449 پاسخ برای این موضوع

[Hossein Salehi]

واقعا سوال سختی هست و این دو فصل باعث شده خیلی تردید داشته باشیم روی انتخاب هامون 

 

نفر اول من : دیوید ترزگه ! کاری ندارم بازیکن باشه یا نباشه ! انتخاب اول من هست در هر شرایطی

2- دنیلو
3- کیزا
4- پوگبا
5- لوکاتلی
 

[vahid.juv]

واقعا سوال سختی هست و این دو فصل باعث شده خیلی تردید داشته باشیم روی انتخاب هامون 

 

نفر اول من : دیوید ترزگه ! کاری ندارم بازیکن باشه یا نباشه ! انتخاب اول من هست در هر شرایطی

2- دنیلو
3- کیزا
4- پوگبا
5- لوکاتلی
 

مدیر جان من اعتراض دارم   آقا قرار بود بازیکنان یوونتوس فعلی باشه دیگه، انتخاب از ۵ تن سری ب  اون ۵ تا کلا جدا از هر اانتخابی اند

[Prince Claudio]

واقعا سوال سختی هست و این دو فصل باعث شده خیلی تردید داشته باشیم روی انتخاب هامون 

 

نفر اول من : دیوید ترزگه ! کاری ندارم بازیکن باشه یا نباشه ! انتخاب اول من هست در هر شرایطی

2- دنیلو
3- کیزا
4- پوگبا
5- لوکاتلی
 

 

پس نفر ششم رو هم انتخاب کن      

 

پوگبا هم اتفاقا تو لیست منم هست ولی نه جزو 5 تا . به همراه دنیلو 

[Hossein Salehi]

مدیر جان من اعتراض دارم   آقا قرار بود بازیکنان یوونتوس فعلی باشه دیگه، انتخاب از ۵ تن سری ب  اون ۵ تا کلا جدا از هر اانتخابی اند

اعتراض وارد نیست   

چشم اقا !

نفر ششم : میلیک

[Hossein Salehi]

پس نفر ششم رو هم انتخاب کن      

 

پوگبا هم اتفاقا تو لیست منم هست ولی نه جزو 5 تا . به همراه دنیلو 

چشم اقا ! میلیک

[satfootball]

هر چند صحبت از فیوریتهاست اما بازیکنانی چون لوکاتلی---دانیلو---دی اسکگلیو---بونوچی و این اواخر کوادرادو و موسی کین جز منفوران به حساب میاورم.

[drughi1990]

1.پرین
2.فاجیولی
3.گاتی
4.کیزا
5.پوگبا

[eⁿzº]

طرح این سوال باعث شد بفهمم چقدر تعداد و میزان محبوبیت بازیکنای فعلی یووه نسبت به قبل برام کمتر شده

۱- ولاهوویچ
۲- کیزا
۳- فاجولی
۴- پرین
۵- گاتی

به نظرم با توجه به اینکه دو سه سال پیش بحث "منفورترین یا دوستشان نداریم ترین" توسط حامد عزیز مطرح شد و تو این مدت لیست نفرات یووه تغییرات محسوسی داشته، میتونیم به ۵ نفر مورد نظرمون اشاره کنیم

بازیکنای غیر محبوب یا دوستشون ندارم‌ مورد نظرم:

۱- ساندرو
۲- دشیلیو
۳- شزنی
۴- رابیو
۵- مک‌کنی (تا نیم فصل تو لیست تیم بود)

[Orphée]

محبوب :

 

1) پوگبا

2) فاجولی

3) گاتی

4) کوآد

5) دنیلو

 

ذخیره : ایلینگ ، کیه زا ، پرین ، پینسولیو ، ولاهوویچ

 

منفور :

 

1) شزنی

2) ساندرو

3) دشیلیو

4) پاردس

5) کین

 

منفورام ذخیره نداره ، فقط از همینا خوشم نمیاد...

[Prince Claudio]

لیست منفور هم بگیم ؟ 

 

ساندرو . ربیو 

 

هر چی دنبال گشتم پیدا نکردم بیشتر 

[saeed-nedved]

لیست 5 بازیکن مورد علاقه

1. ساموئل ایلینگ جونیور
2. فاجیولی
3. ولاهوییچ
4. کیه زا
5. دنیلو

لیست منفور ترین ها
1. آلگری بی شعور
2. ساندرو
3. دیشیلیو
4. میرتی
5. بونوچی
6. کین

[D E L P I E R O]

مورد علاقه:
کوادرادو
فاجولی
گاتی
پرین
بونوچی

غیر مورد علاقه:
ساندرو
دیشیلیو
روگانی
میرتی
پوگبا

[GioVanni Agnelli]

- لیست منفور ترین ها :
۱- ساندرو
۲- دیشیلیو
۳- ربیو

ولی از شزنی، کین و میلیک هم خوشم نمیاد چندان.

[Jack Sparrow]

سوالـــی ناگهانی؛ 5 تا از بازیکنان مورد علاقه‌ات در یوونتوس فعلی را نام می‌بری؟

ولاهویچ
کیه زا
فاجولی
دنیلو
دیماریا

[Pinturicchio]

سوالـــی ناگهانی؛ 5 تا از بازیکنان مورد علاقه‌ات در یوونتوس فعلی را نام می‌بری؟

 

کیزا - لوکاتلی - کاستیچ - فاجولی - گاتی

[حامد]

فدریکو گاتی؛ در مسیر کیه‌لینی شدن است اما پیش از آن باید از هرچه سریع‌تر از دروازه‌های شهر مریح دمیرال عبور کند و مسحور جذابیت‌های پر ریسکِ لئوناردو بونوچی نیز نشود و به توشه‌گیری از خوبی‌ها و محاسن‌‌شان بسنده کند. برآیند کلی عملکرد او در این فصل خصوصاً در نیمه دوم آن، رضایت‌بخش و امیدوارکننده بود. پوشش‌های تدافعی، پیش‌روی‌های آگاهانه، انتخاب بهترین مناطق استقرار در فرماسیون‌های هجومی و دفاعیِ تیم به همراه خونسردی و تسلط فوق‌العاده جذاب و خوشایندش نه‌تنها من که همه‌ما را با مفهومِ در حال پوسیدگیِ «امید» پیوند زد. گاتــی یکی از انتخاب‌های من در فهرست بازیکنان مورد علاقه‌ام در یوونتوس این فصل است.

 

کارلو پینسولیو؛ مگر می‌شود فوتبالیستی را بدون حتی یک ثانیه بازی در میان بهترین‌ها و محبوب‌ترین‌ها جای داد؟ 5 فصل میخکوب شدن بر نیمکت چگونه می‌تواند اسباب و دلیلی برای نفوذ علاقه در قلب یک هوادار فراهم کند؟ اصلاً پینسولیو و حضور در لیست Favoriteها مگر شدنی‌ست؟ پاسخ بی‌تردید برای نگارنده «مثبت‌« است. وقتی صحبت از فوتبال و تمام اعجازها و عجایب باشد، حتی پینسولیویِ فرصت‌نادیده نیز می‌تواند به قصرِ بهشتیِ فرشتگان راه یابد. به رسم تقدیر او را جز چند قسمتِ محدود در چارچوب دروازه‌ی یووه ندیده‌ایم اما خروش و نفیر او بر روی نیمکت، کارکرد انگیزشی‌اش در رختکن و روحیه مثال‌زدنی او در تمرینات را بارها دیده و شنیده‌ایم. در عصر «غوطه‌وریِ فوتبال بر اقیانوس پول» او به همه نشان داد می‌توان از «لذت فوتبال» کم‌ترین سهم را خواست و به عشق «یوونتوس» بسنده و با آن دنیای شخصی و حرفه‌ای را رنگارنگ کرد. مواجهه با او در کوتاه‌ترین پلان‌های تصویری زندگی‌مان در هر بازی تیم، یکی از خوشی‌های تماشای دیدارهای یوونتوس در این فصل بود. او برایم نماد خیلی از چیزهاست؛ او کارلوی دل‌هاست حتی اگر در خانه «جدی» گرفته نشود.  

 

دنیلو؛ چهارمین فصل حضورش در یوونتوس را همراه با فوت کردن شمع‌های کیک 31 سالگی‌اش، با سربلندی به سرانجام رساند. صلابت و تعصب مثال‌زدنی او با لباس سیاه و سپیدهای تورین، تمام تصویرهای او با لباس من‌سیتی، رئال، پورتو و حتی سانتوز را از حافظه‌ی بصری جستجوی گوگل نیز به عقب‌ترین صفحات رانده است. استحاله‌ی دنیلو دست‌کم دو فصل است که او را دستخوش یک دگردیسی بنیادین کرده و باعث شده تا این برزیلی بازیکنی استوار و کاملاً قابل‌اعتماد شود. در فصل اسف‌بار بیانکونری او اما در میان معدود امیدهای تیم برای نجات از درغلتیدن به سقوط بود. دنیلو هرگز در میان بازیکنان مورد علاقه من نبود، اما مگر می‌توان چهره‌ی انقلابی او در لباس یوونتوسِ دو فصل اخیر را دید و به احترامش تمام قد نـــایستاد.

 

ماتیا پرین؛ هر وقت در این فصل به او فرصتی اعطاء شد بهترین پاسخ را داد هرچند کمترین پاداش‌ها را نیز دریافت کرد. او البته بیشتر از هر زمان دیگری از ایام حضورش در یوونتوس به میدان رفت اما همچنان استحقاق بسیار بیشتر از این فرصت‌ها را دارد. به نظر من پرین اگرچه در نهایت به غایتِ پختگی و اوج خودش نرسید اما در این شرایط پیچیده، بهترین ذخیره ممکن برای یوونتوس است. او می‌تواند ناباورانه‎‌ترین رفلکس‌ها را در ناامیدانه‌ترین موقعیت‌ها خلق کند و در عین حال پوچ‌ترین توپ‌های نواخته شده به سمت دروازه‌اش را نیز در قعر آن بیابـد. پریـــن هم سنگربانی خوب و مستعد برای تحسین است و هم دروازه‌بانی ‌دوست‌داشتنی‌ که می‌توان از گلری‌اش لذت‌هایی نیز برد!

 

پل پوگبا؛ کیفیت پل پوگبا با هر متر و معیاری که محاسبه شود باز نشانیِ همان ستاره‌ی درخشان میانه‌ی میدان را به فوتبال‌دوستان می‌دهد. شمایل او در ناآماده‌ترین فرمش نیز هیجان‌انگیز و مملو از روح فوتبال است. هرقدر تلاش کردم آمیزه‌ای از منطق را در نگاهم به او درگیر کنم اما نتوانستم خود را در میان نکوهش‌کنندگان به او در این فصل بیابــم؛ شاید به همین خاطر بود که با معدود سکانس‌های حضورش در زمین شوق را دوباره در اطراف خود یافته و با فرجامِ تراژیکش نیز بغض کــردم. او را سالهاست که می‌شناسم و مسحور جذابیت‌های بازی‌اش هستم؛ با اینکه بعید است با این سیکلِ مصدومیت، او را همان «دُب اکبر» درخشان در کهکشان فوتبال جهان بیابیم اما حضور و همراهی حداقلی‌اش با یوونتوس نیز برای من مطبوع و لذت‌بخش خواهد بود. پوگبای مصدوم و یک پـــا هم چندین پله بالاتر از بسیاری از هافبک‌های سالم و دوپـــای دیگر است!

 

----------------------

 

- اگر تعداد نفرات مجازی که می‌بایست اعلام کنیم به 5 نفر محدود نمی‌شد؛ لئوناردو بونوچی، فدریکو کیه‌زا، نیکولو فجولی، ساموئل ایلینگ‌جونیور، گلیسون برمر و ماتیاس سوله نیز در فهرست بازیکنان مورد علاقه‌ام در یوونتوس فعلی بودند؛ هرچند دوسیه‌ی برخی از آنها در فصل سیاهی که گذشت نزولی و شماری دیگر از آنها صعودی بودند.

 

- این فصل به اندازه کافی مطرود، محکوم، مجرم، مقصر و منفور در خود داشت؛ به همین خاطر برای کمک به فراموشی هرچه سریع‌ترِ این صفحه و صحنه‌ی تاریک، از آن سویه می‌گریـــزم. چه‌آنکه همگی ماه‌ها پیش‌ در همین تاپیک به آن پرداخته بودیم. از سوی دیگر، جوهره‌ و اساسِ دعوت حسین عزیز مبتنی بر اعلام 5 نفر از بازیکنان مورد علاقه‌مان در این فصل بود و ارائه فهرستی با موضوع دیگر، مازاد و خارج از طرح بحث و دعوت نخست است؛ لذا ورودی به این فقره نمی‌‎کنم.

[pezhman]

با تشکر از حامد عزیز بخاطر سوال های همیشه جذابش    و حسین اقا صالحی بخاطر پوشاندن جامه عمل بهش 

 

استفبال من بیشتر برای این بود که برای هر کس شاید جذاب باشه که ببینه با افرادی که بعضا در ساید مخالف خودشون بازی میکنن چه اشتراکاتی دارن .

 

البته  جواب این سوال اولش برام سخت بود  چون این یوونتوس  فکر میکنم دوست نداشتنی ترین یوونتوسی بود که در طول دوران هواداریم باهاش سر و کار داشتم  .    اما  واردش که  شدم دیدم  5 تا گزینه کمه .   شاید اگر 7 یا 8 تا گزینه داشتم   میتونستم  ایلینگ جونیور - پوگبا و میلیک رو هم درش جا بدم 

 

اما در مورد کیزا بگم  کیزا بازیکن محبوب منه  اما چون در متن  سوال هست یوونتوس فعلی   باید بگم  که کیزا در این فصل هیچ جذابیتی برام نداشت 

 

اما 5 نفر 

 

1 - لئوناردو بونوچی -       

 

بونوچی  متعصب همیشه یکی از بازیکنای محبوب من بود ه و هست  و نمیتونم دوستش نداشته باشم -  بونوچی از همین علاقه شخصی  من سو استفاده میکنه  و در لیست من قرار میگیره . وگرنه شاید از نظر فنی  دنیلو و یا برمر  بهتر هم بودن 

 

 

2- فدریکو گاتی  -

 

مدافع بودن  یه شعور خاصی میخواد که هر کس نداره .  یک مدافع باید  حواسش به همه چیز باشه - اولین اشتباه اخرین اشتباه -   حتما اینو زیاد شنیدید که میگن مهاجم اگه صد تا خراب کنه و یه گل بزنه  قهرمانه  ولی مدافع اگه صد تا رو دفع کنه و یکی رو نتونه  روزگارش سیاهه 

گاتی اوایل حضورش  با عدم یارگیری و جاگیری و عدم توانایی در بازی خوانی  منو دلسرد کرد -  ولی به مرور تبدیل به یک پکیج کامل و جذاب شد برای من  - قدرت  بازی سازی - قدرت بازی خوانی - جاگیری مناسب - قدرت سر زنی  - قدرت دریبلینگ -  فیزیک مناسب و جذاب -  قدرت و جسارت تکل زنی  - سرعت قابل قبول -     یک پکیج عالی و بی نقص در دفاع  -  اون شعور خاص رو درش دیدم 

 

 

3- نیکولو فاجیولی -  

 

هیچ وقت ازین بازیکنایی که از جوانان میان تیم اصلی  خوشم نمیاد - نمیدونم چرا - احساس میکنم ازینا بازیکن در نمیاد -  فعلا فاجیولی این معادله رو بر هم زده -   نکته جذاب بازی فاجیولی  داشتن مغز هست - برخلاف بازیکنان بعضا خوبی که به نداشتنش معروف هستن .  این قسم بازیکنان کم اشتباه  همیشه جذاب هستن -  بازی کم اشتباه  و کم نوسان فاجیولی باعث شده اون اشتباهش جلو ناپل  ( یا ساسولو بود  ) رو نادید بگیرم  و وارد لیست خودم کنمش 

 

 

4-  ادرین رابیوت  

 

هر وقت داخل ترکیب نیست  حس ترس دارم -  ترس جولان هافبک های حریف -   کمتر شده  ببینم یه نبرد رو در رو با یک هافبک رو ببازه - یجورایی مطمئنم که موفق بیرون میاد  از نبرد -  این حس رو قبلا وقتی بنتانکور هم با یکی درگیر میشد  داشتم .   جذابه برام 

 

5- فیلیپ  کاستیچ  

 

اوایل خوشم نیومد ازش و تو ذوقم خورد -  حتی تو تاپیکش نوشتم که فرقی با ایسلا نداره -   ولی به مرور بهتر شد -  اون چهره خشن و سبک بازی  پر تلاشش ادم رو  یاد سرباز کوچک  دیلیویو  میندازه -  هر جند هنوز فرسنگها فاصله داره با اون 

 

 

منفور ها هم با توجه به فرمایش حامد عزیز بماند برای وقتی دیگر

[Serie A]

 
بازیکنهای محبوب
1) لوکاتلی
2) کیه زا
3) فاجولی
4) کوستیچ
5) گاتی
 

منفورها
1) ساندرو
2) کین

.

.

.
3) روگانی
4) دیشیلیو
5) میرتی

 

[حامد]

نتیجه‌ی نهایی پرسش و چالش انتخاب محبو‌ترین بازیکنان یوونتوسِ فعلی

 

رتبه نخست: نیکولو فجولی با 12 رأي

رتبه دوم: فدریکو گاتی با 11 رأي

رتبه سوم: فدریکو کیه‌زا با 9 رأي

رتبه چهارم: دنیلو + ماتیا پرین مشترکاً با 6 رأي

رتبه پنجم: مانوئله لوکاتلی با 5 رأي

رتبه ششم: پل پوگبا + خوان کوادرادو + دوشان ولاهوویچ + فیلیپ کوستیچ مشترکاً با 4 رأی

رتبه هفتم: لئوناردو بونوچی با 2 رأي

رتبه هشتم: کارلو پینسولیو + ساموئل ایلینگ جونیور + آدرین ربیو + آنخل دی‌ماریا + آرکادیوش میلیک مشترکاً با یـک رأی

 

********************

 

شركت‌كنندگان در اين نظرسنجي 14 نفر بودند.

به این ترتیب، طبق استعلام‌ انجام شده: فجولی، گاتی، کیه‌زا، دنیلو و پرین 5 بازیکن محبوب بچه‌های فروم در یوونتوسِ فعلی هستند.

طبعاً فهرست‌ منفورین که شماری از دوستان ارائه‌ی آن را ترجیح دادند در جمع‌بندی نتایج این نظرسنجی لحاظ نشد.

سپاسگزارم از حسین عزیز برای همیاری و همراهی.

و فوق‌العاده ممنون از رفقاي گلي كه افتخار داده و مشاركت و همكاري كردند.

[حامد]

یوونتوس همیشه پذیرای بازیکنانی با ملیت‌های مختلف بوده؛ یکی از این ملیت‌ها «آرژانتین»است. از قضا فصلی که سپری شد نیز با حضور گروه قابل‌توجهی از بازیکنان این کشور در یوونتوس همراه بود. مضاف بر این طبق آمار؛ پس از برزیل و فرانسه، آرژانتین سومین کشور غیر ایتالیایی‌ست که بیشترین بازیکن را در باشگاه یوونتوس داشته است.

 

طبق استعلامی که گرفته‌ام (و شوربختانه نمی‌دانم تا چه حد قابل استناد و صحیح است) تاکنون 20 بازیکن آرژانتینی برای تیم اصلی یوونتوس به میدان رفته‌اند و در مجموع 1003 بازی برای بیانکونری انجام و 351 بار نیز برای این تیم گلزنی کرده‌اند.

 

از همین فصل که شاهد ویترینی متنوع از آرژانتینی‌ها بودیم: ماتیاس سوله، لئاندرو پاردس، آنخل دی‌ماریا و انزو بارِنه‌چـه‌آ تا فصل‌های اخیر: پائولو دیبالا، گونزالو هیگواین و کریستین رومه‌رو و سال‌های نه‌چندان دور و چهره‌هایی نظیرِ کارلوس توز، سرخیو آلمیرون، روبرتو پِری‌را، گوئیدو وادالا، خوان اسنایدر و خوان پابلو سورین.

 

البته نام‌های فراموش‌نشدنی در تاریخ یووه نظیر: عمر سیوُری، ریموندو اُرسـی، رائول کونتی و خوان وایرو نیز هستند که به دلیل عدم مواجهه مستقیم نسل ما با بازی‌های آنها، دشوار می‌توان ارزش‌ها و کیفیت فنی آنها را جز با استناد به آمارها و توصیفات برجای مانده از آنها ردیابی کرد.

 

در این بین، ستاره‌ی محبوب یوونتوس «مائورو ژرمن کامورانزی» به همراه «لوئیس مونتی» نیز بازیکنانی دو رگه‌ و ایتالیایی - آرژانتینی محسوب می‌شوند که شاید نتوان با توجه به درخشش و حضورشان در جمع آتزوری، آنها را در فهرست قطعی آرژانتینی‌های یوونتوس جای داد. نکته حاشیه‌ای و جالب این است که در مرور این دست از اسامی می‌توان به نام‌های بزرگ دیگری همچون دیوید ترزه‌گه نیز رسید؛ فوروارد فرانسویِ یووه که از خانواده‌ای آرژانتینی در نورماندیِ فرانسه زاده شد و حتی دوران قابل‌توجهی از کودکی‌اش را نیز در بوینس‌آیرس گذارنده.

 

در این بین شاید نام چهره‌های کمتر شنیده شده که اغلب به صورت قرضی به باشگاه‌های دیگر فرستاده می‌شدند و استعدادهای ناشکفته‌ی جوان و گمنام نیز قابل افزودن باشد. با این حال ملاک انتخاب گزینه‌های آرژانتینی یووه بازی برای تیم اصلی (ولو یک دقیقه) است.

 

 

*********************

 

 

با توجه به مقدمه‌ی گفته شده و با رخصت از بزرگان و مدیران فروم، شاید خالی از لطف نباشد شبه‌چالشی برای انتخاب بهترین آرژانتینی سه دهه‌ی اخیر تاریخ باشگاه یوونتوس ترتیب دهیم.

 

برای انتخاب، استفاده از سرشناس‌ترین نام‌های آرژانتینی یووه که در پاراگراف‌های بالا از آنها یاد شده مفید خواهد بود.

 

فراموش نکنید برای انتخاب بهترین آرژانتینی سه دهه‌ی اخیر تاریخ باشگاه یوونتوس تنها به یک نام نیاز داریم.

 

پس لطفاً پس از بررسی‌ها و تحلیل‌هایتان، صرفاً یک بازیکن را به عنوانِ نهایی‌ترین گزینه اعلام کنید.