کایو ایلینگ ناکامـــــی!
504 روز از مصدومیت سهمگین و مهلک کایو خورخه (ژورژ) مهاجم برزیلی یوونتوس میگذرد. این ستارهی آیندهدار (آنطور که در ابتدا عنوان میشد!) که پس از مصدومیت در بیست سومین دقیقهی دومین بازیاش برای «یوونتوس نکست جن» مقابل تیم «آئورورا پرو پاتریا 1919» در رقابتهای سری C (در فصل 2023 - 2022) با چشمانی اشکبار از زمین بیرون آمد، احتمالاً در همان لحظات دردناک و تاریک به فکرش نیز خطور نمیکرد که میزان آسیبِ وارده به رباط کشککِ زانویش تا این حد برایش گران تمام شود و یکی از طولانیترین مصدومیتهای تاریخ باشگاه یوونتوس را سپری کند.
کایو خورخه در نخستین فصل همراهیاش با بیانکونری موفق به حضور در 11 بازی شد اما پس از ناکامی در گلزنی در این فرصت اعطاء شده، در فصل بعد رهسپار تیم زیر 23 سالههای یوونتوس شد و در نهایت نیز با رایجترین مصدومیتِ ممکن زمینگیر شد. کایو در حالی ماههای نخستِ بیست و یک سالگیاش را سپری میکند که ماندن یا رفتنش از یوونتوس چندان مشخص نیست. مهاجمِ سابق زیر 17 سال تیم ملی برزیل با اینکه تا تابستان 2026 با یووه قرارداد دارد اما بعید نیست به صورت قرضی رهسپار باشگاهی دیگر شود.
نامِ کایو تا واپسین بازی این فصل یوونتوس در رقابتهای سری A در فهرست غایبانِ قطعی یووه در کنار دشیلیو و سایرین عنوان میشد و به نظر میرسید برعکس کیهزا و حتی پوگبا نیز، واجد حداقلی از آمادگی برای قرار گرفتن در بین بازیکنان دعوت شده برای بازیهای یووه نبود.
ردیابی آخرین وضعیت او در اینترنت چیز دندانگیری نصیبمان نمیکند اما واپسین پستی که در حساب کاربریاش در اینستاگرام منتشر کرده به روز 25 اردیبهشت (کمتر از یک ماه پیش) برمیگردد؛ جایی که او تصویری از تمرینات آمادهسازیاش را به اشتراک گذاشته و جملاتی عارفانه و حکیمانه به این شرح نوشته: «نباید تقدیر الهی را زیر سوال برد. بهتر است به جای عجله، صبر و ایمان را تقویت کرد. سرنوشت همه ما از پیش مقرر شده و خداوند همه چیزمان را تحت کنترل خودش دارد.»
ویدئوهای کوتاهی که او از مراحل بدنسازیاش در فضای مجازی از خود منتشر کرده به وضوح نشانگر ویژگیهای فیزیکی ظریف و شکننده اوست. به نظر میرسد یکی از مهمترین الزامات برای کایو، تلاش برای بهبود ضعفهای جسمانی در کنار ارتقای سطح فنیاش باشد.
در حین جستجوهایم به نقلی کوتاه از این برزیلیِ راستپا در خصوص پلهی فقید نیز برخوردم که با دو تصویرِ (1 + 2) بیکیفیت اما زیرخاکی از کایو با او در زمان کودکیاش همراه شده بود. محتوای جمله هرچند فایدهای چندان برایمان ندارد اما شاید خالی از لطف نیز نباشد: «در آرامش ابدی باش پادشاه؛ سپاسگزاریم که آوازهی فوتبال ما را به سرتاسر جهان رساندی.»
اما جدا از بیخبری یا بهتر بگویم کمخبری از کایو خورخهیِ محوشده، مهمترین دلیلی که باعث شد یاد او بیافتم و جستجویی اندر احوالات او کنم خبری کوتاه بود که برخی از رسانههای ایتالیایی (منجمله لاریپابلیکا و لا استامپا) از او منتشر کرده بودند؛ خبری مجدداً ناخوشایند که نشان میدهد بداقبالیهای شماره 21 یوونتوس همچنان تمامی ندارد.
ماجرا به سرقت جانانهای بازمیگردد که از این بازیکن سیاهبختِ یووه صورت گرفته؛ حادثهای که در آن یک باند زبدهی دزدی وارد خانهاش در تورین شده و مجموعهای متشکل از البسه، آیپد، ایرپاد، جواهرات و ساعتهایش را سرقت کردهاند.
اما این همه بدشانسی و بدبیاری کایو نبوده چراکه این باند ماهر ظاهراً موفق شدهاند ماشین گرانقیمت و نفیس «رنجرووِر» او را نیز که در گاراژ خانهاش پارک بوده دزدیده و با خود ببرند؛ ماشینی که جدا از بهای سنگینش، بستههایی گرانقیمت از اقلام مرتبط با فیزیوتراپی که این بازیکن برای طی کردن روند درمان و ریکاوریاش تهیه کرده بوده را نیز در صندوق عقبش به همراه داشته.
تخمینهای ابتدایی پلیس تورین نشان میدهد که ارزش مالی اقلام مسروقه بهجز ماشین، جواهرات، ساعت و مواد فیزیوتراپی چیزی در حدود 150 هزار یورو بوده است. باغبان خانه خورخه تنها کسیست که پس از این سرقت از آن مطلع شده و حادثه را به پلیس اطلاع داده است. حالا او در آستانه تعطیلات پایان فصل در دوراهی رفتن به مرخصی یا ماندن و پیگیری قانونی این قضیه مانده است. بدترین اتفاق ممکن در این بین برای او قطعاً اعلام عدم نیاز یووه به او برای فصل آینده خواهد بود تا کلکسیون ناکامی او تکمیل شود.
ستارهای که در ابتدا پنداشته شد همانند دوران حضور نیمار در سانتوز برزیل یک کشف بزرگ برای باشگاههای اروپایی باشد، با کشف یوونتوس رهسپار ایتالیا شد و البته هرگز نیز نتوانست چیزی از خود نشان دهد تا حداقل متوجه شویم میتوان به امید بست یا نه. فعلاً که تکنیک ناب برزیلی به جای او در کالبد ساموئل ایلینگ جونیورِ انگلیسی حلول کرده؛ تا آینده چه عجایب دیگری بر ما مکشوف ســـــازد . . .