امروز داشتم فکر می کردم به اینکه به لحاظ فنی واقعا سال 2015 کارلوس توز برای اینکه توپ طلا رو ببره چی کم داشت؟!
عملا یک نفره خط حمله ی یووه رو می گردوند و بازی های فوق العاده ای انجام داد و گل های حساس و قشنگی رو کاملا از روی نبوغ و توانایی های خودش زد و با یووه تا فینال سی ال اومد. توی لیگ هم که خیلی از بازی ها رو برامون در آورد.
اون طرف واقعا نمایش مسی هم هیجان انگیز و خوب بود! اما باید این رو هم در نظر داشت که کنارش دو تا مهاجم تراز اول بودن اما توز کنارش کسی رو نداشت! فقط یه موراتای بی تجربه یا فرناندو یورنته بود که صرفا یک مهاجم نوک تقریبا خوب بود!(حتی خوب رو با تقریبا می گم چون قطعا مهاجم نوک بهتر از یورنته ی اون موقع زیاد بوده و هنوزم هست)
حدس می زنم بهترین فصل فوتبالش هم همون فصل بوده باشه. حداقل با فصل قبلش زیر نظر کونته (که اتفاقا فصل بدی نبود به هیچ وجه!) خیلی تفاوت داشت! از آزادی ای که آلگری بهش داده بود نهایت استفاده رو برد.
به نظرم بین 3 بازیکنی که بعد از دل پیرو شماره ی 10 رو پوشیدن تنها کسی بوده که تونسته بزرگی این شماره رو حفظ کنه و کلا بعد از 2012 و رفتن دل پیرو بزرگترین مهاجمی بوده که داشتیم! حتی بزرگ تر از ماریو مانژوکیچ!