3 سال و 2 ماهی میشد که انجمن مقالات پست نخورده بود، پست قبلیش هم مال خودم هست! گفتم حیفه! اگه استقبال کنید، برای ادامۀ راه دلگرم میشم...
یووه در بیرون انداختن کانسلو اشتباه کرد ...
وقتی بعد 29 ثانیه گل میزنی و به ریشِ نویسندۀ مقاله میخندی...
فروختن ژوآئو کانسلو به منچستر سیتی و در ازایش گرفتن یک دنیلو بی ثُبات برای یوونتوس هیچ معنی نمیدهد، آنتونی بارباگالو [اینگونه] مینویسد...
یووه معروفه به گرفتن تصمیمات هوشمندانه در پنجره های نقل و انتقالاتی با در هوا قاپیدن خریدای آزاد، انجام خریدهای زیرکانه و گاه و بیگاه گرفتن ستارۀ مورد نظرش. اما از وقتی که بیانکونری آرون رمزی، آدرین رابیوت، مریح دمیرال و ماتیاس دلیخت رو خرید، قهرمان ایتالیا راهش رو در مراحل پایانی پنجرۀ اخیر گم کرد. فروش مویزه کین به اورتون، حرکت کوته بینانه ای بود و مدیریت باشگاه فقط به فکر سود اقتصادی بود بجای [ساختن] آیندۀ یه ستارۀ آتی ایتالیایی. طرفدارای یووه همچنین وقتی معاوضۀ پائولودیبالا-روملو لوکاکا انجام شده بنظر میرسید، دلواپس بودن.
با این حال معامله ای که بسیاری از یوونتوسیها رو مبهوت خودش کرده، فروش ژوآئو کانسلو به منچستر سیتی در ازای 30 میلیون یورو + دنیلوست. اینطور بنظر میرسه که یووه از معاوضۀ فِراریش با یه آلفا رومئو راضیه! دور انداختن کانسلوی 25 ساله – بازیکنی کلیدی در فصل گذشته برای قهرمان سری آ – از هر نظر اشتباه بزرگیه. دنیلو که 28 ساله ست، از زمان ترک پورتو در 2015، برای بازی [رسیدنش بهش] در رئال مادرید، منچستر سیتی و تیم ملی برزیل به مشکل خورده. دفاع کنار برزیلی حتی از کیفیات چند پسته بودن ـی که کانسلو داره هم بی بهره ست...
با اینکه بیانکونری 28 میلیون بابت ستارۀ پرتغالیش سر گرفته، هنوز باید رقم هنگفت 4 میلیون یورو (توضیح مترجم: کانسلو سالی 3 میلیون میگرفت) رو بعنوان حقوق سالیانه به دنیلو بده. تنها دلیل موجه برای رفتن کانسلو به انگلیس، ممکنه اختلاف نظرهای شخصی با مدیریت یوونتوس باشه. چیزی که در مورد این بده بستان باز هم قابل توجهه اینه که هوادارای یوونتوس شانس دیدن عملکرد کانسلو در سبک فوتبال [خاص] ماریتسیو ساری رو پیدا نمیکنن. ملی پوش پرتغالی دارای چابکی، کنترل توپ قوی، خلاقیت و قابلیت سانتره که [همۀ این خصوصیات] او رو به دفاع راست بی نقصی برای سبک بازی 'ساریسمو' تبدیل میکنن. همین مورد رو میشه به قضیۀ دیبالا تعمیم داد، جائیکه یووه سعی کرد فورواردی خلاق رو با مهاجم زُمخت منچستر یونایتد تاخت بزنه.
دارندگان اسکودتو باید به تنزل رتبه ای که با دستای خودشون پیدا میکنن واقف باشن. شکی نیست که دنیلو بلحاظ دفاعی خوبه – تکلای خوبی میزنه و در حفظ توپ خوبه. با این حال، مدافع سابق منچستر سیتی سانترکنندۀ بزرگی نیست و از پویایی که کانسلو در هنگام یورش بردن [به دروازۀ حریف] داره، برخوردار نیست. بانوی پیر به دفاع کناری با قابلیتهای آفندی برای این سبک جدید تهاجمی احتیاج داره، نه یه گزینۀ دیگه با تفکرات دفاعی. همچنین یووه میمونه و یه مدافع پیرتر دیگه که میانگین سنی این گروه از بازیکنای سابقاً باتجربه رو افزایش میده. باشگاه تورینی یکی از رقباش در لیگ قهرمانان رو تقویت کرد و پپ گوآردیولا فهمید که کانسلو ممکنه آخرین تیکۀ پازلِ ترکیب زُبدۀ منچستر سیتیش باشه. اگه یووه با تموم قواء برای فتح لیگ قهرمانان تلاش میکنه، اونوقت فروش کانسلو در ازای یه نیمکت گرمکُن، اولین جزء دستور العمل ساخت یه فاجعه ست!
فقط یووه ست که در این پنجره از پس خریدی چشمگیر (توضیح مترجم: یحتمل دلیخت) براومده و سپس [حین این پروسه]، دو قدم به عقب برداشته. این آرزوی مرموز فتح سی ال تبدیل به وسواسی بیمارگونه شده – وسواسی که بخاطرش یووه شماری از استعدادهای جوونش رو به بیرون از در [باشگاه] هُل داده...
برای دیدنِ اصلِ مقاله، روی آرم FI کلیک کنید ...