نه معلوم بود مصدومیتشون جدی نیست
حتی لنگ هم نمیزدن ، حتما کشیدگی ای چیزیه
باتشکر
به جامعه مجازی هواداران باشگاه یوونتوس خوش آمدید
شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!
شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!
سیه نا 0-1 یوونتوس (هفته سوم سری آ)
آغاز شده توسط
10VE4EVER
, Sep 12 2011 11:48 PM
#161
ارسالی 18 September 2011 - 08:43 PM
#162
ارسالی 18 September 2011 - 09:15 PM
امروز چقدر یووه ی کونته نزدیک به سبک یووه لیپی و کاپلو بود. یه تیم خیلی صبور که اصلاً برای گل زدن و حتی اضافه کردن به تعداد گل عجله نکرد و تمام 90 دقیقه رو با برنامه مشخص بازی کرد. البته یه چیزی رو نباید نادیده گرفت که تو هر تیمی که هافبک میانی به سبک پیرلو یا ژاوی باشه، میشه توقع همچین نمایشی رو داشت. شاید بشه گفت که اولین پیشرفتی که توی بازی یووه میشه دید اینه که تو این دو بازی تیم بلد بوده حفظ توپ بکنه که قطعاً حضور پیرلو تاثیر زیادی داشته.
در مورد خود بازی هم باید بگم که دو تعویض اجباری یه جورایی برنامه های کونته رو بهم زد وگرنه شاید با اضافه شدن کراسیچ و حتی کوالیارلا به بازی، میشد شاهد یه برد پرگل تر باشیم. امروز هم میشه گفت که مثل بازی با پارما کل تیم عملکرد خوبی رو داشتند و اشتباهات فردی خیلی کم دیده میشد. البته چیزی که به وضوح قابل مشاهده بودش این بود که جاکرینی هنوز با تیم هماهنگ نیست و شاید اگر اون دو تعویض اجباری نبود، باز یه 90 دقیقه دیگه بازی نمیکرد. البته هنوز ووچنیچ هم تو تیم جا نیفتاده. من بی صبرانه منتظر زوج کوالیارلا و ووچنیچ هستم.
اما کسی که امروز خیلی خوش درخشید کسی نبود جز بارتزالی. حتی میشه گفت بازیش بازیه خوب پیرلو رو هم تحت تاثیر قرار داده بود! بدون شک بهترین بازیکن زمین بود. تکلش در نیمه اول جایی که مهاجم سیئنا با بوفون تک به تک شده بود و توپ رو از جلوی پاش تکل زد، اوج هنر آندره آ بود. اون حتی جلوتر از کیه لینی داشت خط دفاع رو مدیریت میکرد. حتی بونوچی هم در دقایقی که تو زمین بود آماده نشون داد. و البته نمیشه از بازی کم نقص گروسو و لشتینر هم گذشت. گروسو فقط یکبار در نیمه اول اشتباه کرد و کلاً روز خوبی رو پشت سر گذاشت.
فقط چیزی که هستش اینه که، کونته داره رو مسیر خوبی قدم برمیداره. هفته پیش هم گفتم که یووه ی تنبل 3-4 فصل گذشته، نیاز به کسی داشت که چیزی جدید ارائه بده، کرکتر جذاب تری داشته باشه. جایی که کونته داشت با فریاد زدن با کراسیچ صحبت میکرد، احساس کردم که ذرات بدن کراسیچ داره یوونتوس رو درک میکنه! آنتونیو 90 دقیقه تمام پا به پای 11 نفر داخل زمین داره فریاد میزنه و راه میره! این برای مایی که به سکوت رانیری، دلنری و زاک عادت کرده بودیم، یه سناریوی با شکوه و غرورآمیز هستش. اینکه تیمت مربی داره که بازیکن های تیمت درک کنن که هیچکدوم حاشیه امنیت ندارن و باید برای بازی کردن تلاش کنن. من یووه ی کونته رو دوست دارم.
فقط برای حرف آخر اینم بگم که، وقتی کاپلو از رئال اخراج شد، تنها دلیل مادریدی ها این بودش که اونا میخوان فوتبال زیبا ارائه بدن! کاپلو بعداً گفت که هیچکس ده سال دیگه یادش نیست که چه تیمی قشنگ بازی میکرد و فقط جام قهرمانی در کلکسیون باشگاه ماندگار هستش. رئال بعد از کاپلو رسماً دور خودش چرخید و دوباره به مورینیو رو آورد که مربی نتیجه گرایی هستش که حتی برخلاف کاپلو برای نتیجه گیری از ضد فوتبال هم استفاده میکنه! مهم نیست که 1-0 ببریم یا 5-0، مهم اینه که یووه به جایگاه خودش برگرده.
#163
ارسالی 18 September 2011 - 09:24 PM
ظاهراا کونته دارای یک سری اغتقادات هست که اول بازی یک پارچه سیاه رنگ را ماچ می کنه و در هر دو بازی اینجور بوده.
#164
ارسالی 18 September 2011 - 09:30 PM
خوشحالم که پیروز شدیم !!!
درسته که 1-0 برد خفیف هستش !
اما فعلا تا مدت ها فقط 2 چیز مهمه !
1- اینکه ببریم که بردیم
2- اینکه گل نخوریم که نخوردیم این بازی
بنابراین راضی هستیم !!!
#165
ارسالی 18 September 2011 - 09:39 PM
امروز چقدر یووه ی کونته نزدیک به سبک یووه لیپی و کاپلو بود.
بابک خیلی سخت می تونم این حرف رو بپذیرم. من نظرم در مورد هردو بازی، تغییرات فنی و غیر فنی یووه تحت مربیگری کونته مجموعا مثبته ولی واقعا نمیشه این تیم رو با تیم لیپی و کاپلو مقایسه کرد، حداقل الان نمیشه. بازی امروز هم بازی مثبتی بود ولی فاصله داشت با اون اقتداری که زمان این افراد داشتیم. اگر کاپلو 1-0 می برد تیمی های این مدلی به سختی حتی به یک سوم می رسیدن ولی سیه نا خصوصا اواخر بازی کم و بیش می تونست فشار بیاره به یووه. یووه خوب فشار رو دفع کرد ولی من یادم میاد اون زمان بدون نیاز به زیر فشار رفتن بازی رو کنترل می کردیم.
2 بازی خوب کردیم به نظرم، اگر از صحنه ی دچلیه صرف نظر کنیم یووه توی این دو بازی گل در جریان بازی نخورده و حتی کارت زردی هم نگرفته یعنی تیمی هم نبودیم که زیاد خطا کنیم و مجموعا مفید و Clean بازی کردیم تاحالا از همه نظر. خیلی تغییرات خوبی داشتیم ولی واقعا سخته که قبول کنیم در حد اون تیم های لیپی و کاپلو بودیم یا بخوایم یووه رو با اون زمان مقایسه کنیم.
#166
ارسالی 18 September 2011 - 09:57 PM
از لحاظ تاکتیکی نگفتما!
منظورم از لحاظ روحی و روانی بودش. اینکه تیم عجول نبود و خیلی با حوصله سعی میکرد از تمامی راه ها به دروازه سیئنا برسه. خیلی پیش اومد که تیم تا جلو میرفت، حتی وینگرها آماده سانتر میشدن ولی به یکباره توپ تا خط دفاع برمیگشت و یه حمله دیگه با شکلی جدید طرح ریزی میشد. حتی دو-سه باری هم دیدم که این خواسته ی خود کونته بود. تو یه صحنه که صداش هم میومد که از جاکرینی میخواست که توپ رو به بارتزالی بده. یکی از خصوصیات بارتزالی که نه جورجو و نه لئو ندارن اینه که خیلی توپ های بلند رو خوب میفرسته. حتی یکبار هم یه پاس خوب به جاکرینی داد.
اما کلاً حرفم تاکتیکی نبود. یووه ی کاپلو هم معمولاً با حداقل گل میبرد تازه با 4-4-2 فلتش که گاهی خیلی خسته کننده میشد وقتی که دو نفر از بین بلازی، امرسون، ویرا یا جانیکدا بازی میکردن! برای مثال کافیه به پیروزی برابر وردربرمن برگردیم که تیم با یه گل اتفاقی و اشتباه تیم ویژه بازی رو برد. حتی تو دوره لیپی هم این قبیل صبوری ها و بردهای با حداقل گل بود هرچند تیم لیپی، زیدان یا ندود رو به عنوان یه بازیکن آزاد در زمین میدید که خیلی تو دلچسب تر شدن بازی تیم نقش داشت.
*یه چیزی هم جا موند: کلاً هرچقدر هم که بخوام قاطعانه بگم که بارتزالی بهترین بازیکن بود، حتی اگر ماتری هت تریک هم میکرد و بوفون 3 ضربه پنالتی میگرفت، ولی نمیشه از پیرلو گذشت! پیش بینی میکنم که با این وضعیت باید همیشه پیرلو رو پای ثابت نظرسنجی بهترین بازیکن ها بدونیم!
امروز چقدر یووه ی کونته نزدیک به سبک یووه لیپی و کاپلو بود. یه تیم خیلی صبور که اصلاً برای گل زدن و حتی اضافه کردن به تعداد گل عجله نکرد و تمام 90 دقیقه رو با برنامه مشخص بازی کرد.
منظورم از لحاظ روحی و روانی بودش. اینکه تیم عجول نبود و خیلی با حوصله سعی میکرد از تمامی راه ها به دروازه سیئنا برسه. خیلی پیش اومد که تیم تا جلو میرفت، حتی وینگرها آماده سانتر میشدن ولی به یکباره توپ تا خط دفاع برمیگشت و یه حمله دیگه با شکلی جدید طرح ریزی میشد. حتی دو-سه باری هم دیدم که این خواسته ی خود کونته بود. تو یه صحنه که صداش هم میومد که از جاکرینی میخواست که توپ رو به بارتزالی بده. یکی از خصوصیات بارتزالی که نه جورجو و نه لئو ندارن اینه که خیلی توپ های بلند رو خوب میفرسته. حتی یکبار هم یه پاس خوب به جاکرینی داد.
اما کلاً حرفم تاکتیکی نبود. یووه ی کاپلو هم معمولاً با حداقل گل میبرد تازه با 4-4-2 فلتش که گاهی خیلی خسته کننده میشد وقتی که دو نفر از بین بلازی، امرسون، ویرا یا جانیکدا بازی میکردن! برای مثال کافیه به پیروزی برابر وردربرمن برگردیم که تیم با یه گل اتفاقی و اشتباه تیم ویژه بازی رو برد. حتی تو دوره لیپی هم این قبیل صبوری ها و بردهای با حداقل گل بود هرچند تیم لیپی، زیدان یا ندود رو به عنوان یه بازیکن آزاد در زمین میدید که خیلی تو دلچسب تر شدن بازی تیم نقش داشت.
*یه چیزی هم جا موند: کلاً هرچقدر هم که بخوام قاطعانه بگم که بارتزالی بهترین بازیکن بود، حتی اگر ماتری هت تریک هم میکرد و بوفون 3 ضربه پنالتی میگرفت، ولی نمیشه از پیرلو گذشت! پیش بینی میکنم که با این وضعیت باید همیشه پیرلو رو پای ثابت نظرسنجی بهترین بازیکن ها بدونیم!
#167
ارسالی 18 September 2011 - 10:17 PM
در مورد این صبور بودن حرف دارم، سر فرصت می خوام یه پست در مورد نکات ریزی که کونته بهشون توجه می کنه بگم یکیش همینه، ازین بابت موافقم.
اون صحنه ای هم که میگی داشت سر جاکرینی داد می زد که توپ رو جای سانتر کردن برگردون عقب دقیقا خودم بهش توجه کردم دوست داشتم توی یه پست کلی بهش اشاره کنم که بزودی تو تاپیک کونته یه پست کامل در این باره می دم
#168
ارسالی 18 September 2011 - 11:11 PM
فعلا ترجیح میدم به جای این تحلیل های خوش بینانه به حرفهای کونته گوش کنم که میگه این تیم خیلی کار داره
خیلی زوده به این تیم اینطوری دل ببندید ، چون با یه مساوی یا یه باخت همه ی این روحیه مثبت به یاس و نا امیدی تبدیل میشه
باتشکر
#169
ارسالی 18 September 2011 - 11:21 PM
واقعا من خلاف این عقده رو دارم. تیمی مثل تیم کونته پتانسیلش رو داره ولی تیمی مثل فرارا که اونطوری بود بعدش اونطوری شد از همون روز اول پتانسیلش رو نداشت. یادمه همون بازی های اول من تنها کسی بودم که میگفتم اصلا امیدی به این تیم ندارم و همه اخر سر با من هم عقده شدن و اینبار به جرات میتونم بگم این تیم با تیمی که من قبلا دیدم فرق داره این تیم خیلی حرف واسه گفتن داره.
#170
ارسالی 19 September 2011 - 04:09 PM
#171
ارسالی 19 September 2011 - 04:38 PM
#172
ارسالی 19 September 2011 - 04:55 PM
#173
ارسالی 19 September 2011 - 04:56 PM
#174
ارسالی 19 September 2011 - 05:10 PM
گفتم بد نباشه اینو اینجا بزارم
تیم فرارا ، بازی با سیه نا ، دقیقا 1-0 بردیم ولی سیه نا خیلی به یووه فشار آورد
با تک گل آمائوری بردیم :|
باتشکر
تیم فرارا ، بازی با سیه نا ، دقیقا 1-0 بردیم ولی سیه نا خیلی به یووه فشار آورد
با تک گل آمائوری بردیم :|
باتشکر
1 کاربر در حال خواندن این موضوع است
0 کاربر، 1 مهمان و 0 عضو مخفی