مربی ای که فقط با سه چهارتا بازیکن درست حسابی (ایبرا، سیلوا، بواتنگ، الشا) بتونه تیمی رو تو سری آ قهرمان کنه و یکسال هم نایب قهرمانی با بدشانسی براشون بیاره (گل مونتاری) و با بدترین تیم ممکن و قرعه هر سال لااقل از گروهی لیگ قهرمانان بالاتر بره، اونقدر کم ارزش نیست بشینه خونه تا امپولی بیاد سراغش.
چرا، این قضیه لطف کردن یوونتوس به اسم و رسم دار شدن مربی ها صحت داره و دیدیم، اما نه در مورد آلگری که تو میلان بوده ، برا امثال مربی های آرتزو و باری...
هیچوقت انتظار شنیدن این جمله رو از یه طرفدار یوونتوس نداشتم!
نیازی نیست تمام اون بحثایی که با طرفدارای میلان داشتیم رو تکرار کنم چون میدونم خودت هم فقط و فقط به خاطر نفرت از کنته این حرفو زدی
ولی طبق عادت میگم!
ما با 4 امتیاز اختلاف قهرمان شدیم اون سال
ینی اگه اون بازی به جای اینکه یک یک مساوی بشه 10-0 هم باخته بودیم باز با یک امتیاز بیشتر از میلان قهرمان می شدیم...
و گل سالم ماتری هم تو همون بازی آفساید اعلام شد...
طرفدار هر مربی ای میخواید باشید و از هر مربی ای هم دلتون میخواد متنفر باشید
با این حرفا دارید یووه رو زیر سوال می برید نه کونته
اگه آلگری رو از یووه بیشتر دوست دارید که بحثش جداست...
در ضمن حتی اگر فرض کنیم که یووه به اون مربی آرتزو !! لطف کرد (با این واژه ی لطف کردن آدم احساس میکنه مثلا" ساکی یا لیپی رو اخراج کردن و کونته رو جاش اوردن!)
ولی همون مربی آرتزو رکوردایی رو جا به جا کرد که خیلیا حتی نزدیکشم نشده بودن
--------------------------------------------------
البته با حرف علیرضا هم موافق نیستم که یووه آبروی آلگری رو خرید ...
یووه از بین گزینه های موجود بهترین رو انتخاب کرد که تا حالا هم خوب کار کرده
منم اول از اومدنش ناراحت شدم ولی الان داره ازش خوشم میاد و کاملا" ازش راضیم
--------------------------------------------------
اینکه بخواید کسی رو که ازش خوشتون نمیاد له کنید باعث نمیشه اونی که دوسش دارید بزرگتر بشه
کونته هم خدا رو شکر انقدر خوبی داشت که با این حرفا کوچیک نشه