![:1:](http://bianconeri.ir/ipb/public/style_emoticons/default/4.gif)
![:1:](http://bianconeri.ir/ipb/public/style_emoticons/default/4.gif)
![:1:](http://bianconeri.ir/ipb/public/style_emoticons/default/4.gif)
بازی خیلی زیبایی بود
بعد از دل پیرو به بازیکن خلاق و تکنیکی در خط حمله کم داشتیم که توز داره این خلا رو پر میکنه! هم جنگنده هم تکنیکی هم سرعتی هم دریبل زن! خرید خیلی خوبی بود!
اگر یورنته همین نیم فصل اون هم با فحش و بد و بیراه به یوونتوس از انیلی گرفته تا حتی به ما تیم رو ترک نکرد من اسم یوزرم رو میزارم میرکو ووچنیچ .
چقدر این تیم دوستانیه نه خاطر برد ها و بازی های زیباش به خاطر رفاقت و صمیمیتی که با هم دارند
یووه 3 سال اخیر یکی از زیباترین یووه های قرن بوده بدون شک
تیمی بی ادعا اما پر قدرت
[img width=600 height=421]http://esni.netau.net/up/2d2752b150f9.jpg[/img]
Hallelujah! i
تماشای یه بازی سری آ همیشه لذت بخش بوده . چه چند سال پیش که با اختلاف فاحشی بالاترین کیفیت رو بین تمام دنیا و اروپا داشت و چه الان که با روزهای اوجش خیلی فاصله داره . این حرفی که میزنم رو شاید فقط یه هوادار فوتبال ایتالیا بتونه درک کنه ولی سری آ جاییه که میشه افکار یه مربی رو در پررنگ ترین و ملموس ترین حالتِ ممکن به عینه توی زمین دید و از تقابل افکار مربیا و تماشای روشهایی که برای مقابله با نقشه های طرف مقابل در طول بازی اتخاذ میشه، نهایت لذت رو برد. یوونتوس و لاتزیو دیشب با توجه به تقابل چند روز قبلی که تو سوپرکاپ با هم داشتند، کاملا با شناخت و برنامه مقابل هم رفتن و مربیا دقیقا با استناد به اون بازی تاکتیکهای خودشون رو انتخاب کرده بودند:
پتکوویچ ضعف توپگیری ای که در نبود مارکیزیو، پشت باکس یووه ایجاد شده رو کاملا شناسایی کرده بود و در تمام مدت بازی قصد داشت از اون فضا برای شوت زنی بازیکنان شوت زنش استفاده کنه. در واقع از سه هافبک یووه، همیشه این مارکیزیو بود که بیشترین سهم در وارد شدن به درگیریها رو داشت و با دوندگی بی امانش در طول زمین (از باکس حریف به باکس خودی موقع دفاع) با تکلها و پرسی که روی مهاجم و هافبک حریف انجام میداد، این جور فضا ها کمتر در اختیار حریف قرار میگرفت.
هر چند این رو هم باید گفت که دیشب پل پوگبا بدون شک یکی از برترین های زمین بود. خصوصا به نظر میاد در فاز حمله و باز کردن گره بازی خیلی موفق تر از مارکیزیو باشه؛ اما همچنان در قسمت دفاعی، ورود به درگیریها و دوندگی ای که خط هافبک ما نیاز داره (بخونید برای تکمیل کردن بازی پیرلو) مارکیزیو همچنان یه سر و گردن بالاتره. در کل با آمادگی مجدد مارکیزیو، به نظرم میرسه کونته باید با توجه به نام و قدرت و تاکتیکهای مورد استفاده حریف یکی از بین این دو رو برای ترکیب اولیه انتخاب کنه.
اما از اون طرف کونته هم خیلی خوب ضعف عمقی خط دفاع لاتزیو رو دید و نهایت استفاده رو از این مسئله کرد. به نظر میرسه چهار مدافع این تیم و خصوصا دو مدافع مرکزی کمترین هماهنگی رو خصوصا در آفساید گیری دارند و دیشب هم دقیقا بیشترین ضربه رو از این نقطه خوردند. خصوصا دو گلی که با پاس بونوچی از مرکز دفاع به ثمر رسید. خود بونوچی هم توی مصاحبه ش گفته: "دقیقا همونطوری بازی کردیم که مربی ازمون خواسته بود."
پیرلو دیشب اولین پلی میکر تیم نبود و بونوچی این نقش رو بازی میکرد. به جز اون دو تا پاس گلی که خیلی دقیق و مشخصا هدف دار فرستاد، در تمام مدت بازی تو بازیسازی از دفاع بی نقص عمل کرد که البته بخشیش رو مدیون بازی خیلی ضعیف لاتزیو بود. در مجموع انتظار شخصا انتظار داشتم لاتزیو بعد باخت سنگینش، خیلی بهتر و محکم تر مقابل یووه بایسته، خصوصا با تجربه ای که از فصل گذشته از بازی مقابل این تیم داشتیم، فکر میکردم پتکوویچ تیمش رو با دفاع لایه لایه و به قصد گرفتن مساوی به زمین بفرسته اما ثابت شد نه لاتزیو تیم فصل پیش بود و نه یووه، یووه فصل پیشه.
عملکرد سایر بازیکنا هم درست مثل بازی سوپرکاپ درخشان بود. با نمایشی که دیشب توز و میرکو داشتند، یورنته حالا حالا ها باید روی نیمکت بشینه و ضمنا در اولین فرصتی که بدست میاره باید خودش رو ثابت کنه، واسه همین به نظر فصل سختی رو خواهد داشت. خصوصا توز که دیشب برای گلزنی خیلی تلاش کرد و در نهایت با شایستگی به سومین گل متوالیش در سومین بازی رسید. نکته بارز بازی توز توانایی عوض کردن بازی و "سرحال نگه داشتن بازیِ تیم" هست؛ خصیصه ای که بعد از رفتن کاپیتان الکس دوباره اون رو میتونیم تو خط حمله یووه ببینیم. بهترین بازیکن دیشب هم که مشخصا ویدال بود و با دو گل فوق العاده و یه پاس گل منحصر به فرد حرفی در این باره نمیمونه.
کونته هم از نمایش تیم تمجید کرده و گفته که تو 25 دقیقه اول بالاترین سطح فوتبال رو ارائه دادیم. بارتزالی هم که نیمه دوم به علت مصدومیت تاندون پای چپ تعویض شد هنوز وضعیت شدت مصدومیتش اعلام نشده.
به هر حال با این برد هم 6 امتیازی شدیم و با بالاترین شرایط روحی و فیزیکی به استقبال دربی ایتالیا میریم. البته این مسئله میتونه مثل یه شمشیر دو لبه واسه مون عمل کنه..
دو گل ابتدای دیدار آرتورو ، لاتزیو رو به طعمه ی مورد علاقه ی ویدال تبدیل کرد ، لاتزیو 7 گل از ویدال دریافت کرده
0 کاربر، 1 مهمان و 0 عضو مخفی