درود. اگه جای پست اشتباهه عوضش کنید.
فاز اول الگری در یووه تموم شد و از فردا و بازی مقابل ساسوئولو - که وضعش خرابه در جدول ولی بازی سختیه به نظرم - فاز دوم شروع میشه.
فاز اول 2 قسمت داشت. یکی لیگ بود که من انتظار 16 امتیاز رو داشتم که عالی تلقی میشد. (مثلا تساوی در زمین میلان) 14 هم خوب بود به نظرم ولی الگری هر 18 امتیاز رو گرفت تا به کمک تیم خوب و بزرگی که داریم سنت بد شروع کردنش از بین بره و نظریات کلی رو به سخره بگیره. در اروپا انتظار 4 امتیاز داشتم ولی 3 هم بد نیست. از شیوه بازی تیم تقریبا راضی هستم ولی باید بهتر بشه و ایشالا در ادامه و با آماده شدن یه سری مصدوما و اوج گرفتن نفرات بهتر هم میشه. تیم هنوز به طور کامل تیم الگری نیست و البته هنوز برای این قضاوت زوده که تیم الگری گامی به جلو خواهد بود یا خیر. تقسیم انرژی و سیستم چرخشی هم خیلی خوب جواب داده تا الان ولی آخر فصل ارزشش بیشتر مشخص میشه. در کل به نظرم مکس خیلی عالی بوده تا اینجا و مجموعا از 10 نمره 9 می گیره از من. نکته خیلی مثبتیه ولی نکته نگران کننده اینه که فاز اول حداکثر 10% در کل فصل اهمیت داره و هنوز به هیچ چیزی نرسیدیم و صرفا گام اول محکم برداشته شده.
فاز دوم رو از اینجا تا پایان سال میلادی می گیرم و انتظارم اینه:
در اروپا کسب 10 امتیاز ایده آل هست و با 13 امتیاز می تونیم اول بشیم و به عنوان سرگروه استرس کمتری موقع قرعه داشته باشم. بازی این هفته با الیمپیاکو احتمالا تعیین کننده ترین بازی هست و اگه همه چی بعکس سال قبل خوب پیش بره بازی آخر می تونه نبردی برای صدرنشینی و البته ارزیابی توان تیم در اروپا باشه. ولی باید پله پله پیش بریم. 3 امتیاز از یونان یعنی 80% صعود و این مهم ترین چیزه. در لیگ 4 بازی قبل تعطیلات ملی داریم که انتظار من حداقل 10 امتیاز هست. چون هر 6 بازی رو بردیم 10 قابل قبوله وگرنه باید همه رو می بردیم. هرچند با این اوضاع اولین مساوی هم می تونه به تیم شوک وارد کنه و الگری رو هم دچار مشکل کنه حتی! الگری خوب فهمیده که یووه با کل ایتالیا فرق داره و هیچ اشتباهی ولو کوچک برتابیده نمیشه. 5 بازی هم بعد تعطیلات ملی تا قبل سال نو داریم که انتظار من 11 امتیاز هست. این امتیاز ها که میگم تضمین 100% ی قهرمانی هست وگرنه با کمتر هم قطعا میشه قهرمان شد.
اولین چیزی که یه هوادار یووه باید یاد بگیره یا بپذیره همین مطلبیه که خیلیا تو همین هفته گفتن. یووه مقابل میلان، اینتر، لاتزیو، رم، ناپولی و ... نیست. ممکنه در مقطعی مقابل تک تک اینا باشه ولی در کل مقابل همه ایتالیا س. باخت یووه تقریبا همیشه و مخصوصا دو دهه اخیر مترادف بوده با شادی ایتالیا و برعکس. الگری هم خیلی زود اینو متوجه شد! قطعا قبلا هم اطلاع داشته ولی الان به گفته خودش خیلی عمیق تر درک می کنه. 2 سال دیگه که بمونه قشنگ تو اعماق وجودش هم حس می کنه.
البته اصلا حس بدی نیست.
یه سری صحبت کلی شد که از عمو تراپ و دن فابیو و میشل تشکر می کنم که حقیقت رو گفتن ولی بهترین صحبت برای من حرف های مارچلو لیپی عزیز بود. لیپی 1 بازی هم برای یووه انجام نداده و با اینکه به عنوان مربی یووه - بهترین مربی تاریخ یووه و از دید من تاریخ به طور کلی - شناخته میشه، ولی قبل و بعدش تو تیم های دیگه هم مربیگری کرده... این حسی رو که به یووه داره خیلی برام ارزشمند هست. امیدوارم اسطوره سابق یووه و مربی فعلی ایتالیا هم بعدا که از ایتالیا رفت (یا الان در خلوت خودش) همچین حسی رو داشته باشه. به هر حال سال ها برای یووه جنگیده و رابطه ش با یووه از نظر احساسی خیلی خیلی باید از لیپی محکم تر باشه.
به امید برد در بازی فردا و تداوم موفقیت های یووه.
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
