5 پاسخ برای این موضوع

[Reza]

5 می 2002 یکی از خاطره انگیز روزهای تاریخ سری آ است، آنتونیو لاباته از بعد از ظهر به یادماندنی می گوید که یوونتوس برای قهرمانی اینتر و رم را ناکام گذاشت.

[img width=480 height=195]http://www.football-italia.net/sites/default/files/imagecache/news_main_item/blog_images/trezeguet-may5-490ai.jpg[/img]


"چیزی زیادی برای گفتن نیست، این برای اون ناکامی 2 سال پیش در پروجا، یکی هست که الان داره نگاه می کنه و اونموقع در پروجا بود..." فقط چیزی که آنتونیو کونته می گفت مهم نبود، بلکه این لحن گفتن او بود که علاوه بر فاتحانه بودن، مملو از حس انتقام بود. خطاب او به مارکو ماتراتزی بود، بازیکن اینتر که 2 سال قبل در پروجا که در آن بازی روز آخر زیر باران و طوفان یوونتوس را 1-0 شکست داد تا لاتزیو قهرمان شود، به گفته کونته " رفتار بسیار توهین آمیز" داشت. حالا 24 ماه بعد، این آنتونیو کونته است که خودکشی اسکدوتو اینتر را جشن می گیرد.

جنگ لفظی در روزهای آینده ادامه پیدا می کند " کونته باید با جایزه قهرمانیش برای خودش یه کلاه گیس بخره" ماتراتزی در جواب کونته می گوید. و کونته جواب می دهد " باید به ماتراتزی یاداور بشم که این روزها کسی دیگه کلاه گیس نمی زاره، امروز پیوند مو انجام میشه، البته متاسفانه برای او، هنوز پیوند مغز ممکن نیست".

چنین دشمنی با توجه به اتفاقات آن پنجم ماه می، دور از انتظار نبود. اینتر هکتور کوپر روز را در صدر جدول و برای گرفتن اسکودتو پس از 13 سال شروع کرد، یک امتیاز بالاتر از یووه و 2امتیاز بالاتر از رم. در پایان روز، یووه قهرمان بود، رم نایب قهرمان، و اینتر تنها به مقدماتی لیگ قهرمانان می رفت !

یوونتوس که با رفتن زیدان و بازگرداندن لیپی قمار کرده بود، بعدازظهر را خوب شروع کرد. تنها بعد از چند دقیقه ترزگه 24 مین گل فصلش را زد -بدون حتی یک پنالتی- و تنها با 75 مین ضربه ی فصلش ! با این گل یووه 1-0 از اودینزه پیش افتاد و موقتا به صدر رفت. لحظاتی بعد دل پیرو گل دیگری زد. با اطمینان از پیروزی حواس یوونتوسی ها دیگر بیشتر به فضای سوررئال ورزشگاه المپیک رم بود. جایی که طرفداران لاتزیو اینتر را تشویق می کردند تا مانع از وحشت قهرمانی رقیب همشهری خود، رم بشوند. کریستین ویری که با وجود مصدومیت به بازی رسیده بود، توانست در دقیقه 12 گل اول اینتر را بزند و خیال هواداران بیانکوچلستی را راحت کند، و البته موراتی را به جشن و صلیب کشیدن وادار کند. لویجی دیبیاجو در ادامه بار دیگر توانست گل تساوی پوبورسکی را بی اثر کند و دوباره اینتر را به صدر ببرد. اما قهرمان بودن اینتر تا پایان نیمه اول بیشتر ادامه نداشت. با شروع نیمه دوم لاتزیو سقوط کامل اینتر را رقم زد و بازی را 4-2 پیروز شد. اوضاع بدتر ازین هم شد، آنتونیو کاسانو گل پیروزی رم را به ثمر رساند تا نایب قهرمانی این تیم را تضمین کند.

" من عصبانی ام و خسته" ماسیمو موراتی ادامه می دهد " امروز هیچ هوادار اینتر دلش نمی خواهد تسلیت بشنود، منم مثل بقیه" رونالدو که چند ماه بعد به رئال مادرید پیوست با چشم گریان گفت " تلخی این ناکامی را این بیشتر می کند که خط پایان بسیار نزدیک بود. مثل اینکه ناکامی جزیی از زندگی من است. در یک لحظه همه رویاهایمان نابود شد، و حقیقتی جایگزین آن شد که باورنکردنی تر از رویاهایمان بود!"

در حقیقت اینتر از آپریل در حال سر خوردن بود و لحظه ی تعیین کننده فصل چند هفته قبل بود. جایی که پاول ندود، که نقشی آزاد گرفته بود با یک شوت از راه دور پیاچنزا را مغلوب کرد تا یووه فاصله اش را با صدر کم کند. 5 پیروزی متوالی آخر فصل تفاوت ایجاد کرد و یووه توانست DNA واقعی خود را نشان دهد. "او اژدهایی 7 سر است، هر سرش را ببری، یکی دیگر به سرعت جلویت در می آید". این را تراپاتونی در وصف یووه می گوید.

در حالی که یووه جشن می گرفت و اینتر عزادار بود، رم افسوس می خورد. آن ها قهرمان نیم فصل بودند و داشتند به سوی قهرمانی های متوالی می رفتند تا آن لحظه که مرگشان در ونیس فرا رسید. "شکی ندارم" کاپلو می گوید"ما قهرمانی را در ونیزیا از دست دادیم. آن ها تیم سقوط کرده ای بودند وقتی با آن ها روبرو شدیم، ولی تنها توانستیم 2-2 کنیم".


10 سال از آن روز گذشته است. امروز کونته در نبرد اسکودتوی دیگری است، این بار روی نیمکت، و در صدر. اشتباه بوفون در بازی با لچه رقابت قهرمانی را دوبار داغ کرد. با میلان در 1 امتیازی یووه و تنها 2 بازی باقی مانده، ممکن است یک "نمایش روز آخر" دیگری به 5 می، در فولکور کالچو ملحق شود. آن چنان نمایشی که به خاطرش موهایتان را بکنید !

[Soheil Bianconeri]

خيلي جالب بود يه جا نوشتي: ...... توانست در دقيقه 12 گل اول اينتر را بزند و خيال هواداران بيانكو چلستي را راحت كند... بيانكو چلستي چه جور لقبي هستش؟‏!‏‏!‏ واسه اينتري هاست؟‏!‏‏!‏

[Drughi]

لقب لاتزیو هست . این روزا همه جا حرف از 5 ماجو 2002 هست .

[a.matri]

وای چه روزی بود اصلا باورم نمی شده که چنین اتفاقی بیفته وحشتناک بود .....

[10VE4EVER]

من اون بازی کاملا یادمه بازی ساعت 17:30 شروع شد و من سریعا از مدرسه با دوچرخه آمدم خونه برای دیدن بازی ها شبکه 3 بازی اینتر - لاتسیو رو پخش میکرد و یه تصویر کوچیک اون پایین لحظات حساس بازی یوو رو هم نشون میداد ! عجب روز فوق العاده ای بود ، گرفتن اسکودتو در آخرین لحظات

[saeed-nedved]

لاتزیو همیشه تیم دومم بوده .به خصوص اون موقع و در اون زمان خیلی به این تیم علاقه داشتم واقعا اون روز غیر قابل توصیفه