شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!
10- کـاپـیـتـان الـسـانـدرو دل پـیـرو - Pinturicchio
#9101
Posted 06 November 2017 - 10:33 PM
سوال نظر سنجی این نبود بوفون خفن تره یا دلپیرو که اینطوری گارد گرفتید به بوفون و طرفداراش و حالتون از کسایی که رای دادن بهم میخوره
سوال دقیقا این بود محبوب ترین بازیکن یوونتوس کیه !
ببخشید رک میگم ولی واقعا ما نمیتونیم تعیین کنیم واسه بقیه که کی محبوب تر باشه اصلا هم بحث اسطوره بودن یا برتر بودن نیست بحث محبوبیت هست که وابسته به سلیقه هر شخص هست ..
[ اینم میشه در نظر گرفت که رای دهنده ها چند سالشون بوده ؟ فرض میکنیم بین 15 تا 30 .. با توجه به اینکه کاپیتان پنج سال قبل خدافزی کرد از فوتبال قاعدتا 15 ساله ها هیچ چیز از دلپیرو به یاد ندارن .. 20 ساله های الان اون موقع 15 ساله بودن و فقط سایه هایی از دلپیرو یادشونه 25 ساله های الان مثل خود من اون موقع 20 ساله بودن و ... ]
پس کاملا منطقیه که بوفون که کاپیتان اتزوری و یوونتوس فعلیه بیشتر تو چشم هست و قشر وسیع تری میشناسنش و نسل های جدید بخاطرش میارن
در ضمن دلم میخواد اینم قید کنم که یوونتوس تو سالهای اخر دلپیرو هیچوقت قدرت یوونتوس الان رو نداشت تو اروپا و ایتالیا هیچوقت مراحل بالای سی ال نرفت و بعضا از گروهم صعود نمیکرد یا اصلا شاید تو سی ال نبود .. شما در نظر بگیرید بوفون بعد از خدافزی دلپیرو تو فینال یورو 12 بازی کرده جام کنفدراسیون ها بوده تو جام جهانی برزیل بازی کرده تو یورو 16 درخشیده تو 2015 فینال برلین بوده تو 2017 فینال کاردیف بوده اخیرا هم بهترین دروازبان دنیا شده من فکر میکنم که خیلی منطقی تره که واس نسل جدید محبوب تر باشه و محبوبیت فقط معنای محبوبیت میده و نه چیز دیگر برداشت های مختلف نکنید [ قطعا میدونید که بکنید هم اهمیتی نداره مشکل خودتونه :1: ]
من که از 2002 فوتبال میبینم و از 2003 طرفدار تیمم شدم همون سالها هم بچه بودم شاید نه یا ده سال داشتم زیاد حالیم نبود چی میبینم صرفا شور و اشتیاق بود تماشا کردنم
من که متاسفانه تمام کریر بازی الکس رو ندیدم ولی اونهایی که تمام دوره بازی دلپیرو رو دیدن اگر بخوان قبل 2006 یا بعد 2006 رو بعنوان اوج دلپیرو انتخاب کنن قطعا به قبلش رای میدن .. شما اینارو در نظر بگیرید
- mory, GG.B1, tecra and 10 others like this
______ Never chase a bitch _______
#9103
Posted 07 November 2017 - 03:14 AM
خیلی کم پیدا میشه کسی حتی در حد 5 سال از سالای دلپیرو تو یوونتوس رو دیده باشه و اله براش دوست داشتنی ترین نباشه! (نمی گم مطلقا! و اینکه این رو باتوجه به تجربه می گم نه اینکه فقط حس خودم رو ملاک قرار بدم). البته بحث بزرگی و کوچیکی و اینکه کی اسطوره تره و بهتره و...هم نیست. معیار که نداریم. مقصودم فقط اکثریت بود و خوب اینکه کسی بیشتر از اله رای بیاره نشون میده بیشتر رای دهندگان از طرفداران جدید تر تیم هستن که اشکالی هم نداره.
- mory, MaMpIeRo, alexdelpiero and 5 others like this
کافی است چشمانم را بازکنم تا دوباره آغاز شود دودِ بشریت...
#9104
Posted 07 November 2017 - 09:13 AM
نسل قبل اتزوری همشون ستاره بودن نخير همشون فوق ستاره بودن نميشد از نظر بازی توتی دلپیرو دی ناتاله باجو و..... رو خیلی صریح انتخاب کرد چون هر تیمی ک طرفدارشه ميدونه اختلاف اونها خیلی کمه اما برا من هیچکی الکس نمیشه
بوفون خیلی ارزشمنده اما الکس برا من خداست
- mory, MaMpIeRo, Pinturicchio and 4 others like this
#9105
Posted 08 November 2017 - 02:26 AM
من که خودم الان چندین ساله فقط بخاطر بوفون دوست دارم یووه قهرمان cl بشه.عکس پروفایلم هم که خود کاپیتان بوفونه اما فکر کنم الکس برام یه کم محبوبتر از بوفون بود چون همونطور که گفتم بوفون وفاداری و عشق رو از الکس یاد گرفت. ضمنا الکس گل های زیادی رو واسه تیم زده یعنی تاثیرگذارتر از بوفون بود. البته راستشو بخوایید واسه خود من هم بین بوفون و الکس یکی رو انتخاب کردن فوق العاده سخته ولی یه جورایی احساس میکنم برام محبوبیت الکس یه کم به محبوبیت کاپیتان بوفون میماسه و می چربه. الان هم فقط وقتی کاپیتان بوفون کاپ cl رو بالا ببره ناراحتیم واسه اینکه الکس بعنوان کاپیتان این جام رو بالا نبرد،فروکش میکنه. در واقع بوفون واسه من الکس حال حاضر تیمه
- Orphée, Pinturicchio, alexdelpiero and 3 others like this
#9106
Guest_A Tribute To Buffon_*
Posted 08 November 2017 - 11:41 AM
برای من بوفون یکم بیش تز محبوب هست چون وقتی بهترین دروازه بان جهان شد و قهرمان جام جهانی شد و می تونست به تیم های برتر دنیا بره و مثلا فرض کنید به بارسا می رفت که پیشنهاد هم داشت می تونست در دوران طلایی بارسا در کنار مسی ژاوی و ... چندین جام بیاره و اسمش رو به عنوان بهترین گلر تاریخ ثبت کنه اما رفت دسته دوم ایتالیا و در ضعیف ترین یوونتوس تاریخ بازی کرد و دوباره یوونتوس رو به قدرت رسوند. اما دلیل نمیشه از ارزش دلپیرو برام کم بشه . دلپیرو در تاریخ یوونتوس تکرار نمیشه
- Orphée, mory, tecra and 4 others like this
#9108
Posted 08 November 2017 - 10:37 PM
هر چقدر هم یک سری بگن که باشگاه بزرگ تر از بازیکن هست و فلان و بیسار ، اما حقیقت این است که فوتبال بین ها با بازیکن ها طرفدار یک باشگاه میشن نه با یک باشگاه طرفدار یک بازیکن.
برای نسل های ما هم در درجه اول دلپیرو و در درجه بعدی بوفون ، ندود و ترزگه باعث شده که امروز اینجا دور هم جمع بشیم و حرف بزنیم.
من به شخصه فک میکنم اگر دلپیرو یی وجود نداشت ، من امروز طرفدار یووه نمی بودم.
تولد ش مبارک. برای من دلپیرو خودِ یوونتوس هست. نه جزئی از ان.
- mory, MaMpIeRo, eⁿzº and 13 others like this
#9109
Posted 08 November 2017 - 11:07 PM
واقعیت اینه که اونایی که دور و بر 30 سالن، فقط و فقط یه فول بازیکن میشناسن اونم دلپیروست، که هم تو زندگی شخصی موفق و با وجدان بود هم تو زمین فوتبال، برخلاف بوفون که یک زندگی نیمه موفق داشت(ازدواج با مدل لختی اهل کشور چک و طلاق) و سیگاری هم که هست
کلاٌ دلپیرو نماد استاندارترین و کامل ترین بازیکن تمام ادوار تاریخه
هر چند بوفون هم برترین دروازه بان جهانه و نمیشه هیچ دروازه بانی رو باهاش مقایسه کرد
- Orphée, mory, MaMpIeRo and 8 others like this
#9110
Posted 08 November 2017 - 11:54 PM
حرف زدن از الکس برام راحت نیست ...
خیلی سخته که بخوام احساسم نسبت به الکس رو در قالب کلمات بیان کنم .
در ابتدا شاید بهتره برگردم به گل ثانیه 20 الکس به اشمایکل بزرگ در الدترافورد در سال 97 ... جوانکی 23 ساله که با یک بدن ساده یک گل بیادماندنی میزنه و منی که مات و مبهوت حرکتش شدم و جذب بازیش .
البته یک سمپاتی کمرنگی از قبلش به یووه داشتم اون هم بخاطر بازیهایی که از ورزش و مردم به شکل بسیار خلاصه از سری آ پخش میشد و یک باجوی ویرانگر ...
کم کم این علاقه شدت گرفت .
هر هقته نتایج بازیها رو دنبال میکردم اخبار تلویزیون و روزنامه های ورزشی ...کلی پوستر از الکس جمع کرده بودم و مثل یک گنجینه ی نفیس از اونها نگهداری می کردم .
توی فوتبالهای گل کوچیک محله و مدرسه و فامیل دیگه مرتضی نبودم ...بله ...اسمم دلپیرو بود .
روی درب کمدم توی خوابگاه دانشگاه تصویر الکس خودنمایی می کرد ...یادش بخیر ...چه دعواها و کل کل هایی که توی سلف دانشگاه با هواداران اینتر نمی کردم .
کم کم پخش زنده ی سری آ اومد و من هم دیوانه وار پیگیر بودم ...پروجا و لیورنو ... اینتر و میلان ...برام فرقی نداشت ...ضربان قلبم میر فت بالا ...
با شمام توپ و بدین الکس ... خدایا ی ضربه ی ایستگاهی برسون ... گل و گل و گل ...الساندرو دل پیرو ...
گاهی با خودم فکر می کنم چرا الکس ؟
دل پیرو اهل شو دادن نبود ...صاف و ساده و بسیار صادق بود (کافیه به پیام الکس بعد از اخراجش از باشگاه نگاه کنیم ) ...سکوت و اراده ای پولادین ( در برابر تمام بی مهری ها ) ...نداشتن حاشیه و انسانی اخلاق مدار ...یک حرفه ای تمام عیار ...وفاداری ( هر چند عاقبت خوشی براش نداشت ) و خیلی چیزهای دیگه .
خلاصه ...
یک فوتبال بود و یک الکس دل پیرو ...
و حالا که فوتبالی نیست چون الکسی نیست .
- Orphée, Principino, MaMpIeRo and 17 others like this
ای به رویا سرسپرده با توام ای همه خوبی
راهی کدوم دیاری...
#9111
Posted 09 November 2017 - 01:15 PM
بزرگ شدن ارزوییه که اصلا به امتحانش نمی ارزید ...کااااااش بزرگ نمییشدم و هنوز الکس رو قهرمان دوران کودکیمو میدیدم
ارزو داشتم با فوتبال ب جایی برسم که همبازی الکس شم خانوادم با مسخره کردن حتی نذاشتن فوتبالو ادامه بدم
یه روز ب عمرم مونده باشه میبینمت وگرنهجهنم با این دنیا فرقی برام نداره
- Orphée, mory, Principino and 10 others like this
#9112
Posted 09 November 2017 - 02:29 PM
خب حالا بعد از 8-9 سال میبینیم ک کاپیتان غریبانه رفته و ن گذاشتن ب اندازه ای ک دوست داره واسه یووه بازی کنه ن پستی بهش دادن (حتی پیشنهاد هم ندادن) حالا اینا هیچی عقده مدیریتی بود اما بازیکنا و هوادارا چی؟ تاسف باره واقعا همه فراموش کردن کاپیتان رو... 8-9 سال دیگه احتمالا دیگه اصلا کسی اسمشم ندونه!
ی بازیکن همه کار واسه باشگاه انجام داد و باشگاه (مدیریت) هیچ کاری براش انجام نداد!
چرا روز تولدش باید ناراحت باشیم؟ چرا اسمش میاد ناراحت میشیم؟ لیاقت مدیرا امثال پوگبا و جدیدا دیبالاس ک بعد دو فصل فوری دم دربیارن و بیفتن دنبالشون واسه تمدید قرارداد..!
- Orphée, mory, MaMpIeRo and 14 others like this
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
#9113
Posted 09 November 2017 - 03:19 PM
خلاصهی یوونتوس دلپیرو بود و خلاصهی دلپیرو چشمهایش. چه روح محجوبی در آن دو قفسِ بلورین زندانی بود. کبوتری که در را باز دید و نپرید، که حرمت میشناخت و بر باد دادنِ رؤیای عاشقان را نمیتوانست. شگفتا! چنین دور و چنین نزدیک! بیگمان خدا تو را دوست دارد که چنین بیبهانه به دل مینشینی
- mory, MaMpIeRo, eⁿzº and 13 others like this
.
.
.
.
.
.
.
هجوم( حجوم ) -راجع به(راجب) - علیرغم - حواس - انضباط - زمینه(ضمینه ) حضور(حظور) - مزخرف(مضخرف) - دردِ دل(درد و دل)- توجیه( توجیح ) - دست مریزاد - نصیب - حاضر(حاظر ) - کج دار و مریز - لهجه
وگرنه = در غیر اینصورت
مگه نه = مگه اینطور نیست؟
#9114
Posted 09 November 2017 - 05:20 PM
- در راستای پست قبلیم که بعدش بحث هایی مطرح شد و در جای خودش هم محترم هست ، خودم جوابی نمیدم اما سایت طرفداری اومده ی بخش هایی از کتاب پیرلو رو در مورد دلپیرو بازنشر کرده که حیفم اومد اینجا نباشه و مطرح کردنش خالی از لطف نیست... لااقل برای ثبت در ارشیو فروم خوبه و به قضاوت دوستان کمک هم میکنه ... این مطالب رو ی شخصی گفته که تازه از بیرون وارد این مجموعه شده وهیچ قرابتی با کسی نداره که بخواد خالی ببنده ...
وقتی به یوونتوس رفتم، می دانستم آنجا جایی است که به دلپیرو تعلق دارد. چهره دلپیرو همه چیز را به شما میگفت. فصل آخر حضورش در یوونتوس، برای من یک عذاب ذهنی به وجود آورد. رفتن به سمت یک مرگ تدریجی از عشقی که کم کم ناپدید می شد، قدم به قدم، تا زمانی که چیزی جز محبت باقی نمیماند. اگر علاقه روزی یک طرفه باشد، هیچ ارزشی ندارد.
او بازی نمیکرد و نتیجه این بازی نکردن عذابی بود که او میکشید. او همه چیز را در درون خود نگه داشت، امّا ناخشنودی او از وضعیت بر همه واضح و مشخص بود. چهره اش طوری بود که انگار می خواهد دنیا را روی سر هر چیزی که در آن است خراب کند. چهره اش نشان می داد که او با چه وحشتی زندگی می کند. او سعی می کرد احساساتش را در هویت واقعی اش پنهان کند، امّا مشخصاً موفق نمیشد. چهره شجاعی که از الساندرو به یاد داشتیم، دیگر وجود نداشت و جای خود را به چهره ای لرزان، غمگین و همیشه در فکر داده بود.
این حقیقت که بلیت رفت به سیدنی از تورین 24 ساعت بود نیز زندگی او را تغییر نداد. او همیشه یک قهرمان باقی ماند چه در داخل و چه در خارج. او از اینکه روی نیمکت بود احساس دیوانگی پیدا کرده بود. دور کردن او از توپ سخت بود، این سخت ترین مجازات برای او بود. او اکثر شبها را بدون خوردن شام و بدون پوشیدن شماره 10 تیمش پشت سر میگذاشت و می@خوابید. شاید تنها شانسی که داشت این بود با شلوار راحتی راه راهی که داشت بخوابد. به تشبیه زندانی که باید تدریجی می مرد، امّا به تبعید در خانه اش محکوم میشد. دیگر او را در طول هفته ها در رختکن نمیدیدم. او تمرین دهنده اختصاصی خود را داشت و سعی میکرد فرم بدنی اش را همیشه حفظ کند. او هر روز صبح، زودتر از همه به زمین تمرین می آمد، او در بدنسازی باشگاه، حداقل چند متر با آخرین عضو باشگاه فاصله پیدا می کرد.
فقط زمانی به گروه می پیوست که آن جا توپ در حال گردش باشد، او دیوانه بازی با توپ بود. وقتی نیازش داشتیم، آنجا بود و ما از حضورش کاملاً آگاه بودیم. همه مشخصاً از اینکه قهرمانی واقعی مانند دل پیرو می خواهد تیم (البته تیمی که به او تعلق داشت) را ترک کند، ناراحت بودیم، به خصوص زمانی که تیم به روند پیروزی برگشته بود، می دانستیم که این داستان یک پایان خواهد داشت، امّا این پایان غم انگیز بود. همه او را به عنوان کسی که استاندارد سال های اخیر یوونتوس را تعیین کرده، میشناختیم. استانداردی که حتی در آن سن و سال تغییری نکرده بود. دل پیرو عیار یوونتوس بود.
دقیقاً نمی دانم چه اتفاقی میان او و ریاست باشگاه آنیلی افتاد. نمی توانم به شما بگویم که چه مکانیزمی از داخل باشگاه او را اینگونه افسرده کرد، نمی دانم چه خطایی در باشگاه به وجود آمد که او را به این شکل در آورد. هیچ وقت به خودم اجازه ندادم از او این سوال را بپرسم. برای هر دو طرف احترام خاصی قائل هستم، ممکن است دلیل معتبر و قانع کننده ای میان آنها بوده باشد که به انتهای راه رسیده اند.
در مجموع شرم آور بود، دل پیرو هنوز چیزهای زیادی برای در اختیار گذاشتن در یوونتوس داشت. پسری مثل او همیشه مفید بود. اگر من مربی بودم، برای تمرینم کسی را می خواستم که 24 ساعت در روز حرفه ای و بزرگ رفتار کند و بی شک دل پیرو هر دوی اینها را داشت. اینکه او دوران حرفه ای فوق العاده ای را پشت سرگذاشت، نمی تواند با شانس همراه شده باشد.
حتی در آن روزهای آخر، زمانی که برای دقایقی بازی می کرد، همان شور و اشتیاق همیشگی را داشت، کسی که فکر می کرد همان کودک خردسالی است که همه دلشان برایش می سوخت، او کم کم به مرز 40 سالگی نزدیک می شد، امّا همان دل پیرویی بود که می شناختیم. سرانجام وقتی به بازی آخر او با پیراهن یوونتوس رسیدیم (مـی 2012 مقابل آتالانتا) او نتوانست مقابل هواداران احساسات خود را مخفی کند، اشک هایش سرازیر شد، نمی توانست چشم از آن همه عشق هواداران بر دارد. او در رختکن اشک می ریخت، طوری که تمام لباسش خیس شده بود، همه آن روز گریه کردند، با او برای او گریه کردیم. او از ما خداحافظی کرد و راهی سیدنی شد، او تصمیم گرفته بود از یک جای دیگر دوباره کار را شروع کند و تنها گریه کردن از 19 سال حضورش در یوونتوس برای او باقی ماند. او نمی توانست حتی در کشورهای نزدیک ایتالیایی فوتبال بازی کند، جاذبه یووه او را به سمت خود می کشید، به همین خاطر تصمیم گرفت مایل ها دور تر در سیدنی اف سی به کارش ادامه دهد.
- قضاوت با شما ...
+ علی لعنت الله علی القوم الظالمین
- Orphée, mory, MaMpIeRo and 11 others like this
ADP10
#9115
Posted 09 November 2017 - 05:59 PM
خیلی وقته دارم سعی میکنم در مورد هیچ کس و هیچ چیز قضاوت نکنم اینجوری خودمم راحت ترم!- در
- قضاوت با شما ...
علی لعنت الله علی القوم الظالمین
این متنا فقط علاقمو به الکس بیشتر میکنه و دلیلی نمیبینم به خاطرش از کسی متنفر بشم
------------------------
ولی در مورد اون نظرسنجی
اصلا" نمیفهمم چرا بعضیا انقدر ناراحت شدن و خونشون به جوش اومد !
دوست داشتن یه بازیکن سلیقه ایه چطور نمیتونید تحمل کنید برای بعضیا بوفون محبوب تر از الکس باشه؟!
خوبه بوفون هم اسطوره ی یووس
من که رای ندادم اگه رای میدادم انتخابم الکس بود ولی معمولا" دوست ندارم بین اونایی که دوسشون دارم یکیو انتخاب کنم :|
ولی شما چرا انقد انتخاب بقیه براتون مهمه و وقتی اونی که شما دوست دارید رو انتخاب نمیکنن ناراحت میشید؟ :|
خدا حق انتخاب داده به بنده هاش شما این حقو میخواید بگیرید؟: ))
- tecra, Senmorta, L'Avvocato and 6 others like this
And it's killing me when you're away
I wanna leave and I wanna stay
I'm so confused, so hard to choose
Between the pleasure and the pain
#9117
Posted 09 November 2017 - 10:41 PM
عنیلی با دو نفر بد کرد یکی دل پیرو یکی کامورانزی
نه یه بازی خداحافظی نه یه پست مدیریتی نه یه سفیری. هیچی
ترزگه یعنی از این دو محبوب تره ؟
تولدش مبارک
- Orphée, mory, MaMpIeRo and 11 others like this
Si puo dare di più perchè è dentro di noi
si puo osare di più senza essere eroi
come fare non so non lo sai neanche tu
ma di certo si può ... dare di più
#9118
Posted 09 November 2017 - 10:43 PM
محبوب ترین فرد زندگیــم تولدت مبارک !!!
متاسفانه توو تیمی بودی که ازش خیلی بزرگتر بودی. اهمیتی نداره واسم بقیه چی میگن در این مورد .
تــف بر شرف کسا یا چیزایی که تورو از تیمت دور کردن.میخواد کوچیکترین کار باشــه.
نیمکت نشینت کردن.مسخره بود .. .
تــو بهترین بودی.همه هم میدونن کاپیتان .
- Orphée, mory, Pinturicchio and 8 others like this
#8
Claudio
#9119
Posted 10 November 2017 - 11:21 AM
#9120
Posted 10 November 2017 - 01:50 PM
فقط من نبودم.. همه بازیکنا از خود بیخود شده بودن! شما دیده بودین بعد از گل بوفون از دروازه بیاد بیرون گلزن رو بغل کنه؟ اما اینکارو کرد... لیخت پیرلو کیه لینی مارکیزیو طوری ذوق کرده بودن انگار خودشون گل زده بودن!
ضربه آزاد عجیبی بود با اون ضربات آزاد خاص الکس فرق داشت. فاصله و زاویه ی جوری بود ک فک میکردم پیرلو توپ رو سانتر میکنه رو دروازه اما پیرلو وایساد و الکس زد... تنها راه گلزنی ب مارکتی همون بود! مگه گل میخورد لعنتی!
فرداش توتو اسپورت تیتر زد الکس با این گل با یووه تمدید کرد رفت! اما مرغ آنیلی ی پا داشت و زد تو ذوق همه...
اون لذت دیدن بازیای یووه دیگه هیچوقت برنمیگرده...
- Orphée, mory, MaMpIeRo and 14 others like this
ما در رنگها زندگی می کنیم اما رویاها سیاه و سپیدند...
2 user(s) are reading this topic
0 members, 1 guests, 0 anonymous users
-
Google (1)