30 پاسخ برای این موضوع

[satfootball]

به نظرم رفتن به پوزیشن دفاعی با اوردن دو بازیکن و کاستن از ضرب حملات فضای تنفس به دفاع حریف و کلا حمله حریف رو داد که راحت تر حمله کنند.

از نظر روانشناسی هم وقتی تیم بازیکنان زبده ندارد اینجور تعویض هایی جو منفی در تیم ایجاد میکنه و با عقب نشینی دفاعی امکان اشتباه زیاد میشه.

ضمن اینکه به نظرم عنطر بعد خوردن از ولاهویچ اشفته بود علگری باید از این اغتشاش استفاده میکرد و ضربه سوم رو میزد...

[Jack Sparrow]

به نظرم رفتن به پوزیشن دفاعی با اوردن دو بازیکن و کاستن از ضرب حملات فضای تنفس به دفاع حریف و کلا حمله حریف رو داد که راحت تر حمله کنند.
از نظر روانشناسی هم وقتی تیم بازیکنان زبده ندارد اینجور تعویض هایی جو منفی در تیم ایجاد میکنه و با عقب نشینی دفاعی امکان اشتباه زیاد میشه.
ضمن اینکه به نظرم عنطر بعد خوردن از ولاهویچ اشفته بود علگری باید از این اغتشاش استفاده میکرد و ضربه سوم رو میزد...

این یووه دهمی رو هم میزد، دوازده تا میخورد.

[D E L P I E R O]

آخرین تپه رو هم محکم تر فتح کردیم.

آخرین جامی که کیه لینی می تونست بگیره هم پرید و بعد 10 سال بدون جام شدیم.

متاسفم برای تیممون که دست آلگری افتاده.

فقط ای کاش این باخت باعث بشه تا هم آلگری و هم باعث و بانی برگشتش به یووه از تیم جدا بشن.

 

خیلی نیازی به بررسی تاکتیکی پیچیده نیست. چون عملا ما تاکتیکی نداریم که بخوایم بررسیش کنیم. هر کسی می تونه دست آلگری رو بخونه.

مربی ترسو با 5 تا دفاع شروع کرد بعد که عقب افتاد یه  دفاع کشید بیرون و یه مهاجم آورد تو و خیلی راحت 2 تا گل هم زد.

اما باز دوباره ترس مربی کار دستش داد و با آوردن یک دفاع آخر دیگه باز از 4 دفاعه سوییچ کرد رو 5 دفاعه و یه گل خورد.

بعد دوباره یه دفاع آخر کشید بیرون و از 5 دفاع سوییچ کرد رو چهار دفاع.

انقدر ترکیب رو انگولک کرد که نه خودش فهمید بازیکنا کجان، نه بازیکنا فهمیدن باید کجا بازی کنن.

توی این سردرگمی 2 تا پنالتی و یه گل مفت خوردیم و تمام.

آوردن مویس کین هم که گیلاس روی کیک بود.

 

همین قدر بی برنامه و درب و داغون.

همه ی بازی های مهم رو کمابیش همینجوری باختیم. 

 

به خدا خسته شدم. وقتی هفتم شدیم حداقل دلمون به بودن الکس و بوفون خوش بود.

اگه فصل بعد هم با همین مربی ادامه بدیم و اگه کیه لینی هم بره، نمی دونم چطوری و به چه انگیزه ای بازیای یووه رو نگاه کنم.

[Aminvo]

^^^

 

از اتفاق آلگری همیش مقابل سیمونه اینزاگی به مشکل خورده ، جه زمانی که در لاتزیو بود و چه حالا که در اینتر هست. بسیار هم عجیب هست که اشتباهات مشابهی داشته هر دفعه.  

 

آلگری عجیب مقابل سیمونه اینزاگی اشتباهات بسیار واضحی می کنه. اصلا دلیلش را نمی دونم ولی یک بار برای همیشه باید از این اشتباهات دست بکشه. اینزاگی راه بردن آلگری را خوب بلد هست و وقتی تیم آلگری به دفاع میره همیشه  با سانتر های بلند برای بازیکنی پشت تیر دوم که توپ را به داخل هدایت کنه نتیجه می گیره. 

 

همونطور که با آوردن موراتا ریتم بازی را عوض کرد و یوونتوس کاملا تهاجمی شد و کنترل بازی را دست گرفتن، با بیرون کشیدن مهمترین هابفکش در این بازی یعنی زکریا رسما خط هافبک را واگذار کرد به اینتری که در حالت عادی هم بازیکن های بهتری در خط هافبک داره و نتیجه هم مشخص بود. مقابل یک تیمی فیزیکی مثل اینتر خالی کردن تیم از لحاظ هافبک تقریبا خودکشی هست.

 

البته نه اینکه آلگری از این موضوع آگاه نباشه، اگر دقت کنید با ورود بونوچی ده لیخت رسما یک خط جلو بود و دائما از خط دفاع جدا میشد و به پرس در خط هافبک پشت محوطه کمک می کرد که هدف این بود از شوت زدن بازیکنان اینتر، که بازیکنان شوت زنی هم هستند، جلوگیری کنه در کنار اینکه اگر بازی به جناحین رفت به توجه به قدرت اینتر روی هوا، یک مدافع مستحکم به تیم کمک کنه. ولی موضوع این هست که اینزاگی کاملا راه مقابله با این کار را بلد هست و همونطور که گفتم با گذاشتن دو بازیکن پشت تیر ها ( ژکو و دومفریس) کار را برای مدافعان یوونتوس سخت و غیر ممکن کرد. قبلا هم در لاتزیو مقابل یوونتوس این کار را کرده بود فقط از میلینکوویچ ساویچ استفاده کرده بود. 

 

به نظرم تعویض های اشتباهی انجام داد و تیم کاملا ریتم بازی را از دست داد. بدون شک تنها مقصر شکست هست. داوری و ... بهانه هست. تاثیرگذار بود ولی خودش هم می دونست اشتباه از خودش بود و دیگه هیچ راه برگشتی هم نبود. برای همین هم عصبانی بود و اخراج شد.

[saeed-nedved]

نکته جالب اینجاست که برناردسکی سال تا سال خوب بازی نمیکنه یه بازی هم که یک مقدار خوبه توسط استاد خیلی زود تعویض میشه!!

[ace of glass]

اینجاس ک مدیریت بایئد تصمیم بگیره مربی نترس بیاره هرچند پنالتی اینتر مزخرف بود اما خوب بازم یووه بدد تر بود یعنی مربی ترسو و بسیار تکراری بازی کرده ب نظرم باید تن هاخ رو میاوردیم یه مربی خیلی خوب و جوون گرا حیف شد . ب هر حال تیم هم نیاز ب بازیکن داره وبدشانسی هم دست از یووه بر نمیداره با این حال بده اقای الگری باختن ب اینتر .

[اون که من دوسش دارم]

 

اين پست را نه به خاطر طرحِ نكته‌اي يا بيان تحليلي از بازي به يادگار مي‌گذارم. دوست دارم پس از بازي وقتي دوباره به اين تاپيك سر مي‌زنم با نقل‌قول قرار دادن اين پست به فتح كوپاايتاليا اشاره كنم و با سربلندي مدعي شوم كه من طلوع صبح پيروزي را پيش از بازي ديده بودم. دوست دارم براي يكبار هم كه شده پيش‌بيني‌‌ام از بازي‌ها درست از آب دربيايد و با سري بلند بگويم نتيجه‌ي بازي در مشتم بود. فردا صبح وقتي به اين صفحه بازگردم همراه با رفقايِ يوونتوسي‌ام در صبح‌گاه پيروزي، نغمه قهرماني سر خواهيم داد. اعتبار هواداري‌ام گرو در اين پست تا بامدادِ ظفرمنديِ سياه و سپيدمان. باشـــد كه واژگون و نابود نشويم. (من، يوونتوس و الگــــري)

 

و بزرگترين نيرنگ شيطان اين بود كه ، اين باور رو بوجود اورد كه وجود ندارد.

اين الگري شياد بقدري شيادانه رفتار ميكنه كه كاربر خوب و قدمي مثل حامد عزيز باورش شده كه ميتونه برنده بشه

قديميهاي يوونتوس هم گول رفتارهاي اين بابا رو ميخورن و ميگن ديگه امروز برميگرديم

[حامد]

 

اين پست را نه به خاطر طرحِ نكته‌اي يا بيان تحليلي از بازي به يادگار مي‌گذارم. دوست دارم پس از بازي وقتي دوباره به اين تاپيك سر مي‌زنم با نقل‌قول قرار دادن اين پست به فتح كوپاايتاليا اشاره كنم و با سربلندي مدعي شوم كه من طلوع صبح پيروزي را پيش از بازي ديده بودم. دوست دارم براي يكبار هم كه شده پيش‌بيني‌‌ام از بازي‌ها درست از آب دربيايد و با سري بلند بگويم نتيجه‌ي بازي در مشتم بود. فردا صبح وقتي به اين صفحه بازگردم همراه با رفقايِ يوونتوسي‌ام در صبح‌گاه پيروزي، نغمه قهرماني سر خواهيم داد. اعتبار هواداري‌ام گرو در اين پست تا بامدادِ ظفرمنديِ سياه و سپيدمان. باشـــد كه واژگون و نابود نشويم. (من، يوونتوس و الگــــري)

 

 

به یادگار ماند این آرزوی بر باد رفته. صبحِ تلخکامِ پنجشنبه‌ را با رجعتی وفادارانه اما مالامال از دریغ به این تاپیک آغاز کردم. شب شراب را بامداد خمار نیافتام چراکه بامداد پنج‌شنبه را بی مِی و ساغر به مسلخ فرستادیم. مشتم را که باز کردم جز پوچ ندیدم و از جمع یاران نیز ملازمی برای چون سرو ایستادن نجستم. مرغ خوش‌الحان پیروزی را در قفس دیدم و سپیدیِ بیانکونری را خط‌خطی و تاریک به نظاره نشستیم. اعتباری هواداری‎‌ام در پسِ این «تحقیر» به تاراج رفت و در گروی این سقوط ماند. واژگون و نابود شدیـم. (من، یوونتوس و الــــــــگری) 

[miiiiiiiladcr7]

دیشب ب اصرار پسرداییم بازی رو با هم دیدیم (از اون یووه ای های عجیب و غریب ک ب راحتی با باخت یووه گریه میکنه )
بازی ب دقیقه ۶۷ رسید و تابلوی تعویض بالا رفت و کیه لینی تعویض شد ، وسط شادی و بالا و پریدنش از کامبک تیم ، ب پهلوش زدم و گفتم دقیقه ۶۷ ولی یووه همین الان جامو از دست داد
گفت چرا : گفتم بین بونوچی و دلیخت یکیشون ی سوتی بد میده الان

از اینا گذشته بعد گذشت ی فصل کامل میگم : حتی اگه فصل بعد الگری چمپیونز لیگ رو برای یووه بگیره، بازم ماهیت برگشتنش ب تیم هیچ محلی از اعراب نداشت

پیرلو فارغ از اینکه ک چقدر تونست ایده هاشو عملی کنه، سعی در شروع ی سری کارای خوب داشت ک در راسشون لرد زدایی شدید از تیم بود ک متاسفانه عمر مربی گریش قد نداد

انچه ک الگری برای سرمربی بعدی جا میذاره تیم قابل اتکایی نخواهد بود ، همونطور‌ ک در میلان و یووه ( دوره اول) بازم اینو ب خوبی نشون داد

انیلی تصمیم درستی ب تغییر الگری گرفته بوذ ک خیلی زود از ترس جام نگرفتن ب همون رویه قبلی برگشت ، و هم جامو از دست داد و هم ب نقطه صفر ۷ سال پیش برگشت

[حامد]

ضد تحلیلی از بازی یووه - اینتر 

 

صفر؛ مانند عناوین کسب شده در این فصل. سوت پایان بازی تردیدها در هم‌آغوشـــی این نمره با یوونتوس را مسجل کرد.

 

مبهم؛ مانند گنگیِ قضاوت پائولو والری و دستیارانش. تصمیمات غیرقابل توجیه او دودمان یووه را بر باد داد. اگر بروزوویچ با اخراجی عادلانه از سوی او مواجه می‌شد، فرجام شاید چیز دیگـــری بود.

 

VAR؛ مانند همیشه بانوی‌پیر را تنها نگذاشت و این بار با اعطای دو پنالتی به اینتر سهم بسزایی در اضمحلال سیاه و سپیدهای تورین ایفا کرد. "وار" اگرچه به اینتر همه‌چیز داد اما همچنان برای یوونتوس هیچ چیز نداشت.

 

ضاربِ محبوب؛ مانند آن شیر پاک خورده‌ای که الگری را مهمان ضربتی کاری کرد. از لحاظ روحی همه نیاز به بودن در موقعیت ضارب را داشتیم!

 

 نوسان؛ مانند عملکرد دلیخت. آنگاه که باید خوب باشد بد است و لحظه‌ای که کوچک‌ترین اشتباه تبعات مرگباری در پی خواهد داشت او با ملک‌الموت نرد عشق می‌بازد.

 

یتیم؛ مانند آنکه مسئولیت‌های این شکست دردناک را بر عهده نگرفت! همان‌ها که از بیمِ مجازات و نشستن بختک تغییر به سنگر توجیه یا سکوت پناه بردند. مسئولیت‌پذیری، یتیم‌ترین واکنش در اردوگاه شکست‌خورده یوونتوس پس از کارزار فینالِ کوپا بود.

 

زنبورِ بی عسل؛ مانند آلوارو موراتا. او اگرچه در زمین دونده و جنگنده است اما همچنان برای نفوذ به عمق دفاع حریف و گلزنی امساک می‌کند. او زنبور کارگری‌ست که بهینه‌ترین نیروی کار در کندوی یوونتوس است اما در لحظه نهایی تمایلی برای تولید عسل ندارد!

 

ناکامِ سربلند؛ مانند دوشان ولاهوویچ. او یکبار دیگر نشانه‌ها و رگه‌هایی‌ از توانمندی‌هایش را در مقابل اینتر رونمایی کرد؛ سیگنال‌های امیدبخش مخابره کرد؛ موقعیت‌سازی کرد؛ گـــــــل زد؛ فعال بود امـــا حیف و چه سود که در نهایت پنالتی‌‌ صحیحی که شایسته‌اش بود را به او ندادند.

 

بازیچه؛ مانند موقعیت پائولو دیبالا در دیدار مقابل اینتر. او بیشتر در میانه زمین بود و اگرچه باز هم پاس گل داد اما سرمربی او را در نقطه‌ ثقل گیجگاه تاکتیکش مستقر کرد تا برای تیمی که شایعه رفتنش به آن است نیشکی بزند و لبخندی روا دارد اما چندان زهردار جلوه نکند.

 

حرفای دکتر یادمون می‌مونه!؛ مانند حرف‌های تلخ جورجو کیه‌لینی پس از بازی؛ مثل سلحشوری‌ها و خاطرات مشعشع او که در یادهامان خواهد ماند. همچون سکانس‌های بی‌نظیر مبارزه او در آخرین سوپرکوپا ایتالیایی که برای یووه رقم زد. او در فاز دفاعی سربلند از میدان بیرون آمد. کاش می‌شد با شبیه‌سازی مدافعی شبیه او خلق کرد و به یوونتوس هدیه‌اش داد.

[اون که من دوسش دارم]

 

ضاربِ محبوب؛ مانند آن شیر پاک خورده‌ای که الگری را مهمان ضربتی کاری کرد. از لحاظ روحی همه نیاز به بودن در موقعیت ضارب را داشتیم!

 

 

فوق العاده است . عالی بود . 

      واقعا محبوه