992) و آوه لينو (96-1994) از اين دست مي باشند .



سپس بونيك به عنوان نايب رئيس فدراسيون فوتبال لهستان منصوب شد .
در ژولاي 2002 او كانديداي سرمربيگــــري تيم ملي لهستـــان نيز شد . اين انتصاب در دسامبر 2002 صورت
گرفت و حاصل نتايج تيم ملي كشورش تحت رهبري او در 5 مسابقه 2 پيروزي ، 1 تساوي و 2 شكست بود .
او در جام هاي جهاني 1978 با شماره 18 ، 1982 و 1986 باشماره 20 حضور داشته است كه در جام جهاني
1982 تا مرحله نيمه نهايي نيز پيش رفت و با شكست 0 – 3 مقابل ايتاليـا قهرمان آن دوره از ادامه رقابت ها
متوفق گرديد .

[یوونتوس]

یکی از ستارگان بی چون و چرای یوونتوس زین الدین زیدان سابقه‌ي ورزشي باشگاهي کنز زيدان فوتبال حرفه‌اي بزرگسال را از باشگاه کنز (در شهر کن فرانسه) و در سن 16 سالگي آغاز کرد و از سال 1988 تا 1992 اين‌جا بازي مي‌کرد و جمعا در 65 بازي ليگ فرانسه به ميدان آمد و 6 گل به ثمر رساند. او در 1992 در سن بيست سالگي به بوردو, يکي از مطرح‌ترين باشگاه‌هاي فرانسه پيوست. بوردو زيدان جمعا چهارسال از 1992 تا 1996 براي بوردو بازي کرد. در اين چهار سال او در 157 بازي ليگ فرانسه شرکت داشت و 32 گل به ثمر رساند. يوونتوس پس از چهار سال بازي در بوردو, زيدان در 1996 با مبلغ سه ميليون دلار به يوونتوس ايتاليا پيوست. در يوونتوس او تحت مربيگري مارچلو ليپي در کنار کساني ديديه دشان, الساندرو دل پيرو, و ادگار داويدز به يکي از اصلي‌ترين‌ ستاره‌هاي تيم, بدل شد. ‌ او در پنج سال بازي با يوونتوس به دو بار قهرماني ليگ ايتاليا دست يافت و دو بار پياپي, در سال‌هاي 1997 و 1998, در فينال جام باشگاه‌هاي اروپا به ميدان آمد. (که به همراه يوونتوس هر دو را شکست خوردند). زيدان جمعا پنج سال , يعني تا سال 2001, در يوونتوس بازي کرد. در اين پنج سال 151 بار در ليگ ايتاليا به ميدان آمد و 24 گل نيز به ثمر رساند. رئال مادريد در سال 2001 زيدان در يکي از مشهورترين انتقال‌هاي تاريخ فوتبال به رئال مادريد پيوست. رقم اين انتقال, 66 ميليون يورو بود که تا آن زمان در تاريخ فوتبال بي‌سابقه بود. او در سال‌هايي به رئال مادريد پيوست که اين تيم با جذب بزرگ‌ترين ستارگان جهان به داشتن "کهکشاني" از بازي‌کنان فوتبال مشهور بود. زيدان يکي از مهم‌ترين ستاره‌هاي اين کهکشان بود و از ساير ستاره‌هاي نوراني آن مي‌شود به کساني چون ديويد بکهام, روبرتو کارلوس, لوئيس فيگو, رائول گونزالز و رونالدو اشاره کرد. زيدان پنج سال آخر عمر فوتبالي خود را در رئال گذراند و جمعا در 155 بازي ليگ اسپانيا به ميدان آمد و 34 گل به ثمر رساند. اوج دوران او با اين تيم در فينال جام باشگاه‌هاي اروپا 2001-2002 بود. اين بازي در ورزشگاه همپدن پارک, گلاسکوي اسکاتلند برگزار مي‌شد و رئال مادريد و باير لورکوزن در فينال در برابر هم قرار گرفته بودند. زيدان در اين بازي گل پيروزي رئال را به ثمر رساند تا بالاخره قهرماني جام باشگاه‌هاي اروپا را نيز به کارنامه‌اش اضافه کند. در ضمن گل او در اين فينال از زيباترين گل‌هاي تاريخ فوتبال شمرده مي‌شود. زيدان در 7 مي 2006 آخرين بازي باشگاهي خود براي رئال مادريد ( و آخرين بازي باشگاهي عمرش) را انجام داد. در اين بازي که در ورزشگاه معروف سانتياگو برنابئو انجام مي‌گرفت, هم‌تيمي‌هاي او لباس ويژه‌اي پوشيده بودند که عنوان "زيدان, از 2001 تا 2006" را بر خود داشت. هواداران رئال به گرمي از زيدان استقبال کردند. اين بازي مقابل ويلا رئال بود و نهايتا 3-3 مساوي تمام شد. زيدان گل دوم تيمش را به ثمر رساند. در انتهاي اين بازي, او پيراهنش را با خوان رومان ريکلمه, از ويارئال, تعويض کرد. تشويق شديد تماشاچيان به حدي بود که او را به گريه انداخت. اتفاقات اين بازي موضوع فيلم مستندي به نام "زيدان, چهره‌اي از قرن بيست و يکم" شد. تيم ملي فرانسه زيدان مليت هر دو کشور الجزاير و فرانسه را دارد و بنابراين مي‌توانست براي الجزاير نيز به ميدان بيايد. معروف است که عبدالحميد کرمالي, مربي وقت الجزاير, در جواني از دعوت زيدان خودداري کرده زيرا او براي يک هافبک "به اندازه کافي سريع نيست". به هرحال زيدان در 17 آگوست 1994 براي اولين بار در تيم ملي فرانسه ظاهر شد. در اين بازي, در مقابل جمهوري چک, او در دقيقه 63 به عنوان تعويضي به ميدان آمد. بازي 0-0 مساوي بود و زيدان در وقت کمي که داشت, دو گل به ثمر رساند تا 2-2 تمام شود و به اين ترتيب از همان ابتدا نگاه همگان را به سوي خود جلب کرد. زيدان در سال 1998 به همراه تيم ملي فرانسه, ميزبان جام جهاني 1998 بود. او در بازي دوم فرانسه (که پيروزي 4-0 مقابل عربستان صعودي را در پي داشت) خطاي بدي روي کاپيتان عربستان, فواد امين, مرتکب شد و به اين ترتيب کارت قرمز دريافت کرد و از دو بازي محروم شد. در آن زمان ادعا مي‌شد که امين لفظا به زيدان توهين کرده است. زيدان در يک چهارم نهايي مقابل ايتاليا به ميدان آمد و پس از اين‌که بازي بعد از 120 دقيقه به پنالتي کشيد, ضربه‌ي پنالتي خود را به گل تبديل کرد. او در فينال جام مقابل برزيل به ميدان آمد و با به ثمر رساندن دو گل, پايه‌گذار پيروزي 3-0 تيمش شد تا فرانسه براي اولين بار در تاريخ, قهرمان جام جهاني شود. دو گل او در اين بازي با ضربه‌ي سر به ثمر رسيد که به نوبه‌ي خود براي هافبکي چون او قابل توجه بود. بسياري اين بازي را نقطه عطف تاريخ زندگي زيدان مي‌دانند. دو سال بعد زيدان از اعضاي تيم ملي فرانسه در يورو 2000 بود. او از به‌ترين بازي‌کنان فرانسه در اين جام بود. زيدان در يک چهارم نهايي از روي ضربه‌ي آزاد مستقيم دروازه‌ي اسپانيا را باز کرد و در آخرين ثانيه‌هاي بازي نيمه نهايي با پرتغال, گل طلايي را از روي نقطه پنالتي به ثمر رساند تا نقش عمده‌اي در رسيدن تيم به فينال داشته باشد. فرانسه در فينال نيز ايتاليا را , در يکي از جنجالي‌ترين بازي‌هاي تاريخ اروپا, 2 بر 1 شکست داد تا با فتح جام جهاني 1998 و يورو 2000 به يکي از پرافتخارترين تيم‌هاي تاريخ بدل شود. 34 سال از آخرين باري که تيمي جام جهاني و جام ملت‌هاي اروپا را پشت سر هم به دست آورده بود, مي‌گذشت. در اين هنگام بسياري فرانسه را بزرگ‌ترين تيم فوتبال دنيا مي‌دانستند. زيدان در جام جهاني 2002 نيز از اعضاي تيمش بود اما به علت مصدوميت در دو بازي اول غايب بود. اين تورنمنت, يکي از بدترين افتضاحات فرانسوي‌ها بود که با بازي‌هاي ضعيف بدون زدن حتي يک گل و با کسب تنها يک امتياز از جام حذف شدند. زيدان تنها در بازي آخر مقابل دانمارک به ميدان آمد. در يورو 2004 نيز زيدان به همراه تيم ملي فرانسه به ميدان آمد و شاهد باخت تيمش مقابل يونان, تيمي که بعدها قهرمان همان جام شد, بود. پس از اين جام زيدان رسما در 12 آگوست 2004 از فوتبال ملي کناره‌گيري کرد. با اين حال پس از اين‌که فرانسه در راه صعود به جام جهاني 2006 به مشکلاتي برخورد زيدان در آگوست 2005 (يک سال پس از کناره‌گيري) اعلام کرد که براي کمک به تيم ملي فرانسه برمي‌گردد و مجدداً به عنوان کاپيتان تيم انتخاب شد. او در 3 سپتامبر 2005 اولين بازي خود پس از خداحافظي را مقابل جزاير فارو انجام داد و در پيروزي 3-0 تيمش نقش داشت. فرانسه نهايتا به عنوان اولين تيم از گروه خود به جام جهاني 2006 صعود کرد. در 25 آپريل 2006 , پس از يک فصل پر از مصدوميت در رئال مادريد, زيدان تصميم نهايي خود براي کناره‌گيري از فوتبال, چه باشگاهي و چه ملي, را اعلام کرد. اين کناره‌گيري به پس از اتمام جام جهاني 2006 حواله داده شد. در 27 مي 2006 زيدان در پيروزي 1-0 تيمش مقابل مکزيک نقش داشت و صدمين بازي ملي خود را در اين بازي انجام داد. با اين حساب او در کنار مارسل دسايي, ديديه دشان و ليليان تورام به يکي از تنها چهار بازي‌کني بدل گشت که بيش از صدبار براي فرانسه به ميدان آمده‌اند. جام جهاني 2006 زيدان در جام جهاني 2006 براي سومين جام پياپي در ترکيب تيم ملي فرانسه ظاهر شد و اين بار بازوبند کاپيتاني را به دست داشت. او در هر دو بازي اول, مقابل سوئيس و کره جنوبي, کارت زرد گرفت و از بازي سوم محروم شد. در يک هشتم نهايي, مقابل اسپانيا, او به ترکيب تيم بازگشت و با يک گل و يک پاس گل نقش مهمي در صعود تيمش به يک چهارم نهايي داشت. در يک چهارم نهايي, فرانسه در بازي حساسي مقابل برزيل, مدافع عنوان قهرماني, قرار گرفت. اين تکرار فينال جام جهاني 1998 بود. زيدان در اين بازي, براي اولين بار در تاريخ فوتبال خود, به تيري هانري پاس گل داد تا فرانسه 1-0 پيروز بازي شود و به نيمه نهايي صعود کند. زيدان به عنوان به‌ترين بازي‌کن اين ديدار انتخاب شد. چهار روز بعد, فرانسه در نيمه نهايي مقابل پرتغال به ميدان رفت تا زيدان از روي نقطه پنالتي دروازه‌ي ريکاردو را باز کند و فرانسه به فينال راه پيدا کند. در 9 ژولاي 2006 بازي فينال بين فرانسه و ايتاليا برگزار شد و زيدان نيز به عنوان کاپيتان فرانسه به ميدان آمد. اين آخرين بازي تاريخ زندگي ورزشي او بود. او در دقيقه‌ي 7 از روي نقطه‌ي پنالتي براي فرانسه گل زد تا به همراه پله, واوا و پل بريتنر يکي از چهار بازي‌کني باشد که تا بحال در دو فينال جام جهاني گل زده‌اند. بازي در وقت معمولي 1-1 مساوي شد و کار به وقت اضافه کشيد. نزديک بود زيدان در وقت اضافه‌ي اول با ضربه‌ي سر دروازه را باز کند اما بوفون ضربه‌ي او را مهار کرد. دقيقه‌ي 110 اين بازي, که مي‌رفت آخرين بازي زيدان باشد, به يکي از جنجالي‌ترين صحنه‌هاي تاريخ فوتبال در جهان بدل شد. در طي اين صحنه (که در پايين شرح داده شده است) زيدان اخراج شد و نتيجتا در ضربات پنالتي شرکت نداشت و فرانسه روي غياب او و پاتريک ويرا (که مصدوم و تعويض شده بود) با نتيجه‌‌ي 5-3 مغلوب و حذف شد. با وجود حرکت جنجالي و اخراج زيدان در فينال, او عنوان به‌ترين بازي‌کن جام جهاني 2006 را از خود کرد تا کلکسيون افتخارات بي‌نظيرش کامل شده باشد. درگيري با مارکو ماتراتزي در فينال در دقيقه‌ي 110 بازي فينال, زيدان در صحنه‌اي بدون توپ با سر به شکم مارکو ماتراتزي ضربه زد. زمينه‌ي اين درگيري کلماتي بود که ماتراتزي به زيدان گفته بود (در پايين توضيح داده شده است). داور بازي, هوراشيو اليزوندو, اين صحنه را نديده بود اما لوئيس مدينا کانتالخو, داور چهارم, صحنه را گزارش کرد تا زيدان با دريافت کارت قرمز از بازي اخراج شود. او بازوبند کاپيتاني را به ويلي سانيول سپرد (تا او آن را به بازوي فابين بارتز ببندد) و از زمين خارج شد. علت درگيري پس از پايان بازي تحقيقات و لب‌خواني‌هاي وسيعي براي مشخص شدن علت درگيري و کلمات تحريک‌کننده‌ي ماتراتزي صورت گرفت. بسياري مي‌گفتند ماتراتزي با توهيني راسيستي زيدان را به "تروريست" بودن متهم کرده اما بعدها هم زيدان و هم ماتراتزي اين را رد کردند. ماتراتزي ادعا کرد که توهيني که به زيدان کرده است بسيار عادي بوده و از آن نوعي است که در زمين فوتبال رايج است. سه روز پس از بازي زيدان در دو مصاحبه‌ي تلويزيوني در اين مورد شرکت کرد. او در اين مصاحبه‌ها اعلام کرد که ماتراتزي به خواهر و مادرش توهين کرده است و ضمن معذرت‌خواهي, اعلام کرد که از کاري که کرده پشيمان نيست. او در ضمن هرگونه توهين‌هاي راسيستي از سوي ماتراتزي را غيرواقعي و محصول جنجال نشريات و رسانه‌ها دانست. ‌ افتخارات جام جهاني: 3 بار حضور (1998,2002,2006) - يک بار قهرماني (1998) - يک بار نايب قهرماني (2006) جام ملت‌هاي اروپا: سه بار حضور (1996,2000,2004), يک بار قهرماني (2000) جام باشگاه‌هاي اروپا: يک بار قهرماني (در 2001-2002 با رئال مادريد) ليگ ايتاليا: دو بار قهرماني (در 1996-1997 و 1997-1998 با يوونتوس) ليگ اسپانيا: يک بار قهرماني (در 2002-2003 با رئال مادريد) جام بين‌قاره‌اي: دو بار قهرماني (در 1996 با يوونتوس و در 2002 با رئال مادريد) سوپرکاپ اروپا: دو بار قهرماني (در 1996 با يوونتوس و در 2002 با رئال مادريد) سوپرکاپ ايتاليا: يک بار قهرماني (در 1997 با يوونتوس) سوپرکاپ اسپانيا: دو بار قهرماني (در 2002 و 2003 با رئال مادريد) جايزه‌ها و افتخارت شخصي ]چهار بار بهترين بازي‌کن سال جهان از سوي فيفا (در 1998,2000 و 2003و2006) يک بار بهترين بازي‌کن سال اروپا (توپ طلايي) از مجله‌ي "فرنس فوتبال" (در 1998) يک بار باارزش‌ترين بازي‌کن جام باشگاه‌هاي اروپا (در فصل 2001-2002 با رئال مادريد) يک بار به‌ترين بازي‌کن جام جهاني (در جام جهاني 2006 آلمان) به‌ترين بازي‌کن نيم‌قرن انتهايي قرن بيستم (در سال 2004 از سوي بازديدکنندگان سايت اينترنتي يوفا) شواليه‌ي لژدواونور از 1998 حامل مشعل المپيک در المپيک آتن 2004 زندگي شخصي زيدان از والديني الجزايري در مارسي به دنيا آمده است و جوان‌ترين فرزند خانواده‌ي هفت نفري خود است (چهار خواهر و برادر بزرگ‌تر دارد). پدر و مادرش, اسماعيل و مليکه, نام داشتند و نسب‌شان به روستايي در الجزاير برمي‌گشت. حزب دست راستي فرانسه, جبهه ملي, ادعا مي‌کرد که پدر زيدان در جريان جنگ استقلال الجزاير از "حرکي"ها بوده است (يعني از کساني که در رکاب ارتش فرانسه و عليه الجزاير جنگيده‌اند) اما زيدان اين ادعا را به شدت رد کرده است. زيدان هميشه گذشته و تاريخ خود را ارج نهاده است اما اسلام را در زندگي خود به اجرا نگذاشته است. او را مي‌توان "مسلمان اسمي" ناميد. زيدان در 1993 با ورونيک, رقاص و مدل اسپانيايي‌الاصل, ازدواج کرد. آن‌ها چهار فرزند به نام‌هاي انزو (زاده‌ي 24 مارس 1995), لوکا (زاده‌ي 13 مي 1998), تئو (زاده‌ي 18 مي 2002) و الياس (زاده‌ي 26 دسامبر 2005) دارند. خرت و پرت زيدان 185 سانتيمتر قد دارد. زيدان هنگام انتقال از يوونتوس به رئال مادريد با قيمت 47 ميليون پاوند لقب "گران‌ترين بازي‌‌کن تاريخ فوتبال تا آن هنگام" را به دست آورد. 34امين تولد زيدان مصادف با آخرين بازي فرانسه در مرحله‌ي گروهي جام جهاني 2006 مقابل توگو بود. اما زيدان اين بازي را به علت دريافت دو کارت زرد در دو بازي قبلي از دست داد. بهر صورت فرانسه در غياب او نيز موفق به به پيروزي 2-0 شد و به مرحله‌ي بعدي راه يافت. زيدان دقيقا چهار سال از پاتريک ويرا که در 23 ژوئن 1976 به دنيا آمده بزرگ‌تر است. زيدان با شرکت‌هايي همچون لگو, آديداس, کريستيان ديور, ژنرالي, فرانس تله‌کوم, اورنج, آئودي و فورد همکاري تبليغاتي داشته است و از ثروت‌مندترين ورزش‌کاران جهان بوده است.

[Hamird]

من یک بیوگرافی کوچولو از دو بازیکنی که من انها رو خیلی دوست دارم که در یک زمان در یووه بودن و در یک زمان از یووه رفتن بذارم.



در سال 1992 یوونتوس اقدام به خریدن دو بازیکن که هردو مهاجم نوک بود کرد. یکی رو از باشگاه پروجا به 7 میلیون مبلغ و دیگری رو از باشگاه سمپدوریا به مبلغ 12.5 میلیون دلار خرید. بله درست متوجه شدید. اولی بازیکن 24 ساله که معروف به روباه نقره ای بود و دومی بازیکن 28 ساله ای که معروف به لوکا بود ...
هردو بازیکن در سال های اوج یوونتوسافتخار عضویت در یووه رو داشتن. ولی خصوصیات متفاوتی از نظر اخلاقی داشتن. اونم این بود که روباه نقره ای علاقه خاصی به عوض کردن باشگاه داشت. یعنی در 19 سال بازی 12 باشگاه عوض کرد ولی لوکا در 20 سال بازی فقط 4 باشگاه رو تجربه کرد.
این دو بازیکن در یووه موفق به کسب یک جام قهرمانی سری ا - بک جام حذفی ایتالیا - یک جام سوپرکاپ ایتالیا - یک جام یوفا و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا شدند. حالا سرگذشت این دو بازیکن به روایت تاریخ:

فابریتسیو راوانلی روباه نقره ای



راوانلی در سال 1968 در پروجای ایتالیا متولد شد. همونطور که گفتم راوانلی علاقه خاصی به تغییر مکان داشت. او در طی ذوران بازی خودش در کشورهای ایتالیا - انگلستان - فرانسه و اسکاتلند بازی کرد. و نکته جالب اینکه او فوتبال رو از باشگاه پروجا شروع کرد و 19 سال بعد هم در همین باشگاه به کار خود خاتمه داد.
راوانلی برای یوونتوس 111 بازی کرد و 41 گل به ثمر رساند. نکته دیگه این است که ایشون در دوران بازی خودش فقط زمانی در تیم ملی ایتالیا بازی کرد که در یوونتوس بود. 92 تا 96. و در این مدت 22 بازی کرد و 8 گل زد. این بازیکن در سال 1996 از یوونتوس به تیم میلزبرو در لیگ انگلستان منتقل شد و در سال 2005 هم از فوتبال کناره گیری کرد.

جانلوکا ویالی لوکا



ویالی در سال 1964 در سرمونای ایتالیا متولد شد. او در طی دوران فوتبال خودش فقط در ایتایا و انگلستان بازی کرد. ویالی تجربه مربی-بازیکن بودن در باشگاه چلسی رو داره. یعنی دو سال هم برای این باشگاه مربی بود و هم بازیکن. ولی کلا در مربی گری زیاد موفق نبود و تنها چهار سال این حرفه رو دنبال کرد.
ویالی برای یوونتوس 105 بازی کرد و 38 گل زد. ولی ویالی برخلاف راوانلی به محض ورود به یووه از تیم ملی خط خورد. (البته مدت کوتاهی که در یووه بود به تیم ملی دعوت شد) 85 تا 93. 59 بازی کرد و 16 گل زد. این بازیکن در سال 1996 از یوونتوس یه چلسی در لیگ انگلستان منتقل شد و در سال 2000 از فوتبال کناره گیری کرد. ولی 2 سال هم برای تیم واتفورد مربی گری کرد. امروز هم در شبکه اسکای ایتالیا گزارشگر فوتبال هست.

ویالی اخرین بازی خود را در یووه، در ورزشگاه تورینو و در بازی فینال جام باشگاه های اروپا مقابل اژاکس امستردام هلند انجام داد.... و با کسب قهرمانی از یووه خداحافظی کرد.

[یوونتوس]

alex متولد 9 نوامبر 1974 در شهر کونگليانوي ايتاليا مي باشد . پست تخصصي او حمله است و از سال 1993 عضو باشگاه يونتوس است. بزرگترين مهارت او ديريبل كردن مدافعان حريف با سرعت بالا مي باشد و اينطور به نظر ميرسد كه او از هر جايي در زمين به راحتي به سمت هدفش نشانه مي گيرد. اولين باشگاهي كه او عضو بود تيم دسته دومي پادوا بود كه فقط به مدت 2 سال در آن باشگاه بازي كرد و در سال 1993 به باشگاه يونتوس منتقل شد و تا كنون هم در اين باشگاه مانده است . او با باشگاه محبوب شهر تورين عناوين قهرماني زيادي از جمله : شش بار قهرماني در ليگ سري آ ايتاليا - كالچو - در سالهاي 95/97/98/2002/2003/2005 و يكبار قهرمان جام باشگاهاي اروپا در سال 1996 و همچنين در اين سال قهرمان جام تويوتا هم شده است . او در دوران اوج بازيگري خود در سالهاي 8-1997 با ركورد 21 گل در سري مسابقات سري آ ايتاليا و به پايان رساندن جام يوفا همان سال با 10 گل - كه گل به ياد ماندني او در بازي يك چهارم نهايي در مقابل موناكو از روي يك ضربه ايستگاهي هنوز هم در اذهان است - را بر جاي گذاشته است . شايعاتي در خصوص دوپينگ او در ابتداي فصل 9 -1998 بر سر زبانها افتاد و در اواسط همان فصل او به شدت از ناحيه زانو در مسابقه ايي كه با نتيجه 2 - 2 در مقابل اودينزه پايان يافت مصدوم شد و تا پاپان فصل از جوامع ورزشي به دور بود و اين باعث شد كه يونتوس بدون دل پيرو در آن سال به رتبه ششم جدول اكتفا كند . خيلي از هواداران يونتوس از او انتقاد كردند كه او قبل از اينكه بطور كامل از مصدوميت رهايي پيدا كند به بازي برگشته و اين حالت باعث افت چشمگير بازي هاي او نسبت به سالهاي قبل شده است . لقب او پينتوريچيو است و اين اسم را جياني آنجلي هنگامي كه در يك نمايشگاه نقاشي او در ميان تابلوي نقاشي از دو نقاش معروف پينتوريچيو و رافائل در كنار روبرتو باجيو قرار داشت به او داد . يكي از استعداد هاي او در نقش يك مهاجم فوتبال اين است كه مي تواند از نقاط مختلفي به دروازه حريف حمله كند و بعنوان يك مهاجم از سرعت بالايي جهت نفوذ به عمق دفاع حريف برخوردار است.خلاقيت و توانايي بالاي او عمده ترين دليل انتخاب او از طرف مارچلو ليپي مربي دهمه 90 يونتوس بوده است . دل پيروي با سرعت با زيدان و اينزاگي به يكي از بهترين خطوط حمله ايتاليا تبديل شدند. بعد ها با ديويد ترزگه و پاول ندود تركيب موفقيت آميزي را براي يونتوس به ارمغان آوردند. بر خلاف درخشش او در تيم و مسابقات باشگاهي او اميد چنداني براي دعوت شدن به تيم ملي ايتاليا را ندارد . او در جام جهاني 1998 به علت اينكه به تازگي از آسيب ديگي رها شده بود نتوانست مكمل خوبي براي روبرتو باجيو باشد و اشتباهات جبران ناپذيري را در مقاب نروژ انجام داد كه باعث از دست رفتن دو موقعيت مسلم گل براي ايتاليا شد. و همچنين دو سال بعد كه او مهاجم اصلي تيم ملي ايتاليا بود در جام باشگاه هاي اروپا در دقايق پاياني دو موقعيت گل ديگر را از دست داد و بخت را به تيم فرانسه تقديم كرد. در جام جهاني 2002 با وجودي كه دل پيرو اولين گل تيمش را در درون دروازه مكزيك قرار داد و شايستگي هاي بسياري داشت ولي نتوانست در دور دوم مقابل كره جنوبي كار مثبتي براي تيم كشورش انجام دهد. و توسط مربي علاقمند به بازي دفاعي ايتاليا جيواني تراپاتوني تعويض شد. او همچنين در مسابقات جام ملتهاي اروپا در سال 2004 هم براي تيم ملي ايتاليا به ميدان رفت . بعد از بازيهاي جام ملتهاي اروپا در سال 2004 مربي يونتوس از مارچلو ليپي به فابيو كاپلو تغير يافت . كاپلو كسي بود كه به دل پيرو و توانايي او اعتقادي نداشت و بر همين اساس قرار دادي با زلاتان ابراهيمويچ بستنند و در اكثر مواقع او را روي نيمكت مي نشاند. مختصاصان اعتقاد دارند كه دل پيرو به دوران طلايي خودش بازگشته و بازي هاي قابل توجهي از خودش در سري مسابقات ليگ كالچو نمايش داده است . او تا فوريه 2006 براي يونتوس 16 گل زده بود. او تا كنون 199 گل باشگاهي را در كارنامه اش ثبت كرده است كه ركورد قبلي از آن ِ جيامپيرو بونيپرتي با 183 گل باشگاهي بوده است. طبق آماري که در سال 2002 منتشر شد الساندرو دل پيرو بيش از يک ميليارد طرفدار در دنيا دارد که به عنوان محبوبترين فوتباليست در اين سال در دنيا انتخاب شد . لازم به ذکر است که در ايران نيز دل پيرو يکي از محبوبترين بازيکنان فوتبال ميباشد اخلاق خوب ، سر به زير بودن و همچنين بازي خوب وي دليل محبوبيت چشمگير اين فوتباليست ميباشد . برخلاف شايعاتي که گاهأ در روزنامه ها و حتي تلويزيون ايران گفته ميشود . دل پيرو داراي يک همسر به نام سونيا ميباشد که از يکي از خانواده هاي بسيار با اصالت و شناخته شده ايتاليايي است . جدول تعداد بازي هاي دل پيرو در تيم هاي باشگاهي اش Season Club Country Level Apps Goals 2004-05 Juventus ITA A 30 14 2003-04 Juventus ITA A 22 8 2002-03 Juventus ITA A 24 16 2001-02 Juventus ITA A 32 16 2000-01 Juventus ITA A 25 9 1999-00 Juventus ITA A 34 9 1998-99 Juventus ITA A 8 2 1997-98 Juventus ITA A 32 21 1996-97 Juventus ITA A 22 8 1995-96 Juventus ITA A 29 6 1994-95 Juventus ITA A 29 8 1993-94 Juventus ITA A 11 5 1992-93 Padova ITA B 10 1 1991-92 Padova ITA B 4 0 جدول بازي دل پيرو در جام جهاني 2002 Date Venue Match Min GF AS FC FS YC RC 03.06. Sapporo, Japan Italy 2:0 Ecuador 17 0 0 1 0 0 0 13.06. Oita, Japan Mexico 1:1 Italy 13 1 0 0 1 0 0 18.06. Daejeon, Korea Republic Korea Republic 2:1 Italy aet 60 0 0 2 4 0 0 جدول بازي هاي دل پيرو در جام باشگا هاي اروپا فصل 5-2004 Date Venue Match Min GF AS FC FS YC RC 15.09. Amsterdam ArenA - Amsterdam Ajax 0:1 Juventus 78 0 0 0 3 0 0 19.10. Delle Alpi - Turin Juventus 1:0 Bayern 60 0 0 2 2 0 0 03.11. Olympiastadion - Munich Bayern 0:1 Juventus 90 1 0 1 3 0 0 08.12. Ramat Gan - Tel-Aviv M. Tel-Aviv 1:1 Juventus 74 1 0 1 5 0 0 22.02. Santiago Bernab?- Madrid Real Madrid 1:0 Juventus 81 0 0 2 2 1 0 09.03. Delle Alpi - Turin Juventus 2:0 Real Madrid aet 57 0 0 1 1 0 0 05.04. Anfield - Liverpool Liverpool 2:1 Juventus 61 0 0 0 1 0 0 13.04. Delle Alpi - Turin Juventus 0:0 Liverpool 90 0 0 1 1 0 0 جدول بازي دل پيرو در جام يوفا 6-2005 Date Venue Match Min GF AS FC FS YC RC 27.09. Delle Alpi - Turin Juventus 3:0 Rapid 30 0 0 1 0 0 0 18.10. Fussball Arena Munchen - Munich Bayern 2:1 Juventus 45 0 0 0 1 0 0 02.11. Delle Alpi - Turin Juventus 2:1 Bayern 45 0 0 1 3 0 0 22.11. Delle Alpi - Turin Juventus 1:0 Club Brugge 90 1 0 0 1 0 0 07.12. Ernst Happel - Vienna Rapid Wien 1:3 Juventus 90 2 1 1 2 0 0 22.02. Weserstadion - Bremen Bremen 3:2 Juventus 31 0 1 0 2 0 0 07.03. Delle Alpi - Turin Juventus 2:1 Bremen 33 0 0 0 1 1 0 جدول بازي هاي دل پيرو در مسابقات جام ملتهاي اروپا سال 2004 Date Venue Match Min GF AS FC FS YC RC 14.06. Guimar?, Portugal Denmark 0:0 Italy 64 0 0 1 0 0 0 18.06. Porto, Portugal Italy 1:1 Sweden 82 0 0 2 0 0 0 22.06. Guimar?, Portugal Italy 2:1 Bulgaria 90 0 0 0 6 0 0

[یوونتوس]

نام : فابیو کاناوارو تیم کنونی : رئال مادرید اسپانیا تیم سابق : یوونتوس ایتالیا تاریخ تولد : 22 شهریور 1352 زادگاه : ناپل ایتالیا سن : 33 سال لقب : دیوار برلین مکان بازی : دفاع مرکزی توضیحاتی در مورد وی : فابیو کاناوارو ، بهترین مدافع حال حاضر دنیا میباشد آبان ماه 1385 عنوان مرد سال فوتبال اروپا را به دست آورد . عنوانی که کمتر مدافعی توانسته این عنوان را به دست بیاورد کاناوارو در سال گذشته توانست به همراه یوونتوس قهرمان ایتالیا شود و به همراه تیم ملی ایتالیا قهرمان جام جهانی شد و بازیهای درخشانی را در خط دفاع ایتالیا به نمایش گذاشت . تیم ایتالیا در پایان جام جهانی تنها دو بار دروازه اش باز شد که یک باز از روی نقطه پنالتی توسط زیدان ( در فینال ) و یکبار هم اشتباه یکی از مدافعان ایتالیا که به اشتباه دروازه ایتالیا را باز کرد . و میتوان گفت تیم ملی ایتالیا از هیچ تیمی در جام جهانی از روی حرکت بازیکنان حریف دروازه اش باز نشده که خودش یک رکورد در مسابقات جام جهانی هست و نشاندهنده عملکرد فوق العاده دفاع و دروازه بان این تیم بوده . کاناوارو در سال های 1992 تا 1995 در تیم ناپولی ( که مارادونا نیز در این تیم بازی میکرد ) فعالیت حرفه ای خود را آغاز کرد و 68 بازی و دو گل به ثمر رساند سپس به تیم پارما فروخته شد و 212 بازی و 5 گل در این تیم به ثمر رساند در سال 2002 به تیم اینتر میلان منتقل شد و 50 بازی و دو گل به ثمر رساند در سال 2004 به تیم یوونتوس منتقل شد و از این تیم، این بازیکن به موفقیت های زیادی رسید . 74 بازی و 6 گل نتیجه دو سال حضور در این تیم برای وی بود . پس از حکم دادگاه ایتالیا که یوونتوس به سری B سقوط کرد این بازیکن به تیم رئال مادرید که سرمربی سابق یوونتوس هم در این تیم بود پیوست . کاناوارو اخیرأ اعلام کرده که سال آینده اگر یوونتوس به من احتیاج داشته باشد به ایتالیا بازمیگردم و امیدوار هست که در پایان دوران فوتبالی خود در تیم ناپولی ( تیمی که از اول در آنجا به بازی مشغول شد ) به میدان برود. اولین بازی ملی کاناوارو در زمان مربیگری ( سزاره مالدینی ) در تیم زیر 21 ساله های ایتالیا بود و اولین بازی ملی وی برای تیم بزرگسالان در سال 1997 برابر تیم ملی ایرلند شمالی بود . کاناوارو هم اکنون 105 بازی ملی دارد که پس از " پائولو مالدینی 126 بازی " و "دینو زوف با 112 بازی " بیشترین حضور در تیم ملی ایتالیا را دارا هست و هم اکنون نیز کاپیتان تیم ملی ایتالیا هست. از پنج سال پیش فابیو کاناوارو و الساندرو نستا را بهترین مدافعان دنیا میدانستند در حالیکه این دو بازیکن ایتالیایی هرگز به جز در تیم ملی ایتالیا ، در کنار هم بازی نکردند . بازی کاناوارو در برابر آلمان در جام جهانی 2006 آلمان به عقیده بسیاری از کارشناسان بهترین بازی کاناوارو بوده است . توپ طلای جام جهانی آلمان ، به زیدانی اختصاص داده شد که به عقیده اکثر کارشناسان این حق فابیو کاناوارو بود . در حالیکه کاناوارو پس از زیدان در مکان دوم قرار گرفت . کاناوارو در سن 18 سالگی عاشق دانیلا ( همسرش ) شد و به همین دلیل در ایتالیا بر سر زبان ها افتاد . فابیو کاناوارو صاحب 3 فرزند ، دو پسر به نام های کریستین 7 ساله و آندریا 2 ساله و یک ذختر به نام مارتینا 5 ساله میباشد. برادر کوچکتر فابیو به نام " پائولو کاناوارو " در تیم پارما بازی میکند و این دو برادر به مدت دو سال مدافعان تیم پارما بودند کاناوارو مدافعی بود که میتوانست زودتر از اینها به عنوان " بهترین بازیکن اروپا " برسد

[bianco vino71]

ديديه دشام


متولد 15 اكتبر 1968 در شهر بايونه فرانسه
كاپيتان سابق تيم ملي فرانسه در جام جهاني 1998 و جام ملت هاي اروپـا در سال 2000 كه موفق به
فتح رقابت هاي مذكور گرديد .
او در حال حاضر رهبري تيم يوونتوس را بر عهده دارد .




فوتبال باشگاهي


دشام فوتبال خود را هنگامي كه مشغول به تحصيل بود در يك باشگاه آماتور به نام آويرون بايونا آغاز كرد .
استعداد او در باشگاه نانت آشكار شد .
در اپريل 1983 قراردادي را با باشگاه نانت به امضاء رسانــد . دشام اولين بازي خود در دنيــاي حرفـه اي
فوتبال را در تاريخ 27 سپتامبر 1985 انجام داد .
در سـال 1989 به المپيك مارسي نقل مكان كرد . پس از گذشت يك سال به بوردو پيوست اما اين انتقال
يك فصل بيشتر دوام نياورد و در سال 1991 مجددا ً به المپيك مارسي برگشت .
دشام در دومين حضـــور خود در مارسي موفــق به كسب اولين افتخـــار ورزشي خود گرديد . كسب دو
قهرماني در ليگ فرانسه طي سال هاي 1991 و 19921 حاصل اين حضور مجدد بود .
دشام يكي از اعضاء تيم معروف مارسي در سـال 1983 بود كه به عنــوان اوليـــن تيم فرانســـوي تاريخ
رقابت هاي جام قهرمانان اروپا موفق به كسب عنوان قهرماني گرديد .
او جوان ترين كاپيتاني است كه به اين امـر نائل آمــده است همچنين هم باشگاهي او يعني فابين بارتز
جوان ترين دروازبان فاتح اين رقابت ها مي باشد .
در سال 1994 دشام به تيـم بزرگ ايتاليــايي يعني يوونتوس پيـوست . وي به همراه يوونتوس موفق به
كسب سه عنوان ارزشمند شد .


يك كاپ ايتاليا ، دو سوپر جام ايتاليا و قهرماني در جام قهرمانان اروپا .
پس از پايان دوران حضـــور وي در يوونتوس يك فصل را در تيم چلسي انگلستان به سر برد كه حاصل آن
قهرماني در جام يوفا بود .
سرانجام در سال 2001 دوران بازي خود را در تيم والنسا اسپنيا به پايان رساند .






فوتبال ملي


اوليـــن بار ميشل پلاتيني در سال 1989 و جهت رويارويي با تيم ملي يوگسلاوي دشام جوان را به تيم
ملي فراخواند . شروع فعاليت وي به عنوان بازيكـن ملي در يكي از تاريك ترين دوران تيم ملي فرانسه
در تاريخ خود اتفاق افتـــاد . دوراني كه فرانســــه از راهيابي به دو رويداد بزرگ يعني جام هاي جهاني
1990 و 1994 باز ماند .
اولين بار دشام به عنوان كاپيتان تيم ملي در سال 1996 و در بازي دوستانه مقابل آلمان به ميدان رفت .
از آن زمان به بعد بزرگترين افتخارات زندگي ورزشي دشام رقم خوردند .
ابتدا قهرماني در جام جهاني 1998 فرانسه و سپس كسب عنوان قهرماني جام ملت هاي اروپا در سال
2000 در نهايـت دشام 103 بازي براي تيم ملي فرانسه انجام داد كه حاصل آن به ثمر رساندن 4 گل بود .
در ماه مارچ 2002 نام ديديه دشام در فهرست 125 بازيكن برتر تاريخ فوتبال كه از سوي په له انتشار يافت
ثبت شد .






مربيگري


پس از اتمام دوران بازي دشـام گام به دنيــاي مربيگري فوتبال گذاشت . ابتدا رهبري تيم موناكو فرانسه
را بر عهده گرفت .
او در سال 2004 موفق شد اين تيم را براي اولين بار در تاريخ باشگاه به فينال ليگ قهرمانان اروپا رهنمون
سازد . اما در 19 سپتامبر 2005 بعد از يك حضور ضعيف در آغاز فصل و عدم توافـــق با رئيس باشگـــاه از
ادامه همكاري با اين باشگاه منصرف شد .


در 10 ژولاي 2006 دشام به عنـــوان سرمربي تيم فوتبال يوونتوس كه با يك بحران بزرگ دست و پنجه نرم
مي كرد برگزيده شد . او جانشين مربي بزرگ ايتاليايي فابيو كاپلو گرديد .
اولين ديدار تحت هدايت اين مربي در مقابل تيم آلبينولفه برگزار شد كه يوونتوس موفق شد اين ديدار را با
پيروزي 8-0 پشت سر بگذارد . اما پس از آن نتايج ضعيف يوونتوس در كوپا ايتاليـا (جام حذفي ايتاليا) باعث
حذف اين تيم در دور سوم اين رقابت ها گرديد . همچنين در اولين ديدار از رقابت هاي سري B و در ديــدار
مقابل تيم ريميني كسب يك تساوي 1-1 باعث ايجاد ترديد در موفقيت دشام در اين تيم گرديــد . اما رفته
رفته و با آشنايي تدريجي اين تيم با اين رقابت ها تيم تحت هدايت وي وضعيت بهتري پيدا كــرد و با وجود
داشتن امتيازات منفي (8 -) موفق به قرار گرفتن در صدر جدول تا هفته بيست و سوم گرديد .





سوابق

1989-1985 نانت 111 بازي 4 گل زده
1989-1990 المپيك مارسي 17 بازي 1 گل زده
1990-1991 بوردو 29 بازي 3 گل زده
1991-1994 المپيك مارسي 106 بازي 5 گل زده
1994-1999 يوونتوس 124 بازي 4 گل زده
1999-2000 چلسي 27 بازي بدون گل زده
2000-2001 والنسيا 8 بازي بدون گل زده
1989-2000 تيم ملي فرانسه 103 بازي 4 گل زده





افتخارات

قهرماني جام جهاني 1998 فرانسه
قهرماني جام ملت هاي اروپا در سال 2000 هلند-بلژيك
قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا در سال هاي 1993 با مارسي و 1996 با يوونتوس
برنده سوپر جام اروپا در سال 1996 همراه با يوونتوس
قهرماني در ليگ 1 فرانسه در سال هاي 1991 ، 1992 و 1993 همراه با تيم المپيك مارسي
قهرماني در سري آ ايتاليا در سال هاي 1995 ، 1997 و 1998 همراه با تيم يوونتوس
قهرماني جام حذفي ايتاليا در سال 1995 همراه با يوونتوس
برنده سوپر جام ايتاليا در سال هاي 1995 و 1997 همراه با تيم يوونتوس
قهرمان جام يوفا در سال 2000 همراه با تيم چلسي

[Hamird]

من شخصا این تاپیک رو از همه تاپیک های این فروم (بجز تاپیک موسیقی) بیشتر دوست دارم. ولی نمی دونم چرا کسی در این تاپیک فعال نیست. مخصوصا بزرگ ترها. که سنشون راه می ده اطلاعات بدن.
حالا مهم نیست. من این بازیکنی که الان می خوام درباره اش بگم واقعا از همه بیشتر دوستش داشتم ... و مطمئنم یه روزی به عنوان مربی حداقل برمی گرده یوونتوس.

***

Edgar Steven Davids

ادگار داویدز در 13 مارس 1973 در پاراماریبو واقع در کشور سورینام متولد شد. که با گرفتن تابعیت کشور هلند برای این کشور به میدان مسابقات ملی حاضر می شد. پست ادگار داویدز هافبک وسط هست و به خاطر اخلاق تند و بازی فیزیکی و خشن معروف هست. همچنین قد کوتاهی هم داره که حدود 170 سانتی متر هست. (فکر کنم)
داویدز از بیماری خاصی به نام گلاوکوما رنج می بره. یعنی به تدریج بینایی خودش رو از دست می ده. glaucoma یعنی "کوری تدریجی"، برای همین داویدز در میادین از عینک های خاص خود استفاده می کنه. از دیگر ویژگی های ظاهری داویدز میشه به مدل موهایش اشاره کرد. مدلی که dreadlocked معروف هست. که مدل موی مذهبی در ادیان بودایی هست. و همچنین در دهه 60 و 70 صلح طلب ها (مخصوصا سیاهانی که خواهان ایجاد رابطه با سفید پوستها بودن) از این مدل مو استفاده می کردن.

قبل از یوونتوس 1991 - 1998
داویدز از سال 91 تا 96 یعنی 5 سال در تیم اژاکس عضویت داشت. همون اژاکس رویایی که شامل بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال هلند بود. و یه عنوان قدرتمند ترین نسل فوتبالی هلند معروف بودن. که الان تعداد کمی از اونا حضور در میادین حرفه ای رو دارن. او برای این تیم 106 بازی کرد که موفق به زدن 20 گل شد. با این تیم هلندی که در اون زمان یکی از بهترین تیم های اروپا بود توانست 1 بار dutch cup، 3 بار dutch supercup و 3 بار هم ductch eredivisie رو در هلند و جام یوفا، جام قهرمانی باشگاه های جهان، سوپرکاپ اروپا و لیگ قهرمانان اروپا رو هرکدام یک بار فتح کنه ...
در سال 96 از هلند به کشور ایتالیا امد. و به شهر الوده میلان رفت و به عضویت تیم اث میلان در امد. و تا سال 98 برای این تیم بازی کرد. که هیچ عنوانی رو نتونست کسب کنه. و در طی 15 بازی که برای این تیم انجام داد هیچ گلی رو نتونست به ثمر برسونه ...

یوونتوس 1998 - 2004
داویدز در سال 98 از میلان به تورینو امد و با یوونتوس قرارداد بست. در این تیم داویدز به افتخارات داخلی بسیاری دست یافت که شامل 3 قهرمانی سری آ، و 2 قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا بودن. داویدز در یوونتوس به "گاو میدان" معروف شد. اونم بخاطر بازی های فیزیکی و درگیرانه اش.
همچنین به حضور در کارهای تبلیغاتی هم داشت. در تبلیغات شرکت نایک خیلی فعال بود. و در تبلیغی که می خواستن توپ بدزدن (دیدید همتون. همون که موهاش گیر می کنه به لیزر ;D) با دریافت بیشترین مبلغ میان بازیکنای حاضر در تبلیغ به عنوان کاراکتر اصلی بازی کرد. همچنین عکس او در روی جلد بازی فیفا 2003 هم بود.
در سال 2001 در تست فیفا به علت مثبت اعلام شدن انابولیک استریود در خونش با محرومیتی مواجه شد. داویدز در 142 بازی برای یووه 8 گل به ثمر رساند.
همچنین در سال 98 هم به تیم ملی هلند دعوت شد که با این تیم به مقام چهارم دست یافت. گل فوق العاده او به ارژانتین هم فراموش نشدنی هست ...

این از خودم: تقریبا زمانی که من شروع به پی گیری بازی های یووه شدم زمانی بود که داویدز هم به یووه پیوست. برای همین بیشتر بازی هایش رو دیدم. و در کل این دوران قشنگترین لحظه ای که ازش بخاطر دارم (در بازی رئال - یوونتوس در دل الپی که 3-1 یووه برنده شد) اون صحنه ای بود که زیدان و هیرو و دو نفر دیگه رو یکجا دریبل زد ... خیلی قشنگ بود.

بعد از یوونتوس 2004 - ...
بعد از ماجرای محرومیت داویدز به طور قرض الحسنه به تیم بارسلونا پیوست. اونجا هم کارنامه ای مشابه زمان بازی اش در میلان داشت. و در 18 بازی برای این تیم 1 گل هم زد. در اواخر سال 2004 دوباره به ایتالیا برگشت ولی این دفعه به تیم الوده دیگر میلانی یهنی اینتر پیوست. قراردادی سه ساله امضا کرد که فقط یک سال از سه سال رو در این تیم ماند. و در 19 بازی 0 گل هم به ثمر رسوند. * بنابراین داویدز در دو باشگاه اینتر و میلان هیچ گلی به ثمر نرسوند*
در سال 2005 به تیم تاتنهام انگستان رفت و در 44 بازی 1 گل زد. و امسال هم به نقطه اول خودش یعنی اژاکس رسید.
امیدوارم هرکجا که هست موفق باشه. هنوز هم من به عنوان یه بازیکن با تعصب یوونتوسی بهش علاقه دارم.

HOLY 26

[bianco vino71]

چيرو فرارا



مدافع اسبق ايتاليايي متولد 11 فوريه 1967 اكثر دوران فوتبال حرفه اي
خود را در يوونتوس سپري كرد .
او در پايان فصل 2006-2005 از دنياي فوتبال كناره گيري كرد .



فوتبال باشگاهي



چيرو متولد شهر ناپل ايتاليا ، فوتبال خود را از باشگاه ناپولي آغاز كرد و سپس
در سال 1994 به يوونتوس پيوست .
از نكات جالب در زندگي ورزشي او كاپيتاني زود هنگام در تيم ملي بود .
او همچنين يكي از با تجربه ترين و پر عنوان ترين بازيكنان تاريخ فوتبال ايتالياست .
كسب 8 عنوان اسكودتو (5 عنوان با يوونتوس و 2 عنوان با ناپولي) ، 2 جام حذفي
ايتاليا (با هر تيم يكبار) ، سوپر جام ايتاليا (يوونتوس 2 ناپولي 1) و سريال افتخارات
اروپايي (جام قهرماني اروپا ، جام يوفا و سوپر جام اروپا)
هنگامي كه در ناپولي بازي مي كرد يكي از هم تيمي هاي او نابغه تاريخ فوتبال
جهان ديه گو مارادونا بود .


او تا زمانيكه در ناپولي بازي مي كرد در همسايگي منزل مارادونا به سر مي برد .
سال 2000 براي فرارا سال پر فراز و نشيبي بود . يكي از اتفاقاتي كه در اين سال
براي او اتفـــاق افتــاد سپـــردن بازوبند كاپيتـــاني تيم يوونتـــوس به آلكس دلپيرو
جوان اول شهر توريـــن بود اما چيــروي با تجربه به خوبي از پس اين چالش برآمد و
به فوتبال خود در بالاترين سطح در اين باشگاه بزرگ ادامه داد .
يكي از عواملي كه باعث از دست دادن اين عنوان شد نيمكت نشيني هاي مداوم
وي كه بر اثر مصدوميت هاي پي در پي اتفاق مي افتاد بود .
يكي از بهترين فصول فعاليت ورزشي او فصل 97-1996 بود .
فرارا در 32 مسابقه اي كه با پيراهن يوونتوس به ميدان رفت موفق شد 4 گل به ثمر
برساند .



همچنين 8 بار براي تيم ملي ايتاليا به ميدان رفت .
اولين بازي دوران حرفه اي او در تيم ناپولي انجام شد و جالب اينجاست كه اين ديدار
در مقابل يوونتوس بود كه با نتيجه 0-0 مساوي به پايان رسيد .

فوتبال ملي



فرارا 49 بار براي تيم ملي ايتاليا به ميدان رفته است . از مهم ترين ديدارهايي كه وي
با پيراهن تيم ملي انجام داده يك بازي در جام جهاني 1990 ايتاليـــا و يك بازي در جام
ملت هاي اروپا 2000 است .
وجود كيفيت بالاي بازي چيرو فرارا ممكن است حضور بيشتري را در تيم ملي ايتاليــا
براي او متصور كند اما از طرفي حضور بازيكنان نامــدار فراوان در پستــي كه وي بازي
مي كرد مانند فرانكو باره زي ، آلساندرو كاستاكورتا ، مائورو تاسوتي ، پيترو ويرچه وود
ريكاردو فري ، جوزپه برگومي ، پائولو مالديني و بعدها فابيو كاناوارو و آلساندرو نستا و
از طرف ديگر مصدوميت هاي پي در پي باعث شد آنچنــان كه شايسته نام او باشد در
تيم ملي ايتاليا حضور درخشاني نداشته باشد .
يكي از تلخ ترين مصدوميت هايي كه براي چيــرو اتفـاق افتــاد مصدوميتي بود كه تنها
چند هفته مانده به آغاز رقابت هاي جام جهاني 1998 فرانسه حـــادث شد كه باعث از
دست دادن رقابت هاي فوق شد .



بعد از اين اتفاق ناخوشايند فابيو كاناواروي جوان جاي او را در تيم ملي ايتاليا گرفت .
از آن زمان به بعد چيرو فرارا به بازيكن جانشين كاناوارو در تيم ملي تبديل شد .
در دو فصل 97-1996 و 98-1997 او بدون شك يكي از بهتـرين مدافعان جهان فوتبال بود
كه متعاقبا ً يكي از اركان ثابت تيم ملي ايتاليا و يوونتوس بود .
بسيـاري از كارشناسان فوتبال ايتاليا بر اين عقيده اند كه اگر سريال مصدوميت ها براي
فرارا اتفاق نمي افتاد او به يكي از بهترين ستاره هاي جام جهاني 1998 فرانسه تبديل
مي شد .

مربيگري



در جام جهاني 2006 آلمان چيرو فرارا يكي از اعضاء كادر فني تيم ملي ايتاليا بود . پس از
آن او به همراه هم تيمي سابق خود جانلوكا پسوتو به كادر فني باشگاه يوونتوس پيوست .

سوابق



1985-1994 ناپولي
1994-2005 يوونتوس
1987-2000 تيم ملي ايتاليا


افتخارات



قهرماني در سري A ايتاليا در سال هاي 87/1986 و 90/1989 همراه با تيم ناپولي
قهرماني در سري A ايتاليا در سال هاي 95/1994، 97/1996، 98/1997 ، 02/2001 ، 03/2002 ، 05/2004 همراه با تيم يووتوس
قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا در سال 1996 همراه با تيم يوونتوس
برنده جام بين قاره اي در سال 1996 همراه با تيم يوونتوس
برنده سوپر جام باشگاههاي اروپا در سال 1997 همراه با تيم يوونتوس
قهرماني در جام يوفا در سال 89 همراه با تيم ناپولي
قهرماني در جام حذفي ايتاليا در سال 1987 همراه با تيم ناپولي
قهرماني در جام حذفي ايتاليا در سال 1995 همراه با تيم يوونتوس
برنده سوپر جام باشگاههاي ايتاليا در سال 1990 همراه با تيم ناپولي
برنده سوپر جام باشگاههاي ايتاليا در سال هاي 1995 ، 1997 ، 2002 و 2003 همراه با تيم يوونتوس

http://img.majidonli...50904114842.jpg