5427 پاسخ برای این موضوع

[Donnie]

خوب همه الان بیان از بد ترین تصمیم های الگری در این فصول بگن 

 

 

ب نظرم بازی دادن استورارو در بازی برگشت مقابل بایرن و ب چاک دادن تیم اولیش بود

 

بازی برگشت حذفی مقابل اینتر سه سال قبل که همه تیمو عوض کرد چون رفت 3 تا زده بودیم اما شانس اوردیم پنالتی رو بردیم 

 

استفاده از ویدال ب عنوان هافبک تهاجمی البته تست بود 

 

فکر کردن 10 دیقه ای ب فینال لروپا

 

 

اما مطمئنم الگری میره تیم خوب

 

تو فصول مختلف میشه زیاد پیدا کرد. به نظرم چند تا از مهم تریناشون:

 

 

1- بعد از 3-0 جلو افتادن از رئال، تیم رو عقب کشید. بعداً گفته شد که به دلیل خستگی زیاد بازیکنان بعد از دقیقه 60 بوده ولی به نظرم میشد بهتر مدیریت کرد.

 

2- تعویض موراتا تو بازی با بایرن که 2-0 جلو افتاده بودیم. بعد از تعویضش بایرن قشنگ جرات پیدا کرد خیمه زد رو دروازه ما.

 

3- فینال با رئال که نیمه دوم تیم عملاً از هم پاشیده بود و همه بازیکنان حتی بوفون بی هدف فقط منتظر دریافت گل های بیش تر بودن. این بازی بعداً حسرتش هم بیش تر میشه برامون. به خصوص از نیم فصل دوم ما 4231ی شده بودیم که عملاً هر تیمی رو از لبه ی تیغ می گذروند.

 

4- بازی فصل قبل مقابل اینتر 10 نفره. که یکی از افتضاح ترین بازی های فصول اخیرمون بود. هر چند که هیگواین فرشته نجاتمون ولی اون بازی عملاً شکست تاکتیکی خیلی بدی برای مکس بود به نظرم.

 

 

آلگری مربی بزرگی هست و خواهد بود. یک مسأله هست و اونم مربیگری باشگاهی مثل یووه اس. بالای 90 درصد مربیان فوتبال اگر سرمربی یووه بشن برای استمرار موفقیت هاشون بعد از چند فصل احتیاط رو پیشه می گیرن. وقتی مربی ایتالیایی هم باشه تأثیرش خیلی بیش تر دیده میشه. تیم مکس دو تا میزد بعد خیلی ملو عقب می کشید و توپ رو به حریف میداد و منتظر فرصت بود. تیم کنته یک جور دیگه، دو گل میزد خودش بازی رو کنترل می کرد تا تموم بشه. 

 

بحث در موردش خیلی زیاد میشه کرد. من امیدوارم این تفکرات تو سرمربی بعدی کمرنگ تر باشه.

[اون که من دوسش دارم]

مردان میروند و انچه برای همیشه باقی می ماند یوونتوس است   Perchè gli uomini passano, ma la Juventus resta, sempre.

[MaMpIeRo]

وقتش بود دیگه ولی :

 

خیلی چیزا بهمون دادی.

دلم برات خیلی تنگ میشه مربی.

مرسی آلگری

[El rey leon]

 

تو فصول مختلف میشه زیاد پیدا کرد. به نظرم چند تا از مهم تریناشون:

 

 

1- بعد از 3-0 جلو افتادن از رئال، تیم رو عقب کشید. بعداً گفته شد که به دلیل خستگی زیاد بازیکنان بعد از دقیقه 60 بوده ولی به نظرم میشد بهتر مدیریت کرد.

 

2- تعویض موراتا تو بازی با بایرن که 2-0 جلو افتاده بودیم. بعد از تعویضش بایرن قشنگ جرات پیدا کرد خیمه زد رو دروازه ما.

 

3- فینال با رئال که نیمه دوم تیم عملاً از هم پاشیده بود و همه بازیکنان حتی بوفون بی هدف فقط منتظر دریافت گل های بیش تر بودن. این بازی بعداً حسرتش هم بیش تر میشه برامون. به خصوص از نیم فصل دوم ما 4231ی شده بودیم که عملاً هر تیمی رو از لبه ی تیغ می گذروند.

 

4- بازی فصل قبل مقابل اینتر 10 نفره. که یکی از افتضاح ترین بازی های فصول اخیرمون بود. هر چند که هیگواین فرشته نجاتمون ولی اون بازی عملاً شکست تاکتیکی خیلی بدی برای مکس بود به نظرم.

 

 

آلگری مربی بزرگی هست و خواهد بود. یک مسأله هست و اونم مربیگری باشگاهی مثل یووه اس. بالای 90 درصد مربیان فوتبال اگر سرمربی یووه بشن برای استمرار موفقیت هاشون بعد از چند فصل احتیاط رو پیشه می گیرن. وقتی مربی ایتالیایی هم باشه تأثیرش خیلی بیش تر دیده میشه. تیم مکس دو تا میزد بعد خیلی ملو عقب می کشید و توپ رو به حریف میداد و منتظر فرصت بود. تیم کنته یک جور دیگه، دو گل میزد خودش بازی رو کنترل می کرد تا تموم بشه. 

 

بحث در موردش خیلی زیاد میشه کرد. من امیدوارم این تفکرات تو سرمربی بعدی کمرنگ تر باشه.

 

نقط ضعف آلگری از نظر من همین بود
پتانسیل بالای تیم و خودشو تو یه سری بازی ها نشون داد ولی اون جایی که باید از معجزه اش استفاده میکرد تسلیم شد .

2-0 تو خونه گواردیولا جلو افتادم کار هر تیمی نیست . ولی خیلی تیما بودند که به راحتی 4 تا از بایرن خوردند .
3-0 تو خونه رئال بردن کار هیچ تیمی نیست ، ولی خیلی تیما بودند که از رئال کامبک خوردند
تاتنهام ، بارسلونا و اتلتیک هم به همین صورت .

خلاصه، میشد که بشه ولی به هر دلیلی نشد .

 

[mory]

@El rey leon

نوید به نظر خودت چه دلایلی باعث شد تا پتانسیل واقعی تیم آلگری نمایان نشه ؟

[El rey leon]

اتفاقا با یه بنده خدایی داشتم بحث میکردم همین بحث پیش اومد .
بحث رسید به بازی بایرن .
بهش گفتم کل بازی به خاطر تصمیم های آلگری اونجوری شد . یعنی هم دو تای اولی که یووه زد به خاطر تاکتیک های آلگری بود و هم 4 تایی که بایرن زد .
یه حرف قشنگ زد . گفت : " فردی که اینجوری تصمیم میگره حتما قبلش با این سیستم و سبک تعویض ها جواب گرفته ." من یه لحظه سرسری از روی حرفش رد شدم ولی دیدم بد نمیگه .

هر آدمی موفقی در حالت تصمیم گیری ، بر میگرده به سیستم تفکر و تجربیاتش و بر اساس اون داده ها ، تصمیمشو میگیره .  اگه غیر این باشه میشه هردمبیل ، میشه مثل تصمیم های مسئولین ما که نه تجربه ای پشتشه و نه تفکری .
از نظر من آلگری اون جوری که همه میگند احمق نبود شاید از نظر من برعکس احمق بود .
شما تعویض های بازی رفت رو با بایرن رو به یاد بیارید .
هرنانز و استورارو و موراتا . ( گل هامون رو دیبالا و استورارو زدند ) همین استورارو رو تو بازی برگشت اورد ولی فاجعه به بار آور .
یا بازی با تاتنهام ،
تعویض هایی که بازی رو عوض کرد رو به خاطر دارید ؟؟ لیخت و آساموا !!!!
دوتا بازیکن کناری که هیچ کسی فکر نمیکرد تاثیری تو بازی داشته باشند نتیجه بازی رو تغییر دادند .
توی همین فصل آلگری از این تصمیم ها کم نداشت ولی خب یه جا شد و یه جا نشده .
نمیدونم منظورم رو متوجه میشید یا نه ، به زبان ساده بگم تصمیمات خوب و بد منشائشون یه طرز تفکره ، آلگری تفکراتش عوض نشد ولی خیلی چیزای دیگه تغییر کرده بود .
من بار ها گفتم ، ایراد آلگری از نظر من عدم تطابق با این تغییرا بود .
آلگری برعکس کونته روانشاس خوبی نیست ولی تئورسین بسیار بزرگتریه .
 

[Signora Omicidi]

به چیزی این فصل خیلی واصح بود بر خلاف اینکه الگری این فصل تقریبا هیچ کاره بود و هیچ بعد فنی نداشت و حتی به قول تارکینادی تنها کاری ک میتونست بکنه بین دو نیمه با مشت محکم میکوبید تو میزو دک دیوار و میگفت چرا اینکارو نمی کنید ..
یعنی الگری این فصل جای هیچ حمایتیو برا خودش نزاشت و تحقیر حدف جلو کوتوله های اژاکس باعث شد خیلی دوست داران الگری عقب نشینی کنن الی یکی دو مورد ک بهمن هم اشاره کرد فقط ب حاطر لجاجت از الگری بی محابا حمایت شد و تقصیرا رو از گردنش در میوردن

خلاصه میخوام اینو بگم وقتی یکی مثل علیرصا جان میاد اولین جرقه رو میزنه و میگه الگری بهترین تیم رو داره تحویل کنته میده مشخصع که قراره فصل بعد وارد چه بحث ها و معصلاتی بشیم
اقا اصلا من نوکر علگریم و دمش گرم بهترین بود تو جهان هستی
الان دیگه رفته و خواهشا هیچ گونه مقایسه ای نکنید
همیشه فصل اول هر مربی ک اومد چه خوب و چه بد به جا مقایسه و کمنایه زدن بیاین واقعا فقط حمایت کنیم حالا چ زیدان باشه چ پوچیتنیو چه کنته چه مورینیو.
اصل یوونتوسع و ادما میرن و میان
خوشحال میشم دیگه پست های مثل پست علیرضا که شاید از سر ندونستن هن بوده حداقل برا یک فصل زده نشه و این حواشی پایان بیابه.
من همه بچه های فرومو دوست دارم و اختلاف نطر و عقبده باعث نمیشه یوونتوسی با دوست ندونمشون
پس شما هم یاری کنید

[Jack Sparrow]

هر اتفاقی که میخواد، افتاده باشه؛ الگری کسی بود که باعث شد سری که مدت ها به زیر بود رو دوباره بالا بگیریم.
کونته یوونتوس رو قهرمان ایتالیا کرد و با توجه به دوران خودش دستاورد بسیار بزرگی هم بود و تاریخ یوونتوس تا ابد بهش مدیون خواهد بود، اما کسی که دوباره یوونتوس رو یوونتوس کرد الگری بود.

من هیچ شبی رو با اون شبی که رئال مادرید رو تو برنابئو حذف کردیم عوض نمیکنم.
هیچ صحنه ای رو با مشت های گره کرده بوفون رو به سکوها عوض نمیکنم. همون صحنه ای که یادآور دیالوگ معروف " آهای حرامزاده ها، من هنوز زنده ام. " بود.

چه ما دلمون بخواد، چه نخواد، الگری برگ تازه ای رو از تاریخ یووه رقم زد که در آینده هیچوقت کسی نگاه تحقیرآمیزی نسبت بهش نخواهد داشت. در حالیکه ده سال از کالچوپولی می گذشت الگری سه بار با یوونتوس دوگانه داخلی رو فتح کرده بود و دو بار تیم رو به فینال چمپیونزلیگ رسونده بود.

هر چقدر هم تیم الگری این دو فصل آخر در حد انتظارات نبود، دستاوردهای الگری برای یوونتوس انکار نشدنیه.

روزی که الگری به این تیم اومد ما مربی اخراجی میلان رو اوردیم و الان داریم از پپ گواردیولا و دیدیه دشان و مائوریتسیو پوچتینو و یورگن کلوپ حرف میزنیم که همشون تقریبا در اوج دوران مربیگریشون هستن.

بدرود رفیق !

[Hamed-Bianconeri]

هر اتفاقی که میخواد، افتاده باشه؛ الگری کسی بود که باعث شد سری که مدت ها به زیر بود رو دوباره بالا بگیریم.
کونته یوونتوس رو قهرمان ایتالیا کرد و با توجه به دوران خودش دستاورد بسیار بزرگی هم بود و تاریخ یوونتوس تا ابد بهش مدیون خواهد بود، اما کسی که دوباره یوونتوس رو یوونتوس کرد الگری بود.

من هیچ شبی رو با اون شبی که رئال مادرید رو تو برنابئو حذف کردیم عوض نمیکنم.
هیچ صحنه ای رو با مشت های گره کرده بوفون رو به سکوها عوض نمیکنم. همون صحنه ای که یادآور دیالوگ معروف " آهای حرامزاده ها، من هنوز زنده ام. " بود.

چه ما دلمون بخواد، چه نخواد، الگری برگ تازه ای رو از تاریخ یووه رقم زد که در آینده هیچوقت کسی نگاه تحقیرآمیزی نسبت بهش نخواهد داشت. در حالیکه ده سال از کالچوپولی می گذشت الگری سه بار با یوونتوس دوگانه داخلی رو فتح کرده بود و دو بار تیم رو به فینال چمپیونزلیگ رسونده بود.

هر چقدر هم تیم الگری این دو فصل آخر در حد انتظارات نبود، دستاوردهای الگری برای یوونتوس انکار نشدنیه.

روزی که الگری به این تیم اومد ما مربی اخراجی میلان رو اوردیم و الان داریم از پپ گواردیولا و دیدیه دشان و مائوریتسیو پوچتینو و یورگن کلوپ حرف میزنیم که همشون تقریبا در اوج دوران مربیگریشون هستن.

بدرود رفیق !

من خیلی وقته اینجا پست نزاشتم پست این دوستمون منو مجاب کرد بعد از این همه مدت دوباره یه پست بزارم زیبایی فوتبال به همین اختلاف سلیقه هاست مثلا سلیقه من در مورد اون قسمت از پست دوستمون که قرمز کردم کسی که یوونتوس رو دوباره یوونتوس کرد الگری نیستش و نبوده من چنتا لحظه رو با شبی که گقتی عوض میکنم مثلا روزی که الکس سال 2012 جامو بالای سرش برد برای اینکه اگه همچین شبی نبود احتمالا بوفون هم مشتهاشو تو سانتیاگو برنابئو گره نمیکرد و ما هم در بهترین حالت دنبال گرفتن سهمیه بودیم "پاپیون" زندگی ما یوونتوسیها تو دهه اخیر نه الگری نه انیلی نه بوفون نه هیچ کس دیگه ایی فقط و فقط کونته هست من 19 سالمم نیست و دیروز هم طرفدار یووه نشدم بالا پایین یووه رو هم زیاد دیدم  من الگری رو دوست ندارم ولی بهش احترام میزارم به خاطر زحماتش ازش ممنونم ولی بیاین تاریخو تحریف نکنیم دیگه 

 

 

در مورد مربی جدید هم کونته لیاقت اینو داره دوباره بهش فرصت بدیم ولی انیلی یه ادم خودخواه و مغروره که نمیخواد تو یووه کسی از خودش بزرگتر باشه به همین دلیل الکس/کونته رفتن الانم به همین دلیله که نمیزاره کونته برگرده وگرنه اگه کسی ذره ایی به یووه علاقه داشته باشه میدونه درحال حاضر مربی بهتر از کونته در دسترس یووه نیستش امیداورم بهش این فرصت دوباره دااه بشه 

[Orphée]

خبری که حتی از خرید رونالدو و مسی هم خوشحال کننده تر بود، خبر تغییر کادر پزشکی یووه ست!  تو 4 فصل اول آلگری 82 مصدومیتِ فقط ماهیچه ای داشتیم! ؛ مثن رومولو تو یه برهه 147 روز مصدوم بود و 31 بازی رو از دست داد، اونم تو 26 سالگی...   یا ماتیلو تو 18 سالگی 68 روز نبود. یا پریرا تو ~22 سالگی 94 مصدوم بود و 18 بازیو از دست داد!  بنظرم مصدومیت ماهیچه ای مربوط میشه به سبک بازی تیم؛ مثلاً تو 2014-15 و 2016-17 مصدومیتای این مدلی کمتری داشتیم، این اتفاق فقط برا پوگبا، پیرلو (خیلی پیر) و کیه لینی (پیر) اُفتاد و از قضاء اوج موفقیتهامونم تو همین 2 فصل بود و اینکه اگه 7 مهاجم نداشتیم، این فصل بیشتر از اینا دستمون تو حنا میموند... 

 

آنیلی داره به مرور زیر آب تموم مهره های محافظه کار باشگاه رو میزنه؛ اول ماروتا، بعد آلگری و حالا کادر پزشکی... من رگه هایی از وسواسِ ارتقاء/تغییر بِرَند رو میبینم تو تصمیماتش!

[Signora Omicidi]

من خیلی وقته اینجا پست نزاشتم پست این دوستمون منو مجاب کرد بعد از این همه مدت دوباره یه پست بزارم زیبایی فوتبال به همین اختلاف سلیقه هاست مثلا سلیقه من در مورد اون قسمت از پست دوستمون که قرمز کردم کسی که یوونتوس رو دوباره یوونتوس کرد الگری نیستش و نبوده من چنتا لحظه رو با شبی که گقتی عوض میکنم مثلا روزی که الکس سال 2012 جامو بالای سرش برد برای اینکه اگه همچین شبی نبود احتمالا بوفون هم مشتهاشو تو سانتیاگو برنابئو گره نمیکرد و ما هم در بهترین حالت دنبال گرفتن سهمیه بودیم "پاپیون" زندگی ما یوونتوسیها تو دهه اخیر نه الگری نه انیلی نه بوفون نه هیچ کس دیگه ایی فقط و فقط کونته هست من 19 سالمم نیست و دیروز هم طرفدار یووه نشدم بالا پایین یووه رو هم زیاد دیدم من الگری رو دوست ندارم ولی بهش احترام میزارم به خاطر زحماتش ازش ممنونم ولی بیاین تاریخو تحریف نکنیم دیگه


در مورد مربی جدید هم کونته لیاقت اینو داره دوباره بهش فرصت بدیم ولی انیلی یه ادم خودخواه و مغروره که نمیخواد تو یووه کسی از خودش بزرگتر باشه به همین دلیل الکس/کونته رفتن الانم به همین دلیله که نمیزاره کونته برگرده وگرنه اگه کسی ذره ایی به یووه علاقه داشته باشه میدونه درحال حاضر مربی بهتر از کونته در دسترس یووه نیستش امیداورم بهش این فرصت دوباره دااه بشه

داداش متاسفانه مشکل همینه یه عده یوونتوش رو با برشا اینتر لاتزیو ساسالو ... اشتباه گرفتن و چیزی ک مقتصی شنشون هست رو بیان می کنن و نمیدون چی بودیم و چی هستیم
یوونتوس تاریخ بازگشت باشکوهش رو مدیون کنتس
علگری اگه خیلی مرد بود همون تیم میلان قهرمان رو مجددا قهرمان میکرد اما مشکل این بود کنته نابودش کرد کاری کرد میلان اخراجش کردن
وقتی یه تیم 8 سال اخیر 8 بار قهرمان سری ا بشه قطعا تو این 8 سال سی ال بابد یه تکونی بده و بابد حداقل دو سی ال میگرفت که اونم نگرفتیم
شیرینی مشت های گره کرده بوفون و برد تو برنابیو در مقابل اشک های پیرلو بوفون مارکیزو و اشک های ملیون ها هوادار زوونتوس به خاطر اشتباهات علگری تو ازوپا جلو بایرن با تعویص موراتا جلو ریال با مدیریت نکردن رختکن تو فینال و تعویص های اشتباه جلو رئال تو خونه تحقیر شدن باحت جلو کوتوله های اژاکس و تحقیر شدن در خانه چیزی نیست که اینقدر ذوق مرگ بشیم براش
ملالی نیست ادما بزرگ میشن

[Donnie]

یه اتفاقی که منو خیلی خوشحال کرد نحوه ی خداحافظی مکس و باشگاه با همدیگه بود. دو طرف احترام متقابل رو حفظ کردن، بازیکنان برای احترام مکس به کنفرانس مطبوعاتی اومدن و مکس یک مصاحبه ی عالی و بی نقص انجام داد. حمایت ها و خداحافظی دیبالا و پیانیچ و رونالدو که گفته می شد باهاش مشکل دارن تو اینستاگرام و شبکه های اجتماعی هم خیلی عالی بود.

 

بهترین تصمیم ممکن در بهترین مقطع. همه اعم از هواداران، مدیران و آلگری فهمیده بودن انرژی و تغییر تازه ای نیازه و همه چی خیلی خوب پیش رفت. 

[اون که من دوسش دارم]

Camillo dai per favore.....quasi perfetto.... è stato l'unico allenatore che mi ha fatto perdere quasi la voglia di vedere le partite della Juve. Il calcio è emozione e lui le soffoca.

او تنها مربی ای بود که باعث شد تمایلم به تماشای بازیهای یوونتوس از دست برود

فوتبال احساس است و او آنرا خفه میکند

...................................................................................................

اینکه سری آ رو سریالی قهرمان بشیم و هر سال در اروپا پسرفت کنیم نیمتونست موفقیت باشه

 

امیدوارم بعدی که می یاد موفق باشه تا برنده

یا هم برنده باشه و هم موفق 

 

الگری مثل مهاجم خوب و محبوبی شده بود که فقط تلاش میکنه و گل نمیزنه

[GioVanni Agnelli]

- قطعا کسی نمیتونه کارنامه آلگری رو زیر سوال ببره، در واقع عین بی منطقی هست این کار و آلگری نام خودش رو در تاریخ یووه به عنوان یکی از سرمربیان شاخص ماندگار کرده، این مورد اصلا بحثی بهش وارد نیست.

ولی مسئله ای که هست و من شخصا خیلی دوست دارم بدونم رو مطرح میکنم، اگه کسی جوابی براش داره خوشحال میشم بدونم.

 

در درجه اول اینکه آلگری بهترین تیم جهان رو تحویل سرمربی بعدی نمیده، چون بنا به صحبت های خود شما دوستان، این تیم نه خط هافبک درستی داره و نه خط دفاع سروحال !

از بعد نتیجه هم به جز 2 تحقیر در دو فینال اروپایی، دست آورد شاخصی نداشته.

 

حال سوال من :

1- بعد از 5 سال، آلگری در تیم چه یادگارهایی گذاشته ؟ و در چه پست هایی اقدام به آینده نگری کرده ؟

 

 

خیلی سوال ساده ای ـه.

[alex 4ever]

بعد از شکست تلخ کاردیف: "وقتی شوت کات دار مانژوکیچ از بالای سر دروازه بان رئال رد شد، به خودم گفتم: اوکی... شاید (گل بشه). بعد ازاینکه توپ به تور نشست با خودم فکر کردم: شاید این دفعه نوبت (قهرمان شدن) ماست. اون توپ بعد از یک سری حرکات تکنیکی بازیکنان ما به مانژو رسید و اون هم با یک ضربه زیبا کار رو تموم کرد. به نظرم این یک گل تکرارنشدنیه. این (گل) نشون داد که برای رسیدن به فینال چمپیونز، باید یک تیم خاص باشید و نه فقط یک تیم عالی: فرق بین فینالیست ها با باقی تیم ها!...... کاردیف رو به همراه تیم ترک کردم و به ایتالیا برگشتم. عصر روز بعد، وقتی رسیده بودم خونه، باید از خودم یک سوال خیلی سخت میپرسیدم: آیا این آخر راهه؟‌ آیا نمیتونم این تیم رو بیشتر از این جلو ببرم؟ شک داشتم که قصه م در یووه رو به این صورت تموم کنم. بخشی از من تصمیم گرفته بود که در صبح دوشنبه استعفام رو اعلام کنم...... وقتی راجع به این بازیکنان فکر کردم، تصمیمم تقریبا یک تصمیم شخصی شد (و نه فقط حرفه ای). میدونستم که برای من، هنوز چیزهایی برای ثابت کردن و درس دادن وجود داره. برای همین در اون شب، قبل از خواب، تصمیم گرفتم که اگر باشگاه با اهداف و استراتژی من موافقه و تمایل به ادامه همکاری داره، همچنان با یووه ادامه بدم."

 

از یک مصاحبه دیگه:‌ "تجربه میلان برای من کافی بود، یک سال اضافی اونجا موندم. با یووه ادامه میدم،‌ چون کار درست همینه. این تیم هنوز هم میتونه بهتر بشه. وقتی که دیگه چیزی برای ارائه نداشته باشم، یووه رو ترک میکنم."

 

از دید من اما دوسال اضافه موندی. موندنت در ۲۰۱۷-۱۸ رو فقط در صورتی مفید دونستم که سبک بازی تیم در سری آ رو عوض کنی. شروع کنی به تمرین بازی پرفشار که شاکله فیزیکی تیم بعد از دقیقه ۶۰ در فینال احتمالی ۲۰۱۸ از هم نپاشه. متاسفانه ولی محافظه کارتر شدی. میتونستی همچنان تیم رو قهرمان کنی اگر دست از محافظه کاری برمیداشتی. مطمئنا تمرین ریسکی بازی کردن در سپتامبر، اکتبر، و دسامبر به کمکت میومد برای حذف رئالی که منتظر تیر خلاص بود. حذف رئال در برنابئو بعد از ماه مارس،‌ ماه وعده ها! قصه ت از این بهتر نمیشد تموم شه که متاسفانه نخواستی و نتونستی. شاهکار زیاد کردی با این تیم، هم به معنای مثبتش و هم به معنای منفی. با اینکه به خاطر دوفصل اخیر از سطح احترامم بهت کاسته شده، هیچ وقت نمیتونم ازت ممنون نباشم و لحظات خوبت روفراموش کنم.

 

نام یوونتوس رو در اروپا دوباره زنده کردی، اون هم بعد از تمام دسیسه چینی ها برای نابودی ما. همونطور که رئیس دیروز گفت، قبول هدایت تیمی در ۱۶ جولای از هر کسی ساخته نیست. ممنون که از این چالش بزرگ نترسیدی، وممنون بابت دفعات متعددی که نه تنها من، بلکه خوشبین ترین هواداران یووه رو هم شگفت زده کردی! دیوانه بازی ها، مصاحبه های خاص، زیاد بهونه گیری نکردن، و آرامشی که حتی در بدترین شرایط هم به تیم و هوادار تزریق میکردی فراموش نمیشه. امیدوارم هرجا که میری موفق باشی، به جز وقتی که روبروی یووه قرار میگیری. فکر نمیکنم حتی خودت هم دوست داشته باشی با این تیم روبرو شی! Grazie, Mister Allegri (دیشب هم زدیم به سلامتیت و سلامتی یووه و یووه ای، همون ragazziهایی که دیروز بغض به گلوت آوردن)

[Signora Omicidi]

راستی میگم حالا اخراج شده یا استفا داده ؟ ع امت میگیره یا نمیگیره
طبق صحبت های الگری تو کنفرانس گفته بود ک قصدش موندن بود اما بعد از جلسه و سنیدن حرفای ندود و پارتیچی متوجه شدم به مایان راخ رسیده ایم
یعنی تو جلسه ندود و پارتیچی شستشوش دادن
از اینور جمله انیلی خیلی باحال بود که گفت راجب اون حرفم بعد از بازی با ازاکس ک گفتم الگری صد درصد فصل بعد میمونه فقط انقضاش مال همون موقع بودو بس


خداشکر ک رفت الگری
الان ما حداقل سه سال باید برای بازسازی تیم وقت بزاریم درکنارش اسکودتو رو بگیریم و برا سی ال تلاش هم بکنیم لامصب بد خرابه ای علگری تحویل مربی بعدی میده


اقا با اجازه من میخوام یکم حالا که علگری رفته مثل بقیه ک احساساتی میشن منم میخام احساساتی بشم و یکم پاچه خواری علگریو بکنم: ای علگری ای که به خاطر تو بوونتوسی شدم ای شاه شاهان قربون اون خندهات برم حالا ک نیستی چه طور و با چه رویی بیام تو فروم ازت صحبت کنم. الگری جان رفتی و همه ما رو تنها گذاشتی ایشالله هرجای که میری موفق باشی

[Jack Sparrow]

- قطعا کسی نمیتونه کارنامه آلگری رو زیر سوال ببره، در واقع عین بی منطقی هست این کار و آلگری نام خودش رو در تاریخ یووه به عنوان یکی از سرمربیان شاخص ماندگار کرده، این مورد اصلا بحثی بهش وارد نیست.
ولی مسئله ای که هست و من شخصا خیلی دوست دارم بدونم رو مطرح میکنم، اگه کسی جوابی براش داره خوشحال میشم بدونم.

در درجه اول اینکه آلگری بهترین تیم جهان رو تحویل سرمربی بعدی نمیده، چون بنا به صحبت های خود شما دوستان، این تیم نه خط هافبک درستی داره و نه خط دفاع سروحال !
از بعد نتیجه هم به جز 2 تحقیر در دو فینال اروپایی، دست آورد شاخصی نداشته.

حال سوال من :
1- بعد از 5 سال، آلگری در تیم چه یادگارهایی گذاشته ؟ و در چه پست هایی اقدام به آینده نگری کرده ؟


خیلی سوال ساده ای ـه.

واسه مشخص کردن دستاورد فنی الگری برای مربی بعدی به زمان بیشتری نیاز داریم.
اما نکته ای که واضحه الگری اگه میتونست دستاوردی برای فصل بعد یا آینده نگری ای برای فصل های بعدی داشته باشه الان به بن بست نمیخورد. مربی بعدی که هیچ، الگری حتی یادگاری ای واسه فصول بعدی خودشم نمیذاشت.
تو هیچ پستی چیزی نمیبینیم که دستاورد الگری برای مربی بعدی باشه. همچنین تیم واقعا پیره.

اما بزرگترین ظلم الگری در حق مربی بعدی اینه که هر لغزشی در راه کسب اسکودتو احتمالا مربی تیم رو تبدیل به بدترین مربی جهان میکنه.
حال اینکه الگری نسبتا رقیب گردن کلفتی نداشت و مربی بعدی احتمالا اینتر رو با آنتونیو کونته به عنوان رقیب داره ...
آندره آ آنیلی قمار سنگینی میکنه اگه بذاره کونته به اینتر بره.

[alex 4ever]

@DMC درود بر آرمان عزیز. حقیقتش یکی از پست هات راجع به الگری من رو به فکر فرو برد و باعث شد یک سری آمارها رو مرور کنم. اینکه اعتقاد داری الگری نمیتونه از بازیکن تکنیکی خوب بازی بگیره، که خب با این حرف زیاد موافق نبودم چون به طور مثال توز، دیبالا، موراتا، کوادرادو، و پوگبا رو زیر دست الگری دیدم. بهتر بخوام بگم خیلی کم با حرفت موافق بودم چون تیم الگری در درجه اول تیمیه که دفاع براش مهم تر از حمله ست و همین خود به خود باعث درخشش بیشتر بازیکنی میشه که دوندگی و قدرت فیزیکی بالاتر از حد متوسط داشته باشه. از طرفی همون بازیکنایی که مثال زدم هم همگی قدرت بدنی بالایی ندارن ولی همه تکنیکی هستن و بعضیاشون بهترین بازیاشون زیر دست الگری بوده. به همین خاطر در ابتدا با حرفت بیشتر مخالف بودم تا موافق، ولی مثالی که زدی (پیرلو) به خودی خود به قدری بزرگه که باز هم در نظرم شک کردم. فکر کنم موافق باشی پیرلو بازیکن درگیرشونده و دونده ای نیست. به همین خاطر اگر رجیستا بازی کنه، یا باید کنارش دوتا باکس خوب داشته باشی، یا یه خط جلوتر یک تریکواریستای خوب، که هم بتونی از دید عالی پیرلو و پاس های بلند بی نقصش استفاده کنی و هم برای پست ۱۰ بتونی فضاسازی کنی چون صرف حضور پیرلو پرس خط هافبک حریف رو بالا میاره و این یعنی باز شدن فضا برای بازیکن پشت مهاجم. موافقی با این حرف؟ 

 

حالا من رفتم هافبکای میلان در ۳ فصل ۲۰۰۴-۰۵، ۲۰۰۶-۰۷، و ۲۰۱۰-۱۱ رو بررسی کردم (دوفصل که منجر شد به فینالیست شدن میلان در اروپا و دوران اوج بازی پیرلو، و فصلی که الگری میلان رو قهرمان ایتالیا کرد). اسامیشون (به جز پیرلو) رو به ترتیب زمانی فصول در ادامه میذارم: در فصل ۲۰۰۴-۰۵: گتوزو، روی کاستا، سیدورف، کاکا، آمبروزینی، سرجینیو، بروکی، دوراسو؛ در فصل ۲۰۰۶-۰۷: گتوزو، سیدورف، گورکوف، کاکا، آمبروزینی، گوئرچی، بروکی، بوتینی، لوناتی؛ و در فصل ۲۰۱۰-۱۱: فن بومل، گتوزو، سیدورف، استراسر، فلامینی، آبابته، آمبروزینی، بواتنگ، امانوئلسون، مرکل. بین این بازیکنان، در دوفصلی که آنچلوتی میلان رو به فینال اروپا رسوند، خط هافبک میلان دوتا تریکواریستای خیلی خوب داشت (کاکا و روی کاستا)، و حتی سیدورف هم شرایط سنیش اجازه میداد که به عنوان باکس ازش استفاده بشه. به نظرت با هافبکایی که میلان در ۲۰۱۰-۱۱ داشت، میشد همچنان به طور موثر از پیرلو بازی گرفت؟

 

- قطعا کسی نمیتونه کارنامه آلگری رو زیر سوال ببره، در واقع عین بی منطقی هست این کار و آلگری نام خودش رو در تاریخ یووه به عنوان یکی از سرمربیان شاخص ماندگار کرده، این مورد اصلا بحثی بهش وارد نیست.

ولی مسئله ای که هست و من شخصا خیلی دوست دارم بدونم رو مطرح میکنم، اگه کسی جوابی براش داره خوشحال میشم بدونم.

 

در درجه اول اینکه آلگری بهترین تیم جهان رو تحویل سرمربی بعدی نمیده، چون بنا به صحبت های خود شما دوستان، این تیم نه خط هافبک درستی داره و نه خط دفاع سروحال !

از بعد نتیجه هم به جز 2 تحقیر در دو فینال اروپایی، دست آورد شاخصی نداشته.

 

حال سوال من :

1- بعد از 5 سال، آلگری در تیم چه یادگارهایی گذاشته ؟ و در چه پست هایی اقدام به آینده نگری کرده ؟

 

 

خیلی سوال ساده ای ـه.

تعریفتون از یادگاری چیه؟ بازیکن ساختن؟ چون در این صورت دو سوالتون در یک سوال خلاصه میشه: آیا الگری در پرورش بازیکن مربی خوبیه؟ اول باید استانداردهامون رو با هم مقایسه کنیم. تعریف مربی خوب رو چی میدونید؟ پرورش بازیکن، یعنی مثلا از تیم جوانان بازیکنی رو بیاره و رشد بده؟ یا همین بازیکنی که زیر دستشه رو به فرم خوب برسونه و ازش خوب بازی بگیره؟ فکر کنم قبل از هرچیز جواب این سوالا باید مشخص باشه تا بشه در مورد سوالی که پرسیدی صحبت کرد. حالا منم یه سوال بپرسم  : شما واقعا دست آورد الگری در اروپا رو فقط از بعد نتیجه میبینید؟ هیچ دست آورد شاخص دیگه ای در اروپا نداشته؟ فینال کاردیف رو به عنوان یک تحقیر قبول دارم، ولی فینال برلین هم؟! واقعا اعتقاد دارید فینال برلین تحقیر بود؟ مشتاقم به بحث در هر دومورد، الگری و یادگارهاش و همچنین تحقیر در برلین.

[mory]

مصاحبه ی اخیر الگری در مراسمی که برای خداحافظی باهاش گرفته بودند نکات جالبی داشت ...

((به عنوان مربی همیشه عملکرد بازیکنان را تحلیل کرده ام نه نتیجه. با این وجود البته غیرممکن است که بتوانیم در تمام بازی‌های فصل خوب بازی کنیم. خوب بازی کردن در بیش از سی بازی فصل امکان ندارد. یوونتوس همیشه ذهنیتی برنده داشته و این ویژگی معمول یوونتوس است. باخت برای یوونتوس قابل قبول نیست و در نهایت چیزی که اهمیت دارد نتیجه است. پس باید همیشه پیروز شویم. در کالیاری که بودم، در خیلی از بازی‌ها جذاب و زیبا بازی می‌کردیم اما دستاورد ما از آن بازی، صفر امتیاز بود. به همین دلیل نمی‌توان از بازی زیبای بدون کسب نتیجه راضی بود.))

 

اینکه نتیجه مهمه شکی توش نیست و تیمی مثل یوونتوس باید در تمام مسابقاتش به دنبال پیروزی باشه مورد قبول همه ست اما ...

اما اینکه نمایش درست و زیبا و منسجم از فوتبال رو در ضدیت با نتیجه گیری تعریف کنیم به نظرم خیلی با واقعیت همخوانی نداره .

آیا تیمهایی مثل من سیتی , آژاکس , بایرن  یا بارسا  در کسب نتیجه موفق نبودند ؟ ...

مکس عزیز آیا همین یووه در سه فصل ابتدایی مربی گری تو نتیجه رو با یک نمایش قابل قبول از فوتبال ترکیب نکرده بود ؟ ...

ذهنیت برنده داشتن هیچ منافاتی با فوتبال با کیفیت و تماشاگر پسند نداره اگر اصول اون رعایت بشه .

ای کاش بهانه های دیگری می گرفتی ...

[Signora Omicidi]

اقا نسبت به بازی و مساوی که کردیم حرف و نقدی نیست چون حرفی باقی نمونده

 

فقط بازیکنا که اومدم یکی یکی مدال میگرفتن براشون دست میزدم برا اندا بالزار و رونالدو خیلی دست زدم

 

اما هنگامی که الگری اومد و اون شادیو کرد محکم دست زدم و یه مقدار بغض کردم و برا لحضاتی فراموش کردم چقدر امسال منو حرص داد

 

حلاصه براش ناراحتم شدم خیلیم تشویقش کردم. داستان الگری هم به تاریخ گیوست و براش ارزوی موفقیت میکنم

 

خداحافظ علگری

 

پایان رسالت.