استرس شدیدی اما شیرینی دارم.
مدتها بود چنین شوری تو ماها نبود و برعکس یووه های بعد کالچوپولی به این یووه ایمان زیادی دارم.این یووه قهرمانه ای بزرگی داره که من امیدوار میکنه به ادامه صعود ه دورهای بعدی.پست محمدمهدی عزیز رو امیدوارم همه خونده باشند که به درستی واقعیت و توانایی یووه رو به قلم کشید.این یووه همه چی داره برای تاریخ سازی.نمیخوام شعار بدم.اما نسل بسیار خوبی داریم ما.از دفاع بگیر و دروازه بگیر و همچینین خط میانی واقعا هم از لحاظ سنی و هم کیفی و هم تجربه تیم ایده الی داریم.
یورو 2012 بهترین مکان بود برای تثبیت اعتماد بنفس و توانایی های ایتالیایی ها و خصوصا بازیکنان یوونتوس.یووه با همون روحیه قدم های بزرگی که بازیکناش در یورو داشتند به این میدان میاد پس خوشحالم که دیگه قرار نیست اون ترس ناشی از عدم خودباوری تو بازیکنها باشه و میل خواستن تو بازیکنها در بالاترین حد هست.
اگه به مصاحبه های مربی ها و ستاره های سابق سلتیک دقت کنید میتونید ببینید که اونها خودشون شانس خیلی کمی برای سلتیک قائلند و این یعنی اونها با ترس قراره بازی کنند.پس این به نفع یووه هست و اونه میتونند با دریافت گل اول کاملا از هم بپاشند.جدای از اون قوای ذهنی و روانی این 2 تیم اصلا قابل قیاس نیست.سلتیک در این سالیان و دهه اخیر تابه حال نشده به دور 1/4 صعود کنه و در مقابل یووه از سال 2000 به بعد 3 بار این کار رو کرده.و برای سلتیک یک حذف آبرومندانه جلو تیم سرشناس ایتالیایی اونه رو راضی میکنه و همین سقف میتونه حذف اونه رو امضا کنه.البته همه این ها فرضیه هست.
و در آخر
http://www.google.com/url?sa=i&source=images&cd=&docid=xmMS8lNFZo7gWM&tbnid=gT5JBl6pHEaL1M:&ved=0CAUQjBwwAA&url=http%3A%2F%2Fmtn.ensight-cdn.com%2Fcontent%2FPirlo.jpg&ei=848aUbSBAcbjtQbU44FI&psig=AFQjCNEwDlYLbn-jaFhkYoOFIN9v6ZBoSw&ust=1360781683062800
ما پیرلو رو داریم.بهترین بازیساز جهان و بازیکنی که تفاوتش همیشه تو این میدان ها مشخص میشه.همیشه تو نبردهای سخت و بزرگ نقشش برای موفقیت تیم تعیین کننده بوده.بایزکنی که 3بار فینال باشگاههای اروپا رو تجربه کرده و 2 بار فینال جام جهانی و یورو و تو اوج پختگی و تجربه قرار داره.با وجود پیرلو جدا میگم میتونیم به جام برسیم فقط باید همون اراده ای تو یووه باشه که ایتالیا در یورو جلو المان قدرتمند به نمایش گذاشت.