ضمن اینکه شدیدا معتقدم این تیم کنونی یووه اصلا شباهتی با تیم فصل پیش نداره و دقیقا یکی از مهم ترین وجه های تمایز دو تیم عدم حضور کونته در کنار زمین هست. دیگه فکر کنم در اینکه کارره صرفا یک انتقال دهنده ست کمتر کسی شک داشته باشه ولی مگه چقدر میشه از اون بالا به پایین اطلاعات رسوند ؟!
من هم دقیقا همینو گفتم دیگه منتها بچه ها میگن فقط خستگی میتونه تیم رو از پا در بیاره!شاید بشه گفت مشکل خستگی نباشه، ولی بازم میشه گفت خستگی یکی از عوامل موثر بوده. همونطور که تصمیمات مربی و قدرت حریف هم از عوامل دیگه بوده. همه این چیزا دست به دست هم میده دیگه.
ببینید به نظرم توی این بازی ها نتیجه نهایی خیلی رو قضاوت تاثیر داره. اگر (برای مثال فقط می گم، تو فوتبال این اگر ها بی معنی اند) اون صحنه جووینکو به جای اینکه خودخواهانه موقعیت به این خوبی رو با پای چپ تقدیم کنه به دروازه بان به کوالیارلا پاس می داد و ما بازی رو می بردیم همه جا صحبت از تحسین و بازگشت یووه به بازی می شد. یا اگر اون موقعیت عالی رو ماتری بیرون نمی زد. حتی با همین عملکرد. کونته بارها به همین شکل به تیمش اعتماد کرده و نتیجه گرفته. حالا این بار نتیجه که می خواست نگرفت. فوتبال همینطوریه دیگه.
به خصوص این که بازی رو جسته گریخته هم دیدم،نه کامل!
دیشب واقعا ضعیف بودیم و خب شکی در این نیست.اما این ضعیف بودن یوونتوس،علاوه بر مشکلات درون تیمی به قدرت شاختار هم برمیگشت.یه اتفاق خیلی مهم که در بازی دیشب افتاد و اشاره بهش نشد،این بود که بعد از یک سال برای اولین بار [البته شک دارم،شاید هم دومین بار] یووه در زمین ِ خودش کمتر از 50% مالک توپ بود و دقت پاس های یوونتوسی ها هم زیر 80% بود! این موضوع بخشیش ناشی از خستگی بازیکنان یووه بود و بخش خیلی بزرگتر و مهمترش نشات گرفته از تاکتیک های زیرکانه و فوق العاده ی شاختار! شاختار رو اصلا نمیشه با فیوره مقایسه کرد! فیوره اومد برای مهار خط هافبک یووه (و مشخصا پیرلو) 5 تا هافبک رو به زمین فرستاده و رومولو و پیتزارو،مستقیما مامور مهار پیرلو بودن؛ولی شاختار اینطوری Man-to-Man دفاع نکرد.شاختار با استفاده از دفاع منطقه ای خودش یووه رو مهار کرد و جلوی یووه وایساد.اصلا در طول دقایقی که از بازی دیدم هیچ کدوم از بازیکنای شاختار مسئول مهار یک بازیکن مشخص از یووه نبودن.زمانی که یووه صاحب توپ میشد بازیکنان شاختار با 8 بازیکن یک سوم دفاعی خودشون رو پوشش میدادن.این وسط دوندگی "ویلیان" و "تکسیرا" بیشتر از همه جلب توجه میکرد.هم در دفاع و هم در حمله،بی امان مشارکت میکردن این دو بازیکن! نتیجه ی این تاکتیک ضدحملات برق آسایی بود که میزدن.اما من هنوز بابت صعود نگران نیستم.با 7 امتیاز از 3 بازی آینده هم صعود قطعی خواهد بود.چیزی که اصلا دور از دسترس نیست!
+در مورد Plan B هم حالا جدای این که مخالفم که کاررا ابزار لازم برای تغییر به 3-3-4 رو نداشت،معتقدم کاررا باید یه فکر دیگه و یه چیدمان دیگه (به غیر از 2-5-3 و 3-3-4) برای زمانی که کار گره میخوره،داشته باشه در آستین.به عقیده ی من با داشته های همین یوونتوس میشه چیدمان هایی مثل 2-4-4 لوزی و 1-3-2-4 رو امتحان کرد.یووه این فصل به قدر کافی هافبک خوب داره.بازی کردن پوگبا گزینه ی ایده آلی محسوب میشه و مارونه هم استعداد بزرگیه که روی نیمکت داریم.با داشته های یوونتوس میشه (به خصوص در خط هافبک) خیلی کارهای متنوعی انجام داد و امیدوارم کاررا در فکر این تغییرات و برنامه ها باشه.فکر میکنم با نمایش های ضعیفی که مقابل ویولا و شاختار داشتیم،باید به فکر برنامه های جدیدی برای بازی بود.
ویرایش:اضافه کنم که به نظرم اومد دیشب یووه از نظر ذهنی هم آماده ی این بازی نبود! فاکتور خیلی مهمی هست به نظرم.یووه همون تیمی هست که بازی 2-0 باخته رو جلوی چلسی در لندن میتونست حتی 3-2 برنده بیرون بیاد و یا همون تیمی هست که بعد از یک بازی رقت انگیز مقابل ویولا،میاد رم رو به صلابه میکشه! یووه همون یووه اس.با همون بازیکنا و همون فشردگی بازی ها.اما باید از نظر روانی هم بازیکن تهییج بشه تا بتونه ماکسیمم بازدهی رو داشته باشه.به نظرم کادر فنی یووه [با وجود اطلاع از قدرت شاختار] سهل انگارانه به این بازی نگاه کردن و در نسیم خنکی که بعد از پیروزی 4 تایی مقابل رم رقم خورد،خوابیدن؛وگرنه انصافا یووه اینقدر هم دست و پا بسته نیست!
یه نکته ای رو هم کلی میگم.با یه غوره سردیتون نکنه و با یه مویز گرمی! بعد از بازی با فیورنتینا هم اشاره کردم "حق" مسلم هر تیم فوتبالی هست که "بد" بازی کنه.درست نیست که با یک یا دو یا حتی ده بازی بد فراموش کنیم که کسی مثل "کاررا" روی نیمکت یووه نشسته!
/ تو آلمان بلیط بازی ها ارزونه
به نکته خوبی اشاره کردی وقتی ما نمیتونستیم توپ رو به نحوی که لازمه به خط حمله برسونیم و یا خط حملمون نتونسته موفق ظاهر بشه حداقل باید از حمله کم میکردیم تا بتونیم برتری عددی خودمونو تو مرکز زمین زیاد کنیم حال این چیزی بود که به عقل ناقص من رسیده نمیدونم درسته یا نه :hmm:
+در مورد Plan B هم حالا جدای این که مخالفم که کاررا ابزار لازم برای تغییر به 3-3-4 رو نداشت،معتقدم کاررا باید یه فکر دیگه و یه چیدمان دیگه (به غیر از 2-5-3 و 3-3-4) برای زمانی که کار گره میخوره،داشته باشه در آستین.به عقیده ی من با داشته های همین یوونتوس میشه چیدمان هایی مثل 2-4-4 لوزی و 1-3-2-4 رو امتحان کرد.یووه این فصل به قدر کافی هافبک خوب داره.بازی کردن پوگبا گزینه ی ایده آلی محسوب میشه و مارونه هم استعداد بزرگیه که روی نیمکت داریم.با داشته های یوونتوس میشه (به خصوص در خط هافبک) خیلی کارهای متنوعی انجام داد و امیدوارم کاررا در فکر این تغییرات و برنامه ها باشه.فکر میکنم با نمایش های ضعیفی که مقابل ویولا و شاختار داشتیم،باید به فکر برنامه های جدیدی برای بازی بود.
ویرایش:اضافه کنم که به نظرم اومد دیشب یووه از نظر ذهنی هم آماده ی این بازی نبود! فاکتور خیلی مهمی هست به نظرم.یووه همون تیمی هست که بازی 2-0 باخته رو جلوی چلسی در لندن میتونست حتی 3-2 برنده بیرون بیاد و یا همون تیمی هست که بعد از یک بازی رقت انگیز مقابل ویولا،میاد رم رو به صلابه میکشه! یووه همون یووه اس.با همون بازیکنا و همون فشردگی بازی ها.اما باید از نظر روانی هم بازیکن تهییج بشه تا بتونه ماکسیمم بازدهی رو داشته باشه.به نظرم کادر فنی یووه [با وجود اطلاع از قدرت شاختار] سهل انگارانه به این بازی نگاه کردن و در نسیم خنکی که بعد از پیروزی 4 تایی مقابل رم رقم خورد،خوابیدن؛وگرنه انصافا یووه اینقدر هم دست و پا بسته نیست!
0 کاربر، 1 مهمان و 0 عضو مخفی
بازگشت به ابتدای صفحه
گزارش
