271 پاسخ برای این موضوع

[Massimiliano Allegri]

+ الگری هیچ وقت دو بازی اول UCL رو با برد پشت سر نذاشته ! همینطور یوونتوس تحت مدریت انیلی 

+ آمار بازی های خانگی یووه در UCL تحت مربی گری مستر الگری ... 5 برد 1 تساوی بدون شکست 

کدوم رکورد رو میشکنه ؟  :65yytgts6rouhope1x2s: 
+ دلپیرو Vs زنیت

[back to juve]

هر چی فکر می کنم بیشتر به این مطلب میرسم که شاخص ترین خط از بین هافبک دفاع و حمله ، خط دفاعیه و نکته اتکاء تیم سه صخرست به نام بارزاگلی بونوچی و کیلینی، به اینا پادشاه دروازه بان های جهان رو هم اضافه کنید..

 

[Orphée]

رنکینگ آپدیت شده یوفا :

 

 

ایتالیا فقط 5 امتیاز با لیگ برتر فاصله داره و 7 امتیاز با بوندسلیگا!

[ace of glass]

حرف های اسکولز در مورد یوونتوس جالب بود و مارو جزو 5 تیم برتر اروپا میدونه اما شبکه 3 نظر دیگه ای داره 

یوونتوس داره خوب اروپا رو شکار میکنه و اعتماد ب نفس لازم رو داره اما لیگ رو ب نظر باید تا نیم فصل وقت داد و واقعا دو تا بازیکن هم کم داریم  و هماهنگی بازیکنا و استفاده از سیستم های مختلف هنوز ب درستی اجرا نشده ...

 

ما تو پست پیرلوی کبیر که هم تو 4-3-3 و هم 4-3-1-2 و هم 3-5-2 تجربه داشت و ب تمام نقاط زمین اشنایی داشت بازیکنی نداریم جز خدیرای مصدوم و هرنانس تازه به تیم اومده پس باید زمان داد ب تیم . نکته بعدی تجربه تیمی یووه هست تو خط حمله گل زدن های ما همش روی نیروی جوونی و قدرت جوونگرایی تیمه نه تجربه بازیگری تیم زمان زیادی میخواد تا ب بلوغ فکری کامل برسه و نکته بعدی مصدومیت های بیموقع ما و شروع دیر هنگام ماست قطعا وضع برای یووه بهتر خواهدد شد ...

 

اروپا امسال 4 نماینده قدرتمند داره پاریس و بارسا و رئال و بایرن واقعا مهره دارن واقعا مهره دارن .....هیچکدومشون هم مثل ما 4 تا مهرا آث از دس ندادن پس ب این تیم باید ایمان داشت

[tecra]

رنکینگ آپدیت شده یوفا :

 

 

ایتالیا فقط 5 امتیاز با لیگ برتر فاصله داره و 7 امتیاز با بوندسلیگا!

 

در تکمیل صحبتا، با توجه به اینکه در آغاز سال بعد، سال پنجم از محاسبات حذف میشه (12-2011) در واقع اختلاف انگلستان و ایتالیا 0.4 هست!

 

ایتالیا امسال تا اینجا بدشانسی آورده. لاتزیو دقیقه 90 گل مساوی رو خورده، فیوره بازی 1-0 برده رو در دقایق آخر باخته، من سیتی هم دیشب با خوش شانسی بازیشو برده.. اینکه ایتالیا بتونه جایگاه سوم رو پس بگیره بستگی زیادی به عملکرد تیماش در جام یوفا داره. وگرنه به رم نمیشه دل بست (مگر اینکه برن جام یوفا بلکه اونجا بتونن چند تا امتیاز جمع کنن). انگلیسی ها هم امسال بجز آرسنال (که اونم در صورت رفتن به جام یوفا شانس بالایی برای رفتن به مراحل پایانی داره) سایر تیم ها شانس بالایی برای صعود از گروهشون دارن. با این رند فعلی، کار ایتالیا یخرده سخته..

[back to juve]

خوب امشب همه نماینده های ایتالی بردن فکر کنم تقریباً قطعیه که سری آ بتونه 1 سهمیه اضافه کنه

[tecra]

خوی امشب همه نماینده های ایتالی بردن فکر کنم تقریباً قطعیه که سری آ بتونه 1 سهمیه اضافه کنه

 

لیورپول دیشب داغون بود و با وضعیت نامناسبی که در لیگ داخلی دارن لیگ اروپا براشون در اولویت آخر قرار داره. ضمن اینکه راجرز هم در آستانه اخراج هست و با این وضعیت میشه به حذف زودهنگامشون امیدوار بود. تاتنهام ولی مهره های ذخیره خوبی داره و موناکو تو زمین خودش به زور تونست از این تیم مساوی بگیره. بطور کلی، امتیازهای انگلستان رو تیم های لیگ قهرمانانش جمع میکنن، جایی که بنظرم 3 تیم میتونن به مرحله بعد برن (در مقایسه با یک تیم ایتالیا) ( آرسنال و رم رو اگه حذف شده فرض کنیم) و از این لحاظ امتیاز خیلی بیشتری از ایتالیا میگیرن. 

 

امید ایتالیا به جدی گرفتن تیم های یورولیگش هست. دیشب لاتزیو در آستانه خلق حماسه تاریخی بود؛ جاییکه بازی 3-1 جلو افتاده از تیم 9 نفره سن آتین در المپیکو تا دقیقه 80 رو در پایان با خوش شانسی 3-2 تونستن ببرن! ناپلی و فیوره ولی خوب نتیجه گرفتن و گلزنی روسی در بازگشت از مصدومیتش خبر خوبی واسه بنفش ها در ادامه راه هست.

 

در مجموع اگه فرض کنیم که دو تیم از 3 تیم صعود کننده انگلیسی در اولین مرحله حذفی اروپا حذف بشن اونوقت شانس ایتالیا خیلی زیاد میشه بنظرم. این باز به این بستگی داره که در گروه اول یا دوم بشن و در مرحله بعد به رقیب سر سخت بخورن یا نه. هنوز برای قضاوت یخرده زوده

[conte]

برای من نتایج سایر تیم هایه ایتالیا مهم نیست چون با قدرت گرفتن هر کدوم از اینا عملا دیدیم چه دشمنی هایی با یووه دارن ولی از اون ور وقتی سطح ایتالیا بره بالا اسپانسر و سود و .... بیشتری نصیب یووه میشه

[Orphée]

حالا سری آ فقط 3.5 امتیاز با لیگ برتر فاصله داره...

 

 

+ از 2009 تا 2014 ، درآمد فوتبال انگلیس 61 % افزایش پیدا کرده...

آلمان = 46 %

اسپانیا 32 %

فرانسه = 42 %

روسیه = 86 %

ترکیه = 62 %

ایتالیا = 14 % !

[juve's fan]

با توجه به فاصله نسبتا زیاد بین سطح درآمدی لیگ ایتالیا و دیگر قدرت های اروپا، به نظر من این کم شدن

فاصله مقطعیه و بازم به احتمال زیاد در آینده انگلستان و آلمان خواهند تونست فاصله شون رو با ایتالیا بیشتر کنن...

[Georgia]

انگلستان که قطعا" اگر هم سهمیشو از دست بده دوباره پس می گیره با توجه به پولی که دارن اما در آینده آلمانیا افت می کنن قطعا" و سهمیمون رو از آلمان پس می گیریم

[Mohammadreza Bianconeri]

 

1- آلوارو موراتا، "مرد لیگ قهرمانان" یوونتوس است!

 

 

 

نمایش آلوارو موراتا در بازی های لیگ قهرمانان اروپا، کادر باشگاه یوونتوس را به فکر واداشته است که آیا ممکن است پیش از آغاز بازی های سری آ هم آهنگ مخصوص لیگ قهرمانان پخش کنند! گل موراتا در برابر سویا بدین معنی بود که او با رکورد اسطوره باشگاه، الساندرو دل پیرو در گلزنی در پنج بازی پیاپی لیگ قهرمانان، برابری کرده است. می توان انتظار داشت مهاجم سابق رئال مادرید، این رکورد را در برابر بروسیا مونشن گلادباخ بشکند.

 

یک بار دیگر، این بازیکن اسپانیایی موفق شد گل مهم و سه امتیازی دیگری را برای یوونتوس به ثمر برساند. به نظر می رسد موراتا با غرور خاصی در این تورنمنت بازی می کند، انگار که این شب های اروپایی، مخصوص اوست. شاید این رفتار، ناشی از این مسئله است که او در باشگاهی مثل رئال مادرید بزرگ شده است که اهمیتی زیادی برای رقابت های اروپایی قائل است. در هر صورت، یوونتوس از این وضعیت خوشحال است.

 

 

 

2- یوونتوس کم کم در حال تبدیل شدن به یک ماشین اروپایی است!

 

در دوره آنتونیو کنته، همواره به ناتوانی یوونتوس در تبدیل کردن تسلط داخلی به موفقیت در رقابت های اروپایی صحبت می شد اما در دوران مکس الگری، این مسئله هرگز یک مشکل نبوده است. فصل گذشته تورینی ها در آستانه فتح سه گانه بودند و در نهایت این عنوان را به مسی و بارسلونا باختند. همان طور که قبلا گفته شده است، این رسیدن به فینال نبود که یک موفقیت برای یوونتوس قلمداد می شد، بلکه نحوه رسیدن به آن بود. 

 

برای اولین بار در چند سال اخیر، بیانکونری در بزرگترین تورنمنت باشگاهی جهان، در زمان های خطرناک و حساس، از خود صبر نشان می داد. فقط بازی برگشت یوونتوس و اتلتیکو مادرید را در نظر داشته باشید. شاید چند سال قبل تر گرفتن نتیجه در سانتیاگو برنابئو به ذهن هر طرفدار فوتبالی خطور نمی کرد. در بازی در برابر سویا، ما تیمی را شاهد بودیم که به طور کامل بر حریفش کنترل دارد و در برابر تیمی که دو سال اخیر قهرمان لیگ اروپا شده است، 24 شوت راهی دروازه می کند و تیم اسپانیایی فقط یک بار موفق می شود به سمت دروازه یوونتوس حمله کند. توجه داشته باشید این آمار از بازی یوونتوس- فروزینونه بیرون نیامده است!

 

این آمار در برابر تیمی بدست آمده است که سرمربی اش اونای امری است. قهرمان ایتالیا در طول نود دقیقه، کاملا آرام بود و حتی بدون داشتن ستاره های فصل گذشته، به راحتی پیشرفت را از خود نشان می دهد.

 

 

 

3- هوش فنی الگری، دوباره در اروپا رخ نمایی کرد!

 

از زمان نشستن بر روی نیمکت داغ ورزشگاه یوونتوس، مکس الگری در 7 بازی خانگی اروپایی شکست نخورده است. بسیاری از موفقیت های او چه در خانه و چه در خارج از خانه در رقابت های اروپایی، به انعطاف پذیری تاکتیکی وی برمی گردد. یوونتوس در برابر سویا از همراهی استفان لیخشتاینر به دلیل مشکلات تنفسی و مارتین کاسرس به خاطر حرکت احمقانه اش محروم بود. به جای استفاده از سیستم مرسوم 2-5-3، سیستمی که بیانکونری معمولا در لیگ قهرنانان با آن به مشکل می خورد، الگری در حمله بیشتر به 3-3-4 ای روی آورد که آندره آ بارتزالی مدافع راست آن بود. در دفاع، 2-5-3 ای استفاده شد که کوادرادو و اورا مسئولیت حفاظت از گوش ها را داشتند. پس در واقع، سیستم الگری در این بازی ترکیبی به اصطلاح دو رگه بود.

 

این مسئله دو رگه بودن باعث شد که خوان کوادرادو، در قید و بند دفاع نباشد و آزادی عمل مورد نظر برای حمله کردن را پیدا کند. همپنین این مسئله اجازه نداد کم تجربه بودن بارتزالی به عنوان یک فول بک، به چشم بیاید. در حالی که ترکیب و ساختار تیم در بازی با سویا، در جریان بازی به شکل قابل تحسینی همواره در حال تغییر بود، چیزی که ما را بیشتر از همه تحت تاثیر قرار داد، آرامش تیم در کل بازی بود. الگری ذهنیتی را به یوونتوس تزریق کرده است که آنها می توانند در برابر هر تیمی بازی کنند.

 

 

 

نوشته "گرگوری کالتابانیس" از سری یادداشت های روزانه ایتالیا