سالهاست داریم این درد رو تحمل می کنیم ...فقط نتیجه و نتیجه و نتیجه ...فوتبال واقعی هیچی ...شجاعت و جسارت تغییر به همراه یک ذهنیت قدرتمند نیاز یک تیم هست برای الگو شدن در جهان فوتبال ...
ببینید کلوپ با لیورپول درهم شکسته چیکار کرد .
درسته مرتضی جان
آدم هایی که از شکست بترسند ، کمتر خواهندآموخت . من همیشه گفتم برای یووه
شکست خوردن یک تابو شده است ، شکست خوردن خجالت ندارد ، جرم هم نیست .
من هیچ وقت نگفتم چرا آلگری ، یا ساری باختند ، من همیشه شاکی بودم چرا ریسک نکردند
چرا جرات و جسارت به خرج ندادند در فینال با بارسا این منفعل بودن با وجود مهره هایی مثل
پیرلو ، پوگبا و ویدال در خط هافبک ، تیم رو عقیم کرده بود . مقایسه درآمد و وضعیت مالی تیم های
بزرگ هم عذر و بهانه ای نخ نما و غیر قابل قبول است . لیورپولی که کلوپ تحویل گرفت ، جی جی بوفون
و کیلینی و بارتزالی وپیرلو ویدال و پوگبایی نداشت ، به ههمین خاطر برخی رو پرورش داد برخی رو هم خرید .
رابرتسون و آرنولد ( محصول آکادمی ) روی هم برای لیورپول ۸ میلیون پوند آب خورده است و برای سالها
فول بک های لیورپول بیمه شده است . یووه هم میلیونها یورو صرف خرید بازیکن برای فول بک کرده است
و هنوزم این پست ها نقاط ضعف تیم است ، این ربطی به وضعیت حق پخش و درآمد تیم ندارد .
اگر رو لیورپول زوم کنیم ، متوجه میشویم پس از سه فصل حضور کلوپ ، درآمد این باشگاه ۷۹ درصد افزایش داشته
است که به بالای ۵۳۰ میلیون پوند رسیده است در حالی که این درآمد از تاتنهام و من سیتی کمتر است . پس با یک
مربی جسور و با دانش ، پول بیشتری هم بدست می آید ، بازیکنان جوان شکوفا میشوند و موفقیت و جام هم می آید .
تاتنهام با این درآمد در میانه جدول دست و پا میزند و من سیتی هم در اروپا توفیقی نداشته است .
شکست هزاران عذر و بهانه دارد ، یووه برشا نیست و این اختلاف کیفیتی با لیورپول به خاطر اشتباهات مدیریتی
در تیم است ( منظورم صرفا مدیران نیست ) . هر شکست خورده ای کلی دلیل برای ارائه دارد ، وقتی تقریبا
در یک سطح برابر ، نتایج متفاوت بدست می آید عذر و بهانه آوردن ، توهین به شعور دیگران است .