نظرسنجی: اولین شکست یوونتوس کونته ؟

من بازی های یووه در سری آ تا پایان نیم فصل رو نوشتم. عدد مربوط به رکورد شکست ناپذیری میشه برای یک بازی قبل. یعنی هفته آینده درسته 46 مین بازی میشه، ولی اگر یووه شکست بخوره 45 بازی شکست ناپذیری رکوردی میشه که باقی می مونه. می دونید که بازی ها به همین ترتیب تکرار می شند یعنی اولین هفته نیم فصل دوم میشه مقابل پارما و ... می تونید حساب کنید و توضیح بدید. یووه درست در آخرین بازی نیم فصل اول مقابل سمپدوریا به رکورد کاپلو می رسه. به عبارتی باید برای سومین بار با همه ی تیم های سری آ بازی کنه و شکست نخوره تا بتونه رکورد کاپلو رو بزنه.

تو لیگ امسال هیچ وقت ولی تو فینال چمپیونز 4-0 به بارسا می بازیم.با شیرجه بوسکتس یا فابرگاس و اخراج بونوچی ) نه شوخی کردم.لیگ و کوپا نمیبازیم.سی ال هم احتمالا نیمه نهایی یا فینال :sad3:

بازی هایی که به نظرم مهم اند :

هفته هشتم با ناپولی. ناپولی تنها تیمی که تونسته جلوی کونته پیروز باشه، و اذیتمون هم کردن. این فصل هم فوق العاده بودند و دارند پا به پای یووه پیش میان. هم تیم کاملی دارند، هم فرم عالی.
هفته 11 و 13 با اینتر و لاتزیو، بازی های مهمی هستند ولی هردو در تورین اند و من حدس نمی زنم شکست بخوریم.
هفته 14 با میلان، بازی در سن سیرو خیلی سخته. یووه کاپلو هم 28 بازی نباخت، ولی توی سن سیرو باخت.
هفته 15، فکر نمی کنم شکست بخوریم، ولی دربی تورینه دیگه
هفته 16، بازی با پالرمو در پالرمو بازی خطرناکیه. خصوصا که مربی خوبی الان دارند و تا اونموقع هم حتما به هماهنگی می رسند.

هفته 20، ممکنه تاریخ تکرار بشه ؟ میلان کاپلو رکورد 58 بازی شکست ناپذیریش رو با پارما شروع کرد، با پارما تمام کرد. جالب نیست اگر یووه درحالی که آخرین باختش به پارما بوده، اولین بازی نیم فصل دوم به پارما ببازه، دقیقا کارش با 58 بازی به پایان می رسه ؟!

در مجموع اگر از هفته هشت رد بشیم، حد فاصل هفته 13 تا 16 هم چهار بازی مهم داریم.

نیمه نهای اروپا بازی رفت تو نیوکمپ 1-2 میبازیم ولی برگشت تو تورین 0-2 میبریم فینالم رئال رو میبریم و به همین راحتی 3 تا جام رو میبریم لیگ که امکان نداره به بازیم 2 سر و گردن از همه بالا تریم همونطور که دیشب زمن رو نابود کردیم 2 هفته دیگه هم از رو جسد ماتزاری و شاگرداش رد میشیم 5 هفته مونده به آخر یا بیشتر قهرمان میشیم فینال حذفی هم زرمن رو تحقیر میکنیم )

آماری قابل توجه از لیگ های سر تا سر دنیا:

طولانی ترین شکست ناپذیری تاریخ فوتبال :

108 بازی - میموسا ساحل عاج

طولانی ترین شکست ناپذیری در اروپا :

104 بازی - استوا بوخارست رومانی
63 بازی - اف سی شریف مولداوی
62 بازی - سلتیک اسکاتلند
61 بازی - لوادیا استونی
60 بازی - سن گیلوس بلژیک
59 بازی - پیونیک ارمنستان
58 بازی - میلان ایتالیا، المپیاکوس یونان، اسکونتو ریوا لاتویا
56 بازی - بنفیکای پرتقال
55 بازی - شاختار دونسک اوکریان، پورتو پرتقال
53 بازی - پورتو پرتقال
52 بازی - آژاکس هلند
51 بازی - بری تاون ولز
49 بازی - آرسنال انگلیس، لوادیا استونی ، مالو سوئد.
48 بازی - بشیکتاش ترکیه
47 بازی - دیمانو بوخارست رومانی
46 بازی - مکابی حیفا اسرائیل
45 بازی - یوونتوس ایتالیا - پارتیزان صربستان

طولانی ترین شکست ناپذیری در لیگ های برتر اروپا :

62 بازی - سلتیک
58 بازی - میلان
56 بازی - بنفیکا
52 بازی - آژاکس
49 بازی - آرسنال
45 بازی - یوونتوس
38 بازی - رئال سوسیه داد
36 بازی - هامبورگ
32 بازی - نانتس (فرانسه)


طولانی ترین شکست ناپذیری در قاره های دیگه :

آمریکای شمالی : 19 بازی کلمبوس آمریکا
آمریکای جنوبی : 59 بازی بوکاجونیورز آرژانتین
آسیا : 55 بازی دالیان واندا چین

یوونتوس فقط به تیم استفانو پالاتزی میبازه )

مگه ما فینال کوپا رو به ناپولی نباختیم؟؟؟؟پس نمیشه گفت که شکست ناپذیریمون 45 بازیه

مگه ما فینال کوپا رو به ناپولی نباختیم؟؟؟؟پس نمیشه گفت که شکست ناپذیریمون 45 بازیه

تمام آماری که بالا گذاشتم، آمار لیگ.

کونته با احتساب جام حذفی، سوپرکاپ، لیگ قهرمانان، 51 بازی مربی یووه بوده و توی 50 تاش شکست نخورده.

با این روحیه و سبک بازی ای که تو این مقطع دیده میشه، تصور اینکه این تیم و بازیکنا به این زودیا با باخت از زمین خارج بشن خیلی سخته. با اینکه روند هیچ مسابقه ای رو نمیشه پیش بینی کرد [ مثل بازی ویولا ] و اینکه با فشرده شدن بازیا و سبک بازی یووه احتمال خستگی هم هست [ هر چند فعلا سیستم چرخشی خیلی جالبی داره اجرا میشه ]؛ اما من حداقل نیم فصل اول بی شکستی رو پیش بینی میکنم p.s: پشت سر گذاشتن نماینده رژیم غاصب صهیونیست هم باید در اولویت برنامه هامون باشه به حول و قوه الهی :biggrin:

من که هرجوره فکر میکنم این تیم بباز نیست توی گزینه ها ناپولی و میلان و اینتر خطرناکن از نظر من.البته سمپدوریا هم کمی به خاطر شرایط خاصش خطرناکه توی این گزینهایی که مطرح کردم بازی با ناپولی و اینتر و سمپ توی تورینه.فقط با میلان توی سن سیرو بازی داریم توی خونه که هیچکس نمیتونه مزاحمتی ایجاد کنه.ناپولی ممکنه یکم خطرناک بشه که توی سوپر کاپ داغونشون کردیم. تنها گزینه باقی مونده هم که میلانه....میلانی که با جوانانش بازی کنه فکر کنم ببازه خلاصه نیم فصل اول بدون شکستیم ان شالله نیم فصل دوم

به نظرم حتي نيمه دوم فصل هم بدون شكستيم !‌اگه گزينه ي سال بعد بود اون رو ميزدم !‌

قبلا یه همچین نظر سنجی ای هم گذاشته بودین که اون هم ( از نظر ِ من ) ایرادی که داشت این بود که گزینه ی فصل ِ بدون ِ باخت نداشت و بعدا اضافه شد !


اما از این بگذریم نمیشه تیمی رو متوقف کننده ی یوونتوس دونست ، حداقل تا شکستن ِ این رکورد . سخت ترین بازی ِ ممکن میتونه بازی تو خونه ی پالرمو باشه که دیگه البته ترس ِ این 2،3 سال ِ اخیر رو نداره . حتی میلان هم توی خونه ش نمیتونه کاری کنه که یووه از 3 امتیاز دست بکشه . شاید فقط بشه هفته ی بیست و هفتم و بازی توی سن پائولی رو گزینه ای برای باخت ِ یووه دونست ، با توجه به اتفاقاتی که توی سوپر کاپ افتاد و توهماتی که ناپلی ها زدن و ... ! بالاخره انگیزه ی بالایی برای این بازی وجود داره از طرف ِ جنوبی ها و اون هفته های فشرده ی بین 24 تا 30 هم میتونه یووه رو دچار ِ مشکل کنه . همیشه اون هفته ها هفته های سختی بوده و بحران ِ تیم اون جا شکل میگیره . با این حال این یوونتوس میتونه تارخ ساز بشه .


لینک به پست ِ آقا رضا ، من چند وقت پیش یه مقاله ای میخوندم راجع به این موضوع که بر میگرده به هفته ی سی ام ِ فصل ِ قبل . درش اشاره شده بود به تیم هایی که بدون ِ باخت بودن در تاریخ ِ فوتبال و یوونتوس رو با اون ها مقایسه کرده بود . واقعا حرف زدن از استوا بخارت باید با احترام باشه . تیم ِ آنجل یوردانسکو که سه سال توی لیگش نباخت و حتی به فینال ِ چمپینز لیگ هم رسید که به تیم ِ قدر ِ اواخر ِ دهه ی 80 آریگو ساکی باخت . واقعا نمیشه از فوتبال ِ دهه ی 80 حرف زد و اسمی از استوا بخارت نیاورد . تیمی که درش جورج هاگی میاد و ستاره میشه و یه اسطوره واسه فوتبال ِ رومانی و ( بعد های برای ) گالاتاسرای میشه . خیلی دنبالش بودم و فیلم هایی از این تیم دیدم . تیمی رو توی تاریخ به قدرت مندیش ندیدم واقعا . این شاید به ضعف ِ لیگشون هم مربوط باشه اما این تیم 2 بار هم توی اروپا جام گرفت . و اون بازی ِ 5-0 با رئال مادرید در نیمه نهایی ِ چمپیونز لیگ . خلاصه اینکه نمیشه این تیم ِ یوونتوس رو با اون تیم ِ بخارستی مقایسه کرد .


گفتم اگه راجع به آژاکس هم حرف بزنم ، میگید که باز تعصب ِ هلندی گرفت ولی وقتی اسم ِ تاریخ ِ فوتبال میاد ، از آژاکس ِ لوئیز فان خال نمیشه گذشت . چه آژاکسی با چه بازیکنایی ! برادران دی بوئر و اوایل ِ فان در سار و داویدز ِ کبیر و دنی بیلیند و پت کلایورت و مارک اورمارس و کانو و لیتمانن ِ فنلادی ای که به یووه گل زد . واقعا تیم ِ قدری بود . همین شرایطی که یووه برای ایتالیا داره رو قبل ها آژاکس ِ پر قدرت برای هلند داشت و چارچوب ِ تیم ملی رو تشکیل میداد ( که البته با نا لایقی ِ بعضی ها دیگه خبری از اون تیم نیست ) . شاید واسه شما ملموس ترش همون بازی ِ یووه آژاکس باشه و اواخر ِ اون آژاکس ِ قدرتمند که با کوچ ِ ستاره ها دیگه خبری ازش نشد . واقعا اواخر ِ دهه ی 90 رو هر تیمی مدیون ِ یه ستاره ی هلندیش بود . اون نسل از فوتبال ِ هلند خیلی به گردن ِ این فوتبال حق داره . بد ترین اتفاقی که میتونست براش بیفته همون بازی ِ نفرینی ِ نیمه نهایی ِ یورو 2000 بود . بگذریم ، بحث خیلی هلندی شد . :دی . اما واقعا این یووه حتی نمیتونه اثری هم از اون آژاکس ِ اواسط ِ دهه ی 90 داشته باشه . یوونتوس ِ اون دوران به سختی اومد و آژاکس رو برد و اگه اون جو ِ استادیوم نبود حتی یووه توی 90 دقیقه می باخت .


در کل این یوونتوس به نظر ِ من خیلی فاصله داره با تیم های قدرتمند ِ تاریخ ِ فوتبال و یه یوونتوسی باید یوونتوس ِ لیپی ِ اواسط ِ دهه ی 90 رو معیاری برای قدرتمندی ِ خودش بدونه که بالاخره دوستان ِ صاحب نظر هم این عقیده رو دارن که این یووه با اون یووه خیلی فاصله داره . این یوونتوس از نظر ِ من برای نباختن به میدان میره اما یوونتوس ِ لیپی فقط برای برد پا به میدان میذاشت . خیلی تفاوت هست بین ِ این ها و به نظرم این تیم میتونه با ثبات و پوشش ِ نقاط ِ ضعف پتانسیل ِ این رو داشته باشه که به اون حد هم برسه . شرایط ِ فعلی ِ فوتبال ِ جهان طوری هست که اگه تیمی به قدرت ِ یوونتوس ِ لیپی برسه ، میتونه 3 سال ِ متوالی قهرمان ِ اروپا بشه .

مگه ما فینال کوپا رو به ناپولی نباختیم؟؟؟؟پس نمیشه گفت که شکست ناپذیریمون 45 بازیه

فقط بازیهای لیگ رو حساب میکنن ، این رکوردمون هم از تساوی در آخرین بازی دو فصل قبل با ناپولی شروع شده (گزارشگر شبکه ورزش به اشتباه سوپرجام رو اعلام کرد)


من فقط ناپولی تو سن پائولی رو در قواره ی شکست یوونتوس میبینم ، اگر اون گزینه بود حتما بهش رای میدادم ، تا اون موقع دقیقا رکوردمون چند تا میشه؟

این رکورد شکست ناپذیری یوونتوس داره هر بازی بزرگ و بزرگ تر میشه و تیم ها دارن از این رکورد یوونتوس برای خودشون یک غول میسازند ! پارسال بازی با میلان ، ناپولی و البته بازی رفت بارم از بازی هایی بودند که خیلی به شکستن رکورد یوونتوس نزدیک شدند ، الآن سراسر ایتالیا همه تیم ها این انگیزه و دارند که بیان و یوونتوس هر طور که شده شکست بدهند و خودشون و بعنوان قهرمان معرفی کنند ! این یه جوری جو روانی و استرس در بازیکنان بوجود میاره ! من شخصا هر بازی که یوونتوس در سری آ بازی داره تا گل نزنه من این استرس و دارم که مبادا رکوردمون شکسته بشه ! در کل این آمار و ارقام یوونتوس یه خوبی هایی داره یه بدی هایی و هم به همراه داره ، من شخصیتی که از کونته میشناسم فکر نمیکنم با یک باخت در ایتالیا هم تیمش وارد بحران بشه و خودش و ببازه ! امیدوارم این فصل هم و با رکورد شکست نا پذیری 76 بازی بدون باخت در سری آ به پایان برسونیم !

تعجب می کنم دوستان انقدر راحت میگن یوونتوس عمرا اگه ببازه آقا فوتبال هست و هزار اتفاق . مخصوصا فوتبال ایتالیایی ! یوونتوس آره قویه ولی دیگه انقدر خیالتون راحت نباشه ,,,

اول از همه باید بگم که یوونتوسی ها همه و همه باید به این رکورد افتخار کنن . حتی اگه ما بازی بعدیمون جلو سیه نا هم ببازیم و رکوردمون رو عدد 45 بمونه باز باید بهش افتخار کنیم . این رکورد واقعا با سختی و تلاشی های خیلی زیادی بدست اومده . رکوردی که چند بار تا نزدیکی شکسته شدن هم رفت اما تلاش بازیکن ها باعث شد که پا برجا بمونه . به خاطر همین تلاش ها هم که شده باید این رکورد رو نوعی افتخار بدونیم . بازی با رُم عکس العمل بوفون جلو پنالتی کاپیتان توتی , بازی با ناپولی و جنگندگی تمام بازیکنامون از جمله استیگاریبیا , بازی با میلان و کم نیووردن تیم و ... همه و همه باعث شدن که این رکورد یوونتوس خاص باشه . در ضمن یوونتوس اولین تیم تاریخ ایتالیا هم شده که تو یک لیگ 20 تیمی بدون شکست قهرمان شده . اینم نباید یادمون بره که یوونتوس زمانی استارت این رکورد رو زد که 2 فصل قبلش هفتم شده بود و خیلی از تیم ها به عنوان یک تیم معمولی بهش نگاه می کردن . درسته الان تیم ها جلوی یوونتوس بعضا با ترس بازی می کنن اما سال قبل از این خبر ها نبود . به یه چیز دیگه هم باید افتخار کنیم : سال قبل همه و همه از قهرمان شدن یا نشدن یوونتوس حرف می زدن اما امسال همه دارن از شکست خوردن یا نخوردن یوونتوس حرف می زنن ! این نکته واقعا برای منِ یوونتوسی باعث افتخاره ,,, اینکه در عرض 1 سال از کجا به کجا رسیدیم .

اما بحث باختن ! من خودم تو نیم فصل اول هیچ تیمی رو نمی بینم که بتونه یوونتوس رو ببره ! اما شرایطی رو می بینم که می تونه واسه یوونتوس مشکل ایجاد کنه . الان شما ببینید از 17 نومبر یوونتوس وارد یک تونلِ واقعا وحشتناک میشه . 17 نومبر باید با لاتزیو تو سری آ بازی کنه . بازی شاید راحت اما شرایط باعث می شه که این بازی واس ما سخت باشه . چون یوونتوس 3 روز بعدش یعنی بیستم باید با چلسی بازی کنه ! خیلی سریع و بعد از این بازی هم یوونتوس باید بره میلان و تو تاریخ بیست و پنجم تو سن سیرو با میلان رو به رو بشه . بعد دوباره 5 روز بعدش باید تو دربی تورین حاظر بشه و یک بازی حیثیتی رو انجام بده . بعد دوباره 3 روز بعدش باید به اوکراین سفر کنه و یک بازی رو با شاختار انجام بده . 4 روز بعدش هم باید بریم و تو زمین سختِ پالرمو مقابل این تیم و مربی خوبش بازی کنیم . الان شما فقط تصور کنید کار یوونتوس توی گروهی UCL گره بخوره و بازی آخر یووه با تیم شاختار تبدیل بشه به یک بازی خیلی حساس که تکلیف صعود مارو مشخص می کنه . به نظرتون اونوقت کار یوونتوس سخت نمیشه ؟! اگه زبونم لال 2-3 تا هم مصدوم داشته باشیم چی ؟ فوتبال واقعی هم فیفا و Pes نیست که خیالمون از بابت خستگی بازیکن ها راحت باشه . این مدت زمانی برای بازیکنای یوونتوس واقعا می تونه خسته کننده و مشکل ساز باشه . پس اصلا نمیشه گفت که کار یوونتوس راحته . آره اگه UCL نبود کارمون سخت نبود اما الان حظور توی UCL کارمون رو خیلی خیلی سخت کرده . امیدوارم تیم از این باره زمانی جونه سالم به در ببره

باز میگم الان هیچ تیمی نمی تونه جلو یوونتوس رو بیگره . اما متاسفانه زندگی هیچ وقت تو " الان " نمی مونه و خیلی خیلی تغییر می کنه . پس انقدر مطمئن نباشید جانِ من خدایی حرصم می گیره می بینم انقدر ریلکسین

در کل این یوونتوس به نظر ِ من خیلی فاصله داره با تیم های قدرتمند ِ تاریخ ِ فوتبال و یه یوونتوسی باید یوونتوس ِ لیپی ِ اواسط ِ دهه ی 90 رو معیاری برای قدرتمندی ِ خودش بدونه که بالاخره دوستان ِ صاحب نظر هم این عقیده رو دارن که این یووه با اون یووه خیلی فاصله داره . این یوونتوس از نظر ِ من برای نباختن به میدان میره اما یوونتوس ِ لیپی فقط برای برد پا به میدان میذاشت . خیلی تفاوت هست بین ِ این ها و به نظرم این تیم میتونه با ثبات و پوشش ِ نقاط ِ ضعف پتانسیل ِ این رو داشته باشه که به اون حد هم برسه . شرایط ِ فعلی ِ فوتبال ِ جهان طوری هست که اگه تیمی به قدرت ِ یوونتوس ِ لیپی برسه ، میتونه 3 سال ِ متوالی قهرمان ِ اروپا بشه .

با کلیت حرف موافقم اما این یه تیکه به نظرم جالب نیست ! یوونتوس کونته و یوونتوس لیپی در حال حاضر کوچکترین معیاری برای مقایسه با هم ندارن ! چیزی که ما میبینیم از یوونتوس لیپی ماحصل دوره اول اون در یوونتوس هستش در حالی که کونته 1 فصل بیشتر مربی یوونتوس نبوده ، شاید بهتر باشه کارنامه پایانی این دو مربی رو بعد از پایان کار کونته در یوونتوس مقایسه کنیم ! گرچه فکر نکنم کونته بتونه به افتخارات لیپی برسه ! از اون گذشته معمولا خاطرات قدیمی ما چون یه حالت نوستالوژی وار داره خیلی شیرین تر از شرایط فعلی برای ما جلوه میکنه این یه چیز ثابت شده است ، شاید اصلا 15 سال دیگه کونته برای تیفوسی ها یه بت باشه ، کسی چه میدونه !

اهان یادم رفت در مورد رکورد ;دی
شاید بازی با ناپولی در سن پائولی سخترین بازی این فصل ما در کالچو باشه ولی هر بازی شرایط خاصی داره و ممکنه همون شرایط نتیجه رو رقم بزنه ، یه پنالتی یه اخراج یه گل دیر هنگام همه اینها باعث میشه یه تیم به راحتی شکست بخوره ، بنابراین تا زمانی که اون اتفاقات فوتبال داره به نفع ما رقم میخوره یا حداقل به ضرر ما نیست نمیتونم تیمی رو متصور بشم که بتونه این یووه رو شکست بده !

در واقع توی پستم هم توضیح دادم که وقتی یووه برای ما یووه میشه که اون یووه بشه . اون رو یه ایده آل حساب کردم . هیچ تشابهی بین این دو قرار ندادم . نمیشه گفت لیپی حاصل کار چند ساله ش رو گرفت چون همون فصل اول برای یووه یه دابل کرد و سال بعد هم تیم رو قهرمان اروپا کرد . پس نمیشه گفت طولی کشید که به پروژه ای که داشت سر سامون بده . از طرف دیگه لیپی توی اون دوره خودش رو لیپی کرد . وقتی که فوتبال فوتبال بود و مدعی ها یکی دو تا نبودن . از ایتالیا و سری آ‌ بگذریم که اون قدر لیگ قوی ای بود ؛ خیلی بیشتر از اون تیم هایی بودن که یوونتوس رو توی اروپا آزار بدن . از همون آژاکس خوفناک بگیرین تا دورتموند هتسفیلد و بایرن و رئال مادرید . شرایطی که یوونتوس اون موقع ها داشت و توشت آقایی می کرد اصلا با این شرایط قابل قیاس نیست . کشک نبود به فلورانس رفتن و ۵ تا گل زدن . از یه بازی سخت که بر میگشت یه بازی سختتر ۳ روز بعدش توی سری آ‌ داشت . توی شرایط وحشتناکی یوونتوس لیپی یوونتوس شد اما همه اتفاق نظر دارن که این یووه راه هموار تری نسبت به اون تیم داره . شرایط فوتبال فرق کرده خیلی . بازیکن های معمولی جزو نوابغ به حساب میان در حالی که توی اون دوره بازیکنایی بودن که هر کدوم تیمهاشون رو بچرخونن و اسمی هم ازشون نباشه در حالی کیفیتشون از ستاره های پوشالی الآن خیلی بیشتر بود . ابزار این تیم هم اگه بگید با تیم لیپی فرق داشت ؛‌ من باز میگم که رقبای این تیم هم با تیم لیپی فرق داره . ستاره های آژاکس رو شمردم و هر تیم مدعی دیگه ای هم همونقدر ستاره داشت . ایتالیا بود و ۷ خواهر . ۷ مدعی که نمیذاشتن رقبشون جام بگیره در حالی که خون بالا نیاره . دشانی بود که جلوش یانکر بازی کنه اما حالا لمپارد میاد جلوی مارکیزیو . نسبی بخوایم نگاه کنیم تفاوتی ندارن این ها با هم . بالاخره این حرکت از سمت یووه داره ادامه پیدا می کنه و این آرزوی من هست که یه تاریخ بشه . همینطور که من با شور و اشتیاق از اون یووه حرف میزنم بچه های متولد دهه ی ۸۰ و ۹۰ هم بیان و از اسطوره های تاریخسازشون بگن و با افتخار اسم مارکیزیو و کیه لینی و بوفون رو بیارن . من به هیچ وجه با یه حس نوستالوژیک به این جریان نگاه نمی کنم چون وقتی که طرفدار یوونتوس شدم به عنوان یه بچه ی ۶.۵ ساله از لیپی بد میشنیدم و این همیشه خاطرم هست و هیچوقت هم نتونستم ارتباط خوبی با لیپی پیدا کنم . به هر حال اتفاقاتی که در گذشته بوده رو با این اتفاقات حال حاضر مقایسه می کنم و عقیده دارم که اون یوونتوس میتونه قله ای باشه که یوونتوس فعلی با رسیدن بهش میتونه جهان رو زیر پای خودش ببینه .

من داشتم یه مقاله می خوندم پریشب که به این قضیه ی "آنتی یووه" بودن جو ایتالیا اشاره کرده بود ، گفته بود که همه به قدری از مساوی یوونتوس و فیورنتینا خوشحال شدن که انگار اعلام استقلال ملی ( شاید پایان جنگ ) بوده. حتی به طنز یه مکالمه ی فرضی ساخته بود : - شنیدی یووه متوقف شده؟ - باخت؟!! - نه ؛ مساوی کرده! خودتون هم سر خط اخبار فردای روزنامه های ایتالیا رو یادتونه دیگه. نه فقط به خاطر اینکه "یووه" ای ؛م به خاطر اینکه وقتی تو ایتالیا - و اساسا در هر نقط ای از زندگی- وقتی یه تیم خیلی شاخ می شه هم کاری می کنن که اون تیم زمین بخوره ، به قول فوتبال ایتالیا در Inter Kingdom Era هم همین طوری بود و همه دوست داشتن هرطوری شده اینتر رو متوقف کنن.حالا این قضیه برای ما وجود داره. اینکه برخورد و رویکردمون به اولین باخت چه طوری باشه یه بحث دیگه است ، اما فکر می کنم اولین باختمون به ناپولی رقم بخوره.

اول بگم استارت این تاپیک رو فکر کنم من زدم با یک پیشنهاد به محمد قمی حالا قبلش در موردش فکر نمی کنم صحبتی شده بود ----------------------------- منم مثل حسین ویدال وقتی می بینم این همه مطمئن هستید حرصم میگیره . شرایط این فصل و فصل قبل زمین تا آسمون فرق داره . یادمه فصل قبل سر اینکه چرا تو نظر سنجی اسمی از بدون باخت نذاشتید اعتراضی هم داشتم . این هفته با سیه نا که بازی کنیم بعدش باید با شاختار بازی سختی رو بگذرونیم و بعدش با ناپولی . ناپولی واقعا ما رو اذیت کرده . واقعا پتانسیل باخت تو خونه رو هم به این ناپولی داریم بدون شک . همین هفته پیش توپ های فیورنتینا اگه یکیش گل میشد ما تا 500 دقیقه بعدش هم بازی میکردیم به گل نمی رسیدیم . از این اتفاقا می تونه حتی تو بازی سیه نا هم رخ بده . نکته بعدی رو هم که فراموش کردید عدم حضور کونته روی نیمکته که میتونه تو هفته های بعدی به تیم ضربه بزنه . اون 4 بازی لاتزیو میلان تورینو پالرمو هم که بینشون لیگ قهرمانان با چلسی و شاختار هم بازی داریم واقعا سخته و شخصا فکر نمی کنم تو اون هفته ها باختی نداشته باشیم . حتی اون هفته ها میتونه یوونتوس رو از صدر جدول هم دور کنه

شاید قصد مقایسه نداشتی ولی کنار هم قرار دادن این دوتا یوونتوس باعث شد من همچین فکری بکنم ولی خوب من حیث المجموع درسته ، اگر این یوونتوس بتونه کارنامه ای مشابه کارنامه یوونتوس دهه نود داشته باشه میشه گفت که این دو نسل با هم قابل قیاس هستن ، لیپی و کونته هر دو شروع یه نسل طلایی در این تیم بودن ، لیپی با افتخارات مشخصی که همه میدونیم ولی کونته هنوز در ابتدای راهِ شاید بزرگتر از چیزی شد که انتظارش رو داشتیم شاید هم در همین نقطه متوقف شد ولی فعلا نشون داده که هم خودش و هم تیمش کاملا این پتانسیل رو برای تاریخ ساز شدن دارن کما اینکه به نظرم همین الان هم در ابعاد متفاوت این کار رو کردن ! اما یه نکته دیگه راجب به سایر تیم ها بگم ، من این رو قبول ندارم که تیم ها در دهه های قبل قدرتمند تر از الان بودن خصوصا در سطح اروپا ، شاید قدرت هایی بودن که خاموش شدن مثل همین دورتموند یا اژاکس ولی در عوض تیمیهایی هم اومدن که خلا اون ها رو پر کنن ، حالا نمیخوام زیاد واردش بشم چون بحث تایپیک چیز دیگری ولی این رو میدونم اگر به اصطلاح ما امروز مارکیزیو و لمپارد رو کنار هم میذاریم و مقایسه میکنیم با دشام و یانکر ، قطعا سالهای دیگه کسانی هستن که مقایسه بشن با همین مارکیزیو و لمپارد !