هر چند رئال قدرت بایرن سال گذشته رو نداره ولی یادمه بازی بایرن هم خیلی ها از جمله همین محمد خیلی به بازی خوش بین بودن
عباس به نکته ی خوبی اشاره کردی.
من نسبت به برد بایرن و خرید یووتیچ و درخشش جووینکو خوشبین نبودم،اطمینان داشتم.تاپیک لیخت رو باز کن یک هفته قبل از مصدومیتش تاکید کردم که خیلی فوق العادست که تو کل دوران بازیش فقط 3 روز مصدوم شده ولی همینکه گفتم...
البته پیش بینی درست در مورد هیگواین و وضعیت یورنته و ... هم داشتم.اما این بازی دیگه وضعیت فرق داره.ما اگه مثل بازی های دور برگشت فصل قبل باشیم رئال حتی فکر بردن مارو هم نمیتونه کنه.
تقابل با یووه بازیکن پرتلاش میخوادبازیکنی میخواد که برای موفقیت تیم جون بکنه،بازیکنی میخواد که نود دقیقه پرس کنه و بخاطر اسم بزرگش مغرور نشهبازیکنی میخواد که دغدغه ی اول و آخرش تیم باشه نه مثل رونالدو فقط به فکر رقابت با مسی باشه.حالا رئال همچین بازیکنایی داره؟رونالدو میاد نود دقیقه دنبال بارتزالی بدوئه؟بنزما چی؟
چلسی فصل قبل دقیقا به همین خاطر ازمون باخت.اگه یادتون باشه جونمون در اومد تا شاختار رو بردیم چون اونا با جون و دل بازی میکردن ولی چلسی رو خیلی راحت 3 تایی کردیم.من رئال رو هم مثل چلسی فصل قبل و حتی بدتر از اونا میبینم.
رئال فصل قبل مقابل دورتموند رو که یادتون هست.تنها توی یک بازی و زمانی که رئالیها آبروی خودشون رو بربادرفته میدیدن تونستن بازی بهتری نسبت به دورتموند انجام بدن.یعنی فقط زمانیکه داشت به غرورشون لطمه وارد میشد رو به تلاش کردن و جون کندن آوردن.تنها زمانیکه جلوی بارسا پشت سر هم تحقیر میشدن به خودشون اومدن و تکونی به خودشون دادن.
حالا من از کونته انتظار دارم تا جایی که میتونه توی مصاحبه اش این تیم مغرور رو باد کنه.این تیم اگه مثل همیشه مغرور باشه مثل همیشه بازم تحقیر میشه جلوی یووه.
حالا این یووه چه یووه ی این فصل باشه،چه یووه ی فصل قبل باشه و چه اون یووه ی ضعیفی که با دلپیرو رئال رو آتیش زد.