18 پاسخ برای این موضوع

[Reza]

بحث و تحلیل کنیم در مورد اینکه دلایل افت یووه در 7 هفته اخیر چی بوده. من توی یه پست جدا تحلیل خودم رو هم میگم.

[Reza]

مشغول بررسی بازی های ابتدایی یووه بودم یه نکات جالبی به نظرم اومد. افت یووه از هفته 20 شروع شد و تا هفته ی 27 که الان هستیم ادامه داره. یه چیزی که برام جالب بود تاثیر په په و مارکیزیو در نتایج ابتدای فصل یووه بود. هفته 2، مارکیزیو و په په گل زدند. (بازی اول فصل) هفته 5، مقابل کاتانیا په په یه پاس گل داد. هفته ی 6، مارکیزیو 2 گل به میلان زد. هفته 8، مارکیزیو 1 پاس گل داد. هفته 9، په په پاس گل داد. هفته 10، با گل مارکیزیو پیروز شدیم. هفته 12، په په و مارکیزیو گل زدند. هفته 13، په په گل زد. هفته 11 (عقب افتاده) مقابل ناپولی په په گل زد. هفته 14، مارکیزیو گل زد. هفته 16، په په گل زد و پاس گل داد. ازینجا به بعد آمار په په و مارکیزیو به شدت افت می کنه. در حدی که توی 10 هفته بعد یعنی از هفته 17 تا 27، یک بار مارکیزیو هفته 20 و یک بار په په هفته 25 پاس گل می دند. چیزی که برای من جالبه اینه که، 10 هفته گذشته با خسته شدن این دو بازیکنی که در نیم فصل اول خیلی فعال و پرکار بودند بخش زیادی از قدرت گل زنی یووه کاسته شد. ضعف مهاجم های ما از اول فصل هم وجود داشت ولی بار اون کیفیت پایین رو این دو بازین داشتند می کشیدند. با خسته شدن این دو بازیکن بخش زیادی از قدرت تیم هم کاسته شد. جالبه که توی 16 هفته ی اول په په و مارکیزیو مجموعا روی 15 گل تاثیر مستقیم داشتند (یا گل زدند یا پاس گل دادند) و نتیجه خیلی از بازی ها رو این 2 نفر رقم زدند و این علاوه بر بازی خوب و موثرشون بوده. اما از هفته 17 تا 27 مجموعا 2 گل با کمک این دو بازیکن ساخته شده و گلی هم نزدند دیگه. تیم کونته همچنان بازی های خوبی ارائه می ده. همچنان موقعیت های زیادی خلق می کنه. همچنان در اکثر بازی ها جنگنده و پویاست. مالکیت توپ زیاده داره و موقعیت های زیادی خلق می کنه. من نقص بزرگ تاکتیکی تا به حال توی این تیم ندیدم. شاید بعضی ها به چینش بازیکن های کونته اعتراض داشته باشند که اون هم بحث واردیه بهرحال ولی تیم کونته از لحاظ تاکتیکی تا الان توی 80 درصد بازی ها اون چه باید انجام بده داده. من شخصا خستگی یه سری بازیکن ها، خصوصا این دو بازیکنی که به این اندازه موثر بودند در ابتدای فصل رو خیلی موثر می دونم توی مشکل فعلی یووه. بعضی ها می پرسند خوب همه ی تیم ها حرفه ای توی لیگ های بزرگ حضور دارند چرا بازیکن های اونا اینطور خسته نمی شند ؟ به عقیده من تاکتیکی که کونته بازی می کنه دوبرابر یه تاکتیک عادی انرژی گیره. یکی از نقطه ضعف های همیشگی بازی پرسینگ همین خستگی بوده. بازیکن هایی مثل په په، استفان، مارکیزیو و یا حتی ویدال به مراتب در معرض خستگی بیشتری نسبت به بازیکن های دیگه، و البته تیم های دیگه هستند.

[Hossein Salehi]

بچه ها لطف کنند و فقط نظر ندن ! هر کسی توی نظر سنجی شرکت می ده حتما نظرات خودش رو شرح بده اینجا من خودم خیلی تقصیرات رو به گردن کونته نمی اندازم ! البته حرفم این نیست که کونته اشتباه نمی کنه ! نه اصلا این نیست اما به عنوان مقصر اصلی کونته رو قلمداد نمی کنم و نمی تونم در صورت کلی یکی از دلایلم رو دلیل اصلی ناکامی یووه بدونم ! البته من حرفم اینه که ما اول باید ناکامی رو معنی کنیم ! ناکامی ما چیه ؟ اینه که تیم زیاد مساوی می کنه ؟ اینه که تیم الان مکان دوم جدول رو داره و در یک قدمی کوپا هست یا اینکه تیم مثل نیم فصل اول بازی نمی کنه ؟ به نظر من بعد از کونته باید بریم سراغ کیفیت بازیکنان یووه که واقعا نسبت به نیم فصل اول افت پیدا کرده و من می تونم به جرات بگم بالای 70% تیم دیگه کیفیت اول فصل رو ندارن که این خودش بحث جداگانه ای رو می طلبه ! داوری رو من خیلی زیاد دخیل نمی دونم چون همون جوری که به ضررمون بوده شاید به نفعمون بوده و باشه نباید به عنوان دلیل ناکامی در سطحی بیان بشه !

[Escanor]

اولین و مهمترین مشکل یووه نداشتن یه مهاجم تمام کنندس،چیزی که ماروتا به اشتباه جذیش کرد (منظورم بوریلوست).به نظر من حتی اگه ونیستروی (فانیستروی؟) پیر رو میخریدیم بهتر از بوریلو بود. مشکل دیگه ی یووه خستگیه و باید فکری براش بکنن و گر نه تیم پر میشه از مصدوم. مشکلای دیگه ای هم هست که به نظرم تاثیر گزارتریناش همین دو تا هستن. اما این فصل اگه کونته یووه رو چهارم هم بکنه خیلی خوبه.من قبول دارم کونته ایراد داره و من هم ازش متنفرم (به خاطر رفتارش با الکس،الیا و کراسیچ و همینطور خدا بیامرز آمائوری!) اما هر چی فکر میکنم میبینم بازیکنای خیلی تاپی نخریدیم که الان توقع قهرمانی داشته باشیم.البته من نمیگم یووه نباید تلاش بکنه برای قهرمانی و رسیدن به جایگاهی که تا چند هفته ی پیش مال ما بود ولی باید کمی واقع بین باشیم و بپذیریم اول فصل تعداد خیلی کممون فکر میکردیم یووه بتونه چند هفته تو صدر بمونه. به هر حال هر کسی نظر خودش رو داره. تا آخر فصل منتظر میمونم ببینم چی میشه.کوپا هم میتونه شیرین باشه حتی اگه چهارم بشیم.

[Soheil Bianconeri]

بنظرم يووه اين فصل كاراي بزرگي كرد اينتر رو تو زمين خودش برد،ميلان رو 2-0 برد و اجازه حركتي به ستاره هاي ميلان نداد و البته يك بار هم تو سن سيرو اين تيم رو شكست داد اما بنظرم بعد همين بازي ميلان -يوونتوس تو كوپا بود كه يووه افت كرد اون برد ديگه واقعا توقع رو از يووه بالا برد و همه ميخواستن كه يووه همه تيم ها رو شكست بده، ميلان هم كه خودش رو بهتر و پر ستاره تر از يووه ميدونست خواست اين تيم رو تو باري برگشت ليگ شكست بده و فشار زيادي هم آورد و اون گلي هم كه زد و جنگ هايي كه بعد بازي راه انداخت تمركز يووه رو از بين برد و همه به اين تيم حمله كردن بنظرم بازيكناي يووه براي خارج شدن از اين فشار كه بدليل ناديده گرفته شدن گل ميلان بود و اثبات خودشون ميخواستن خيلي زود به يه پيروزي پر گل و خوب برسن و هر بازي كه ناكام ميموندن فشار روشون بيشتر شد و شايد هم كمي احساس ضعف كردن تا كار يووه به اينجا رسيد و مساوي ها و اختلاف امتياز با ميلان تبديل به كابوس براي همه بازيكنا و هوادارا شد

[hosseinjuve]

تنها نظری که من میدم اینه که مطمئنا کونته مقصر نیست!!! کونته اشتباه داره همونطور که همه مربیای دیگه هم دارن ولی به هیچ عنوان مقصر نیست! با تمام احترامی که برای نظرات بچه ها قائلم ولی از بعضی نظرات واقعا حالم بد میشه!!! آخه چطور نمی تونین متوجه بشین که اگه یووه الان دومه و نباخته دلیل اصلیش وجود کونته بوده؟؟؟ مثلا بازی امروز با وجود نبودن دفاع های اصلی و فشار زیادی که رو تیم بوده کونته تونست یووه ای رو به زمین بفرسته که از دقیقه 1 تا دقیقه 90 همش شاداب و پرتلاش باشه و خیلی دلچسب بازی کنه!شما ببینید تو همین 1بازی به اندازه 10تا از بازی های فصل قبل یووه موقعیت خلق شد! فقط وفقط گل نزدیم(هرچند که اونم زدیم ولی اشتباها آفساید گرفت) حالا با این وجود خیلی ها میان بعد بازی از تنفرشون نسبت به کونته حرف میزنن!!!! واقعا منکه از ته دلم خندم میگیره!

[gigi joon]

درمورد کونته.... اگه نیمه ی پر لیوان رو ببینیم خب یووه ی کونته شخصیت پیدا کرده ، بعد از دو سال مدّعی شده، بیست و چند هفته صدر جدول بوده و شکست ناپذیر بوده تا الان .... اگه هم به نیمه ی خالی لیوان نگاه کنیم داستان این تساوی های پی در پی و بحرانی که مثل این که بعضی هوادارها دلشون میخواد دچارش بشیم و باقی قضایا .... مهم اینه که با چه نسبتی این دو مسئله رو ببینیم. مسلّماً برای همه 50-50 نیست امّا نظر من من مهم ترین عامل رو خستگی بازیکن ها می دونم. به گمونم بازی با رم توی نیم فصل اوّل بود که من برای اوّلین بار به وضوح خستگی رو توی چهره ی مارکیزیو و پیرلو دیدم ! خستگی ای که امید داشتم یه جوری ( معجزه وار) رفع بشه امّا کم که نشد هیچ، بدتر هم شد! این خستگی به شماره 8 و شماره 21 تیم بسنده نکرد و کم کم باقی بازیکن ها رو هم در بر گرفت، برای مثال لیختشتاینر .... مورد دیگه هم به نظرم شروع مصدومیت ها و محرومیت های په په و ووچینیچ بود. به مدّت 5-4 هفته تیم ثباتش رو از دست داد و هر بار به علّت مصدومیت یا محرومیت این دو نفر با یه ترکیب جدید به میدان رفت و مهره های جایگزین توی این عدم ثبات نتونستن انتظارات رو برآورده کنن. به نظرم این مسئله تأثیر زیادی توی افت یوونتوس در گلزنی داشت ....

[BAHAR.JUVE]

من هم مهم ترین عامل افت تیم را خستگی بازیکنان میبینم ، ولی این خستگی بازیکنان مشکلیه که مسئولیتش را با کادر فنی تیم میبینم. کونته سرجمع مربی تازه کاری نیست ولی تا الان تیمی را برای قرار گرفتن در کورس قهرمانی یک لیگ فشرده اماده نکرده بود و حس میکنم این بی تجربگیش در این مسئله کار دست تیم داد . اماده سازی و ریکاوری های بدنی بازیکنان ، نحوه تمرینات و ... باید به صورتی باشه که در مقاطع حساس فصل که بازی ها طبق جدول برای تیم مربوطه سنگین میشود یا چند تورنومنت به هم گره میخورند ، از کورس عقب نمانند . مربیان کارکشته و متفکر که برای هر بازی فصل و هر مقطع زمانی برنامه دارند تیمشان را با حد اقل آسیب از این دوره ها گذر میدهند .مثلا من یونایتد تیمیه که معمولا حوالی ژانویه که خیلی باشگاه های رقیب دوران افتشون را میگذرانند ، اوج میگیره و خودش را از رقبا جدا میکنه . بازی بر اساس پرسینگ یعنی بازی بی هوا زی ، رس بازیکنان را میکشه و خستگی زیادی به دنبال داره .کمتر پیش میاید که تیم های سطح بالا تاکتیک پرس را به عنوان برنامه عمده به کار بگیرند ، اگر یک تیم میخواهد از تاتکیک پرس به طور پیوسته استفاده کند باید 2 دسته هافبک - یا بسته به آغاز برنامه پرس از هر خط ، بازیکن آن ناحیه از زمین - با کیفیت برای بازی متناوب داشته باشد که بعد از یک مدت ، با خالی شدن بدن بازیکنانش به بنبست نخورد . بازی یووه انرژی خیلی زیادی از بدن بازیکنان میگیرد و این بازیکنان هم جانشین های مناسبی برای گذران دوران احستراحت کافی ندارند .

[Prince Claudio]

من نظر متفاوتی دارم در این مورد . با یک سوال شروع میکنم . مگه یوونتوس افت کرده ؟!! من اصلا قبول ندارم که یووه افت کرده . یه بار دیگه هم گفتم یووه تو نیم فصل اول با همون شرایط آرمانی و فوق العاده با مارکیزیو و په په آماده و سرحال با کیه وو با جنوا با بلونیا هم مساوی کرد و به زور برد 1-0 جلوی سیه نا داشت . فقط فرقش برد پارما بود . میلان رو هم تو همین هفته هایی که میگید افت کرده تو کوپا تو سن سیرو 2-1 بردیم . تو بازی برگشت هم خیلی نتیجه خوبی از میلان تو سن سیرو گرفتیم . اگه تو چند هفته آینده یووه نتیجه نگیره اون وقت منم قبول می کنم که تیم دارای افت شده و اون موقع در مورد دلایل افت یووه بحث کنیم بهتره .

[GEDOY]

اگه این هفت هفته رو دوران افت یووه بدونیم ,برای هر بازی یک یا چند عامل باعث نتیجه نگرفتنمون شده.بازی با سیه نا و پارما توپ دست ما بود اما سه پنالتی برامون نگرفتن.بازیکنامون موقعیت های عالی رو راحت نزدن و برد از دست رفت.بازی با میلان فقط اشتباه کنته تو انتخاب سیستم و بازیکن ها باعث تساوی بود.بازی با کیه وو و بولونیا خستگی بازیکن ها نزاشت بازی همیشگیمون رو کنیم.بازی دیروز هم خیلی خوب بودیم اما باز نتونستیم گل های ساده رو بزنیم و اشتباهای داور کار رو تموم کرد. به نظر من کونته و خستگی بازیکن ها کمترین تاثیر رو تو این افت داشتن.این رو هم نباید فراموش کنیم که ما یکی از بهترین مربی بدن ساز های دنیا رو داریم و خستگی بازیکنامون به زودی کاملا رفع میشه.

[Ali pacino]

بخاطر اینکه عیار تیم ها در این موقع روشن میشه و اینجا معلوم میشه که کی کم اورده ضمنا پنالتی و شانس رو بهونه نیارین به بدترین خط دفاع لیگ وقتی نمیتونیم گل بزنیم ......................

[wildfire]

دلایل افت به یک یا چند موضوع نیست و بسیاری از اتفاقات باعث این قضیه شده مهمترینش رو من سطح بازیکنها میدونم,با اینکه شاید با همین بازیکنها تو نیم فصل نتیجه مطلوب تری میگرفتیم ولی اون نتایج حتما دلیلی بر خوب بودن بازیکنها نبود به عقیده ی من با وارد شدن تو نیم فصل دوم یک سری از بازیکنها کمی بهتر شدن و بعضی ها هم بدتر شدن بازیکنها یی که بهتر شدن نمیتونن به شخصه نتیجه ی بازی رو تعیین کنند بغیر از موارد خاص اشخاصی مثل دچلیه بارتزاگلی بوفون جاکرینی پیرلو اگه بهتر نبودند مطمعنن مثل نیم فصل بودند ولی این کافی نیست مخصوصا اگه قرار باشه جانشین خوبی هم نداشته باشند بازیکنهای دیگه کمی افت داشتند مخصوصا تو خط حمله اشخاصی مثل ماتری په په ووچینیچ و هافبک مارکیزیو خیلی کم فروغ بوده و با وجود جانشین با کیفیت نداشتند همین اوضاع ادامه پیدا کرده تا به امروز بخش دیگه ی افت رو من میزارم گردن کونته گرچه ابزار لازم رو نداشت و لی با همین بازیکنها شاید میتونست کمی بهتر از این نشون بده من 90% تعویض های کونته رو قبول ندارم مگر شرایط خاص مثلا دیروز تعویض په په و جاکرینی یک اشتباه بزرگ بود!په په داشت عالی کار میکرد جاکرینی هم به عقیده ی من جزء حداقل 4 بازیکن برتر یووه بود و تیم هم داشت خوب حجومی بازی میکرد ولی با تعویض این فشار کم شد!دلیلی نداشت وقتی تیم داره خوب بازی میکنه و نیاز به نتیجه ی بهتر از مساوی داره و بازیکنی مثل په په که اون همه موقعیت تونست به سازه و جاکرینی با اون سرعت و فرارهاش میتونست این فشارو نگه داره چه بسا بیشتر کنه چرا باید تعویض بشن!!! البته تعویض دلپیرو درست بود و کم شدن فشار رو من بخاطر اومدن دلپیرو نمیدونم درکل کونته با همین ابزاری که داره بهتر از اینها میتونه نتیجه بگیره این مساوی هارو من بخاطر توانایی کم بازیکنها و جانشین خوب نداشتن و تعویض های غلط کونته و اعتماد نداشتن به دلپیرو جاکرینی(البته این چند بازی اخیر خوب ازش استفاده کرده و روند تیم هم تغییر داده)و احتیاط زیاد برای نباختن میدونم یووه نشون داد اگه بخواد موقعیت خلق کنه میتونه گرچه تمام کننده خوبی هم نداریم!ولی این نحوه بازی کردن رو من تو بازیهای اخیر نمیدیدم و این رو شاید به ریسک پذیر نبودن کونته و قانع بودن و تساویها و نباختن بدونم!دیشب جوری بازی میکرد یووه که فقط دنبال برد بود و ریسک اینم قبول کرده بود که امکان باختنم داشته باشند چیزی که من تو بازیهایی که مساوی کردیم نمیدیدم و اون انگیزه بردن رو تو بازیکنها و کونته نمیدیدم و به همون مساوی هم به نظر قانع بودند

[Aminvo]

مشغول بررسی بازی های ابتدایی یووه بودم یه نکات جالبی به نظرم اومد. افت یووه از هفته 20 شروع شد و تا هفته ی 27 که الان هستیم ادامه داره. یه چیزی که برام جالب بود تاثیر په په و مارکیزیو در نتایج ابتدای فصل یووه بود.

هفته 2، مارکیزیو و په په گل زدند. (بازی اول فصل)
هفته 5، مقابل کاتانیا په په یه پاس گل داد.
هفته ی 6، مارکیزیو 2 گل به میلان زد.
هفته 8، مارکیزیو 1 پاس گل داد.
هفته 9، په په پاس گل داد.
هفته 10، با گل مارکیزیو پیروز شدیم.
هفته 12، په په و مارکیزیو گل زدند.
هفته 13، په په گل زد.
هفته 11 (عقب افتاده) مقابل ناپولی په په گل زد.
هفته 14، مارکیزیو گل زد.
هفته 16، په په گل زد و پاس گل داد.

ازینجا به بعد آمار په په و مارکیزیو به شدت افت می کنه. در حدی که توی 10 هفته بعد یعنی از هفته 17 تا 27، یک بار مارکیزیو هفته 20 و یک بار په په هفته 25 پاس گل می دند.

چیزی که برای من جالبه اینه که، 10 هفته گذشته با خسته شدن این دو بازیکنی که در نیم فصل اول خیلی فعال و پرکار بودند بخش زیادی از قدرت گل زنی یووه کاسته شد. ضعف مهاجم های ما از اول فصل هم وجود داشت ولی بار اون کیفیت پایین رو این دو بازین داشتند می کشیدند. با خسته شدن این دو بازیکن بخش زیادی از قدرت تیم هم کاسته شد. جالبه که توی 16 هفته ی اول په په و مارکیزیو مجموعا روی 15 گل تاثیر مستقیم داشتند (یا گل زدند یا پاس گل دادند) و نتیجه خیلی از بازی ها رو این 2 نفر رقم زدند و این علاوه بر بازی خوب و موثرشون بوده. اما از هفته 17 تا 27 مجموعا 2 گل با کمک این دو بازیکن ساخته شده و گلی هم نزدند دیگه.

تیم کونته همچنان بازی های خوبی ارائه می ده. همچنان موقعیت های زیادی خلق می کنه. همچنان در اکثر بازی ها جنگنده و پویاست. مالکیت توپ زیاده داره و موقعیت های زیادی خلق می کنه. من نقص بزرگ تاکتیکی تا به حال توی این تیم ندیدم. شاید بعضی ها به چینش بازیکن های کونته اعتراض داشته باشند که اون هم بحث واردیه بهرحال ولی تیم کونته از لحاظ تاکتیکی تا الان توی 80 درصد بازی ها اون چه باید انجام بده داده.

من شخصا خستگی یه سری بازیکن ها، خصوصا این دو بازیکنی که به این اندازه موثر بودند در ابتدای فصل رو خیلی موثر می دونم توی مشکل فعلی یووه. بعضی ها می پرسند خوب همه ی تیم ها حرفه ای توی لیگ های بزرگ حضور دارند چرا بازیکن های اونا اینطور خسته نمی شند ؟ به عقیده من تاکتیکی که کونته بازی می کنه دوبرابر یه تاکتیک عادی انرژی گیره. یکی از نقطه ضعف های همیشگی بازی پرسینگ همین خستگی بوده. بازیکن هایی مثل په په، استفان، مارکیزیو و یا حتی ویدال به مراتب در معرض خستگی بیشتری نسبت به بازیکن های دیگه، و البته تیم های دیگه هستند.

درمورد کونته....
اگه نیمه ی پر لیوان رو ببینیم خب یووه ی کونته شخصیت پیدا کرده ، بعد از دو سال مدّعی شده، بیست و چند هفته صدر جدول بوده و شکست ناپذیر بوده تا الان ....
اگه هم به نیمه ی خالی لیوان نگاه کنیم داستان این تساوی های پی در پی و بحرانی که مثل این که بعضی هوادارها دلشون میخواد دچارش بشیم و باقی قضایا ....

مهم اینه که با چه نسبتی این دو مسئله رو ببینیم. مسلّماً برای همه 50-50 نیست

امّا نظر من

من مهم ترین عامل رو خستگی بازیکن ها می دونم. به گمونم بازی با رم توی نیم فصل اوّل بود که من برای اوّلین بار به وضوح خستگی رو توی چهره ی مارکیزیو و پیرلو دیدم ! خستگی ای که امید داشتم یه جوری ( معجزه وار) رفع بشه امّا کم که نشد هیچ، بدتر هم شد!

این خستگی به شماره 8 و شماره 21 تیم بسنده نکرد و کم کم باقی بازیکن ها رو هم در بر گرفت، برای مثال لیختشتاینر ....



مورد دیگه هم به نظرم شروع مصدومیت ها و محرومیت های په په و ووچینیچ بود. به مدّت 5-4 هفته تیم ثباتش رو از دست داد و هر بار به علّت مصدومیت یا محرومیت این دو نفر با یه ترکیب جدید به میدان رفت و مهره های جایگزین توی این عدم ثبات نتونستن انتظارات رو برآورده کنن. به نظرم این مسئله تأثیر زیادی توی افت یوونتوس در گلزنی داشت ....

این دو نظر واقعا جالب بود مخصوصا پست اول که با آمار صحبت کرده بود و دقیق تر بود.
بعضی از دوستان با استفاده از مقایسه نتایج معتقدند که یوونتوس افت نکرده در صورتی که یوونتوس در کیفیت بازی افت محسوسی داشته که با هوشیاری کونته و کمکی که خود بازیکنان کردند و البته کمی شانس یوونتوس می تونه از این بحران خارج بشه.

بزرگترین دلیلی که منجر به بحران برای یوونتوس بود تاکتیکی بود که کونته استفاده می کرد، تاکتیکی که خیلی بازیکن را خسته می کرد که البته خودش هم به خوبی متوجه این قضیه شد و برای همین نیم فصل بوریلو،کاسرس ،پادوین و اسیم بووی (هابک آینده دار تیم آژاکس که نفهمیدم چه بلایی سرش اومد که هیچ کس ازش حرفی نمی زنه ) را گرفتند، چون متوجه ضعف بدنی بازیکناش شد. در هفته های اخیر کونته به ماتری،په په، بازاگلی، جورجو، لیختشتاینر(یک بازی)، ویدال و وچینچ به دلایل محرومیت و مصدومیت و بعضی مواقع هم تاکتیکی استراحت داده، و تا آخر هفته آینده تیم نیم فصل اول به غیر زا مارکزیو و پیرلو و لیختشتاینر استراحت داده و می تونه تیم را به شرایط بهتری برسونه دوباره. البته این طور که معلومه کونته علاقه داشته تا قبل از رسیدن به بازی های مهم به استفان هم استراحت بده که به دلیل مصدومیت دو دفاع مرکزی و محرومیت بونوچی نتونست این کار را انجام بده که خودش هم می دونه ممکنه براش گرون تمام بشه. برای مارکزیو و پیرلو هم چون جانشین مناسبی نداره منتظر هست که به دلیل محرومیت کارت زرد بهشون استراحت بده چون دوست نداره که دو بازی یکی از این دو بازکن را نداشته باشه ( یکی بخاطر استراحت و دیگری برای محرومیت). موردی که فراموش کردم این بود که کونته با تغییر سیستم به 3-5-2 تصمیم داشت که از شدت حملات تیم کم نکنه ولی به دفاع های کنارش استراحت بده که متوجه شد به شدت این سیستم روی یووه و در ایتالیا جواب نمیده و از تصمیمش برگشت.

بعد از دلیل تاکتیکی که به دلیل نداشتن تعداد بازکن بالا با کیفیت خوب برای یوونتوس پیش اومده، مجموعه دلایلی این تیم را در حاشیه برده و استرس زیادی را به بازکن ها و مربیان وارد کرده، مخصوصا بعد از اون گلی که بوفون با یک سوپر واکنش توپ مونتاری را از گل کشید بیرون و تیم را به حاشیه برد در کنار این مسئله، مورد داوری هم که از دو بازی قبل از میلان پیش اومده و کونته اعتراض کرده بود( که انتظار داشت اشتباهات کمتر بشه یا به نفع یوونتوس بشه ولی با گل میلان نقشه هاش از بین رفت) چاشنی مشکلات شد.

به نظرم یوونتوس در سری آ می تونه جایگاه دومیش را حفظ کنه و اختلاف را هم با میلان به حداقل برسونه ولی همونطور که خود کونته هم میدونه قهرمانی نیاز به معجزه ، یا بهتر بگم وارد شدن میلان به یک افت دارده که باتوجه به پشت سر گذاشته شدن افت میلان در دو ماه پیش بعید میدونم میلان دچار افت بشه. در کوپا هم می تونیم به فینال راه پیدا کنیم ولی چون حذفی هست و به شرایط روز تیم بستگی داره نمیشه گفت که حتما قهرمان هستیم.

این هم نظر من در مورد افت کوتاه مدتی که احتمالا رو به پایان هست. امیدوارم مفید واقع شده باشه.

[Juventus FC]

اگر بازی با جنوا را فاکتور بگیریم ، باقی مساوی هایی که دادیم %100 مقصر کونته بوده ! از اول فصل تا الآن ما %90 بازی ها 3-3-4 بازی کردیم و بردیم ولی کونته در دو سه بازی اخیر سخت میخواسته 2-5-3 بازی کنه و گند زده به ترکیب تیم ! - بازی با کاتانیا با 2-5-3 شروع کردیم سریع گل و خوردیم یک گل زدیم نیمه دوم با تعویض هایی که کرد رفتیم روی سیستم 3-3-4 و بازی و بردیم. - بازی با میلان با 2-5-3 شروع کردیم نیمه اول گل و خوردیم و در ادامه هیچ کاری نتوسنتیم بکنیم تا با تعویض های که کونته کرد رفتیم روی 3-3-4 و در 10 دقیقه دو گل زدیم که یکی مردود اعلام شد و یکیش صحیح اعلام شد و مساوی شد بازی. - بازی با کیه وو با 3-3-4 شروع کردیم خیلی خوب و عالی بازی کردیم یک گل نصف و نیمه زدیم و n موقعیت گلزنی و جاکرینی و ووچینیچ از دست دادند ، در حالی که تیم تحت فشار بود و در این شرایط بهترین دفاع حمله است ، کونته با تعویض مارکیزیو با کاسرس سیستم به 2-5-3 تغییر داد و سریع گل و خوردیم. اگر بازی با بولونیا که شاید روی اشتباهات فردی بازی مساوی شد و بازی با جنوا که عالی بودیم و روی اشتباهات داوری مساوی شد و فاکتور بگیریم در باقی بازی هایی که در بالا گفتم ، مقصر %100 کونته بوده چون بدجوری سر سیستمش لجبازی کرده ، بازی با کاتانیا خوشبختانه زود تونستیم با شرایط خاص ( یک اخراجی از سوی کاتانیا و مصدومیت بازیکن کاتانیا) بازی و ببریم ولی در دو بازی بعدش دقیقا خودمون بودیم که بازی و مساوی کردیم نه داور اشتباه کرد نه بازیکنان.

[milad-milani]

سلام خدمت تمامي دوستان خوب يوونتوسي من دقايقي قبل عضو انجمن شما شدم البته خيلي وقته كه به اين سايت ميام و واقعا لذت ميبرم از اين سايت و هميشه نظرات دوستان و ميخوندم. من واقعا و از صميم قلب خوشحالم كه امسال يوونتوس مثل دوران گذشته پر فروغ و با قدرت ظاهر شده و به نظر من هميشه به عنوان قدرت اول ايتاليا به حساب مياد دليل اصلي عضو شدن من در سايت شما يك گفتگوي دوستانه و محترمانه است و اميدوارم شما من و به عنوان يك عضو از اين سايت بپذيريد.اگه اجازه بدين به عنوان اولين نظر مي خوام بگم دليل اصلي افت يوونتوس توقع زياد از تيم به خاطر نتايج خوبتون در نيم فصل اول بوده كه باعث ايجاد استرس توي كادر فني و بازيكنا شده.همچنين نداشتن جانشين خوب براي مهره هاي اصلي تيم.نميخوام از ميلان تعريف كنم ولي يه نگاه به مصدوماي ميلان تفاوت در اين موردو نشون ميده كاسانو.بواتنگ.فلاميني.آكويلاني.نستا.پاتو.ماكسي لوپز.گتوسيو.دوستان خيلي خوشحال شدم

[Atomic Ant]

متأسفانه اين تيم به لحاظ بدني به طرز عجيبي تحليل رفته كه همين مسئله باعث دوندگي كمتر بازيكنا شده و به تبع اين كاهش دوندگي, ميزان فضاسازي داخل حركات هجومي واقعاً افت كرده.عدم فضاسازي خودش به طور نسبي باعث پايين اومدن دقت پاس ها در بُعد زماني شده تا نهايتاً طي يه همچين زنجيره اي بازي هاي اخير يووه به لحاظ كيفيت با بازي هاي نيم فصل اول قابل مقايسه نباشه.ولي مسئله اينه كه دوندگي رو فقط خستگي بدني كم نكرده و عامل دومي هم ديده ميشه.گر چه يه نكته ي مثبت وجود داره و اونم اينه كه تو بازي با جنوا لااقل اين مسئله ديگه زياد ديده نشد و خودش جاي خوشحالي داره. وقتي يه اسب قبلاً تونسته موانع بلندي رو پشت سر بذاره مهم اينه كه تشويق بشه تا موانع بلندتر رو پشت سر بذاره نه اينكه تو روزهاي حساس دلش رو به اين خوش كنيم كه تا قبل از اينكه اسب من بشي از روي مانع نيم متري هم نمي تونستي بپري! اينطوري ديري نمي گذره كه نيم متر هم براي اون اسب تبديل به سقف آرزوها ميشه.كونته سواركار خوبيه ولي يه اشتباه بزرگ كرد و اونم اينكه خودش در يكي از حساس ترين مقاطع فصل سطح انگيزه و انتظارات تيمش رو به طرز عجيبي آورد پايين.نتيجه هم اين شد كه يووه نسبت به قبل يه نمايش كاملاً متفاوت و بد رو از نظر من ارائه داد كه يكي از عواملش كاهش انگيزه بود و اين مسئله تو بازي يووه ديده مي شد.اين "بد بودن" اينجا هيچ ربطي به هر بد بودني نداره.بستگي به تعريف ما از اين مسئله داره.وقتي گفتم اين تيم مثل اسبي بود كه مانع 2 متري رو قبلاً پريده پس اگر در يه مقطع براي گذر از روي مانع نيم متري به مشكل خورد اونوقت ميشه راحت و بي تعارف گفت عملكرد بدي داشته.اصلاً بحث مسائل ديگه مطرح نيست چون من خودم معتقدم تيمي مثل ميلان به لحاظ مهره واقعاً برتر از ماست و پيش از شروع فصل هم اعتقاد داشتم ميلان قهرمان ميشه ولي بحث اينه كه چه كرديم و چه مي كنيم و چه خواهيم كرد.ابتداي فصل تا اواسط كار, سطح انتظارات از تيم در حد متوسطي بود و نتايج در حد خوب.الان به تبع نتايج نيم فصل نخست اين سطح انتظارات از تيم كنوني بالا رفته ولي نتايج راضي كننده نيست.شك نكنيد اين سطح انتظارات رو شخص آنتونيو كونته و هنري كه روي اين تيم پياده كرده بالا برده و من نمي خوام اين مسئله رو زير سؤال ببرم ولي مشكل اينجاست كه الان اكثريت انتظار حفظ اين هنر و تدبير رو دارند تا ماحصل تلاش براي تيم شيرين باشه.در واقع چون يوونتوس كونته در مقطعي طولاني از فصل خودش رو بالاتر از حريف ها قرار داره پس اگر اُفت كنه و روند خوبش قطع بشه يه مشكلي هست.نهايتاً تأكيد مي كنم كه اين تيم با آنتونيو كونته دوباره متولد شد پس اگر انتقادي هم ميشه دليلش پوشوندن نكات مثبت نيست. بصورت خودكار تو پاراگراف قبلي از موضوعي كه باهاش بحث رو شروع كردم دور شدم و موضوع دوم رو باز كردم.حالا بهتره يه كمي در مورد فاكتور نخست صحبت كنيم كه اجتناب ناپذيره.بازي هايي كه اين استفان لكتشتاينر ارائه ميده نسبت با نيم فصل اول اصلاً قابل مقايسه نيست.جالبه الان هم بد بازي نمي كنه و عملكرد قابل قبولي داره ولي مسئله اينه كه اون موقع "عالي" بازي مي كرد! چهره ي اين استفان در مقايسه با استفان نيم فصل نخست خودش به طرز طعنه آميزي نماد خستگي براي كل اين تيمه.كسي كه سر اعتراض و شور و حرارتش گاهي وقتا از داور كارت زرد مي گرفت ديگه الان تو جريان بازي هم به لحاظ بدني كم مياره تا حدودي چه برسه به اينكه بخواد ناي اعتراض به داور رو داشته باشه.ماركيزيو ديگه اون سوپراستار اول فصل نيست كه در طول 90 دقيقه بارها با چند پاس تركيبي وارد محوطه ي حريف بشه.در اين مقطع اين مسئله نهايتاً از 3 بار در يك بازي تجاوز نمي كنه.خب طبعاً چنين مسئله اي كاملاً انتظار مي رفت.وقتي يه هافبك وسط نقشي داشته باشه كه مجبور باشه به تبع اون دفاع و حمله, پرس و توپ گيري, دوندگي و حتي گلزني رو انجام بده نمي تونه به طور مداوم اين روند رو حفظ كنه.يا بازيكني مثل استفان لكتشتاينر كه قبلاً در موردش صحبت كردم و گفتم تا 6 قدم حريف هم پيشروي مي كرد ( در حالي كه يه مدافع راسته! ) پس الان زياد عجيب نيست كه اينقدر به لحاظ انرژي دچار كمبود بشه.استفان احتمالاً ديگه چيزي ازش نمي مونه كه براي سوئيس هم تو يورو 2012 ارائه بده.پس اين يه حقيقته كه خستگي تأثير بدي روي تيم گذاشته و مهمترين عامل ايجاد يه روند بد نسبت به گذشته هم همين هست قطعاً.

[mostafa-juve]

به نظر من از بازی پارما به بعد افت ما شروع شد.بعد از اون بازی ما کاتانیا رو 3-1 شکست دادیم اما این سبک بازی که مقابل کاتانیا انجام دادیم اصلا شباهتی به سبک بازی نیم فصل اول نداشت.رکن اصلی این سبک بازی با پرسینگ شدید و 90 دقیقه ای بود بطوری که وقتی توپ رو از دست میدادیم تیم حریف(حتی میلان) توانایی آرام کردن بازی و بدست گرفتن مالکیت توپ رو نداشت چون بازیکنامون جوری پرس میکردن که کمتر از 5 ثانیه دوباره مالکیت توپ برمی گشت ولی بعد بازی بازی با کاتانیا همچین چیزی نبود و عامل پیروزی مون دو تا شروع مجدد و یک اشتباه از گلر حریف بود.بازی بعدش که مقابل میلان بازی داشتیم این ضعف بیشتر به چشم اومد. موقعی که دیگه بازیکنای ما توانایی پرس نداشتن و بازی دست میلان افتاده بود و اونا مالک توپ و میدون بودن و خوش شانس بودیم که شکست نخوردیم.در ادامه این نمایش مقابل کیه وو هم تکرار شد و یه گل روی شروع مجدد زدیم و سرانجام یه تساوی خونگی که فشار رو هم رو تیم و کادر فنی بیشتر کرد.بولونیا هم به همین شکل. چیزی که مشهوده اینه که بازیکنای ما خیلی خسته شدن و دیگه توانایی اون پرسینگ و 90 دقیقه دویدن و جنگیدن رو ندارن که بدون شک این مشکلیه زودتر از اینا کادر فنی باید برای مقابله با اون چاره ای تدبیر میکرد.مشخص هم بود که این تیم نمیتونه یک فصل اینطوری بازی کنه مگر اینکه کادر تدابیری داشته باشه... به هرحال ما تو این 5 بازی که افت کرده بودیم 8 امتیاز از دست دادیم که شاید اگه همون تیم نیم فصل اول بودیم از این 8 امتیاز 6 تا رو میگرفتیم.این 8 امتیاز از دست رفته با امتیاز هایی که اول فصل از دست میرفت فرق میکرد زیرا اون امتیازا به خاطر مشکل گلزنیمون بود ولی الان دیگه تیم افت کرده و امتیاز از دست میره.اما بازی مقابل جنوا فرا رسید و دوباره شاهد همون یووه که مالک توپ و میدونه و با دوندگی و پرسینگ شدید اجازه نفس کشیدن رو به تیم حریف نمیده بودیم.هرچند که دو تا از ارکان تیم مثل جورجو،بارتزالی غایب بودن. باید ببینیم در ادامه چطور میشه و آیا تیم همون یووه با دوندگی و پرس شدید میشه یا یووه افت کرده؟؟؟ حالا یه مقایسه میکنیم بین بازیکنا و شرایط آمادگیشون نسبت به نیم فصل اول: وجود بوفون تو دروازه واقعا جای شکر داره و از اول فصل خدا رو شکر بدون مصدومیت و افت و خیز ادامه داده و از ارکان اصلی تیمه و فقط دروازه بان نیست و مثل یه مدافع آخر با تجربه عمل میکنه و بازی با پاش هم 1 لیختشتاینر خیلی خسته است و حق هم داره .بدون هیچ استراحتی بیشتر از یه نیم فصل تو سخت ترین پست بازی کرده و شاید اگه در طول فصل استراحت میکرد الان اینطوری نبود بارتزالی و جورجو تا بودند عالی بودند اما فشار زیاد بازی ها کار دستشون داده و امیدوارم زودتر برگردن بونوچی واقعا هر لحظه بوی گل میده و کلا این فصل همینجوریه و خیلی نا امید کننده بوده و هست.نمیدونم چرا بعضی مواقع میخواد کارای خاص بکنه و این ریسک هایی که میکنه و این اعتماد به نفس کاذب کار دست خودش و یووه میده دچلیه تو این بازی های اخیر که فرصت بازی کسب کرده تو پرس و دوندگی عالی بود و کلا خوب بوده چون تیم تحت فشار قرار نمیگیره ویدال بازی یکنواختی رو از اول فصل داشته و تو پرس و دوندگی و جنگندگی واقعا تو دنیا بی نظیره ولی نمیشه انکار کرد که اونم تو این بازی های اخیر خستگی روش اثر منفی گذاشته پیرلو فوق العادست.واقعا فوق العادست.قدرت تصمیم گیری ، فکر و توانایی پاسوری و بازی سازی بالا باعث میشه که پیرلو انقدر تاثیر گذار باشه واسه همین خستگیش نسبت به بقیه کمتر نشون میده ولی بازم میشه خستگی رو تو پاهاش حس کرد مارکیزیو و په په از عوامل اصلی نتایج عالی ما تو نیم فصل اول بودن که بعد از مصدومیتشون خیلی به تیم ضربه وارد شد و هنوز بعد از مصدومیت نتونستند به شرایط ایده آل برسند که بنظر من از عوامل اصلی افت تیم هستند ووچنیچ خیلی سینوسی .اصلا حد وسط نداره.یا فوق العادست یا افتضاح.ولی وقتی بازی های تیم رو میبینم موقعی که تیم آماده باشه میرکو هم آمادست و موقعی که تیم آماده نباشه میرکو فاجعست متری تموم کننده خوبی (عالی نه) تو نیم فصل اول برای ما بود و نمیتونیم انکار کنیم گل های با ارزشی که برامون زده یا تاپیرش رو خیلی از گل های به ثمر رسیده ی تیم.ولی تکنیک پایینش خیلی جاها باعث میشه که نتونه مفید باشه + سرعت حرکت با توپش هم پایینه و توانایی عبور از بازیکن روبروش رو نداره که این برای یه فوروارد ضعف بزرگیه ولی تو این اوضاع یووه نمیشه انکار کرد که بهترین فورواردمونه کوالیارلا اصلا منو یاد فابیو فصل پی که بهترین بازیکنمون بود نمیندازه و بع از مصدومیتش نتونست به شرایط آرمانیش برسه. در کل مشکل اصلی ما خستگی بازیکناست که کونته باید بتونه این مشکلو حل کنه که اگه این کارو نکنه کسب رتبه سوم هم خیلی منو خوشحال میکنه ولی در صورت حل این مشکل اسکودتو هم ممکنه

[Hossein Salehi]

متأسفانه اين تيم به لحاظ بدني به طرز عجيبي تحليل رفته كه همين مسئله باعث دوندگي كمتر بازيكنا شده و به تبع اين كاهش دوندگي, ميزان فضاسازي داخل حركات هجومي واقعاً افت كرده.عدم فضاسازي خودش به طور نسبي باعث پايين اومدن دقت پاس ها در بُعد زماني شده تا نهايتاً طي يه همچين زنجيره اي بازي هاي اخير يووه به لحاظ كيفيت با بازي هاي نيم فصل اول قابل مقايسه نباشه.ولي مسئله اينه كه دوندگي رو فقط خستگي بدني كم نكرده و عامل دومي هم ديده ميشه.گر چه يه نكته ي مثبت وجود داره و اونم اينه كه تو بازي با جنوا لااقل اين مسئله ديگه زياد ديده نشد و خودش جاي خوشحالي داره.

اتفاقا می خواستم این نکته رو بگم که توی بازی های تک تک بازیکنان یووه مشهوده و می شه اثراتش رو توی کار تیمی هم مشاهده کرد !!! یه سری بازیکنانمون که همین جوری تنبل هستن و هر موقع حال کنن تحرک پیدا می کنند مثل ووچینیچ ! اما امان از اون روزی که بازیکنان متحرک و فعال تیم انرژی لازم رو نداشته باشند !

حالا این موضوع رو می شه به دو تا عامل ربط داد ! یکی بازی های زیاد و فشرده و دیگری نبود برنامه اماده سازی و ریکاوری کامل و منظم برای تیم

[conte]

دلیلش که مشخصه تیمی که گل بزنه میبره په په و مارکیزیو یه حالی به تیم دادن ولی خب اونا مهاجم نیستن مهاجما نمیتونن گل بزنن همین