به نائب قهرمان موز هم نمیدند ولی یه تفاوت کوچیک هست .
تیمی که نائب قهرمان میشه یعنی بجز یک تیم از تمام تیم های اون دوره توی اروپا سر تر بوده .
تیم نائب قهرمان جائزه ای نمیبره ولی بین تمام تیم ها احترام کسب میکنه و یه جورایی تمام تیم ها از روبرویی باهاش میترسند .
سوای یوونتوس، اتلتیک مثال خوبیه به نظرم . قبل دو تا نائب قهرمانی اروپا هیچ کی اتلتیکو پشم فوتبالم حساب نمیکیرد ولی به یه جایی رسید که جزو قرعه های منفور برای همه تیم ها بود .
قبل از دو نائب قهرمانی یووه هم فقط یه اسم از یووه مونده بود ولی بعد این دو نائب قهرمانی دو سه فصله همیشه تو ذهن مردم جزو شانس های قهرمانیه .
اگه این ذهنیت بین بازیکن ها هم درست پرورش داده بشه میتونه منجر به قهرمانی هم بشه .
خب عزیز من ، اتلتیکو رو نمیشه با یوونتوس مقایسه کرد. برای تیمی مثل اتلتیکو رفتن جز 4 تیم هم افتخار بزرگیه. ما داریم در مورد یوونتوس صحبت می کنیم. تیمی که یک زمانی همین تیمی که تعداد قهرمانیش های اروپاییش دو رقمه بود رو لوله می کرد. من به عنوان یک یوونتوسی انتظارم این بوده که از سال 2006 که طرفدارش بودم، حداقل یک بار قهرمانی اروپا بشه. یعنی 14 سال از یوونتوسی شدن من میگذره ولی تیمم قهرمان نشده. حتی قبل از اون هم که طرفدارش نبودم باز هم قهرمان نشده.