90 پاسخ برای این موضوع

[mamalexi]

عالی بود مرسی

[siamak]

واقعا ازت ممنونم!فوق العاده بود :-*

[Orphée]

حالا تیم ما برگشته، با همه ی ناتوانی اش مردانگی میکند. یک ضلع مثلث بالای جدول به نام یووه نوشته شده. مغلوب بزرگان نشده. این افتخار دارد. رویگردانی داوران تا حد اعتراض روزنامه های سابقا شکاک پیش رفته. قوانین فوتبال برایشان تغییر کرده!

اشکمون رو در آوردی پسر ! همه مون بدون شک افتخار میکنیم که یوونتوسی بودیم . هستیم و خواهیم بود .
این ارسال + ارسال های آقا حامد در مورد ایتالیای عزیز در تاپیک (( ایتالیا )) بهترین ارسال هایی هستن که در این مدت در فروم یووه دیدم .

[bianco vino71]

ممنون از پست زيبات منم توصيه مي كنم فعلا ً صبر كنيم وقتي دوباره يوونتوس بزرگ برمي گرده ، احساس ها رو در قبال شنيدن نام يوونتوس مي بينيم

[alex4ever]

سلام دوستان ، آقا این پست Pinturicchio عجب پست قشنگی بود. من از فصل 2001 طرفدار یووه شدم واصلاً طرفداری از یک تیم فوتبال رو از یووه شروع کردم و تا حالا هم ادامه داشته (امیدوارم تا آخر عمرم هم ادامه داشته باشه) تو این سالها چه موقعی که پیمان یوسفی و جواد خیابانی و ... بازی یووه رو گزارش میکردن و همش حرف از طرفداری داورا از یووه میزدن ، چه موقعی که تبعیدمون کردن سری ب هیچوقت به بزرگی یووه شک نکردم. بعد از روزهای خوش جام جهانی 2006 که مارو به سری ب تبعید کردن ، من تو فروم juvefc.com عضو بودم ، همون اولا هیچکس باور نمیکرد با وجود 17 امتیاز منفی (اولش 17 بود بعد کمش کردن فکر کنم) بشه در عرض یک فصل تو رقابت های سخت سری ب به قهرمانی رسید. می تونم قسم بخورم تنها کسی که تو اون جمع ایمان داشت که اگه امتیاز منفی یووه بیشتر از اینا باشه می تونه به سری آ برگرده من بودم، متاسفانه اون فروم تا رسیدن یووه به سری آ دووم نیاورد و این آخرا به خاطر هزینه ای که واسه صاحبانش داشت جمع شد اما الان مطمئنم که همه اعضا اون فروم به حرف من ایمان آوردن. در هر صورت چه مسئله ای که برامون به وجود آوردن ، چه مسائلی که ممکنه در آینده به وجود بیارن ، مطمئناً هیچکدم از محبوبیت بانوی پیر تو قلب ما کم نمی کنه ، در ضمن من حتی اون موقعی که تو سری ب بودیم هم با افتخار میگفتم یوونتوسی هستم چون ایمان داشتم یه روز بر میگرده سری آ و پدر تمام نامردارو درمیاره. ;D

[ehsan-alex]

از کلمه افتخار استفاده کردی... چه کلمه پر معنی و  زیبایی... کلمه ای پر احساس... کلمه ای که تا امروز با تمام ذرات وجودم حسش کردم... حسی که وقتی نام یوونتوس و یوونتوسی میاد از اعماق قلبم فوران میکنه... من رو یاد لحظه ای میاره که بیانکونری ترین بیانکونری جهان با افتخار و شکوهی بی همتا جام اقتدار و شکوه رو بالا میبره... لحظه ای که هیچ عاشق واقعی از یاد نخواهد برد..لحظه ای که تمام موهای بدنم از تجسم دوبارش سیخ میشه... هیچ کس غیر از یه عاشق واقعی نمیتونه اون لحظه رو درک کنه...وقتی که تمام جهان به احترام نام بانوی پیر ایتالیا سمبل اقتدار و شکوه و عظمت و غرور به پا میخیزن و در برابر این نام نامی سر تعظیم و حقارت فرود میارن... ضربان قلبم از یادآروی اون روزهای افتخار و شکوه به شماره می افته.. شوخی نیست یک قرن بزرگی و شکوه... بزرگترین حکومتها و فرمانروایان نتونستن یک قرن دوام بیارن و همه اونها با تمام عظمتی که داشتن درهم شکستن و از اونها فقط صفحاتی از تاریخ باقی موند...امروز هیچکس از بازخوانی نام اون امپراطوری ها از جا بر نمیخیزه و سر تعظیم فرود نمیاره... اما این امپراطوری از جنس دیگه ایه... این امپراطوری از جنس عشقه... عشقی بی حد ومرز ..عشقی که به سرداران بیانکونری نیرویی فوق تصور میده... نیرویی که از یک نام ساده،سلطنتی باشکوه و به یادماندنی به نام یوونتوس میسازه...بانوی پیر ایتالیا در اون روزها بانوی پیر نبود..بلکه یک گروه ساده بود که توسط عده ای عاشق ساخته شد.. عاشقانی که هیچگاه تصور نمیکردن این گروه ساده  به بزرگترین امپراطوری ایتالیا تبدیل بشه... اما حرکت یوونتوس از همین عشق ساده آغاز شد... عشقی که مسیر شکوه خود رو از شهر قدیمی تورین آغاز کرد... روزها و سالها گذشت و سردارانی بزرگ فقط به عشق این پیراهن مقدس قدم به میادین شکوه و بزرگی گذاشتن... و یکی یکی افتخارات رو از آن خود کردن... یوونتوس داشت  به قدر قدرت ایتالیا تبدیل میشد که در این راه یکی از سرداران خودش رو از دست رفته دید... اما این غم بزرگ نه تنها مانع رشد و شکوفایی بیانکونری ها نشد بلکه جرقه ای بود برای یک حرکت بزرگتر و انگیزه ای بود برای کسب افتخارات بزرگتر و بی شمار... یوونتوس بار دیگر حیات خودش رو از سر گرفت و به سمت افتخارات پیش رفت و دلاورانه تاخ و تاز کرد واونها رو با قدرت هر چه تمامتر به تالار افتخارات خودش اضافه کرد... بله اینک جهانیان نام جدیدی رو زمزه میکردن و همهمه ای در دنیا به پا خواسته بود... بله یوونتوس بزرگ قدم به عرصه های جهانی گذاشت..طولی نکشید که بزرگترین تیمهای دنیا با شنیدن نام یوونتوس ایتالیا به خود می لرزیدن و از شنیدن فریاد " زنده باد یوونتوس" عرششون به لرزه در می اومد... سرداران بیانکونری امده بودن برای کسب افتخار و چه کسی میتونست مانع اونها بشه؟ بدون شک هیچکس... این امپراطوری هر روز قدرت تازه ای پیدا میکرد تا اینکه  پس از گذشت تقریبا یک قرن از شروع این امپراطوری بزرگ بار دیگه بانوی پیر ایتالیا که حالا تبدیل به بزرگترین قدرت ایتالیا شده بود طمع تلخ از دست دادن یک فرمانده واقعی رو چشید ... بله این بار نوبت جیووانی آنیلی بزرگ بود که بانوی پیر رو تنها بذاره... اما این رویداد تلخ هم نتونست مانع یوونتوس بشه بلکه این بار با قدرتی به مراتب بیتشر به جنگ رقیبان رفت ویکی یکی اونها رو زیر چکمه قدرت و جاه طلبی خودش له کرد این تاخت و تاز ادامه پیدا کرد تا سال 2006. سالی شوم که توطئه ای پلید وشوم برای براندازی این سلطنت بزرگ به همراه داشت. دشمنان بانوی پیر که دیگه از تحقیر خسته شده بودن بعد ازاینکه فهمیدن  دیگه در زمین رقابت نمیتونن حریفش بشن تصمیم گرفتن در خارج از زمین رقابت دستهای آلوده و پلید خود رو به کار بندازن و پایه های این سلطنت با شکوه رو سست کنن... اونها که خود مظهر فساد و پلیدی بودن به این نام مقدس تهمت فساد زدند و به خیال خودشون اون رو سر نگون کردن...اما این عمل اونها مثل کنده کاری روی دست نوشته ای بود که روی دیوار بود... اونها برای پاک کردن نام یوونتوس از دفتر تاریخ ایتالیا خواستن نامش رو از روی دیوار شکوه و عظمت بکنن اما با این کارشون باعث جاودانه تر شدن این امپراطوری شدن... طولی نکشید که یوونتوس به یاد روزهای خوش گذشته و افتخارات وقهرمانی های بی شمارش به کمک سردار دلیر و وفادارش" دلپیرو" دوباره خودش رو بالا کشید سرداری که در پشت سر خود خیل عظیمی از هوادارانی رو میدید که عاشقانه برای زنده کردن دوباره شکوه و اعتبار خدشه دار شده خودشون اومده بودن...  حالا یوونتوس بازگشته... حالا دوباره حریفان با شندین فریاد "زنده باد یوونتوس" به لرزه می افتن و عرش قدرت این نراتزوری های پلید با شنیدن نام بانوی پیر به لرزه می افته... بانوی پیر بازگشت باشکوه خودش رو جشن گرفت و این جشن آغازی بود برای جشنهای بزرگترو با شکوه تر... اما این بارهم دشمنان بیکار ننشستن و دوباره برای براندازی بانوی پیر تلاش کردن اما بی خبر از آنکه پایه های این حکومت محکمتر شده... پایه هایی که ریشه در عشق داره... یوونتوس اومده تا دوباره اعتبار و شکوه لکه دار شده خودش رو بدست بیاره...یوونتوسی که وقتی که در سری بی بود ازش به عنوان یه قهرمان واقعی یاد میشد... دو قهرمانی رو از یوونتوس گرفتن وبه خیال خودش اون رو به اینتری ها دادن اما غافل از اینکه تا ابد سایه اسم یوونتوس بر سر این دو قهرمانی باقی خواهد ماندو این عذابش از قهرمان نشدن هم بدتره چون دیگه از این به بعد هر جا حرف از قهرمانی اینتر به میون میاد همه به یاد جامهایی می افتن که از یوونتوس دزیدن و به جای تصور اینتر قهرمان چهره " اینتر دزد" رو در ذهن خودشون مجسم میکنن. حالا ما با افتخار و غرور فریاد میزنیم که یک تیفوسی واقعی هستیم. آره دوباره اون احساس زیبا در بدنم به جریان افتاد. دوباره احساس زیبای یوونتوسی بودن میکنم. دوباره با افتخار فریاد میزنم که من یک یوونتوسی هستم. یوونتوسی که حتی نامش هم به فوتبال دنیا حرارت وعشق و جذابیت میده... یوونتوسی که در همه حال ازش به عنوان یک قهرمان یاد میشه چه در اوج باشه چه در قعر... یوونتوسی که با شنیدن نامش عرش فوتبال ایتالیا به لرزه در می افته... یوونتوسی که اینتریها با شنیدن نامش طوری میلرزن که یک نوکر از صدای غرش اربابش می لرزه... پیش به سوی کسب افتخارات و شکوه بیشتر... ایتالیا به گوش باش... بانوی پیر بازگشت... بانوی پیر دوباره متولد شد...اما این بار با قدرت بیشتر... و دوباره به یاد روزهای باشکوه گذشته... همهمه ای در جهان به پا شد... دوباره نام یوونتوس زمزمه شد و فریاد "زنده باد یوونتوس" دوباره قلب ها رو به تسخیر دراورد.....به پا خیزید وسر تعظیم فرود ارید: یوونتوس بازگشت.

[mosi_m2]

یووه ای باید ساخت باید انداخت به دریای تاریخ

[حامد]

عرض ادب به همه دوستای بیانکونری خودم . خیلی خوشحالم که دوباره بعد از کمتر از 2 سال دوری از فروم افتخار اینو دارم باز اینجام و پیش شما . ایشالا من بعد کم کم فعالیتم رو شروع می کنم . تاپیک دیگه ای پیدا نکردم واسه این پست و یه جورایی هول هولکی اینجا پست دادم . راستی این فصل یووه بد جوری دل ما هواداراش و ریش ریش کرده . می دونم شما هم مثل من بد جوری دلخورید . اما فوتباله و همیشه فراز و فرود داره . قطعا نتایج نا امید کننده یوونتوس تو این فصل ( به خصوص از آغاز سال 2009 ) هیچ تاثیری تو طرفداری 14 ساله من ایجاد نکرده و صد البته شما هم همینطور . راستی چه خبر از فروم و دوستای یووه ای قدیمی ؟ یادی از ما می کردید یا نه ؟ فروم مثل سابق هست یا ترکیبش جدید شده ؟

[sedaa]

به بعد آن وقت که میلان نماند یکی آمد و سرش را خاراند بگفت در این جام که میلان نیست ازین پس به دیگر یار ایتال کیست بگفت رئال ز تاج سرش بزد رائول هم لاف کشورش بگفتش به خنده که اندر جهان دارم کشوری که ندارد جهان ببرد به فخر بالا دست بد بیامد یکی و سیلی ای بزد بگفتش به نام چکمه و سن سیرو بسوزانمت خودم که ام دل پیرو باز گفت الکسی به رائول که من مشتت بزنم به هر موی تن لهت کنم من با اسب تورینی که احسنت گویدم خود مالدینی ز باجو آورم یک انگشتری بریزم سرت گورخر لشگری بازوبندم باشد ز مرد شجاع شماره شش وسط دفاع بمالم فکت به مشت جیجی تا روزی که آید خود جانلوئیجی بگویمت که به برف و بوران بیاید میلانی به شهر توران که اول به پرچمت ببندم سرت بیارم همی خون ز آن پیکرت که جنگ با شما نباشد مشکل ندود حلت کند ای بچه خوشگل به شهر ونیز در آب اندازمت به جان سزار که کار سازمت چنین میگفت آن اهل ایتال که آمد به خود کاپتان رئال چه گویی یاوه از یر رئال چه کند دیگر آن ندودک زال شما را دگر در جهان یار نیست بگو مرا که کجا جالوئیجیست که ما داریم یکی چون ساویولا شما در کف اینتر و ویولا هوادارنت همی کم آورند به پیش راموس سر به خم آورند بزد الکس بر سرش یکی و دو داد که خود لیپی پرچمم بداد گر اندر میلان بباشد صد خر آ ث خود بس است برای یک شهر به ندود مگو فرسوده و پیر فراموش کردی مگر آن جن گیر به اسکیتش باز دریبل زندت در شهر مادرید به گل بردت که بد از یووه و چکمه اش گفتی سر خود دادی مفتی مفتی

[sedaa]

اینو بعد از بازی با اسپانیا گقتم: دگر تمام شد آرزوی روز آفتابی بنویسند از غمهایم شاید کتابی این روزها همه همچو یک خوابند ای کاش مرا از خواب ها برانند ای کاش میشد جورجیو،ای کاش میشد جورجیو ای کاش یووه ات به حقش رسد کسی آید و به دردش رسد کسی که از پایش گل نور ریزد کسی که غم را همه دور ریزد ای کاش میشد جورجیو،ای کاش میشد جورجیو ای کاش یک بازی در زمین بود آن هم نبرد در برلین بود ای کاش تیمم بود پیدای پیدا همه مثل تو شیدای شیدا ای کاش میشد جورجیو،ای کاش میشد جورجیو ای کاش ده روسی به درون میزد ای کاش فابرگاس به بیرون میزد اکنون با توام مالدینی زشت ای کاش با با ما بود دست سرنوشت ای کاش میشد جورجیو،ای کاش میشد جورجیو

[xsx-juve]

ای ول به همتون راستی مهمترین خاطره یونتوسی من : 2 سال پیش داشتم با برو بچ فوتبال می کردیم که این شد من یک تکل رفتم روی پاش اول توپ رو زدم بعدپاش ! بعد بلند شد و گفت هوو فکر می کنی کاناوارویی بعد چون لباس یووه رو پوشیده بودم اون وقت گفت با اون یووه ی ***** شون بعد انقدر اعصابم خورد شد که نفهمی دم چی شد یه دعوا حسابی خلاصه این اولین و آخرین دعوای عمرم تا به این لحظه بود هم زدم هم خوردم دندون اون فقط شکست ولی من دماغم ! تا حالا کسی مشت توی دماغش خورده وای بد ترین درده ....... جاش زیاد معلوم نیست ولی تا یه چیزی بهش بخوره مثل توپ دوباره می شکنه و دوباره پیش یه دکتر تا حالا 3 دفعه توی این مدت این جوری شده حالا اصلا مشکل اون مشت و دماغم نیست مشکل اینکه احساس می کنم نباید این کار رو می کردم ولی اون حرفی براش نداشتم بگم حالا همیشه سعی می کنم اطلاعات در حده یکی مثل رضا و بقیه (راستش زیاد نمیشناسمتون که اسم برم ) باشه تا دوباره یکی خواست حرفی بزنه این بار دهنش رو نه با مشت بلکه با حرفام ببندم ولی حیف از اون روز..........

[Rahavard]

يووه عشق اول و اخر تو فوتبال---------------------چقدر اينجا يوونتوسي هست جو گير شدم

[SOURINHO]

به جز یه پست قشنگ و این شعر خوب: یه دنیا پر از ستاره واسه من معنی نداره چون بدون یووه واسه من رنگی نداره یه دلی پر از ترانه واسه من ارزش نداره چون بدون یووه رنگ وبویی نداره روی سینم دو تا ستاره اما حیف یکی کم داره آخه اینکه غضه نداره فصل بعد یووه میاره واسه ما فرقی نداره یووه 29 تا داره اینوباید همه بدونن که یووه نظیر نداره توی این تاپیک خبری نیست من همه ی صفحات رو خوندم! از شعر بالا واسه ساخت یه موزیک استفاده میکنم بعضی قسمتهاش عالیه امیدوارم صاحب شعر راضی باشه.

[ADP10]

دلتنگم و بارونی , غمگینم و زندونی آزرده دلم "بانو" , "بانو" تو که میدونی ای گمشده تقدیر , از دلهره سرشارم این فصل شکفتن نیست , وقتی تو رو کم دارم من کوه ترین بودم , تقدیر تو آبم کرد اندوه منو بشناس , "بانو" به خودت برگرد........... وای به آن روزی که بانوی پیر به خودش برگردد

[ADP10]

چه شعر قشنگی ...

[mostafa-juve]

در نااميدي بسي اميد است :flag3: :flag3: تيم قهرمان سياه سفيد(بيانكونري) است

البته در پايان فصل منظورم هست
من اين شعر رو نميخواستم رو كنم و بذارم آخر فصل بگم ولي ديگه گفتم

[ADP10]

شدیدا از هم تون میخوام خوندن این پست رو از دست ندید واقعا شاهکاره !!!

:

به بعد آن وقت که میلان نماند یکی آمد و سرش را خاراند
بگفت در این جام که میلان نیست ازین پس به دیگر یار ایتال کیست
بگفت رئال ز تاج سرش بزد رائول هم لاف کشورش
بگفتش به خنده که اندر جهان دارم کشوری که ندارد جهان
ببرد به فخر بالا دست بد بیامد یکی و سیلی ای بزد
بگفتش به نام چکمه و سن سیرو بسوزانمت خودم که ام دل پیرو
باز گفت الکسی به رائول که من مشتت بزنم به هر موی تن
لهت کنم من با اسب تورینی که احسنت گویدم خود مالدینی
ز باجو آورم یک انگشتری بریزم سرت گورخر لشگری
بازوبندم باشد ز مرد شجاع شماره شش وسط دفاع
بمالم فکت به مشت جیجی تا روزی که آید خود جانلوئیجی
بگویمت که به برف و بوران بیاید میلانی به شهر توران
که اول به پرچمت ببندم سرت بیارم همی خون ز آن پیکرت
که جنگ با شما نباشد مشکل ندود حلت کند ای بچه خوشگل
به شهر ونیز در آب اندازمت به جان سزار که کار سازمت
چنین میگفت آن اهل ایتال که آمد به خود کاپتان رئال
چه گویی یاوه از یر رئال چه کند دیگر آن ندودک زال
شما را دگر در جهان یار نیست بگو مرا که کجا جالوئیجیست
که ما داریم یکی چون ساویولا شما در کف اینتر و ویولا
هوادارنت همی کم آورند به پیش راموس سر به خم آورند
بزد الکس بر سرش یکی و دو داد که خود لیپی پرچمم بداد
گر اندر میلان بباشد صد خر آ ث خود بس است برای یک شهر
به ندود مگو فرسوده و پیر فراموش کردی مگر آن جن گیر
به اسکیتش باز دریبل زندت در شهر مادرید به گل بردت
که بد از یووه و چکمه اش گفتی سر خود دادی مفتی مفتی

[sedaa]

زبان زد همه شدن با اون بو و زیباییشون گلهای آلپ که میمیرم میشه فصل رهاییشون گل آلپهایی که موندن همه با هم گریه کردن برای مرگ کا پیتان برای مو طلاییشون گلهای آلپ زیاد بودن،تورینی و میلانی ها گلهای الپ کیا بودن،ندود ها و مالدینی ها گلهای آلپ همه خودرو،همه غیور،همه خودجوش گلهای آلپ با هم بودن،تو جشن و قهرمانی ها مثل گل فاکتی و مثل پائولوی روسی مثل گل پلاتینی،مثا کاپیتان بارسی مثل گل باجویی که رو برگش انگشتر داره مثل خود زیباترین،آخرین گل الکسی الکسیه،همون غنچه،کوچکترین گل باغچه یه خورده بعدش که واشد بزرگترین گل باغچه گل های بزرگتر اون همه ناز الکس کردن حالا رفتن الکس شده بزرگترین گل باغچه الکسی کاپیتان و الکسی آبی پوشان آبی های لا جوردی مثل موجهای خروشان حالا الکس خودش داره غنچه ها رو ناز میکنه تا همگی با هم وا شن مثل چشمه های جوشان کاپیتان داره یاد میده یه هم نسل کیه لینی به سبا ضربه آزاد،به میلان روح مالدینی الکس تنها خودش شده سور بر اسب تورین تا که با شیهه هاش پا شه،غول خفته ی تورینی اگه عربی دوست داری،خود اسد یوونتوس همه دشمنها میمیرن از رو حسد یوونتوس کسی بخواد که برسه به میلان و حتی اینتر اون بایستی که رد بشه از رو جسد یوونتوس گلهای خوشرنگ میلانی مریض به دلسردی شدن گلهای نرآتزوری خوبن، اسیر نامردی شدن گلهای آلپ پاشید با هم ببینید دامن آلپ رو به لطف الکسی همه رنگ لاجوردی شدن

[Bianconero Amore]

این رو قبلا یه ورژن دیگشو گفته بودم ، یهو رفتم تو فاز اخراب=ی بازی با میلان یکم عوضش کردم . . .

از دریچه تا شفق یک قاصدک حائل شده
از سکوتِ سرد تو این اشک ها نازل شده
بانوی شهر مه و شب! آسمان ها را ببین!
از غروب خنده ات حتی افق مایل شده! . . .

:cry2: