این پست مربوط به انتخاب آلگری به عنوان سرمربی یووست در طرفداری، حالا جالب اینجاست که سه گانه با آلگری به عنوان سوژه مطرح شده فقط!
http://www.tarafdari...مربی-یوونتوس-شد
این پست مربوط به انتخاب آلگری به عنوان سرمربی یووست در طرفداری، حالا جالب اینجاست که سه گانه با آلگری به عنوان سوژه مطرح شده فقط!
http://www.tarafdari...مربی-یوونتوس-شد
رییس لیپی یه بار یه جمله ای گفته بود که دقیقا یادم نمیاد چی بود. فقط می دونم تو این مایه ها بود که مربی ای موفقه که بدونه چطوری با ابزاری که داره کار کنه و سیستم تیمش رو با ابزاری که داره بچینه نه سیستمی که خودش دوست داره. این جملش همیشه تو ذهن من موند و الان دقیقا به همین دلیل الان به مکس آلگری فوق العاده احترام می زارم. مخصوصا وقتی دارم فعالیت تیم رو توی نقل و انتقالات می بینم .... توضیح می دم الان.
مکس سال قبل خیلی یهویی و دیر به تیم اضافه شد. یعنی می تونیم بگیم تیم با نظر اون بسته نشد. اما خب خوشبختانه ( هم برای ما و هم برای آلگری ! ) یوونتوس 3 فصل تونسته بود قهرمان بشه و به یه همبستگی رسیده بود که بقیه تیم های سری آ حتی به نزدیک اون همبستگی هم نرسیده بودن. آلگری مطمئمنا خیلی دوست داشت همون سیستم مورد علاقه خودش که تو میلان هم ازش استفاه می کنه بکنه ولی دید که هم یه جورایی ابزارش رو نداره و هم اینکه نمی تونه تیم رو یهو بهم بریزه. واسه همین هسته ی یوونتوس رو حفظ کرد و یه سری تغییرات دکوری توش داد.
مثلا آزادی عملی بیشتری به توز داد، به کسایی مثل اورا اطمینان کرد، پاس های بلند و بی هدف رو از برنامه بازی ها حذف کرد و از همه ی اینا مهمتر تیم رو به جلو موندن یا به قولی همون پرس تشویق کرد! اما خب تیم مسلما اونطوری که اون می خواست نبود. واسه همین هم اون آلگری آروم میلان بعضی اوقات کنار زمین حتی خودشم می زد اما خب انقدر باهوش و خوب بود که مارو به موفقیت رسید. دیگه زیاد در مورد سال قبل حرف نمیزنم چون دوستان خیلی گفتن ...
اما امسال !! عملکرد آلگری تا همینجا که حتی فصل هم شروع نشده باعث شده که من خیلی باهاش حال کنم. قشنگ معلومه که آلگری ظعف تیم رو فهمیده و می خواد برطرفش کنه. یکی از نقاط ظعف یوونتوس تو دوره ی کونته و حتی آلگری دفاع شکننده ی ما بود. اشتباه برداشت نکنید دفاع یوونوس یکی از بهترین دفاع های اروپا هستش اما خب وقتی 3 نفر روش پرس کنن خیلی شکننده می شه. اینو فکر کنم خودتونم بدونید مثال هم واسش خیلی زیاده. این مورد از نظر من بزرگترین ایراد یوونتوس تو این چند سال بوده حتی بدتر از گل نزدن و عدم توانایی موقعیت.( کلا از نظر من ما غیر از سال اولمون با کونته دیگه اون چنان مشکل گلزنی نداشتیم !! )
آلگری هم اینو فهمیده و می خواد اوکیش کنه. آلگری فهمید تا وقتی که بخواد از پیرلو جلوی مدافع های تیم استفاده بکنه ما این مشکل رو داریم. واس همین رفت سراغ خدیرایی که حداقل جلوی مدافعانمون رو قوی بکنه و فشار رو از دوش مدافع های تیم بر داره. فهمید که ما توانایی پرس رو نداریم. بهتر بخوام بگم فرصتش رو نداشتیم چون بازیکنایی مثل پریرا و ویدال و توز خوراکه پرسن اما خب وقتی رو خط دفاع فشار باشه اینا مجبورن عقب باشن برای دفاع تا پرس رو حریف. واس همین هم بود که سال قبل توز به جای فشار به دفاع حریف بیشتر وسط زمین بود !!
آلگری فهمید که اگه می خواد فشار از تیم کم بشه و خط هافبک هم راحت تر بشن باید فشار رو از جلو به حریف وارد کنه. واسه همین رفت سراغ مانژوکیچ و گرفتش. دیبالا هم که براش گرفتن و براردی و زاتزا هم که اسمشون میاد. این مهاجم ها قشنگ می تونن فشار رو روی خط هافبک و مدافع های حریف نگه دارن و تیم خودمون رو از فشار خارج کنن. به اینها کسایی مثل ویدال و پریرا هم اضافه کنید که سرعت و سماجت بالایی دارن. با این بازیکنا و ترکیب، می تونیم بهترین تیم اروپا از لحاظ پرسینگ بشیم. خیالمون هم راحت باشه که از این پرس ضربه نمی خوریم چون مارکیزیو و خدیرا با ما هستن
اینطوری ما تیمی داریم که بوفون تو دروازشه، یه خط دفاع قدرتمند با یک دربان قوی ( خدیرا !) جلوشن. خط هافبکی که با پوگبا، پیرلو، ویدال، مارکیزیو، استورارو و پریرا همه چی توشون پیدا می شه و خط حمله ای که هم می تون گل بزنن و هم می تونن تیم حریف رو توی زمین خودشون نگه دارن و نزارن که به تیمشون از لحاظ فاز هجومی کمک کنن.
آلگری دید نمی شه با همون فرمون قبلی پیش رفت.نمی شه هم مثل بارسا یا بایرن یه عالمه خرج کرد و 2 تا گوش نجومی خرید و از گوشه دهن حریف رو صاف کرد، واسه همین تصمیم گرفت سیستمی رو آماده کنه که پدر حریف رو از لحاظ فشار توی زمین در بیاره و تو هر جای زمین بهشون حمله ور بشه .... این تصمیم باعث می شه من فقط به هوش و زرنگی مکس آلگری تبریک بگم و بهش اطمینان داشته باشم که تا وقتی هست، موفقیت هم هست!
شرمنده اگه زیاد شد دیگه خیلی خیلی خلاصش کردم
مکس آلگری ضمن خوش آمدگویی به ماریو مانژوکیچ ، در ارتباط با پیرلو و پوگبا گفت که اونها در ارتباط با آینده شون تصمیم گیرنده هستند.
"ما سال بسیار خوبی رو داشتیم ، فقط در فینال کم آوردیم ، اما به هر حال رقابت بسیار خوبی در چمپیونزلیگ داشتیم. در دقایق حساس فینال و لحظات تساوی ،
تیمی که گل میزد برنده میشد و متاسفانه اون تیم بارسلونا بود."
"ما باید روی صحنه گل اول بهتر دفاع میکردیم. هرچند که بوفون با سیوهای فوق العاده ش از رسیدن اختلاف به دو گل جلوگیری کرد ، اما صرف نظر از نتیجه ،
بازی پایاپای و خوبی بود."
آلگری در مورد فصل نقل و انتقالات ، جدا شدن توز ، خرید مانژوکیچ ، خدیرا و دیبالا هم گفت : "تمام بازیکنان جذب شده فرصت بازی خواهند داشت ،
چون فصل طولانی در پیش خواهیم داشت و سال گذشته با قدرت خودمون تا مرحله پایانی تمام رقابت ها پیش رفتیم."
"بازیکنان جذب شده جاگزین توز نیستند ، در واقع ما شرایط بازی بازیکنان مختلف رو در نظر میگیریم . مانژوکیچ به تازگی جذب شده ، سیمونه زاتزا ،
کینزلی کومان ، آلوارو موراتا و دیبالا ، نمامی اونها بازیکنان جوان با کیفیت فوق العاده ای هستند."
"بعد از پایان نقل و انتقالات ، من میتونم تو ترکیب تیم ، 10 بازیکن متولد 1990 به بعد داشته باشم."
"مانژوکیچ در بسیاری از لیگ ها گلزنی کرده ، اون شخصیت مقتدری داره ، یک بازیکن بین المللی است و قطعا عملکرد خوبی خواهد داشت. ما او رو جذب کردیم ،
چون اختصاصا او رو می خواستیم. اون بازیکن خوبی هست و من از جذبش خوشحالم."
گمانه زنی از درخواست آلگری مبنی بر جذب ستاره چلسی ، اسکار وجود داره ...
"ما به دنبال تکمیل کردن ترکیب تیم هستیم . میشه بودجه داشت و اون رو خرج کرد ، اما وقتی تیم مالک بازیکن علاقه ای به فروش اون نداشته باشه ،
با یک میلیارد یورو هم پیشرفتی حاصل نمیشه. "
در مورد خروج توز و آینده پوگبا و پیرلو ...
"پیرلو باید در ارتباط با آینده ش تصمیم بگیره ، باقی موندن در همین سطح و یا حضور در خارج از کشور . او پس از چهار سال حضور در
باشگاه میتونه تصمیم گیری کنه ، همچنان که فصل گذشته نیز عملکرد خوبی داشت."
"باشگاه نیازی به فروش پوگبا نداره ، اما در این شرایط همه چیز به خود بازیکن بستگی داره ، من با او صجبت کردم و اون از بودن در تیم خوشحاله.
او همچنان به فرصت برای پیشرفت در یوونتوس نیاز داره. راه طولانی در پیش داره . در کنار همه اینها ، یوونتوس باشگاه بزرگی هست و
پوگبا شرایط ایده آلی برای بازی در یک سال پر اهمیت دیگه ، داره."
Don Marcello Lippi
===============
Il Guerierro سابق
در جولای 2014 و در 47 سالگی به یوونتوس ملحق شد! در انتهای فصل، اسکودتو رو کسب کرد؛ کوپا ایتالیا رو بعد از 20 سال به یوونتوس هدیه داد و در فینال اروپایی مغلوب شد.
در دومین تابستان حضورش، شماره ده تأثیرگذارش (کارلوس توز) رو از دست داد.
+اهل لیورنو!
ایسکو و اسکار را دوست دارم؛ من فوق العادهام!
سرمربی بیانکونری طی مصاحبه ای متفاوت از چگونگی کار مربیان فوتبال و موضوعاتی که باید با آن ها کلنجار بروند، صحبت کرد.
ماسیمیلیانو آلگری می گوید در دوران بازیگری خود یک بازیکن بسیار متوسط و معمولی بود، اما هرگز از این بابت ناراحت نیست چرا که همین موضوع باعث شد که به فکر مربی گری بیفتد. او درباره مسائل مختلف دیگری نیز صحبت کرد. آلگری در ابتدای مصاحبه خود گفت:
"بازیکنی بسیار معمولی بودم و از این بابت متاسف نیستم. در سال 2000 در پسکارا بازی می کردم، 32 سالم بود، در یکی از جلسه های تمرینی طول زمین بازی برایم به اندازه طول یک باند فرودگاه به نظر می رسید! همانجا بود که تصمیم گرفتم بازنشسته شوم."
"کمی بعد به ذهنم رسید که به مربی گری بپردازم چرا که در بحث های فوتبالی زیادی شرکت می کردم و به خوبی از ایده های فوتبالی خودم دفاع می کردم. پس از خودم پرسیدم، چرا سعی نکنم این ایده ها واقعا برای خودم اتفاق بیفتد؟"
"قدرت و صلابت یک مربی خوب به توانایی مقابله با رویداد های غیر منتظره و غیر قابل پیشبینی است. شما می توانید تیم خود را برای بازی آماده کنید، ولی هرگز قادر به پیشبینی بازی و اتفاقات پیرامون آن نیستید. خودم دوست دارم که برای مثال یک ایده ابتدایی درباره ترکیب تیمم در بعد از ظهر جمعه ارائه دهم، سپس روز یکشنبه تغییراتی جالب و عجیب در آن اعمال کنم و تیم را به زمین بفرستم. بهترین زمان برای آغاز کار و فکر کردن 7:30 صبح است، اگر چه با علایق خودم بسیار تناقض دارد!"
"آخرین باری که چنین اتفاقی افتاد بازی با رئال مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان بود. با مصدومین تیم مشکلاتی داشتیم، به فکرم رسید که استورارو به زمین برود و در عوض وظایف تهاجمی ویدال افزایش یابد. دیگران گفتند تو دیوانه ای، اما من گفتم تو فوق العاده ای!"
آلگری در ادامه گفت که حفظ ثبات در یوونتوس با توجه به تغییرات بسیار زیاد این تیم در فصل نقل و انتقالات، کمی سخت به نظر می رسد:
"بدون کارلوس توز و آندره آ پیرلو، یووه باید تغییر کند و روش های جدید را امتحان کند. من بازیکنانی را دوست دارم که می توانند گاهی اوقات بازی را تک نفره جلو ببرند، بازیکنانی که تعادل خوبی در تاکتیک تیم ایجاد می کنند و همچنین توانایی های فردی خیلی خوبی دارند."
"بازیکنانی مثل ایسکو و اسکار را دوست دارم. در بین ایتالیایی ها می توانم به دومنیکو براردی و فدریکو برناردسکی اشاره کنم."
طرفداران یوونتوس در هنگام ورود آلگری به این تیم ناراضی بودند و به این تصمیم اعتراض می کردند، اما در پایان فصل همه چیز تغییر کرد...
"من فکر می کنم از نظر جاه طلبی و انگیزه برای پیروزی هیچ تفاوتی بین من و کنته وجود ندارد. او سه اسکودتو را فتح کرد، اکنون من پنجمین اسکودتو پیاپی را می خواهم. من پیشنهاد مربی گری یوونتوس را قبول کردم تا به مردم اثبات کنم درباره ام اشتباه می کنند، البته هنوز هم شک هایی وجود دارد که باید برطرف شوند."
"برای مثال وقتی شب ها می خواهم مقابل تلوزیون بازی های حریفان را آنالیز کنم، بی هوش می شوم! تنها 5 دقیقه کافیست تا به رخت خواب بروم، هم کارانم این کار را بهتر از من انجام می دهند!"
به فکرم رسید که استورارو به زمین برود و در عوض وظایف تهاجمی ویدال افزایش یابد. دیگران گفتند تو دیوانه ای، اما من گفتم تو فوق العاده ای!
And even if I am crazy is cause you make me this way
______ Never chase a bitch _______
الگری زیادم فوق العاده نیس....ضعف های زیادی داره
الگری واقعی امسال باید خودشو نشون بده سال قبل تیم بیشتر رو پلن کمکی کنته میچرخید ولی تونست تیمو ارتقا بده ....اما شرح وضایف جدیدی به کسی نداد و هنوز تو پست پشت مهاجم به مشکل خورده ....با رفتن توز کارش سخت تر هم میشه باید دید چقدر میتونه از ذهنش استفاده کنه چون این فصل فرصت های زیادی داره
میشه چندتا این ضعف ها رو بگید ما هم مطلع بشیم
این که الگری اومد از 3-5-2 ئی که چند سال تیم باهاش مچ شده بود استفاده میکرد بد بود ؟ خیلی آروم تغییرات لازم رو توی تیم بوجود آورد و هر موقع لازم بود از 3-5-2 استفاده کرد اما سیستم غالبش نبود ، هرچند اگر هم بود نحوه ی اجراش با سیستم کنته متفاوت بود .
در مورد شرح وظایف نمونه بارزش توز هست ، شما حتی خلاصه بازی های این دو فصل رو هم مقایسه کنی متوجه میشی توز وظایف متفاوتی داشته که از بس همه جا گفته شده باز گو نمیکنم . استفاده از ویدال پشت دو مهاجم ، استفاده از مارکزیو به جای پیرلو ، بازی دادن به پادویین در انواع و اقسام پست ها اونم تو بازی های مهم ! مثل برگشت مقابل فیوره ... این ها رو نمیشه ندیده گرفت .
کاندید بهترین مربی سال فوق العاده است ، چون فوق العاده کار کرده و از طرف آدم های بزرگی مثل لیپی تحسین شده
چیزی که برای من مشخصه الگری یه فصل فوق العاده رو داشت ، حالا میتونه تکرارش کنه یا نه ، باید صبر کرد و دید .
______ Never chase a bitch _______
الگری : با خروج توز وضعیت ضربات ایستگاهی و شروع مجدد ما به این ترتیب خواهد بود
پنالتی زن اول : ویدال
پنالتی زن دوم : دیبالا
کرنر چپ : اساموا / اورا / مارکیسیو
کرنر راست : دیبالا / پوگبا
ضربات پشت محوطه بیشتر از 25 متر : خدیرا / مارکیسیو
ضربات آزاد پشت محوطه فاصله نزدیک راست : پوگبا
ضربات آزاد پشت محوطه فاصله نزدیک چپ : دیبالا
واقعا حیفه که واسه یووه تیمی که مهد ضربه آزاده بعد از هنرنمایی های پلاتینی و باجو و دل پیرو و پیرلو همچین بازیکنایی ضربه آزاد بزنن
یووه به دنبال افزایش حقوق آلگری
باشگاه یوونتوس می خواهد در کنار تلاش برای فتح پنجمین اسکودتو متوالی توسط آلگری، حقوق این مربی 47 ساله را افزایش دهد.
پس از شک و تردید های فراوانی که با ورود ماسیمیلیانو آلگری به یوونتوس در تابستان گذشته درباره آینده باشگاه به وجود آمد، تیم آلگری اما به خوبی توانست برابر انتقاد ها مقاومت کند و علاوه بر فتح سری آ و کوپا ایتالیا تا یک قدمی کسب سه گانه نیز پیش رفت.
به همین دلیل مسئولان باشگاه یوونتوس قصد دارند حقوق سرمربی خود را افزایش دهند. روزنامه گاتزتا دلو اسپورت گزارش می دهد که سران بانوی پیر به زودی قراردادی را پیشنهاد می دهند که دستمزد سالیانه آلگری را از 2.5 میلیون یورو به 3.5 میلیون یورو افزایش می بخشد.
همچنین با اضافه شدن پاداش ها و دستمزد های اضافی احتمالی، این رقم می تواند به 3.7 میلیون یورو در سال هم برسد. در این صورت، از فصل آینده آلگری دومین سرمربی پر درامد سری آ خواهد بود؛ روبرتو مانچینی از آغاز فصل جدید سری آ حقوق 4 میلیون یورو در سال را دریافت می کند و در رتبه اول قرار دارد، دستمزد فعلی او 2.7 میلیون یورو در سال است.
And even if I am crazy is cause you make me this way
______ Never chase a bitch _______
امسال یووه فینالیسته اروپاست با خریدای فوق العاده ای که کرد در قیاس با بقیه تیم های اروپا یه سر و گردن بهتر خرید، آلگری هم دمش گرم واقعاً در بیشتر مواقع بهترین ترکیب رو می چینه، تیمای دیگه به اندازه خیلی زیاد با یووه فاصله دارن تو اروپا هم نهایتش بایرن و بارسلون رقیب یوون
^
البته این نگاه خــیلی سهل انگارانه اس. درسته که آلگری یه تئوریسین قدرتمنده و با دست نسبتاً خالی، فصل پیش تونست بهترین فصل تاریخ باشگاه رو رقم بزنه ولی تکرار موفقیت فصل پیش خیلی سخته. اولین عامل که آلگری باید خیلی بهش نگاه داشته باشه، حفظ انگیزه برای تکرار موفقیته. این فصل کار خیلی سخته و مختصر بگم آلگری در فصل پیش رو قبل از مربیگری باید به فکر مدیریت این تیم باشه.
و مطمئناً رقبای اصلی یوونتوس فقط بایرن و بارسا نیستن. الباریسی تیم خوبی داره، منچستر این فصل به اروپا برگشته و مطمئناً کوهی از انگیزه اس، چلسی واقعاً تیم مرموزیه و حتی با وجود بنیتز ، رئال، رئاله!!
کار خیلی سخته.
اتفاقاًَ تو این فصل به من خیلی ثابت شد که این بتی که از تیمایی مثل ریال ساختیم به هیچ وجه واقعی نبود و این تیمای تبلیغاتی بکل در مقابل تیمای استخون داری مثل یووه بشدت کم میارن، حالا امسال با این همه تقویت دیگه از حالت تدافعی به تهاجمی یووه تغییر حالت میده، پاریس؟! این تیم وقتی ستارش بچه سوسولی مثل وراتی و پیرمردی مثل زلاتان باشه حرفی واسه حداقل یووه نداره، گفتم قبلاً باز هم میگم مربی کارنابلدی مثل کنته باعث شد اعتماد به نفس تیم تو اروپا بشدت بیاد پایین وگرنه بازیکنایه یووه رو تک به تک که میای مقایسه می کنی می بینی الحق و النصاف یووه از تمام تیما سرتره و نباید شک کرد
درسته که امسال حریفای ل ق یووه اسمای بزرگی داشتن ولی نتونستن جلوی یووه نتیجه بگیرن ، ولی این دلیل نمیشه که از قدرت و تجربه این تیم ها بگذریم. امسال هم توی بعضی مراحل قرعه خوبی بهمون خورد هم اینکه بازیکنایی داشتیم که نه تنها وزنه تیم بودن بلکه فاکتور تجربه رو هم به تیم اضافه می کردن و این دلایل باعث شد که امسال به فینال برسیم. می دونیم که این تیم برای رسیدن به فینال بسته نشده بود ولی در کنار هم قرار گرفتن یه سری المان ها ما رو به اون مرحله رسوند.
حالا که تیم جوون شده باید اینو در نظر بگیریم که کارمون توی ل ق سخت میشه و نمی تونیم بگیم که الگری میتونه جادو جمبل کنه برامون و یهو از این جوون های 20 بیست و خوردی ساله برامون یه فینال خوشگل در بیاره.
من نظرم اینه که به آینده نگاه داشته باشیم و اجازه بدیم تیم خودش رو پیدا کنه و توقع یه دفعه به اوج رسیدن نداشته باشیم. اگه آهسته و پیوسته بریم و جای خودمون رو توی هشت تیم به دست بیاریم خیلی بهتر از اینه که یه سال فینالیست باشیم و بعد یه دفعه تا 4-5 سال اثری از آثارمون نباشه.
LA STORIA INFINITA
0 members, 2 guests, 0 anonymous users