نیمه اولو از استرس زیاد نگاه نکردم آخرای نیمه اول زدم دیدم 1-0 باختیم گفتم تموم شد،بیخیال دیگه نگاه میکنم.وقتی موراتا گل زد (پولی که دادن برات حلالشون باشه ) چنان گفتم گل گلوم یه جوری شد الانم احساس بدی دارم از اون ناحیه.بعدش تازه استرسم شروع شد.انقدر استرس داشتم خانواده نگران بودن یه وقت سکته نزنم.رو ضربه ی مارکیزیو و پوگبا که گل نشد واقعا داشتم از عصبانیت میترکیدم.آخرای بازی رئال میومد جلو دروازه یووه.ضربان قلبم میرفت بالا.خلاصه سکته رو نزدم شانس آوردم.خیلی وقت بود اینطور خوشحال نشده بودم.از خوشحالی خندم متوقف نمیشد.خدا خیرتون بده از آلگری گرفته تا اون روبینیوی و مارونه همیشه در نیمکت اینم عکس پروفایل و امضا که قول داده بودم.
تبریک به همه