@GioVanni Agnelli
1-ینی فصل پیش با اون شرایط افتضاح بارسا، اول کومن و بعد ژاوی خودکشی کردن با بازی دادن همزمان به پدری و گاوی؟ (بدون یک روز بازی در لالیگا)
2-+ این رو که میگی من یه ابهام برام پیش میاد: برخلاف گفته های قبلیت، ظاهرا فاجولی اونقدرها هم بازیکن خوبی نیست که بتونه بازیکن کلنگی مثل مک کنی رو نیمکت نشین کنه (یا به بیان دیگه کسی که نتونه مک کنی کلنگ رو نیمکت نشین خودش کنه بازیکن خوبی نیست!)
3-+ برای منی که فقط یه هوادارم (نه یه مربی)، حدس من از علت بازی دادن به مک کنی تامین دینامیزم خط هافبکه. خب بر فرض تامین این میزان دوندگی توسط مک کنی (که بهش شک دارم)، به نظرم در کنار این همه دویدن، تاثیرگذاری هم مهمه و فقط ایجاد برتری عددی در صحنه ها مهم نیست
من که به شخصه تاثیرگذاری از مک کنی ندیدم. نه در دفاع و نه در حمله!
پ.ن الان توی هواسکورد چک کردم مک کنی این فصل توی لیگ نمره بالاتر از 6.42 نداشته و این یعنی افتضاح! تازه بیشتر بازیامونم با ته جدولیا بوده!
- داری بحث رو به بیراهه میبری و من خوشم نمیاد، پس بند به بند جوابت رو میدم.
1- ما درباره یوونتوس، اونم از نوع آلگریش داریم صحبت میکنیم،
فلسفه هر باشگاه و یا هر مربی فرق میکنه، کما اینکه دلیخت با وجود سن کم کاپیتان آژاکس بود ولی به ما چه !!
آلگری اصولا از بازیکن جوون خوشش نمیاد، پس این ایده که مثلا فاجیولی و میرتی هم زمان در ترکیب اصلی باشند به خودی ـه خود یک ایده تخیلی میشه !
از این داستان زیبای سرمربی هم که بگذریم، من هیچ وقت یادم نمیاد یووه در ترکیب اصلی اینقدر زود بازیکن های جوونش رو وارد کرده باشه، مگر اینکه فرا انسانی بوده باشند ! مثل پوگبا که البته همون هم اوایل به عنوان بازیکن ذخیره وارد میشد و کم کم جایگاه خودش رو به دست اورد.
دل پیرو و کیه لینی هم که از اساطیر باشگاه هستند به راحتی وارد ترکیب اصلی نشدند. فاجیولی و میرتی که جای خود دارند !!
2- اصلا مک کنی و فاجیولی ربطی به هم ندارند ! دو بازیکن با دو خصوصیت متفاوت.
3- همونطور که اشاره کردی مک کنی به دلیل دوندگی در ترکیب اصلی هست، حال اینکه این کار رو چقدر خوب انجام میده باز هم ربطی به فاجیولی نداره، چون فاجیولی بازیکن دونده و دینانیکی نیست.
اینکه اینقدر اصرار داری مک کنی رو با فاجیولی در یک سمت قرار بدی واقعا عجیب ـه. تنها وجه شباهت این دو بازیکن این هست که پستشون هافبک هست ولاغیر !