از آخرین باری که یوونتوس از این مرحله به سلامت عبور کرده بیش از 10 سال می گذره ... 1/4 نهایی اخیرا به یک مرحله ی نفرین شده برای یوونتوس تبدیل شده و حذف در مقابل لیورپول، آرسنال و بعدش بایرن مونیخ خاطره ی بدی رو از این مرحله ساخته برامون ولی با قرعه ی خوبی که امسال بهمون خورده این شانس رو داریم که تابوی رسیدن به نیمه نهایی رو بشکنیم ...
همیشه بدترین شکست های زندگی هر مجموعه ای برخواسته از مواقعی هست که در اون مواقع انتظاری جز برد نداره و به پله ها و افق های بالاتری نگاه می کنه. همیشه شکستی شما رو زمین می زنه که حتی فکرش رو هم نمی کردین که اونجا ببازین و وای از اون روزی که اون شکست و ناکامی بیاد سراغتون ... احتمالا طرفداران خیلی خیلی قدیمی آث میلان از شکست در فینال لیگ قهرمانان 1957-58 مقابل رئال مادرید خیلی افسرده نباشن ولی باخت در فینال استانبول دیگه هیچ وقت از ذهنشون تا ابد پاک نمیشه ... هیچ وقت آدم نباید اونقدر بلندپروازی کنه که همون اول take off اگه با کله خورد زمین، شکسته و هزار تکه بشه ...
این روضه ها رو خوندم که بگم اگه کاپیتان بوفون میاد و با احتیاط در مورد این جدال حرف می زنه (که طبعا انتظار نمی رفت غیر از این چیزی بگه) مشخصه که اهمیت این مقطع، این مرحله و این زمین حیاتی رو می شناسه و می دونه که باید پله پله و مرحله مرحله رفت جلو. نباید در هیچ ثانیه و لحظه ای از این بازی و بازی برگشت حریف رو دست کم بگیریم وگرنه بلایی سرمون میاد که مشابهش بر سر آرسنال آمد و همیشه قرار نیست اتفاقات فقط برای بقیه بیافته ... شاید روزی فرا برسه که قربانی حوادث تلخ اتفاقات فوتبال ما باشیم کما اینکه 1 سال پیش در باتلاق تله کام آرنا قربانی همین اتفاقات شدیم.
چه اهمیتی داره موناکو از کجا آمده، مهره ی بزرگ داره یا نه و یا هر چیز دیگه ای ... مهم اینه که ما باید 100٪ ترین فرم این فصل رو امشب و هفته ی آینده جلوی حریف به اجرا بذاریم تا خیالمون بابت رسیدن به نیمه نهایی راحت بشه ... کوچکترین اشتباهی در این مرحله می تونه عواقب بسیار بدی به همراه داشته باشه مثل اشتباهی که پیرلو در همین مرحله 2 سال پیش جلوی بایرن انجام داد و توپی رو لو داد که چند ثانیه بعد وارد دروازمون شد ... هیچ ضمانتی وجود نداره که چنین اشتباهی امشب توسط پیرلو یا بونوچی یا کیلینی یا هر کس دیگه ای انجام نشه ... امیدوارم بازیکن ها بدونن که دست کم گرفتن موناکو می تونه به قیمت از دست رفتن طلایی ترین فرصتی باشه که در چند سال اخیر نصیبمون شده و البته درک کنن که 8 بازی ای که تا اینجا به خوبی گذروندیم می تونه با یه اشتباه ساده پودر بشه بره هوا ...
مهم ترین چیزی که برای این بازی مهمه اینه که در پایان 90 دقیقه ی امشب سرمایه ای رو ایجاد کرده باشیم که برای "حفظش" هفته ی آینده به فرانسه بریم ... این سرمایه می تونه یه برد 3-0 باشه یا حتی می تونه یه برد 1-0 باشه که در کنار این برد 1-0 ترس زیادی در حریف ایجاد کرده باشیم. طبیعتا هیچ گلی نباید دریافت کنیم امشب وگرنه همون ترس و اضطرابی که برای بازی برگشت جلوی دورتموند داشتیم میاد سراغمون ... یه برد مطمئن 2-0 و حتی خوشبینانه 3-0 یافته ی دور از دسترسی نیست به شرطی که در تمام 90 دقیقه دروازه ی موناکو رو به توپ ببندیم (حالا یا از طریق حمله یا از طریق ضد حمله) و به برد با اختلاف 1 گل اصلا اکتفا نکنیم که بدجوری شکننده است.
پ.ن : امیدوارم آثار خستگی بازی شنبه رو در ساق پای مارکیزیو و ویدال و لیخت نبینم