بهترین های فصل 2022/23 (خط دفاعی)

- با توجه به پایان فصل، لطفا بهترین های فصل رو انتخاب کنید.

اگر درباره انتخاب هاتون هم صحبت کنید که چه بهتر !

تو دفاع دنیلو رو انتخاب کردم. به نظرم عملکردش در دفاع و رهبری خط دفاعی تیم مطلوب بود و خیلی خوب از انجام وظایف دفاعیش بر می اومد.

 

بین پرین و شزنی، پرین رو انتخاب کردم. امسال با بازی هایی که از دو تا دیدم، پرین رو مطمئن تر و سرزنده تر دیدم تا شزنی.

دنیلو تقریبا شرایط مناسبی رو در طول فصل داشت .
پرین هم قابل قبول بود .

دروازبان که خب شزنی 

 

با اینکه شاید خوشمون نیاد ازش ولی الان از فوتبال دوستا اسم ده پانزده دروازبان برتر فعلی فوتبال رو بخوان کمتر لیستی وجود داره که اسمی از شزنی نباشه 

 

دفاع هم طبیعتا دنیلو 

 

اون جنگندگی و تعصب به کنار حس مسئولیت پذیریش باعث میشه انتخابم دنیلو باشه . هر چند گاتی هم فراتر از انتظار بود 

 

همانطور که پیش‌تر در تاپیک‌های دیگر نیز اشاره کردم، قیاس سرسریِ آمارهای این فصل یوونتوس با سایر تیم‌ها نه عادلانه، نه منطقی و نه البته مستدل است؛ با این همه استثنائاً برای اندکی مفتخر شدن در زمانه‌ی سقوط هم که شده بد نیست عملکرد دفاعی یووه از حیث گل‌های خورده را با چند باشگاه صاحب‌نام در اروپا مقایسه‌ کنیم: پی‌اس‌جی (40 گل‌خورده)، بایرن (38 گل‌خورده)، رئال (35 گل‌خورده) و من‌سیتی (33 گل‌خورده). کاملاً مشاهده می‌کنید که وضعیتِ به مراتب بهتری از حیث این پارامتر در میان بزرگان اروپا داریم. هرچند مجدداً تأکید و یادآوری می‌کنم این پیمایش هرگز پایایی و روایی لازم برای نتیجه‌گیری قطعی را ندارد.

 

و اما انتخاب من. برزیلی‌ِ دوست‌داشتنی یووه و مردی که بیشترین حضور، تأثیر و بازی را به صورت توأمان برای یوونتوس در این فصل انجام داد. بی‌شک دنیلو یکی از ستون‌های انکارناپذیر بیانکونری در این فصلِ پر فراز و نشیب بود. مدافعی مستحکم و کاملاً قابل‌اعتماد با 4262 دقیقه حضور در میدان و 49 بازی برای یووه در تمام رقابت‌های این فصل.

 

در فصلی که نشانِ کاپیتانی بارها بر بازوی او بسته شد و ماه‌ها با نمایش‌ها و قیادت‎های با صلابت دنیلو، گوشه‌ای از احوالات خوش و شکوه بی‌بدیل‌ خط دفاعی‌مان در گذشته تداعی و بازسازی شد، خط دفاعی یوونتوس یکی از با آبروترین خطوط در میان سایر اسلافش بود.

 

ارکستر خط دفاع یوونتوس در فصل 2023 - 2022 با رهبریِ دنیلو (دست‌کم تا قبل از هفته پایانی این فصل) با 33 گل خورده، پس از ناپولی (28 گل‌) و لاتزیو (30 گل)، سومین خط دفاعی برتر سری A  بوده و این گواهی دیگر بر عملکرد بسامانِ او و سایر عناصر دفاعی تیم است.

 

دنیلو با حداقل مصدومیت و کمترین میزان استراحت، بخش اعظمی از بار خط دفاعی بیانکونری را بر دوش کشید و خلأ جانکاه کیه‌لینی و غیبت‌های بی‌شمار بونوچی و همچنین اشتباهات گاه و بیگاه سایر عناصر دفاعی تیم را سزاوارانه پوشش داد. در کنار همه‌ی اینها، نمی‌توان تأثیرِ دنیلو را نیز در پیشرفت و ارتقای محسوسِ گاتی، ثبات امیدبخشِ برمر و عملکرد قابل‌پذیرش‌تر روگانی نسبت به گذشته متزلزلش را انکار کرد.

 

دنیلو نه‌تنها در دفاع کم‌نقص‌تر از همیشه (نه الزاماً بی‌نقص) که در فاز هجومی نیز جنگنده و گوهری قدرنادیده بود. تکل‌های صحیح او در این فصل زبانزد خاص و عام بود و دقت پاس‌های ارزشمندش نیز طبق آمارهای استخراج شده توسط پایگاه‌های تحلیلیِ قابل‌استناد، در مجموع 84.6% بود.

 

آمارِ «12 کارت زرد، بدون دریافت کارت قرمزِ» دنیلو نیز به وضوح نشان از درگیری‌های مستمر و تعصب مثال‌زدنی او به عنوان کاپیتان در قلب دفاع یوونتوس دارد. این آمارها در حالی برای او ثبت شده که مدت‌مدیدی نیست وارد چهارمین دهه زندگی‌اش شده. با توجه به میانگین سنی ستارگان خط دفاع یوونتوس در دهه‌های اخیر می‌توان همچنان روی او به عنوان یکی از عناصر تعیین‌کننده و اثرگذار این بخش حساب باز کرد.

 

********************

 

 

 

در مورد انتخاب بهترین دروازه‌بان نیز احتمالاً عمده‌ی پاسخ‌ها قابل پیش‌بینی باشد. سنگربان لهستانی یوونتوس در تمام 6 فصلی که در یوونتوس حضور داشته و با وجود برخی از نمایش‌های چشمگیر و گاهاً دور از انتظار و البته علی‌رغم تمام بی‌اثری و انفعال‌هایش در خروارها گلی که گاه و بی‌گاه در قعر دروازه‌اش شکوفه می‌زنند اما هرگز نتوانسته جایی با ثبات در قلب هواداران بانوی‌پیر باز کند. جانشین افسانه‌ای چون جانلوئیجی بوفون شدن به این آسانی‌ها نیست و چه‌بسا او در صورت ادامه دادن با یووه نیز هرگز نتواند به کمینه‌ای از ارادت‌های تیفوسی‌های این باشگاه برسد.

 

در سوی دیگر، سیاه‌مشق‌های نگارنده در خصوص کارلو پینسولیو در فروم نیز آنقدر عیان و تکرار شده که احتمالاً دیگر نیازی به مرور چندباره‌ی حدیثِ تعلق‌خاطرم به این گلر سومِ عجیب و غریب تیم نباشد. انتخاب او به عنوان بهترین گلر این فصل قاعدتاً امکان‌ناپذیر و عملاً نشدنی‌ست؛ هرچند در میان محبوب‌ترین‌ها جایگاهش به غایت محفوظ و محروس است.

 

در این وضعیت، طبیعتاً انتخاب نگارنده نیز همسو با غالب دوستان، ماتیا پرین است. این فصل، او بیشترین آمار حضور در میدان برای یوونتوس را در تمام سال‌هایی که در این باشگاه حضور داشت رقم زد. 14 بازی؛ 8 کلین‌شیت؛ مهار یک پنالتی و 83.6% سیو موفق تنها بخشی از آمار خوب و قابل‌توجه‌ پرین در این فصل بود.

 

او الحق به خوبی پاسخ اعتماد و فرصت‌هایی که الگری به او اعطاء کرد را داد و در بسیاری از حضورهایش نیز آنقدر درخشش و سیوهای فوق‌ارزشمند از خود نشان داد که برعکس شزنیِ نگون‌بخت یک شبه راه صدساله را رفت و تحسین و توجه به مراتب بیشتری به نسبت گلرِ باسابقه‌تر لهستانی به خود جلب کرد.

 

انگار طبق قانونی نانوشته و غیرقابل اثبات در منظومه‌ی یوونتوس، اهمیتی ندارد که طرفدار، ایتالیایی باشد یا ملیت و تباری دیگر داشته باشد؛ در این سامان، گاهی اوقات یک ایتالیاییِ متوسط بهتر از یک غیر ایتالیایی نسبتاً خوب درجه‌بندی می‌شود و این در مورد دوگانه‌ی پرین - شزنی کاملاً مشهود است. (دست‌کم به زعم نگارنده)

 

در فصلی که شزنی همان همیشگی بود و پینسولیو نیز همان همیشگی نصیبش شد، ماتیا پرین همان همیشگی نبود و کمی بیشتر درخشید تا امروز در آستانه‌ی پایان فصل او را بهترین دروازه‌بان یوونتوس در سالی که سپری شد، بنامیم.

- دروازه بان : مانیا پرین
عملکرد شزنی در برخی از بازی ها مثل سویا واقعا ستودنی بود ولی حقیقتا از دروازه بان شماره ۱ یووه چیزی جز اون هم انتظار نمی‌رفت در صورتی که پرین در اکثر بازی هایی که انجام داد عملا یکی از ۳ بازیکن برتر تیم بود.
برای یک دروازه بان دوم، زیادی خوب بود !

- مدافع : فدریکو گاتی
به لحاظ فنی، ثبات، تجربه، رهبری و اعتماد به نفس با اختلاف دنیلو بهترین مدافع تیم بود و حتی یکی از بهترین های فصل یووه ولی گاتی به عنوان مدافعی که از سری ب اومده، خیلی خوب ظاهر شد و رفته رفته تبدیل شد به یک سد محکم. اونم در شرایطی که مثلا مثل بونوچی این شانس رو نداشت در کنار یکی از بهترین مدافعین دنیا بازی کنه و گاها خودش بود و خودش !
من از گاتی انتظار عملکرد خوب رو داشتم ولی عالی بود ...

پرین همون دبل سیوش میارزید به کل فصل ژسنی گاتی هم در نبود بونوچ خوب کار کرد

هیچ علاقه‌ای ندارم بهترین‌های فصل رو انتخاب کنم تک تکشون لایق ناسزا هستن! پس در حرکتی معترضانه بدترین‌های فصل رو انتخاب میکنم تا یخورده دلم خنک بشه!

بدترین دروازه بان: شزنی

عملکرد اخیرش ظاهرا چندان هم بد نبوده اما من ک گول نمیخورم! در طول فصل همچنان نامطمئن بود و هیچ حرکت بخصوصی ازش در خاطرم نمونده برخلاف پرین...

بدترین مدافع: بونوچی

چطور تونستی ب عنوان ی کاپیتان ایتالیایی اجازه بدی خط دفاعی رو برزیلی‌ها کنترات بردارن؟ آقای بونوچی تمام فصل کدوم گوری بودی؟! ی زمانی میگفتن مقابل آلگری قرار گرفتی الان دیگه یاد گرفتی رو حرفش حرف نزنی یا چی؟!

- بهترین دروازه بان یوونتوس در فصل 22/23 به انتخاب کاربران :

ماتیا پرین با 9 رای از مجموع 15 رای (60%)

 

بهترین مدافع یوونتوس در فصل 22/23 به انتخاب کاربران :

دنیلو 11 رای از مجموع 15 رای (73%)