6456 پاسخ برای این موضوع

[Orphée]

 

 

تو فینال جام اتحادیه (چلسی-لیورپول) کپا سر پنالتی فن دایک حتی وسط دروازه هم وای نستاد ولی بازم نتونست پنالتی این مدافع رو بگیره و بعدم پنالتی خودشو زد آسمون تا یه تنه لیور رو قهرمان کنه...

 

بوفون حتی تو ۴۶ سالگی هم این پنالتی رو گل نمیخورد... کجایی جی جی که همین الانم جزو حداقل ۱۰-۱۵ گلر برتر دنیایی ...

[Senmorta]

تا 2024 با پارما تمدید کرده ظاهرا!!!

[Orphée]

 

 

بوفون : « اون روز * من و کلودیو [مارکیزیو] کرخت بودیم. اون فقط اومد پیش من و با چشمانی گریان در آغوشم گرفت.

شاهد تک تک مراحل رشدش در یووه بودم. برعکس من ، تنها چیزی که کلودیو میدونست ، یووه بود ؛ یوونتوس تنها چیزی بود که براش اهمیت داشت... »

 

* آخرین بازی هر دو برای یوونتوس ؛ یووه ۲-۱ ورونا در فصل ۲۰۱۷-۱۸ ، البته بوفون دوباره ۲۰۱۹ برگشت...

[حامد]

چهره متفاوت جانلوئیجی بوفون در 24 سالگی (20 سال پیش)

 

[Serie A]

[Escanor]

برای منی که دروازبانی دوست داشتنی ترین پست بود، بازیکنای محبوبم عمدتا دروازبان بودن. بعد از یورو 2000 تا نزدیک 3 سال برای من تولدو بهترین دروازبان و محبوب ترین بازیکن بود. وقتی میدیدم بوفون توی دروازه بهش ترجیح داده میشه حس تنفر از بوفون درونم ایجاد شد.
مارس 2003 بود قطعا. سر یه کل کل بچگانه که توی بازی فوتبال کی کدوم بازیکنه دوستم تولدو رو برداشت. تولدویی که بت جفتمون بود. باهم کمی در این مورد دعوا کردیم و بعد من گفتم حالا که اینطوره من بوفونم. از همونجا شروع شد. نمیدونم چرا ولی همیشه آدمایی که به شدت ازشون بدم میومد بعدها تبدیل شدن به کسایی که عاشقشون شدم. همشون بهم بدی کردن ولی بوفون... بوفون همیشه برام دوست داشتنی موند.
همیشه برام مهم بود بوفون سربلند از زمین بیاد بیرون. برام مهم نبود یووه میبره یا نه. فقط بوفون گل نخوره. اما کم کم حسی در من نسبت به یووه ایجاد شد. در حالی که سرخوش از قهرمانی ایتالیای 2006 بودم یووه به خاطر کالچوپولی سقوط کرد به سری بی. با تله تکست نقل و انتقالات رو چک میکردم. کاناوارو و زلاتاتی که عاشقشون بودم رفتن. خیلیای دیگه رفتن. هر روز چک میکردم ببینم کیا میمونن. هر روز میترسیدم بکی دیگه بره. ولی بوفون نرفت و منم با یووه موندم.
توی فیفا منیجر یووه رو از سری بی میبردم سری آ و هر چی جام بود رو میگرفتم. توی پی ای اس 6 هر وقت خیلی بازی مهم بود یووه رو برمیداشتم چون خیلی برام مهم بود با یووه نبازم. یادمم نمیاد یک بار هم با اون یووه باخته باشم.
مدام تله تکست رو چک میکردم و نتابج یووه تو سری بی رو دنبال میکردم. از اونجا بود که یووه هر روز برام مهمتر شد و علاقم بهش بزرگتر از علاقه به بوفون. دیگه برام مهم نبود بوفون گل میخوره یا نه. مهم بود یووه ببره. یووه بود که مهم شد.
با وجود کسر امتیاز صعود کردیم ولی بعد دو فصل امیدوار کننده و بعد دو فصل نتایج تحقیر آمیز. اما دست از یووه نکشیدم. اون روزا نتیجه نمیگرفتیم اما فکر میکنم شاید خیلیا راضی تر بودن.
وقتی بالاخره اسکودتو رو بردیم رفتن دل پیرو قهرمانی رو زهرمار کرد. اصلا احساس خوشحالی نمیکردم. مگه میشد خوشحال بود؟ ناسلامتی دل پیرو داشت میرفت. شاید واسه همین بود که قهرمانی فصل بعد بیشتر چسبید. جامی که بوفون بالا بردش.
بوفون که رفت پاریس دلم شکست. وقتی هم که برگشت انگار اون شکستگی خوب نشد. ولی یووست که مهمه. یووست که به خاطرش خندیدم، شادی کردم، اشک ریختم. اسطوره ها میان و میرن. یووست که میمونه. ولی جای زخما چی؟ هنوز زخم رفتن دل پیرو خوب نشده. هنوز برای ترزگه و کامورانزی که انقدر مظلوم رفتن ناراحتم. تهش با خودم میگم مهم اینه اونا یووه رو دوست دارن و بخشیدنش. مهم فقط یووست. مهم فلسفه باشگاهه. بردن به هر قیمتی. حتی از دست دادن اسطوره ها. حتی با دور انداختن کسایی که دوستشون داریم.
برای من بوفون همیشه خاص ترین بازیکنه. نمیتونم پنهان کنم که مقاطعی دل پیرو بیشتر دوست داشتم اما الان که نگاه میکنم هیچکس برای من بوفون نمیشه. به خاطر بوفون بود که هوادار باشگاه شدم. به خاطر بوفونه که یووه فقط مهمه. ممنون بوفون برای تمام این سال ها. بدون تو برای من یووه باشگاهی بود بین تمامی باشگاه های دیگه...
خواستم پایانم تو اینجا پستی باشه توی تاپبک کسی که منو به این باشگاه علاقه مند کرد. امیدوارم روزی بیاد که اونقدر وضعیتمون خوب بشه که دغدغمون بشه اینکه بریم و بازیای یووه رو از نزدیک ببینیم. شاد، سالم و موفق باشید

[Orphée]

^^^

 

@Escanor علی جان نمیدونم دقیقاً چه مشکلی پیش اومده که اینقدر ناراحت هستی ، البته یه توضیحاتی تو تاپیک آلگری نوشته بودی ولی باز من فکر میکنم حیفه ، حداقل یه مدت از فروم دور شو و بعداً سر فرصت تصمیم بگیر. تو اون فروم قبلی که ما بودیم ، پیش میومد که یه کاربری درخواست بَن شدن خودش رو میداد تا مثن نتونه سر بزنه یا پُست بده ولی بعد مُدت بن برمیگشت. بنظرم تو هم فقط مثلاً میتونی به بعضی تاپیکها سر بزنی و همونجا پُست بدی تا این حالتی که درت هست حل بشه. اینجا هم تنها چیزی که ازت یادمه اخلاق و اهمیت و ارزش قائل شدن برای فروم و بودن سرت تو لاک خودته. لطفاً برای همیشه نرو و اگرم میری ، با قدت برگرد و ادامه بده ، فروم بهت نیاز داره...

[Orphée]

بوفون به توتو :

 

 

« چرا یووه در این همه رسوایی دخیله؟ همیشه بالاسر یوونتوس یک شمشیر داموکلس هست چون در همه حال بخاطر هوادارا و حریفاش ، در مرکز توجه ایتالیا قرار داره. اینکه چی بر سر یووه میاد ، خیلی سر و صدا میکنه. یوونتوس متهم به خیلی چیزها شده و معمولاً هم بخاطرش تنبهش کردن ، اونم برای مسائلی که باشگاه های دیگه هم کمتر یا بیشتر مرتکب شدن و اینو برای دفاع از یووه نمیگم ، میگمش چون واقعیته. وقتی اتفاقی برای یووه میوفته ، همه پُشتش قائم میشن چون میدونن یوونتوسه که بیشترین هیاهو رو ایجاد میکنه... »

[eⁿzº]

 

 شیرِ بوفون تو حلق بدخواهاش به روایت تصویر

[Hamed-Bianconeri]

برای 18 سال تمام حس اطمینان و شکست ناپذیری بی پایانی در تک تک دقایق بازی ازش حس میکردم     حالا بعد از چند سال ارزششو بیشتر از قبل دارم درک میکنم اینکه چه وزنه ایی بود چه داخل زمین چه داخل رختکن تیم واقعا چوب علاقه اش به یووه رو خورد و اخر هم انجوری باهاش رفتار کردن هنوزم از پرین و شزنی یه سر و گردن بالاتره بدون هیچ گونه تعصبی  یووه خیلی بهش بدهکاره  اینکه از زوج جیجی-استوراری به همچین اشغالهایی رسیدیم خیلی خیلی درداوره 

[GioVanni Agnelli]

- نه اینکه الکس و بوفون از یووه بالاتر باشن، بدون شک اینطور نیست و هر افتخاری هم به دست آوردند و ایضا محبوبیت در درجه اول بخاطر یووه ست
ولی به لحاظ اخلاقی یووه خیلی بهشون بدهکاره و به نظرم تنها با تغییر در کادر مدیریت این کار شدنی هست

[Orphée]

بوفون :

 

« وضعیت یووه؟ هیچی نمیگم چون در حال حاضر هر کلمه ای میتونه معنی مجادله آمیز داشته باشه و من همچین نیتی ندارم. حتی وقتی من بازیکنشون بودم ، گاهی اوقات پیش میومد که بد شروع کنیم ولی دوباره به صدر برگشتیم. مسئله DNA تیم و بازیکناش هست. هر کسی نمیتونه DNA یوونتوس رو داشته باشه ، باشگاهی با طرز تفکر و اثر پایدار مشخص...

 

دلم برای کیه لینی تنگ شده. او بازیکنیه که به هر جوونی توصیه میکنم الگو قرار بده. او با استعدادهای فنی ویژه متولد نشد وی با پشتکار ، ذهنیت و خردمندی ، تبدیل به یک ستاره شد. استعداد در زندگی و ورزش کمک کننده ولی همه چیز نیست. کیه لینی بزرگترین معجزه ای بود که در طول دوران بازیگریم دیدم و از نظر من او یکی از بهترینهای تمام تاریخه...

 

وقتی از پاریس به یووه برگشتم ، مدیران یووه در مورد دروازه بانها ازم نظر خواستم. بهشون گفتم مانیانِ لیل ولی هیچکس توجهی نکرد. برا عجیب بود. وقتی میلان خریدش ، به مالدینی پیام دادم و گفتم که افراد معدودی بهش باور داشتن ولی میلان یه گُلر بزرگ رو خریده. و عملاً هم همین شد... »

[حامد]

نه جهانِ فوتبال که کل این گیتی سازوکاری عجیب دارد. تکانه‌های برخی از ضربات، هنگامی بر جانت می‌نشیند که دیگر بنیه‌ و هیجانی برای مواجهه با آنها نداری. جانلوئیجی بوفون در حال گذرانِ ایام در چهل و چهارمین سال تقویمی‌اش است و عمر بی‌قدرِ نگارنده نیز به سمت چهل و یکمین سال حیاتش می‌تازد. همین قدر نزدیک به جی‌جی و همین‌قدر دور از او. تا همین چند سال پیش محال بود لذت تماشای فوتبال بدون او را تاب بیاورم؛ از روایت‌های بزرگان، از آنیلی‌ها و شیره‌اها گرفته تا دل‌پیه‌رو‌ها و مارکیزیوها، کمی آنسوتر از کیه‌لوها و سایر تاریخ‌سازان، تنها حدیث دلبری او را خوانده و از بَر بودم. با حضور او «یوونتوس» برایم ثنویت می‌یافت؛ با افسانه‌ی او، فلسفه‌ای در غار فوتبالی‌ام پرورانده بودم که حتی خدایگانِ پانتئونِ دروازه‌بانی نیز ذیلِ او معنادار می‌شدند. روز وداعِ «نومِرو اونـو» با یووه، با هر تکانِ دست‌هایش برای هواداران و فردایِ آن روز با هر کلیک بر تصاویر رسانه‌ها از این آیینِ محزون، انگیزه‌ها و ادله‌هایم برای یافتن قراری دوباره و برخوردی منطقی با این هجران، ناشدنی‌ترین مسیر بود. امروز اما او برخواسته از خاکستر خویش در پارما، «ماندن» و «بودن» را دگر بار احضار کرده است. من اما دورتر از همیشه به او، با چشم‌چرانی، سرخط خبرهایش را دنبال می‌کنم. آیا از دل رفت هر آنکه از دیده رفت؟ حتی اگر درست باشد نمی‌خواهم این گزاره را بپذیرم. بوفون اگرچه در عینِ بودن، آن توجهات ایام شبابم را گرداگرد خود جمع نمی‌کند اما قطعه‌ای بی‌بدیل در قلبم را به خود اختصاص داده. نمی‌دانم رسمِ چرخ گردون است یا من با سوگندها و بی‌قراری‌های فوتبالی‌ام بیگانه شده‌ام؛ اما این را همچنان خوب از بَر هستم که فوتبال بدون جانلوئیجی بوفون قطعاً تا ابد چیزی کم خواهد داشت. پس خوشا به بختِ من و فوتبال که بوفون هرچند اندکی ناپیدا و محجور همچنان در این منظومه فوتبالی نفس می‌کِشــــد.

 

(دیدار روز گذشته (27 سپتامبر 2022) جانلوئیجی بوفون با ماریا ساکاری تنیسور سرشناس یونانی)

[قاسم]

هفته‌ی گذشته به مسایلِ ایران واکنش نشون داد و پری‌روز هم با انتشارِ یه ویدیو دوباره از زنان ایرانی حمایت کرد و گفت: «زنان ایرانی در نبردی بسیار مهم هستند که نباید تنها بمانند؛ زیرا با این خشونت‌ها ما مردها هم طرف بوده و در کنار زنان هستیم.»

[mory]

بوفون پس از پیروزی 2-0 ایران مقابل ولز، این توییت را منتشر کرد:

شما بابت شجاعت‌تان به یادآورده می‌شوید. این پیروزی، نشانی از امید و قدرت برای کسانی است که در کشور شما برای آزادی می‌جنگند. شما برای من الگو هستید و برای افراد زیادی نقش قهرمان را دارید

[Buffon2003]

حضرت یکی از طولانی ترین دوران مصدومیتش رو پشت سر گذاشته تفریبا 4 ماهی هست از بازی ها دور بوده ، هفته دیگه در کوپا ایتایا پارما به مصاف اینتر میره و بازی در زمین اینتر برگذار میشه ، امیدوارم به بازی برسه تقابل جذابی هست. 

[GioVanni Agnelli]

- بوفون هم با انتشار عکس پیراهن شماره ۹ ویالی با پیراهن سمپدوریا نوشته :

"یافتن کلمات در این لحظه سخت است. در زمین بازی و بیرون از آن یک شخصیت بزرگ بودی. تا پایان با سری بالا و با افتخار به مبارزه ادامه دادی. ارزش پیراهنی که به من دادی بی نهایت است و هر گاه آن را می بینم فقط می توانم بابت تمام کارهایی که کردی از تو تشکر کنم. خلا بزرگی ایجاد کردی. خداحافظ جانلوکا..."

[GioVanni Agnelli]

- به تازگی ۴۵ ساله شده،
اولین بازیش برای پارما ۲۵ سال پیش در کوپا ایتالیا و حالا در ۴۵ سالگی، باز هم با پارما و باز هم در کوپا ایتالیا.


بی نهایت لایق پرستش هست این اسطوره.
بعد از یک دوره مصدومیت طولانی دوباره برگشته و فقط فرم بدنش رو ببینید که چقدر آماده ست...

[اون که من دوسش دارم]

بوفون ، بوفون خوب و قشنگم

 

[Buffon2003]

 

نمایشی زیبا از بوفون و یاران ، با اینکه از پارما انتظاراتم خیلی کمتر بود اما بازی منسجمی انجام دادند و فقط با بدشانسی نتونستند صعود کنند. بوفون هم کاملا بدون اشتباه بود و چند سیو بسیار زیبا داشت که اوجش سیو دیدنیش در برابر ضربه ژکو از فاصله بسیار نزدیک و رفلکس سریع بوفون در آستانه 45 سالگی بود. به امید اینکه در رقابت های سری بی پارما بهتر کار کنه و انشالله فصل بعد بوفون رو مجددا در سری آ ببینیم.