به جامعه مجازی هواداران باشگاه یوونتوس خوش آمدید
شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!
شما هم اکنون در حال مشاهده انجمن ها به صورت کاربر مهمان می باشید.در این حالت شما دسترسی به تمامی امکانات انجمن ندارید و امکان دریافت فایل ها به جز خود IPB را ندارید. اگر که عضو سایت می باشید اینجا را کلیک نمایید. در صورتی که تمایل به عضویت دارید اینجا را کلیک نمایید. عضویت در سایت رایگان می باشد!
بازی اول مرحله ی گروهی : مکزیک - ایتالیا
آغاز شده توسط
HeIlIG DaVidS
, Jun 16 2013 02:07 PM
#21
ارسالی 16 June 2013 - 11:14 PM
مزدک برا اولین بار یه حرف درست درمون زد!
"ژاوی زیاد پاس میده، پاس های خوبی هم میده ، ولی پاسهای پیرلو چیز دیگه ایه"
#22
ارسالی 16 June 2013 - 11:21 PM
#23
ارسالی 16 June 2013 - 11:28 PM
#24
ارسالی 16 June 2013 - 11:33 PM
بازیِ ایتالیا-مکزیکِ 2002 رو هم مرور کردن و گل الکس کبیر هم نشون دادن
تو زمینم تا چشم کار میکنه بازیکنهای یووه هستن
#25
ارسالی 17 June 2013 - 12:24 AM
مکزیک همیشه تیم چغر و سخت کوشی بوده ولی مکزیک امشب هیچ مشخصه ای نداشت. خیلی زشت بود ایتالیا این مکزیک رو نبره.
#26
ارسالی 17 June 2013 - 12:34 AM
ایول پیرلو با ایستگاهیاش :rose:
مارکیزیو بازم تو بازی محو بود :sad1:
جیاکرینی هم که ... فقط یه کار مفید داشت . فک کنم از فک و فامیلای پراندلی ئه
دی شیلو اصن فک نمیکردم بتونه اینقد خوب بازی کنه
گل سوپر ماریو هم زیبا بود
مونتولیوو هم اونطوری که تو یورو بازی میکرد نبود چنتا توپ لو داد
بارتزالی چنتا اشتباه داشت ولی جبران کرد
داور هم خیلی مسخره بود . کارت عروسی پخش میکرد
#27
ارسالی 17 June 2013 - 12:38 AM
به قول کینگ بابی که جاش اینروزا تو تاپیک بازی های اتزوری خالیه "انصافا وجدانا انسانا" فوتبال بازی کردن تو افریقای جنوبی کجا و تو مهد فوتبال برزیل کجا !
یعنی این کنفدراسیون ها با اون کنفدراسیونهایی که تو افریقا برگزار شد و صدای اون ووووزلاهای اعصاب خورد کن
استارت جام جهانی با یه برد تو ورزشگاه ماراکانا جایی که قرار فینال درش برگزار بشه همه جوره میچسبه اونم با تیمی که شاکلش یوونتوسی و مربی خوش فکر با شعور و صاحب سبکی که سخت میشه بهش ایرادی گرفت .
#28
ارسالی 17 June 2013 - 12:46 AM
تبریک بابت پیروزی دل چسب اتزوری
ولی از همون چیزی که میترسیدم داریم ضربه میخوریم بی هدف بازی کردن
دیشیلیو عالی بود و بهترین بازیکن زمین به نظر من دی شیلیو بود :rose: هرچند از بازی خوب پیرلو و گل تخیلیش نمیشه گذشت
ولی نکته منفی عملکرد ضعیف مارکیزیو بود که امیدوارم پراندلی یه تصمیم درست درمورد اون خط بگیره مارکیزیو توانایی بازی کردن تو اون پست رو نداره باید یکی بیاد که کارش نفوذ باشه سر چند صحنه فقط توپ رو نگاه کرد در حالی که میتوسنت به توپ برسه
در مورد پنالتی هم فرقی نداره طرف یوونتوسی باشه یه میلانی اشتباه واسه هر کسی پیش میاد به شخصه از اون ادما نیستم بگم اه این یوونتوسی بود خراب کرد تو ایتالیا واسه من همه یکی هستن چه اونی که از تورینو اومده چه اونی که از یوونتوس اومده
مرسی از همه بچه ها واسه بازی خوب امشبشون دل ما رو شاد کردن حالا بریم بازی اروگوئه رو ببنیم
#29
ارسالی 17 June 2013 - 12:55 AM
فکر میکنم که هرچقدر بارتزالی به یووه کمک کرده همونقدر 3-5-2 به اون کمک کرده : البته بعد از این همه بازی بدون استراحت حتی اگه از لحاظ بدنی هم اماده باشی احتمالا از لحاظ ذهنی هم خسته
میشی و این افتش کاملا طبیعیه.
دی شیلیو(؟) خیلی خوب بازی کرد. واقعا لذت بردم از بازیش. امیدوارم بتونه همینطور ادامه بده.
فقط میتونم بگم پیرلو دیگه تکرار نمیشه!!! تو این زمان باقی مونده باید هرچی میتونیم ازش بیشتر بازی ببینیم چون بعد از رفتن پیرلو این پاس ها هم باهاش میرن! همونطور که ندود یا زیدان یا الکس رفتن
+ یادتونه تو شیمی یه چیزی میخوندیم به اسم انرژی فعال سازی؟ مارکیزیو برای اینکه خوب بازی کنه و به چشم بیاد دقیقا انرژی فعال سازی لازم داره. اگه دقت کرده باشین دقیقا زمان هایی بهتر
بازی میکنه که بتونه چندتا پاس خوب یا دریبل موفق داشته باشه! ولی وای از اون روزی که چند بار پشت سر هم اشتباه کنه... غیب میشه اصلا!!
#30
ارسالی 17 June 2013 - 12:59 AM
استرس بالا موقع دیدن بازیهای یووه شاید باعث میشه به خیلی از نکات ریز نتونیم توجه کنیم اما امشب به خاطر حساسیت کمتر بازی تونستم به چند تا نکته دقت بیشتری بکنم؛
درسته بوفون توی این بازی سیو یا حرکت قابل توجهی نداشت اما هر بار که بوفون توی کادر دوربین قرار میگرفت تمرکزم رو به طور کامل روی حرکاتش میذاشتم و فهمیدم چرا خدای جاگیری (Positioning) دروازه بانهای تاریخ کسی نیست جز جیجی بوفون بزرگ!
بوفون داخل دروازه و باکس تحرک عجیبی داره که تابحال کمتر به اون توجه کرده بودم، با گردش توپ تو مناطق پشت محوطه و حتی وسط زمین بوفون توی دروازه به صورت عرضی یا عمقی جابجا میشه و با چشمهاش بازی رو مدام پیگیری میکنه؛ شاید دروازه بانهای دیگه هم اینکار رو بکنن اما مطمئنم هیچ کدوم به این شدت و مهارت اینکار رو نمیکنن. این جابجایی ها و جاگیری های بوفون نشان از شناخت ممتازش از ابعاد دروازه، بازی حریف، ماهیت بازی فوتبال و بازی بازیکنهای خودی داره که از اول تو وجودش بوده و طی سالها بهتر و بهترش کرده. اگه کسی با چشم حرفه ای و بدون تعصب بوفون رو نگاه کنه به هیچ وجه امکان نداره توی بهترین بودنش شک کنه...
دومین بازیکنی که حتی احتیاج به زوم کردن نداشت، پیرلو بود. پیرلوی ایتالیا با پیرلوی یووه خیلی واسه من تفاوت داره. پیرلوی اتزوری به مراتب دوست داشتنی تره واسه من. شاید پیرلوی یووه هنوز اون حس بزرگی رو القا نمیکنه اما تو آتزوری پیرلو نماینده و سمبل اون ستاره های باکلاس و دوست داشتنی دهه اول قرن بیست ویک سرزمین چکمه ایه. پیرلو به معنای واقعی کلمه آقایی میکنه و در ضمن خبری از اون خستگی جسمی و شاید روانی بازیهای آخرش تو یووه نیست. شخصیت بزرگ آندرا رو کاملا میشد با طرز دویدن، نگاه کردن هاش و بخصوص برخوردهاش با بازیکنی مثل بالوتلی دید. پیرلو تمام اون کلاس خاص ایتالیایی که ما ایتالی فن ها شیفته اون هستیم رو در خودش داره. واسه همین دوست دارم تو جام جهانی هم مثل یورو توی اوج بازیش باشه.
اما در مورد کیفیت بازی ایتالیا باید بگم این بازی رو نباید چندان ملاک قرار داد، مکزیک اثری از اون تیم سرسخت همیشگیش رو نداشت و خیلی نتونست مشکل ساز باشه ولی با این حال نمیشه از افزایش ملموس کیفیت دفاعهای کناری آتزوری براحتی عبور کرد. آباته و دی شیلیو خیلی خوب بودن و چشمه ای از کناره های قدرتمند کلاسیک میلانی آتزوری رو توی این بازی نشون دادن. تو فاز حمله هم هماهنگی هافبک ها و بُرش بالوتلی به وضوح نقطه ضعف تیم در این قسمت رو تا حد زیادی حل کرده هرچند همونطور که گفتم این کیفیت رو باید تو بازیهای بزرگتر مثل برزیل مورد بررسی قرار داد؛ اما در هر صورت ایتالیا همیشه تیمیه که در ضعیف ترین روزهاش غیر قابل پیش بینی ترین و قابل احترام ترین تیم هست چه برسه به الان که پراندلی داره یه رفرم و بازسازی تدریجی انجام میده و تیمش برای هر تیمی میتونه مشکل ساز باشه.
جاکرینی تا قبل از صحنه گل دوم هیچ کار خاصی توی زمین نکرد و فقط دوید؛ یه جورایی منو یاد په په خدابیامرز تو ج.ج 2010 توی تیم لیپی میندازه.. به نظرم سبک بازی دیامانتی یه لول بالاتر از جاک هست همونطور که تو یورو هم نشون داد.
درمورد بالوتلی هم باید بگم درسته تو این بازی هم بعضی از حرکات عصبی خودش رو نشون داد اما کاملا مشخصه رفتارهاش توی اتزوری خیلی کنترل شده تر هست (یورو) و به نظرم شخصیت بزرگ تیمی ذاتی آتزوری و حضور بازیکنایی مثل بوفون و پیرلو و همچنین حضور شخصیتی مثل پراندلی روی نیمکت (که با مانچینی خیلی فرق داره و به رغم سخت گیر نبودنش با شخصیتش بازیکنها رو کنترل میکنه و احترام واسه خودش میخره) باعث رام شدن بالوتلی میشه. با ادامه دادن این روند توی جام جهانی خیلی میتونه به ایتالی کمک کنه.
شبکه 3 چند دیقه از بازی 2002 رو نشون داد واقعا داشت اشکم رو در میاورد... چه تیمی بود 2002! چه گلی زد آقام دل پیرو! چه نامردی کرد عمو تراپ! چه بد سرمون رو بریدن اونجا! یاد دو بازی پشت سر همی که واسه ایتالیا تا بالاترین حد احساساتی شدم بخیر...
ویرایش:
دقیقا این حرف سینا رو میخواستم بگم که یادم رفت. روی صحنه گل بارتزالی دقیقا به این خاطر اشتباه کرد که اولا کیلینی ازش فاصله داشت و اون خاصیت پوششی 3 دفاعه رو طبعا رعایت نکرده بود ثانیا اون مدافع سوم (بونوچی) کنارش نبود که کمکش کنه و مجبور شد اون حرکت من درآوردی رو انجاام بده که پنالتی داد آخرش! حتی جورجو هم توی چند صحنه دچار این مشکل شد! البته به نظرم بارتزالی قابلیت آداپته شدن با سیستم 4 دفاعه رو داره ولی اگه فصل بعد قراره 4 دفاعه بازی کنیم و از این 2-5-3 خسته کننده خلاص بشیم در کنار مزیت هایی که داره باید منتظر عواقب اینجوریش هم باشیم!
درسته بوفون توی این بازی سیو یا حرکت قابل توجهی نداشت اما هر بار که بوفون توی کادر دوربین قرار میگرفت تمرکزم رو به طور کامل روی حرکاتش میذاشتم و فهمیدم چرا خدای جاگیری (Positioning) دروازه بانهای تاریخ کسی نیست جز جیجی بوفون بزرگ!
بوفون داخل دروازه و باکس تحرک عجیبی داره که تابحال کمتر به اون توجه کرده بودم، با گردش توپ تو مناطق پشت محوطه و حتی وسط زمین بوفون توی دروازه به صورت عرضی یا عمقی جابجا میشه و با چشمهاش بازی رو مدام پیگیری میکنه؛ شاید دروازه بانهای دیگه هم اینکار رو بکنن اما مطمئنم هیچ کدوم به این شدت و مهارت اینکار رو نمیکنن. این جابجایی ها و جاگیری های بوفون نشان از شناخت ممتازش از ابعاد دروازه، بازی حریف، ماهیت بازی فوتبال و بازی بازیکنهای خودی داره که از اول تو وجودش بوده و طی سالها بهتر و بهترش کرده. اگه کسی با چشم حرفه ای و بدون تعصب بوفون رو نگاه کنه به هیچ وجه امکان نداره توی بهترین بودنش شک کنه...
دومین بازیکنی که حتی احتیاج به زوم کردن نداشت، پیرلو بود. پیرلوی ایتالیا با پیرلوی یووه خیلی واسه من تفاوت داره. پیرلوی اتزوری به مراتب دوست داشتنی تره واسه من. شاید پیرلوی یووه هنوز اون حس بزرگی رو القا نمیکنه اما تو آتزوری پیرلو نماینده و سمبل اون ستاره های باکلاس و دوست داشتنی دهه اول قرن بیست ویک سرزمین چکمه ایه. پیرلو به معنای واقعی کلمه آقایی میکنه و در ضمن خبری از اون خستگی جسمی و شاید روانی بازیهای آخرش تو یووه نیست. شخصیت بزرگ آندرا رو کاملا میشد با طرز دویدن، نگاه کردن هاش و بخصوص برخوردهاش با بازیکنی مثل بالوتلی دید. پیرلو تمام اون کلاس خاص ایتالیایی که ما ایتالی فن ها شیفته اون هستیم رو در خودش داره. واسه همین دوست دارم تو جام جهانی هم مثل یورو توی اوج بازیش باشه.
اما در مورد کیفیت بازی ایتالیا باید بگم این بازی رو نباید چندان ملاک قرار داد، مکزیک اثری از اون تیم سرسخت همیشگیش رو نداشت و خیلی نتونست مشکل ساز باشه ولی با این حال نمیشه از افزایش ملموس کیفیت دفاعهای کناری آتزوری براحتی عبور کرد. آباته و دی شیلیو خیلی خوب بودن و چشمه ای از کناره های قدرتمند کلاسیک میلانی آتزوری رو توی این بازی نشون دادن. تو فاز حمله هم هماهنگی هافبک ها و بُرش بالوتلی به وضوح نقطه ضعف تیم در این قسمت رو تا حد زیادی حل کرده هرچند همونطور که گفتم این کیفیت رو باید تو بازیهای بزرگتر مثل برزیل مورد بررسی قرار داد؛ اما در هر صورت ایتالیا همیشه تیمیه که در ضعیف ترین روزهاش غیر قابل پیش بینی ترین و قابل احترام ترین تیم هست چه برسه به الان که پراندلی داره یه رفرم و بازسازی تدریجی انجام میده و تیمش برای هر تیمی میتونه مشکل ساز باشه.
جاکرینی تا قبل از صحنه گل دوم هیچ کار خاصی توی زمین نکرد و فقط دوید؛ یه جورایی منو یاد په په خدابیامرز تو ج.ج 2010 توی تیم لیپی میندازه.. به نظرم سبک بازی دیامانتی یه لول بالاتر از جاک هست همونطور که تو یورو هم نشون داد.
درمورد بالوتلی هم باید بگم درسته تو این بازی هم بعضی از حرکات عصبی خودش رو نشون داد اما کاملا مشخصه رفتارهاش توی اتزوری خیلی کنترل شده تر هست (یورو) و به نظرم شخصیت بزرگ تیمی ذاتی آتزوری و حضور بازیکنایی مثل بوفون و پیرلو و همچنین حضور شخصیتی مثل پراندلی روی نیمکت (که با مانچینی خیلی فرق داره و به رغم سخت گیر نبودنش با شخصیتش بازیکنها رو کنترل میکنه و احترام واسه خودش میخره) باعث رام شدن بالوتلی میشه. با ادامه دادن این روند توی جام جهانی خیلی میتونه به ایتالی کمک کنه.
شبکه 3 چند دیقه از بازی 2002 رو نشون داد واقعا داشت اشکم رو در میاورد... چه تیمی بود 2002! چه گلی زد آقام دل پیرو! چه نامردی کرد عمو تراپ! چه بد سرمون رو بریدن اونجا! یاد دو بازی پشت سر همی که واسه ایتالیا تا بالاترین حد احساساتی شدم بخیر...
ویرایش:
فکر میکنم که هرچقدر بارتزالی به یووه کمک کرده همونقدر 3-5-2 به اون کمک کرده :
دقیقا این حرف سینا رو میخواستم بگم که یادم رفت. روی صحنه گل بارتزالی دقیقا به این خاطر اشتباه کرد که اولا کیلینی ازش فاصله داشت و اون خاصیت پوششی 3 دفاعه رو طبعا رعایت نکرده بود ثانیا اون مدافع سوم (بونوچی) کنارش نبود که کمکش کنه و مجبور شد اون حرکت من درآوردی رو انجاام بده که پنالتی داد آخرش! حتی جورجو هم توی چند صحنه دچار این مشکل شد! البته به نظرم بارتزالی قابلیت آداپته شدن با سیستم 4 دفاعه رو داره ولی اگه فصل بعد قراره 4 دفاعه بازی کنیم و از این 2-5-3 خسته کننده خلاص بشیم در کنار مزیت هایی که داره باید منتظر عواقب اینجوریش هم باشیم!
#31
ارسالی 17 June 2013 - 01:13 AM
[img width=480 height=285]http://www.shiaupload.ir/images/00682626572724955319.png[/img]
فاجعه!
تنها لغتیه که به ذهنم می رسه.پراندلی باید بره همین الان شغلش رو عوض کنه و بره تو حرفه ی تولیدی آچار فرانسه.از همون اولی که پراندلی آمد نشون داد اصلا اعتقادی به توانایی بازیکن هاش نداره و "هر جوری که خودش می خواد تیمش و بازیکن هاش باید بازی کنن". اصلا مفهوم این ترکیب اولیه رو نفهمیدم. امیدوارم هر چی بود واسه "آزمایش" بوده باشه. فقط آزمایش. در واقع اگه برای آزمایش و تست این ترکیب نبوده باشه می تونم بگم پراندلی رقابت خوبی رو با آلگری برای کسب عنوان گندترین لاین آپ اولیه جهان آغاز کرده.
حرف خاصی ندارم.مارکیزیویی که همیشه ی خدا در یوونتوس به عنوان هافبک هجومی یه خط جلوتر از پیرلو بوده و همیشه یه هافبک رابط بوده و همیشه هم در این پست عالی بوده توسط پراندلی به عنوان تغذیه کننده ی مهاجم نوک تیم یعنی بالوتلی در زمین بود! کاری که یه مهاجم دوم یا مهاجم سایه یا trequartista یا اصلا یه وینگر ذاتی باید انجام بده رو پراندلی امشب از مارکیزیویی خواست که ابدا تجربه ی چنین چیزی رو نداشت. البته قبلا هم یه ذهن بیمار! به نام رانیری تلاش های زیادی انجام داد تا از مارکیزیو یه وینگر چپ بسازه! ولی تلاش هاش ناکام موند و فعلا رفتن موناکو تا شاهکار های دیگه ای بیافرینه!
موضوع اینه که مارکیزیو در هر پستی می تونه بازی کنه.باز این قضیه ی مارکیزیو قابل هضمه.چون خاصیت بازی مارکیزیو با دوندگی همیشگی و قدرت حفظ توپ جوریه که می تونه خیلی از پست ها رو پوشش بده و حداقل های مربی رو برآورده کنه.پیش خودم می گم مارکیزیو تا حالا تو پست های مختلفی بازی کرده بعد 1-2 بازی حتی می تونه تو اون پست هم مفید باشه.ولی دیگه جاکرینی به عنوان "یه نوع وینگر چپ" رو کجای دلم بگذارم؟؟! در واقع باید صحه بذارم بر این موضوع که پاس گلی که جاکرینی به زیباترین شکل ممکن به بالوتلی داد صرفا یه اتفاق بود که کاوری بود برای پوشاندن بازی ضعیف جاکرینی.
چیزی که اینجا مطرح اینه که این بازی ضعیف جاکرینی و تا حدودی متوسط مارکیزیو تقصیر خودشون نیست. به خصوص جاکرینی. همه حد جاکرینی رو می دونیم و نباید از جاکرینی انتظار خلق یه اثر هنری در یه پست کاملا غیرطبیعی رو داشته باشیم اما این مسئله پیش میاد که پراندلی چرا اصرار به استفاده از جاک داره اونم در این پست ها؟ حداقل استفاده از جاک در پست هایی که تا به حال بازی کرده خیلی معقولانه تر هست تا اینکه کاری رو از جاکرینی بخوایم که تخصص الشعراوی و جووینکوئه.
به هر حال اگر قراره در بازی های بعدی هم 4-3-2-1 بازی کنیم ترجیح می دم اون 2 نفر پشت بالوتلی عوض بشن.استفاده از کاندروا یا چرچی در راست به جای مارکیزیو و الشعراوی یا جووینکو در چپ به جای جاکرینی خیلی موثرتر و مفید تره تا استفاده از بازیکن هایی که طبیعتا بازدهی لازم رو در پست های کاملا غیر تخصصی ندارن.هر چند تغییر سیستم و سوئیچ به 4-4-2 لوزی با حالتی که مونتولیوو پشت 2 مهاجم بازی کنه و ده روسی و مارکیزیو روی دست پیرلو باشن رو ترجیح می دم. به هر حال این بازی تموم شد و بالوتلی با گلی که زد باعث شد تا ایتالیا از یه شروع بد رهایی پیدا کنه. سوپرگل پیرلو یه بار دیگه ثابت کرد کلاس هرگز از بین رفتنی نیست هر چند اشتباه ناشیانه و البته کاملا نادر! از بارتزالی یه کم شیرینی گل پیرلو رو تلخ کرد. اصولا یادم نمیاد بارتزالی در دوران بازیگریش چنین سوتی ای داده باشه ...
FORZA AZZURRI
#32
ارسالی 17 June 2013 - 01:32 AM
#33
ارسالی 17 June 2013 - 01:59 AM
فاجعه!
تنها لغتیه که به ذهنم می رسه.پراندلی باید بره همین الان شغلش رو عوض کنه و بره تو حرفه ی تولیدی آچار فرانسه.
تا همین جا بیشتر نتونستم پستت رو تحمل کنم :np:
هیچ چیزی در دفاعیه مربی تیم ملی ندارم کارنامه و عملکردش گویای همه چیزه .
#34
ارسالی 17 June 2013 - 05:13 AM
پراندلی : " پیرلو معلم این تیم ملی است . "
" او از من خواست که به جای بازی در این جام ، در خانه استراحت کند اما او رفتار حرفه ای از خود نشان داد و به همگان با این حرکت خود گفت که چه قدر برای پیراهن تیم ملی ارزش قایل است . "
#35
ارسالی 17 June 2013 - 06:56 AM
- ضعف ايتاليا تو خط حمله ست، كم موقعيت گل نداشتيم ولي يك نفر نبود اون جلو كه توپ ها رو گل كنه، ضمن اينكه به جز جاكريني، بقيه عناصر هجومي بازي قابل قبولي رو ارائه نكردند، بالوتلي هم نسبتا خوب بود.
واقعا از بازي جاكريني لذت بردم، واقعا اگه تو بازي نبود ايتاليا از اين هم ضعيف تر كار ميكرد.
در حالي كه شايد اكثرا بگن بارتزالي بدترين بازيكن زمين بود به جرات مي تونم بگم كه آباته فاجعه بود !! واقعا ضعيف و ناكارآمد نشون داد و ديشب داشتم تصور ميكردم كه اگه نيمار و هالك جلوي آباته بازي كنند دقيقا چه وضعيتي پيش مياد ؟! :np:
پيرلو فوق العاده بود و بدون شك بهترين بازيكن زمين، يك سوپر گل و انجام يك بازي فوق العاده سطح بالا.
انصافا توقع برد نداشتم چون خيلي راحت موقعيت ها رو خراب ميكرديم و البته مكزيك توي ضد حملات هم سعي مي كرد كه شانس خودش رو امتحان كنه. اما تيم فوق العاده اي نشون ندادند و تفاوت سطح دو تيم خيلي بالاتر از 1 گل بود.
#36
ارسالی 17 June 2013 - 07:27 AM
تلفيق ايتاليا و مكزيك يادآور وسترن هاي اسپاگتي لئونه بود ، ولي با اين همه جايزه بگير مكزيكي تو استاديوم ، جالبه كه هيچكس نتونست ماركيزيو رو تو زمين پيدا كنه :np:
#37
ارسالی 17 June 2013 - 08:45 AM
تا همین جا بیشتر نتونستم پستت رو تحمل کنم :np:
هیچ چیزی در دفاعیه مربی تیم ملی ندارم کارنامه و عملکردش گویای همه چیزه .
دقیقا منم نتونستم بقیه پست رو بخونم
یعینی نمیدونم یه سری از دوستان فوتبال رو چجوری میبینن
اتوزری دیشب تو 60 دقیقه بازی سورا بر بازی بود
با این بازیکنان چه انتظاری از تیم دارد اخه
تیم رو با 2006 مقایسه کنید بعد حرف بزنید
مارکیزیو هم واقعا داره بد بازی میکنه و ربطی به پست نداره و تنها دلیلیش هم یووه و اقایونی هستن که نمیتونن تصمیم بگیرن خوب میخاد بفروشید اعلام کنید اگرم نمیخاید بازم اعلام کنید
#38
ارسالی 17 June 2013 - 09:00 AM
ولی به نظر من بخاطر پستش بود که بد بازی کردمارکیزیو هم واقعا داره بد بازی میکنه و ربطی به پست نداره و تنها دلیلیش هم یووه و اقایونی هستن که نمیتونن تصمیم بگیرن خوب میخاد بفروشید اعلام کنید اگرم نمیخاید بازم اعلام کنید
اصل جای ماکیزیو اونجا نیست مارکیزیو باید وسط باشه و با دوندگی بی امان توپ رو از دفاع به حمله ببره نه این که بزارنش جلو
به نظر من تو اون پست الشراوی بیاد میتونه در کنار جاکرینی بهتر عمل کنن و مارکیزیو یه خط عقب تر برگده اما متاسافانه هر سه هافبک دیشب انقدر خوب کار کردن که فکر کنم میره رو نیمت حالا ببینیم پراندلی چه میکنه با این مشکل
#39
ارسالی 17 June 2013 - 09:19 AM
بالوتلی هم انگار بدطور رفته رو مخ پراندلی
پراندلی گفته که دیگه نباید پیراهنش رو در بیاره.
من بازی رو ندیدم ولی خلاصه بازی رو دانلود کردم و دیدم. پیرلو با این گلی که زد شاید برای تیم ملی ایتالیا خوب بود ولی امیدوام این امادگی و بازی بی نظیرش باعث نشه که سال بعد بازیکن یوونتوس نباشه. البته میدونم ایجا جای بحث در مورد یوونتوس نیست ، فقط خواستم بگم امیدوارم ضرری به یوونتوس وارد نشده در این بازی ها.
چیزی که خیلی به چشم اومد دو گل مشابه پیرلو و سوارز بودن. واقعا هر دو بی نظیر به توپ ضربه زدن.
بارزالی هم ازش بعید بود همچین اشتباهی بکنه که البته زیاد هم نباد نگران بود چون به خودش برمی گرده و دوباره میشه بارزالی یوونتوس
#40
ارسالی 17 June 2013 - 09:36 AM
به نظرم جای مارکیزیو و مونتولیو باید عوض می شد مونتی نشون داده بود توی یورو که توی پست هافبک هجومی هم می تونه خوب بازی کنه ولی مارکیزیو بهترینش رو وسط زمین انجام می ده شاید بازی دادن بونوچی پا به توپتر هم به جای بارزالی می تونست بازی سازی از عقب زمین رو قوی تر کنه و نکته ی دیگه ای که خیلی به چشمم اومد این بود که مدافعای ما از بس توی سیستم سه دفاعه بازی کردن خیلی سخت داشتن خودشونو باسیستم جدید آداپته می کردن مثلا می دیدیم کیلینی بعضی وقتا مثل یوو توپو بر می داشت میومد پشت محوطه ی حریف یا مثلا می چسبید به بارزالی به امید این که یکی دیگه اونطرفو پوشش میده
3 کاربر در حال خواندن این موضوع است
0 کاربر، 3 مهمان و 0 عضو مخفی